Wat is de mons pubis?
De mons pubis is een stuk vetweefsel dat het schaambeen bedekt. Het wordt soms de mons of de mons veneris bij vrouwen genoemd. Hoewel beide geslachten een schaambeen hebben, is het prominenter bij vrouwen.
Lees verder voor meer informatie over de anatomie van het schaambeen en de mogelijke oorzaken van pijn of hobbels in het gebied.
Wat is de anatomie en functie van de mons pubis?
De mons pubis bevindt zich boven het schaambeen en het schaambeen symphysis gewricht. Het schaambeen is een van de drie delen van het heupbeen. Het is ook het meest naar voren gerichte deel van het heupbeen. Het schaambeen symphysis gewricht is waar de schaambeenderen van de linker en rechter heupen samenkomen.
De mons pubis bestaat uit vetweefsel. Het heeft de vorm van een omgekeerde driehoek, die zich uitstrekt van de bovenkant van de openbare haarlijn tot de geslachtsorganen. Het strekt zich uit van de bovenkant van de schaamlijn tot de clitoris.
Tijdens de puberteit wordt het schaambeen van de man bedekt met schaamhaar. Het bevat ook klieren die feromonen beginnen af te scheiden. Dit zijn stoffen die betrokken zijn bij seksuele aantrekkingskracht.
Wat veroorzaakt pijn in het schaambeen?
Symphysis pubis disfunctie
Symphysis pubis disfunction (SPD) treedt op wanneer het symphysegewricht van het bekken te ontspannen wordt, wat leidt tot pijn in de bekkengordel. Het gebeurt meestal tijdens de zwangerschap.
Het belangrijkste symptoom van SPD is pijn. Het kan worden gevoeld als een gevoel van schieten, branden of schuren. Deze pijn kan worden gevoeld:
- over het schaambeen
- tussen de vagina en anus
- aan een of beide kanten van de onderrug
- uitstralend in de dijen
SPD kan het ook moeilijk maken om:
- rondlopen
- til voorwerpen op
- beweeg de benen uit elkaar
Hoewel SPD vaker voorkomt tijdens de zwangerschap, heeft het niet altijd een duidelijke oorzaak. In deze gevallen kan het verband houden met instabiliteit van de bekkengordel.
De volgende factoren kunnen ook uw risico op het ontwikkelen van SPD verhogen:
- een geschiedenis van bekkenpijn
- eerdere schade of letsel aan het bekken
- SPD hebben ervaren tijdens een eerdere zwangerschap
- een baan hebben die erg fysiek veeleisend is
Het behandelen van SPD omvat vaak een combinatie van rust en fysiotherapie om de bekkenbodem te helpen versterken.
Osteitis pubis
Osteitis pubis is een ontsteking van het symphysis-gewricht van het bekken, dat zich onder de mons pubis bevindt. Het komt vaak voor bij atleten, maar kan ook voorkomen bij niet-atleten.
Het belangrijkste symptoom van osteitis pubis is pijn in de schaamstreek of in de liesstreek. Het straalt vaak uit naar de dijen. Deze pijn kan geleidelijk of plotseling optreden.
Enkele oorzaken van osteitis pubis zijn onder meer:
- overmatig gebruik van of stress in de schaamstreek
- zwangerschap of bevalling
- letsel of schade aan de schaamstreek
- een urologische of gynaecologische procedure
Net als bij SPD wordt osteitis pubis meestal met rust behandeld, gevolgd door zachte versterkende oefeningen. Ontstekingsremmende medicijnen, waaronder niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) of injecties met corticosteroïden, kunnen ook helpen bij het beheersen van ontstekingen.
Wat veroorzaakt hobbels op het schaambeen?
Kookt
Een kook is een pijnlijke, met pus gevulde bult die zich onder de huid vormt. Ze worden veroorzaakt doordat bacteriën de huid binnendringen via een open wond of snee. Hoewel steenpuisten overal kunnen voorkomen, komen ze vaker voor in haargebieden, zoals de mons pubis.
Kookt ziet eruit als diepe, rode bultjes onder de huid. Ze kunnen in de loop van een paar dagen in omvang groeien als ze zich vullen met etter. Uiteindelijk ontwikkelen ze een witte of gele punt, vergelijkbaar met die van een puistje. Dit zal uiteindelijk breken, waardoor de etter uit de kook kan lopen.
Hoewel kleine steenpuisten vaak vanzelf verdwijnen, moet uw arts mogelijk grotere steenpuisten afvoeren.
Cyste
Een cyste is een heilig gebied in een weefsel. Cysten zijn meestal niet-kankerachtig en kunnen worden gevuld met een verscheidenheid aan dingen, waaronder vocht, weefsel of bot. Ze kunnen overal in of op het lichaam voorkomen.
Cysten kunnen om verschillende redenen voorkomen, waaronder:
- infecties
- letsel
- verstopte klier
De symptomen van een cyste kunnen variëren, afhankelijk van het type cyste en de locatie. De meeste verschijnen als een langzaam groeiende bult. Na verloop van tijd kunnen ze zacht of pijnlijk worden.
Net als bij steenpuisten, kunnen kleinere cysten vanzelf verdwijnen. Uw arts moet mogelijk grotere operatief verwijderen of draineren.
Ingegroeide haar
Een ingegroeide haar verwijst naar een haar dat terug in de huid groeit, meestal nadat het geschoren of gepincet is. Mensen die hun schaamhaar verwijderen, zijn bijzonder vatbaar voor ingegroeide haartjes.
De symptomen van een ingegroeide haar kunnen zijn:
- kleine, stevige of met pus gevulde bultjes
- pijn
- jeuk
- huidverduistering van het getroffen gebied
Vermijd het scheren of epileren van het getroffen gebied om ingegroeide haartjes te behandelen. Uiteindelijk zal het haar uit de huid komen. In sommige gevallen kan het haar worden uitgesmeerd met een pincet of een steriele naald. In ernstigere gevallen kan uw arts een exfoliërende of ontstekingsremmende zalf voorschrijven.
Folliculitis
Folliculitis verwijst naar ontsteking van haarzakjes. Een bacteriële of schimmelinfectie is meestal de oorzaak. Omdat de mons pubis bedekt is met schaamhaar, is het gevoeliger voor folliculitis.
Veel voorkomende symptomen van folliculitis zijn:
- kleine rode bultjes of puistjes die in trossen verschijnen
- zachte of pijnlijke huid
- jeuk
- een branderig gevoel op de huid
- een grotere, gezwollen bult onder de huid
Enkele veelvoorkomende gedragingen die uw risico op het ontwikkelen van folliculitis kunnen verhogen, zijn:
- strakke kleding dragen die zweet of warmte vasthoudt
- met een slecht onderhouden hot tub
- beschadiging van de haarzakjes door harsen of scheren
De meeste gevallen van folliculitis verdwijnen na een paar dagen vanzelf. Het aanbrengen van warme kompressen of verzachtende lotions of zalven kan huidirritatie helpen verminderen.
Als de folliculitis wijdverbreid is of langer duurt dan een paar dagen, kan een doktersbezoek nodig zijn. Ze kunnen een antibioticum of antischimmelcrème voorschrijven om een onderliggende infectie op te ruimen.
Kan een operatie de grootte van het schaambeen verminderen?
In de afgelopen jaren is een procedure genaamd monsplasty steeds vaker voorgekomen, vooral bij vrouwen. Deze operatie omvat het verwijderen van extra huid of vet uit het schaambeen van de man om de omvang te verkleinen.
Er zijn verschillende benaderingen, afhankelijk van het type weefsel dat wordt verwijderd. Bij sommige technieken wordt extra huid verwijderd. Anderen gebruiken liposuctie om overtollig vet te verwijderen.
Ongeacht de benadering die wordt gebruikt, brengt monsplasty dezelfde risico's met zich mee als andere soorten operaties, waaronder infectie, bloeding en littekens.
het komt neer op
De mons pubis is een gebied van vetweefsel dat het schaambeen bedekt bij zowel mannen als vrouwen, hoewel het bij vrouwen vaker voorkomt. Het speelt een belangrijke rol bij het afscheiden van feromonen die verantwoordelijk zijn voor seksuele aantrekkingskracht.
