Polsbuiging: Wat Is Normaal, Wat Niet En Oefeningen Om Het Te Verbeteren

Inhoudsopgave:

Polsbuiging: Wat Is Normaal, Wat Niet En Oefeningen Om Het Te Verbeteren
Polsbuiging: Wat Is Normaal, Wat Niet En Oefeningen Om Het Te Verbeteren

Video: Polsbuiging: Wat Is Normaal, Wat Niet En Oefeningen Om Het Te Verbeteren

Video: Polsbuiging: Wat Is Normaal, Wat Niet En Oefeningen Om Het Te Verbeteren
Video: Beste Nek, Schouder & Rug Oefeningen om je Houding te Verbeteren volgens de Wetenschap! 2024, Mei
Anonim

Polsbuiging met ondersteuning: leg uw onderarm op een tafel met uw hand aan de rand en een handdoek of ander zacht voorwerp onder uw pols.

Beweeg uw handpalm naar de onderkant van de tafel tot u een zachte rek voelt. Indien nodig kunt u uw andere hand gebruiken om voorzichtig te duwen. Houd een paar seconden vast, keer dan terug naar de startpositie en herhaal.

Deel op Pinterest

Polsbuiging zonder ondersteuning: als u eenmaal vertrouwd bent met de bovenstaande oefening, kunt u het proberen zonder de ondersteuning.

Houd je arm voor je uit. Gebruik je andere hand om voorzichtig op de vingers van je aangedane pols te drukken terwijl je je hand laat vallen om je pols te buigen. Doe dit totdat je een rek in je onderarm voelt. Houd een paar seconden vast, laat los en herhaal.

Deel op Pinterest

Polsbuiging met gebalde vuist: maak een losse vuist en leun met de zijkant van je arm op een tafel of ander oppervlak. Buig je vuist naar de onderkant van je pols en buig. Buig het dan de andere kant op en strek het uit. Houd ze allemaal enkele seconden vast.

Deel op Pinterest

Zijwaartse polsbuiging: leg uw handpalm op een tafelblad. Houd uw pols en vingers recht en buig uw pols zo ver mogelijk naar links. Houd een paar seconden vast. Verplaats het terug naar het midden en vervolgens naar rechts en houd vast.

Deel op Pinterest

Flexor stretch: Houd je arm voor je met je handpalm naar boven. Gebruik uw onaangetaste hand om uw hand voorzichtig naar de grond te trekken.

Je zou een rek moeten voelen aan de onderkant van je onderarm. Houd een paar seconden vast, laat los en herhaal.

Wat veroorzaakt pijn in de polsflexie?

De meest voorkomende oorzaak van pijn in de polsflexie - pijn als u uw pols buigt - is overbelastingsletsel. Deze worden meestal veroorzaakt door repetitieve bewegingen, zoals typen of sporten zoals tennis.

Andere oorzaken van pijn in de polsflexie zijn:

  • Carpaal tunnelsyndroom: Carpaal tunnelsyndroom wordt veroorzaakt door verhoogde druk op uw mediane zenuw wanneer het door een passage aan de palmzijde van uw pols gaat. Deze verhoogde druk veroorzaakt pijn. In de meeste gevallen is carpaal tunnelsyndroom een vorm van overbelastingsletsel.
  • Ganglioncyste: Ganglioncysten zijn zachte cysten die meestal boven op je pols verschijnen. Ze veroorzaken mogelijk geen symptomen buiten een zichtbare hobbel, maar ze kunnen ook pijnlijk zijn en voorkomen dat uw pols normaal beweegt. Ganglioncysten verdwijnen vaak vanzelf, maar kunnen indien nodig door een operatie worden verwijderd.
  • Artritis: Artrose en reumatoïde artritis kunnen pijn in de polsflexie veroorzaken. Artrose kan pijn in één of beide polsen veroorzaken, maar polsen zijn geen gebruikelijke plaats voor artrose. Reumatoïde artritis komt vaak voor in de polsen en veroorzaakt meestal pijn in beide polsen.
  • Verwonding door plotselinge impact: Een plotselinge impact, zoals vallen op uw pols, kan pijn in de polsflexie veroorzaken, zelfs als het geen verstuiking of breuk veroorzaakt.

Hoe worden polsflexieproblemen gediagnosticeerd?

Ten eerste zal uw arts een algemene medische geschiedenis afnemen en u meer vragen over uw polsflexiepijn of -problemen. Ze kunnen vragen wanneer de pijn is begonnen, hoe erg het is en of iets de pijn nog erger maakt.

Om mogelijke oorzaken te beperken, kunnen ze ook vragen stellen over recente verwondingen, uw hobby's en wat u voor uw werk doet.

Vervolgens zal uw arts meten hoeveel u uw pols kunt bewegen door u een reeks bewegingen te laten maken. Zo kunnen ze zien hoe precies uw polsbuiging wordt beïnvloed.

Het lichamelijk onderzoek en de medische geschiedenis zijn meestal voldoende om uw arts in staat te stellen een diagnose te stellen. Als ze echter nog steeds niet zeker zijn of als u onlangs een blessure heeft gehad, kunnen ze een röntgenfoto of MRI voorstellen om het probleem te diagnosticeren.

Wat is de behandeling voor problemen met polsbuiging?

De hierboven genoemde oefeningen kunnen helpen bij het behandelen van polsbuigingsproblemen. Andere behandelingen zijn onder meer:

  • IJs het getroffen gebied om pijn en zwelling te verminderen.
  • Rust, vooral voor problemen veroorzaakt door herhaalde bewegingen.
  • Pas uw zithouding aan als uw polsproblemen worden veroorzaakt door typen of ander repetitief kantoorwerk.
  • Spalken kan helpen bij carpaal tunnelsyndroom, verwondingen door herhaalde bewegingen en plotselinge verwondingen.
  • Fysiotherapie kan pijn verminderen en de mobiliteit en kracht verbeteren.
  • Corticosteroïd-opnamen kunnen helpen bij het behandelen van polsflexieproblemen die niet reageren op andere behandelingen.
  • Chirurgie kan een oplossing zijn voor ganglioncysten die niet vanzelf verdwijnen, carpaal tunnelsyndroom dat niet reageert op andere behandelingen, of traumatisch letsel zoals een gebroken bot of een gescheurde pees.

het komt neer op

Er zijn veel mogelijke oorzaken van pijn in de polsflexie. Terwijl sommige vanzelf oplossen, vereisen andere behandeling door een arts. Raadpleeg een arts als de pijn of problemen van uw polsbuigingen langdurig of ernstig zijn.

Aanbevolen: