Voor veel vrouwen is een dieet al zo lang als ze zich kunnen herinneren een deel van hun leven. Of je nu veel gewicht moet verliezen of gewoon een paar kilo wilt afvallen, afvallen is een schijnbaar altijd aanwezig doel om naar te streven.
En we horen alleen over de cijfers ervoor en erna. Maar hoe voelt het lichaam?
Om een goed beeld te krijgen van hoe dieetcultuur ons beïnvloedt, spraken we met 10 vrouwen over hun ervaring met diëten, hoe de zoektocht om af te vallen hen heeft beïnvloed en hoe ze in plaats daarvan empowerment hebben gevonden.
We hopen dat deze inzichten je helpen om beter te bekijken hoe de dieetcultuur jou of iemand van wie je houdt beïnvloedt, en dat ze de antwoorden geven om je te helpen een gezondere relatie op te bouwen met voedsel, je lichaam en vrouwen in het algemeen.
Paige, 26
Uiteindelijk heb ik het gevoel dat een dieet de zelfvertrouwen van vrouwen ernstig aantast.
Ik doe het keto-dieet iets minder dan zes maanden, wat ik heb gecombineerd met veel HIIT-trainingen en hardlopen.
Ik ben begonnen omdat ik gewicht wilde maken voor een kickbokswedstrijd, maar mentaal was het een heen-en-weer gevecht met mijn eigen wilskracht en zelfrespect.
Fysiek ben ik nooit gecategoriseerd als gevaarlijk overgewicht of obesitas, maar de schommelingen in mijn dieet en conditie kunnen niet goed zijn voor mijn metabolisme.
Ik besloot te stoppen omdat ik het beu ben me zo beperkt te voelen. Ik wil 'normaal' kunnen eten, vooral op sociale bijeenkomsten. Ik ben ook blij met mijn uiterlijk (op dit moment) en besloot om me terug te trekken uit competitief kickboksen, dus dat is dat.
Renee, 40
Ik tel nu een paar maanden calorieën, maar ik werk niet echt. Dit is niet mijn eerste rodeo, maar ik probeer het opnieuw, ook al eindigt een dieet meestal in frustratie en teleurstelling.
Ik dacht dat ik het dieet achter me had gelaten, maar ik heb nog steeds de behoefte om iets te proberen om af te vallen, dus ik experimenteer met verschillende soorten en hoeveelheden eten.
Wanneer diëten alleen gericht zijn op gewichtsverlies, leidt dit alleen maar tot frustratie of erger. Als we de andere gezondheidsvoordelen begrijpen en ons daarop concentreren in plaats van op gewicht, denk ik dat we op lange termijn gezondere eetgewoonten kunnen opnemen.
Grace, 44
Ik was eerst geobsedeerd door het tellen van koolhydraten en het wegen van voedsel, maar ik realiseerde me dat dat tijdverspilling was.
De dieetcultuur - laat me niet beginnen. Het vernietigt letterlijk vrouwen. Het doel van de industrie is om zich te concentreren op een probleem dat naar eigen zeggen kan oplossen, maar kan vrouwen tot zondebok maken omdat ze het niet oplossen als de resultaten niet uitkomen.
Dus “dieet” ik niet meer bewust. Ik denk dat het mijn lichaam geeft wat het nodig heeft om zich goed te voelen en gezond te zijn. Ik ben een diabeet die problemen heeft met de insulineproductie en resistentie, een type 1.5 in plaats van een type 1 of type 2. Dus heb ik mijn eigen dieet gemaakt op basis van strikte portiecontrole, koolhydraatbeperking en suikerbeperking.
Om mijn voedselinname aan te vullen, liet ik mezelf op mijn hometrainer fietsen als ik tv wilde kijken. Ik kijk heel graag tv, dus het was een serieuze motivatie!
Ik rijd niet meer vanwege mijn vernietigde ruggengraat, maar ik winkel wel de lokale markten (wat veel wandelen betekent) en kook (wat veel beweging betekent) om actief te blijven. Ik heb ook net een merrie gekocht die speciaal voor mij wordt getraind, zodat ik weer kan paardrijden, wat therapeutisch is.
Goed eten maakte me gezonder en maakte me gelukkiger met mijn lichaam naarmate ik ouder werd. Het verlichtte ook de druk op mijn rug. Ik heb een degeneratieve schijfziekte en ben in een periode van vier jaar 2 inch lang geworden.
Karen, 34
Ik heb het gevoel dat ik altijd een heleboel verschillende dingen heb geprobeerd - nooit één vast plan, maar 'lagere calorieën' plus 'probeer koolhydraten te minimaliseren' is een grote.
Dat gezegd hebbende, ik werk niet echt. Ik ben niet blij met hoe mijn lichaam eruit ziet, vooral na een baby, maar het is echt moeilijk. Ik heb het gevoel dat ik altijd op dieet ben geweest.
Als tiener was ik er extremer in, omdat ik helaas een dieet met eigenwaarde bond. Het trieste is dat ik op mijn dunste meer aandacht kreeg dan op enig ander moment in mijn leven. Ik kijk vaak terug op die momenten als 'de goede tijden', totdat ik me herinner hoe beperkend en obsessief ik was over hoe ik at en wanneer ik at.
Ik denk dat het belangrijk is om te weten wat je eet en je lichaam van brandstof te voorzien met het beste voedsel dat je kunt, maar ik denk dat het overboord gaat wanneer vrouwen de druk beginnen te voelen om op een bepaalde manier te kijken, vooral omdat alle lichamen verschillende frames hebben.
Een dieet volgen kan heel gemakkelijk gevaarlijk worden. Het is triest om te denken dat vrouwen het gevoel hebben dat hun sleutelwaarde afkomstig is van uiterlijk, of dat een belangrijke ander landt op basis van uiterlijk, vooral wanneer uiterlijk niets is in vergelijking met een goede persoonlijkheid.
Jen, 50
Ik verloor ongeveer 30 pond ongeveer 15 jaar geleden en heb het grotendeels uitgehouden. Deze verandering heeft een enorme positieve impact op mijn leven gehad. Ik voel me beter over hoe ik eruit zie, en ik ging van niet erg actief naar een fervent atleet, wat me veel positieve ervaringen heeft opgeleverd en tot geweldige vriendschappen heeft geleid.
Maar in de afgelopen 18 maanden ben ik een paar kilo aangekomen vanwege stress plus de menopauze. Mijn kleren passen niet meer. Ik probeer dezelfde maat terug te krijgen als mijn kleding.
Ik ben doodsbang dat dat gewicht terugkomt. Zoals, pathologisch bang voor gewichtstoename. Er is een enorme druk om dun te zijn, wat gerechtvaardigd is als gezonder. Maar dun zijn is niet altijd gezonder. Er is veel misverstand bij gewone mensen over wat eigenlijk gezond is.
Stephanie, 48
Ik deed het "old school" en telde gewoon calorieën en zorgde ervoor dat ik elke dag 10.000 stappen kreeg (dankzij Fitbit). IJdelheid maakte er deel van uit, maar werd veroorzaakt door een hoog cholesterolgehalte en omdat ze dokters van me af wilden houden!
Mijn cholesterolgetallen liggen nu in het normale bereik (hoewel grens). Ik heb veel energie en schuw foto's niet meer.
Ik ben gelukkiger en gezonder, en omdat ik al 1,5 jaar op streefgewicht ben, kan ik elke zaterdagavond een heerlijke maaltijd nuttigen. Maar ik vind het wel erg ongezond dat we prioriteit geven boven 'dun' te zijn boven al het andere.
Hoewel ik voor sommige dingen de risico's heb verlaagd, zou ik niet zeggen dat ik over het algemeen gezonder ben dan degenen die zwaarder zijn dan ik. Ik neem een SlimFast-shake voor de lunch. Is dat gezond?
Misschien, maar ik bewonder mensen die een echt schone levensstijl hebben meer dan mensen die op het streefgewicht kunnen blijven door op Subway-sandwiches en pretzels te leven.
Ariel, 28
Ik bracht jaren door met diëten en obsessief trainen omdat ik wilde afvallen en er zo uit wilde zien zien als in mijn hoofd. De druk om een restrictief dieet en trainingsschema te volgen, was echter schadelijk voor mijn mentale en fysieke gezondheid.
Het legt de nadruk op cijfers en "vooruitgang" in plaats van op elk moment te doen wat het beste is voor mijn lichaam. Ik abonneer me niet langer op een dieet en begin intuïtief te leren eten door te luisteren naar de behoeften van mijn lichaam.
Ik ben ook al twee jaar bij een therapeut voor mijn problemen met het lichaamsbeeld (en angst / depressie). Zij is degene die me heeft laten kennismaken met intuïtief eten en gezondheid bij Every Size-bewegingen. Ik werk elke dag hard om de schade die ik en zoveel andere vrouwen hebben aangericht ongedaan te maken door maatschappelijke verwachtingen en schoonheidsidealen.
Ik denk dat vrouwen worden gemaakt om te geloven dat ze niet goed genoeg zijn als ze niet in een bepaalde broekmaat passen of er op een bepaalde manier uitzien, en uiteindelijk werkt een dieet niet op de lange termijn.
Er zijn manieren om 'gezond' te eten zonder je lichaam te beperken of jezelf te laten genieten van eten, en rages in het dieet zullen altijd blijven komen en gaan. Ze zijn op de lange termijn zelden duurzaam en doen weinig, maar zorgen ervoor dat vrouwen zich slecht voelen over zichzelf.
Candice, 39
Elk ander dieet dat ik heb geprobeerd, heeft geresulteerd in gewichtstoename tijdens het dieet of hypoglycemische episodes. Ik had besloten geen dieet te volgen omdat ze nooit voor mij werken en altijd averechts werken, maar mijn gewicht begon het afgelopen jaar gestaag te stijgen en ik raakte het gewicht dat ik mezelf had beloofd dat ik nooit meer zou raken. Dus besloot ik het nog een keer te proberen.
Ik begon het militaire dieet te volgen in combinatie met een paar keer per week trainen. Het was stressvol en frustrerend. Terwijl het militaire dieet me hielp een paar kilo af te vallen, kwamen ze gewoon terug. Het zijn exact dezelfde resultaten als bij alle andere diëten.
Dieetcultuur is zo negatief. Ik heb collega's die constant op dieet zijn. Geen van hen is wat ik als overgewicht zou beschouwen, en de meeste zijn mager als er iets is.
Mijn tante pleegde bijna zelfmoord toen ze probeerde af te vallen voordat ze uiteindelijk instemde met een afslankoperatie. Het hele ding is gewoon overweldigend en verdrietig.
Anna, 23
Ik eet sinds de middelbare school. Ik wilde afvallen en ik hield niet van hoe ik eruitzag. Ik ging online en las ergens dat iemand van mijn lengte (5'7 ) ongeveer 120 pond zou moeten wegen. Ik woog ergens tussen 180 en 190, denk ik. Ik vond ook informatie over hoeveel calorieën ik moest schrappen om de hoeveelheid gewicht die ik online wilde verliezen, dus ik volgde dat advies op.
De impact op zowel mijn mentale als fysieke gezondheid was buitengewoon nadelig. Ik ben zeker afgevallen door mijn dieet. Ik denk dat ik op mijn lichtst was iets meer dan 150 pond. Maar het was niet duurzaam.
Ik had constant honger en dacht constant aan eten. Ik woog mezelf meerdere keren per dag en schaamde me echt als ik was aangekomen of als ik dacht dat ik niet genoeg was kwijtgeraakt. Ik had altijd psychische problemen, maar die waren in die tijd bijzonder slecht.
Fysiek was ik extreem moe en zwak. Toen ik onvermijdelijk stopte, kreeg ik al het gewicht terug, plus wat.
Dieet ging voor mij nooit over gezondheid. Dieet ging over dunner zijn en daarom mooier en daarom gelukkiger.
Destijds zou ik graag een medicijn hebben gebruikt dat jaren van mijn leven zou hebben gekost om dun te worden. (Soms denk ik dat ik dat nog steeds zou doen.) Ik herinner me dat iemand me vertelde dat ze afgevallen waren na het roken en ik overwoog om te proberen af te vallen.
En toen realiseerde ik me dat ik me ellendig voelde toen ik op dieet was. Ook al voelde ik me nog steeds niet zo goed over hoe ik eruitzag toen ik zwaarder was, ik realiseerde me dat ik aanzienlijk gelukkiger was als een dik persoon dan als een uitgehongerd persoon. En als een dieet me niet gelukkiger zou maken, zag ik het niet in.
Dus stopte ik.
Ik heb aan zelfbeeldproblemen gewerkt, maar ik heb opnieuw moeten leren hoe ik met voedsel en met mijn eigen lichaam kan omgaan. Ik realiseerde me dat ik ook steun kreeg van een paar vrienden die me hielpen beseffen dat ik mezelf leuk kon vinden, ook al was ik niet mager.
Deze gedachten over hoe je lichaam eruit zou moeten zien, raken volledig in je ingebakken en zijn bijna onmogelijk los te laten. Het schaadt ook onze relatie met voedsel. Ik heb het gevoel dat ik niet weet hoe ik normaal moet eten. Ik denk niet dat ik vrouwen ken die onvoorwaardelijk van hun lichaam houden.
Alexa, 23
Ik heb het nooit 'dieet' genoemd. Ik volgde chronische caloriebeperking en intermitterend vasten (daarvoor heette het), waardoor ik een eetstoornis kreeg. De hoeveelheid magere spieren in mijn lichaam daalde zo erg dat ik later de hulp van een voedingsdeskundige nodig had om het weer op te bouwen.
Ik verloor energie, had flauwvallen en was bang voor eten. Het verminderde mijn mentale gezondheid aanzienlijk.
Ik wist dat het uit een ingewikkelde plaats in mijn hoofd kwam. Ik moest meer dan wat dan ook dun zijn en verloor nooit een aanzienlijke hoeveelheid gewicht omdat, ondanks mijn intense caloriebeperking, mijn metabolisme was vertraagd tot een punt waar gewichtsverlies gewoon niet gebeurde.
Ik heb dit geleerd nadat ik hulp had gezocht voor wat ik dacht dat een eetstoornis zou kunnen zijn. Weten dat gewichtsverlies niet werkte, had een grote impact. Ook het leren dat het een negatieve invloed had op mijn gezondheid, het begrijpen van concepten als intuïtief eten en gezondheid op elke maat (dat gewicht heeft veel minder te maken met gezondheid dan we denken), en het leren van de hoeveelheid populaire voedingsinformatie is ook onnauwkeurig mijn herstelreis.
Gezondheidsdoelen mogen nooit alleen over gewicht gaan
Emma Thompson vertelde The Guardian: 'Door mijn dieet ging mijn metabolisme in de war, en ik kreeg er een rotzooi van. Ik heb mijn hele leven met die miljardenindustrie gevochten, maar ik wou dat ik meer kennis had voordat ik hun onzin begon te slikken. Ik heb er spijt van dat ik er ooit een heb gedaan. '
We weten dat voedingsadvies notoir verwarrend is. Onderzoek toont zelfs aan dat de meeste voedingsstrategieën zelfs het tegenovergestelde effect kunnen hebben en ons op de lange termijn zwaarder zullen maken.
Maar deze kennis weerhoudt ons er niet van om contant geld uit te geven. De voedingsindustrie is in 2018 meer dan $ 70 miljard waard.
Misschien komt dit omdat het idee dat ons lichaam nooit goed genoeg is, tenzij we voldoen aan de nieuwste schoonheidsnormen van de media, ook onze geest beïnvloedt. Door ons lichaam door de dieetmachine te wringen, voelen we ons alleen ontevreden, hongerig en niet bepaald veel dichter bij ons streefgewicht. En door slechts een deel van onszelf aan te spreken, zoals je gewicht of taille in plaats van het hele lichaam, leidt dit tot een onevenwichtige gezondheid.
Gezondere, holistische manieren om gewichtsverlies en eetgewoonten te benaderen, zijn onder meer intuïtief eten (dat de eetcultuur afwijst) en de Health at Every Size Approach (die bedenkt hoe verschillend elk lichaam kan zijn).
Als het gaat om uw gezondheid, lichaam en geest, is het echt uniek en niet voor iedereen geschikt. Streef naar wat je een goed gevoel geeft en goed brandt, niet wat er alleen goed uitziet op een schaal.
Jennifer Still is een redacteur en schrijver met regels in Vanity Fair, Glamour, Bon Appetit, Business Insider en meer. Ze schrijft over eten en cultuur. Volg haar op Twitter.
