Fecale Transplantatie: Hoe Bacteriotherapie Werkt

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is een fecale transplantatie?

Een fecale transplantatie is een procedure waarbij ontlasting van een donor wordt overgebracht naar het maagdarmkanaal (GI) van een andere persoon met het doel een ziekte of aandoening te behandelen. Het wordt ook wel een fecale microbiota-transplantatie (FMT) of bacteriotherapie genoemd.

Ze worden steeds populairder naarmate mensen meer bekend raken met het belang van het darmmicrobioom. Het idee achter fecale transplantaties is dat ze helpen om meer heilzame bacteriën in uw maagdarmkanaal te introduceren.

Deze nuttige bacteriën kunnen op hun beurt helpen tegen een reeks gezondheidsproblemen, van GI-infecties tot autismespectrumstoornis (ASS).

Hoe is het gedaan?

Er zijn verschillende methoden voor het uitvoeren van een fecale transplantatie, elk met hun eigen voordelen.

Colonoscopie

Deze methode levert een vloeibare ontlastingpreparaat rechtstreeks in uw dikke darm via een colonoscopie. Vaak wordt de colonoscopiebuis door uw hele dikke darm geduwd. Wanneer de buis zich terugtrekt, zet deze de transplantatie in uw darm.

Het gebruik van colonoscopie heeft het voordeel dat artsen delen van uw dikke darm kunnen visualiseren die mogelijk beschadigd zijn door een onderliggende aandoening.

Klysma

Net als de colonoscopie-benadering, introduceert deze methode de transplantatie rechtstreeks in uw dikke darm via een klysma.

Mogelijk wordt u gevraagd om op uw zij te liggen terwijl uw onderlichaam verhoogd is. Dit maakt het voor de transplantatie gemakkelijker om uw darm te bereiken. Vervolgens wordt een gesmeerde klysma-tip voorzichtig in uw rectum ingebracht. De transplantatie, die zich in een klysmazak bevindt, mag dan in het rectum stromen.

Fecale transplantaties gegeven door klysma zijn doorgaans minder invasief en goedkoper dan colonoscopieën.

Nasogastrische buis

In deze procedure wordt een preparaat met vloeibare ontlasting aan uw maag toegediend via een buis die door uw neus loopt. Vanuit uw maag reist het hulpmiddel vervolgens naar uw darmen.

Ten eerste krijgt u een medicijn om te voorkomen dat uw maag zuur produceert dat nuttige organismen in het transplantatiepreparaat zou kunnen doden.

Vervolgens wordt de buis in je neus geplaatst. Voorafgaand aan de procedure zal een professionele zorgverlener de plaatsing van de buis controleren met behulp van beeldtechnologie. Zodra het correct is gepositioneerd, gebruiken ze een spuit om het preparaat door de buis en in uw maag te spoelen.

Capsules

Dit is een nieuwere methode voor fecale transplantatie waarbij een aantal pillen met een ontlastingpreparaat wordt ingeslikt. In vergelijking met andere methoden is het het minst invasief en kan het meestal in een medisch kantoor of zelfs thuis worden gedaan.

Een studie uit 2017 vergeleek deze benadering met een colonoscopie bij volwassenen met terugkerende Clostridium difficile-infectie. De capsule bleek niet minder effectief te zijn dan een colonoscopie om terugkerende infecties gedurende ten minste 12 weken te voorkomen.

Toch vereist deze methode om capsules door te slikken nader onderzoek om de effectiviteit en veiligheid ervan volledig te begrijpen.

Veroorzaakt het bijwerkingen?

Na een fecale transplantatie kunt u enkele bijwerkingen krijgen, waaronder:

buikpijn of krampen
constipatie
opgeblazen gevoel
diarree
boeren of winderigheid

Neem onmiddellijk contact op met uw zorgverlener als de pijn ernstig wordt of als u ook last krijgt van:

ernstige zwelling van de buik
braken
bloed in je ontlasting

Waar komt de ontlasting vandaan?

De ontlasting die wordt gebruikt bij fecale transplantaties is afkomstig van gezonde menselijke donoren. Afhankelijk van de procedure wordt de ontlasting gemaakt tot een vloeibare oplossing of gedroogd tot een korrelige substantie.

Potentiële donoren moeten verschillende tests ondergaan, waaronder:

bloedtesten om te controleren op hepatitis, HIV en andere aandoeningen
ontlastingstesten en culturen om te controleren op parasieten en andere tekenen van een onderliggende aandoening

Donoren doorlopen ook een screeningproces om te bepalen of zij:

hebben de afgelopen zes maanden antibiotica gebruikt
een gecompromitteerd immuunsysteem hebben
een geschiedenis hebben van risicovol seksueel gedrag, inclusief geslachtsgemeenschap zonder barrièrebescherming
de afgelopen zes maanden een tatoeage of piercing gekregen
een geschiedenis van drugsgebruik hebben
zijn onlangs naar landen gereisd met een hoog aantal parasitaire infecties
een chronische GI-aandoening hebben, zoals inflammatoire darmaandoeningen

U kunt websites tegenkomen die fecale monsters per post aanbieden. Als u een fecale transplantatie overweegt, zorg er dan voor dat u samenwerkt met uw zorgverlener om ervoor te zorgen dat u een monster krijgt van een gekwalificeerde donor.

Wat zijn de voordelen voor de behandeling van C. Diff-infecties?

C. diff-infecties staan erom bekend dat ze moeilijk te behandelen zijn. Ongeveer 20 procent van de mensen die met antibiotica worden behandeld voor een C. diff-infectie, zal een terugkerende infectie ontwikkelen. Bovendien neemt de antibioticaresistentie bij C. diff toe.

C. diff-infecties treden op wanneer er een overgroei van de bacteriën in uw maag-darmkanaal is. Volgens het American College of Gastroenterology heeft 5 tot 15 procent van de gezonde volwassenen - en 84,4 procent van de pasgeborenen en gezonde zuigelingen - een normale hoeveelheid C. diff in hun darmen. Het veroorzaakt geen problemen en helpt bij het handhaven van de normale bacteriële populatie van de darm.

Andere bacteriën in uw darmen houden echter meestal de populatie van C. diff onder controle, waardoor wordt voorkomen dat deze een infectie veroorzaakt. Een fecale transplantatie kan helpen om deze bacteriën opnieuw in uw maagdarmkanaal te introduceren, waardoor ze toekomstige overgroei van C. diff.

Hoe zit het met voordelen voor andere aandoeningen?

Deskundigen hebben onlangs onderzocht hoe fecale transplantaties kunnen helpen bij andere aandoeningen en gezondheidsproblemen, waaronder andere GI-aandoeningen. Hieronder vindt u een momentopname van enkele van de onderzoeken tot nu toe.

Hoewel sommige van deze resultaten veelbelovend zijn, is er nog steeds grote behoefte aan meer onderzoek op dit gebied om de effectiviteit en veiligheid van fecale transplantaties voor dit gebruik te bepalen.

Prikkelbare darmsyndroom (IBS)

Een recent overzicht van negen onderzoeken wees uit dat fecale transplantaties de IBS-symptomen bij 58 procent van de deelnemers verbeterden. De negen onderzoeken waren echter zeer divers in hun criteria, structuur en analyse.

Colitis ulcerosa (UC)

Vier onderzoeken werden beoordeeld waarbij UC-remissiecijfers werden vergeleken bij mensen die een fecale transplantatie hadden gekregen versus een placebo. Degenen die een fecale transplantatie kregen, hadden een remissiepercentage van 25 procent, vergeleken met 5 procent voor degenen in de placebogroep.

Houd er rekening mee dat remissie verwijst naar een periode zonder symptomen. Mensen met UC die in remissie zijn, kunnen nog steeds toekomstige opflakkeringen of symptomen krijgen.

Autismespectrumstoornis (ASS)

Een kleine studie uit 2017 wees uit dat een verlengd fecaal transplantatietraject van zeven tot acht weken de spijsverteringsklachten bij kinderen met ASS verminderde. De gedragssymptomen van ASS bleken ook te verbeteren.

Deze verbeteringen werden acht weken na de behandeling nog steeds waargenomen.

Gewichtsverlies

Een recent onderzoek bij muizen omvatte twee groepen: de ene kreeg een vetrijk dieet en de andere kreeg een normaal vetrijk dieet en kreeg een oefeningsregime.

De muizen op het vetrijke dieet kregen fecale transplantaties van de muizen in de tweede groep. Dit bleek de ontsteking te verminderen en het metabolisme te verbeteren. Ze hebben zelfs verschillende microben geïdentificeerd die met deze effecten zijn geassocieerd, hoewel het onduidelijk is hoe deze resultaten zich bij mensen zullen vertalen.

Lees meer over het verband tussen gewicht en darmbacteriën.

Wie mag geen fecale transplantatie ondergaan?

Fecale transplantaties worden niet aanbevolen voor mensen die immuungecompromitteerd zijn vanwege:

medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken
HIV
gevorderde leverziekte, zoals cirrose
een recente beenmergtransplantatie

Wat is het standpunt van de FDA?

Hoewel onderzoek naar fecale transplantaties veelbelovend is, heeft de Food and Drug Administration (FDA) ze niet goedgekeurd voor klinisch gebruik en beschouwt ze als een onderzoeksgeneesmiddel.

Aanvankelijk moesten artsen die fecale transplantaties wilden gebruiken, een aanvraag indienen bij de FDA voordat ze de procedure uitvoerden. Dit omvatte een langdurig goedkeuringsproces dat velen ontmoedigde om fecale transplantaties te gebruiken.

De FDA heeft deze vereiste versoepeld voor fecale transplantaties die bedoeld zijn om terugkerende C. diff-infecties te behandelen die niet op antibiotica hebben gereageerd. Maar artsen moeten nog steeds een aanvraag indienen voor gebruik buiten dit scenario.

Hoe zit het met doe-het-fecale transplantaties?

Het internet staat vol met informatie over hoe u thuis een fecale transplantatie kunt doen. En hoewel de doe-het-zelfroute misschien een goede manier klinkt om de FDA-voorschriften te omzeilen, is het over het algemeen geen goed idee.

Hier zijn een paar redenen waarom:

Zonder goede donorscreening loopt u mogelijk het risico een ziekte op te lopen.
Artsen die fecale transplantaties uitvoeren, hebben een uitgebreide opleiding gevolgd in het veilig maken van een ontlastingvoorbereiding voor transplantatie.
Het onderzoek naar de langetermijneffecten en veiligheid van fecale transplantaties is nog steeds beperkt, vooral voor andere aandoeningen dan C. diff-infectie.

het komt neer op

Fecale transplantaties zijn een veelbelovende mogelijke behandeling voor een reeks aandoeningen. Tegenwoordig worden ze voornamelijk gebruikt om terugkerende C. diff-infecties te behandelen.

Naarmate experts meer leren over de fecale transplantaties, kunnen ze een optie worden voor andere aandoeningen, variërend van GI-problemen tot bepaalde ontwikkelingsvoorwaarden.