Als psychiater hoor ik tijdens hun eerste bezoek vaak van mijn patiënten hoe lang ze uit angst een psychiater hebben uitgesteld. Ze vertellen ook hoe nerveus ze waren in de aanloop naar de afspraak.
Ten eerste, als je die grote stap hebt gezet om een afspraak te maken, prijs ik je omdat ik weet dat het niet gemakkelijk is om te doen. Ten tweede, als de gedachte aan het bijwonen van je eerste psychiatrische afspraak stress oplevert, is een manier om dit aan te pakken, te weten wat je van tevoren kunt verwachten.
Dit kan van alles zijn, van voorbereid zijn met uw volledige medische en psychiatrische geschiedenis tot openstaan voor het feit dat uw eerste sessie bepaalde emoties kan oproepen - en wetende dat dit helemaal OK is.
Dus, als je je eerste afspraak met een psychiater hebt gemaakt, lees dan hieronder om erachter te komen wat je kunt verwachten van je eerste bezoek, naast tips om je te helpen voorbereiden en je meer op je gemak te voelen.
Bereid je voor met je medische geschiedenis
U wordt gevraagd naar uw medische en psychiatrische geschiedenis - persoonlijk en familie - dus wees voorbereid door het volgende mee te nemen:
- een complete lijst met medicijnen, naast psychiatrische medicijnen
- een lijst met alle psychiatrische medicijnen die u in het verleden heeft geprobeerd, inclusief hoe lang u ze heeft gebruikt
- uw medische zorgen en eventuele diagnoses
- familiegeschiedenis van psychiatrische problemen, als die er zijn
Als je in het verleden een psychiater hebt gezien, is het erg handig om een kopie van die gegevens mee te nemen, of om je gegevens van het vorige kantoor naar de nieuwe psychiater te sturen die je gaat zien.
Wees erop voorbereid dat de psychiater je vragen stelt
Als je eenmaal in je sessie bent, kun je verwachten dat de psychiater je zal vragen waarom je naar hem toe komt. Ze kunnen op verschillende manieren vragen, waaronder:
- 'Dus, wat brengt je vandaag binnen?'
- 'Zeg me waarom je hier bent.'
- "Hoe gaat het?"
- "Hoe kan ik u helpen?"
Als u een open vraag wordt gesteld, kunt u nerveus worden, vooral als u niet weet waar u moet beginnen of hoe u moet beginnen. Let erop dat u weet dat er echt geen verkeerde manier is om te antwoorden en dat een goede psychiater u door het interview zal leiden.
Als u echter voorbereid wilt zijn, zorg er dan voor dat u communiceert wat u heeft meegemaakt en deel ook, als u zich op uw gemak voelt, de doelen die u wilt bereiken door in behandeling te zijn.
Het is oké om verschillende emoties te ervaren
Je kunt huilen, je ongemakkelijk voelen of verschillende soorten emoties ervaren terwijl je je zorgen bespreekt, maar weet dat het volkomen normaal en goed is.
Open zijn en je verhaal delen vereist veel kracht en moed, wat emotioneel vermoeiend kan aanvoelen, vooral als je je emoties al geruime tijd onderdrukt hebt. Elk standaard psychiatriebureau heeft een doos tissues, dus aarzel niet om ze te gebruiken. Daar zijn ze tenslotte voor.
Je werkt aan het maken van een plan voor de toekomst
Aangezien de meeste psychiaters over het algemeen medicatiebeheer bieden, worden opties voor behandeling aan het einde van uw sessie besproken. Een behandelplan kan bestaan uit:
- medicatie-opties
- verwijzingen voor psychotherapie
- mate van zorg die nodig is, bijvoorbeeld als intensievere zorg nodig is om uw symptomen op de juiste manier aan te pakken, zullen opties voor het vinden van een passend behandelprogramma worden besproken
- alle aanbevolen laboratoria of procedures zoals baseline-tests voorafgaand aan het starten van medicijnen of tests om mogelijke medische aandoeningen die kunnen bijdragen aan symptomen uit te sluiten
Als u vragen heeft over uw diagnose, behandeling of uw zorgen wilt delen, moet u deze voor het einde van de sessie op dit punt communiceren.
Je eerste psychiater is misschien niet degene voor jou
Ook al leidt de psychiater de sessie, ga in met de mentaliteit dat je je psychiater ontmoet om te zien of zij ook bij jou passen. Houd er rekening mee dat de beste voorspeller van een succesvolle behandeling afhangt van de kwaliteit van de therapeutische relatie.
Dus als de verbinding in de loop van de tijd niet evolueert en je niet het gevoel hebt dat je problemen worden aangepakt, kun je op dat moment op zoek gaan naar een andere psychiater en een second opinion krijgen.
Wat te doen na je eerste sessie
- Vaak komen er na het eerste bezoek dingen in je op die je had gewenst. Noteer deze dingen en schrijf ze op, zodat u ze bij een volgend bezoek niet vergeet te vermelden.
- Als je je eerste bezoek slecht verliet, weet dan dat het opbouwen van de therapeutische relatie meer dan één bezoek kan vergen. Dus, tenzij uw afspraak vreselijk en onherstelbaar bleek te zijn, kijk eens hoe het gaat tijdens de volgende paar bezoeken.
het komt neer op
Angstig zijn om een psychiater te zien, is een veel voorkomend gevoel, maar laat die angsten u niet belemmeren om de hulp en behandeling te krijgen die u verdient en nodig heeft. Het hebben van een algemeen begrip van wat voor soort vragen zullen worden gesteld en onderwerpen die zullen worden besproken, kunnen sommige van uw zorgen zeker verlichten en u een comfortabeler gevoel geven bij uw eerste afspraak.
En vergeet niet dat de eerste psychiater die u ziet soms niet altijd de beste voor u blijkt te zijn. Dit is tenslotte uw zorg en behandeling - u verdient een psychiater waar u zich prettig bij voelt, die bereid is uw vragen te beantwoorden en die met u samenwerkt om uw behandeldoelen te bereiken.
Dr. Vania Manipod, DO, is een door de raad gecertificeerde psychiater, een assistent-klinische professor in de psychiatrie aan de Western University of Health Sciences, en momenteel in privépraktijk in Ventura, Californië. Ze gelooft in een holistische benadering van de psychiatrie die psychotherapeutische technieken, voeding en levensstijl omvat, naast medicatiebeheer wanneer dat nodig is. Dr. Manipod heeft een internationale aanhang op sociale media opgebouwd op basis van haar werk om het stigma van geestelijke gezondheid te verminderen, met name via haar Instagram en blog, Freud & Fashion. Bovendien heeft ze landelijk gesproken over onderwerpen als burn-out, traumatisch hersenletsel en sociale media.
