Clitorale Atrofie: Symptomen, Oorzaken, Behandeling En Meer

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is clitorale atrofie?

De clitoris is een brok sponsachtig weefsel aan de voorkant van de vagina. Uit recent onderzoek blijkt dat een groot deel van de clitoris inwendig is en 4-inch wortels heeft die in de vagina reiken. Wanneer het seksueel opgewonden raakt, vult het zich met bloed en wordt de zenuwbundel in het weefsel gevoelig voor aanraking.

Clitorale atrofie treedt op wanneer de clitoris niet meer reageert op seksuele opwinding en niet langer naar behoren functioneert. De clitoris kan zelfs verdwijnen. Dit kan het gevolg zijn van een verandering in hormonen of onvoldoende bloedtoevoer naar de vagina en de clitoris.

Het verlies van de bloedstroom kan het gevolg zijn van onregelmatig gebruik. Degenen die niet seksueel actief zijn, hebben meer kans op clitorale atrofie. Een belangrijke verandering in hormonen, zoals de menopauze of het starten van hormonale anticonceptie, kan een andere oorzaak zijn.

Clitorale atrofie komt minder vaak voor dan vaginale atrofie. Die aandoening treedt op wanneer een daling van oestrogeen ervoor zorgt dat de vaginale weefsels droog, dun en ontstoken raken. Het komt vaak voor bij de menopauze.

Verlies van gevoel is een ernstig seksueel probleem. De clitoris wordt vaak beschouwd als een sleutel tot vrouwelijk orgasme. De zenuwen in de clitoris kunnen tijdens seksuele activiteit intense sensaties veroorzaken.

Lees verder voor meer informatie over de symptomen van clitorale atrofie en wat er kan worden gedaan om het gevoel en de seksuele functie te helpen herstellen.

Wat zijn de symptomen?

Je hebt meer kans om de symptomen van clitorale atrofie te ervaren als je seksueel opgewonden bent. Deze symptomen zijn onder meer:

• “Verdwenen” clitoris (je kunt het niet meer voelen, zelfs niet als je seksueel opgewonden bent)
• verlies van gevoel rond de clitoris
• verminderde respons op clitorale stimulatie
• verminderde seksuele drift

Wat veroorzaakt clitorale atrofie?

Clitorale atrofie kan het gevolg zijn van een gebrek aan seksueel gebruik. Als u stopt met regelmatige geslachtsgemeenschap of frequente opwinding, kan de clitoris droog en dun worden. Het kan zelfs krimpen en verdwijnen achter de clitoriskap.

Omdat de clitoris afhankelijk is van voldoende doorbloeding, kan uw arts regelmatige seksuele activiteit aanbevelen, waaronder masturbatie. Dit kan helpen de bloedstroom te herstellen, wat het gevoel weer kan versterken.

Clitorale atrofie kan ook optreden wanneer uw testosteronniveau daalt. Testosteron is verantwoordelijk voor je libido. Het sponsachtige weefsel in een clitoris heeft ook het hormoon nodig voor een goede opwinding.

De testosteronniveaus dalen echter naarmate de menopauze nadert. Ze kunnen ook afnemen bij het starten van anticonceptie of oestrogeensupplementen.

Degenen die een volledige hysterectomie hebben, kunnen clitorale atrofie ervaren. Omdat de eierstokken verantwoordelijk zijn voor de productie van zowel oestrogeen als testosteron, kan het verwijderen ervan leiden tot verlies van testosteron. Uiteindelijk zou dit clitorale atrofie kunnen veroorzaken.

Het verlies van oestrogeen na een hysterectomie kan ook leiden tot vaginale atrofie.

Wanneer moet u hulp zoeken?

Seksuele gezondheid is belangrijk voor je algehele gezondheid. Clitorale atrofie kan een over het hoofd geziene maar ernstige oorzaak zijn van vrouwelijke seksuele disfunctie.

Praat met uw arts als u seksuele problemen ervaart. Ze zijn volledig uitgerust om u te helpen bij het vinden van antwoorden en behandelingen. Ook zij kunnen u doorverwijzen naar een specialist.

Maak voor uw afspraak een lijst met symptomen die u onlangs heeft ervaren. Als je problemen hebt met seksuele opwinding, is de kans groot dat je ook andere problemen ervaart. Dit kan spierzwakte of vermoeidheid omvatten.

Zelfs als u denkt dat de symptomen niet gerelateerd zijn aan uw seksuele problemen, noteer ze dan.

Bespreek tijdens uw afspraak uw grootste zorg: de seksuele klacht. Laat uw arts vervolgens weten welke andere problemen u heeft ondervonden. Ze kunnen beslissen of ze verwant zijn.

Als ze dat denken, kunnen ze tests bestellen die kunnen helpen om dat vast te stellen, of ze gaan op zoek naar afzonderlijke problemen die zich kunnen voordoen.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Er is geen enkele test of lichamelijk onderzoek dat clitorale atrofie definitief kan diagnosticeren. In plaats daarvan kunnen artsen vertrouwen op een lichamelijk onderzoek, uw gemelde symptomen en andere tests om een diagnose te stellen.

Artsen inspecteren de clitoris en de clitoriskap niet altijd tijdens een routine-lichamelijk onderzoek, zoals een jaarlijks bekkenonderzoek. Dus tijdens uw afspraak wil uw arts mogelijk een lichamelijk onderzoek van uw clitoris en mogelijk uw vagina doen.

Bloedonderzoek is ook nuttig voor het controleren van hormoonspiegels en om te bepalen of uw testosteron onder normaal is. Deze bloedtesten kunnen uw arts ook helpen andere mogelijke oorzaken van een laag seksueel libido tegelijkertijd uit te sluiten.

Als deze tests niet afdoende duiden op een mogelijk probleem, kan uw arts proberen de seksuele klacht te behandelen alsof het clitorale atrofie is.

Als u enige sensatie terugkrijgt, kan de behandeling worden voortgezet. Als u niet op de behandeling reageert, kunnen u en uw arts op zoek gaan naar andere mogelijke oorzaken.

Behandelingsopties

De behandeling hangt af van wat uw arts denkt dat verantwoordelijk kan zijn voor het verlies van gevoel in de eerste plaats. Hier volgen enkele van de meest voorkomende behandelingen:

• Seks hebben. Regelmatige seksuele activiteit kan uw clitoris helpen gezond en gevoelig te blijven. Het kan ook helpen om het gevoel in de gevoelige kern te herstellen.
• Ga aan de slag. Je kunt ook helpen de bloedstroom te verhogen met regelmatige cardio-oefeningen. Cardio-oefeningen helpen de bloedstroom door het lichaam te stimuleren. Wat goed is voor het lichaam, is goed voor de clitoris en de vagina. Regelmatige lichaamsbeweging kan ook voorkomen dat de testosteronniveaus dalen.
• Probeer testosteronvervangingen. Testosteronsupplementen worden vaak gebruikt als behandeling voor clitorale atrofie. Als crème, pil of injectie kunnen deze opties helpen om uw testosteron te herstellen, zodat uw lichaam in staat is om een adequate seksuele respons te produceren. Uw arts moet deze behandelingen voorschrijven.

Praten met je partner

Een gezonde seksuele relatie is afhankelijk van openheid en transparantie. Dat omvat praten over wat goed voelt - en wat niet.

Als je tijdens het vrijen een verandering in het gevoel hebt opgemerkt, kan praten met je partner jullie beiden helpen manieren te vinden waarop je nog steeds van geslachtsgemeenschap kunt genieten terwijl je met je arts werkt voor een behandeling.

Deze tips kunnen u helpen bij het starten van de discussie:

• Wees eerlijk. Het heeft geen zin om te verbergen dat er iets is veranderd. Laat ze weten dat dezelfde stimulatie niet dezelfde reactie oplevert als in het verleden. Als je al met je arts hebt gesproken, kun je informatie geven over die afspraak en wat de arts heeft aanbevolen om het gevoel te helpen herstellen.
• Doe nieuwe ideeën op. Terwijl je je partner op de hoogte stelt van de verandering in de reactie van je lichaam op clitorale stimulatie, praat je met hen over het verkennen van leuke nieuwe opties. Neem verschillende posities en soorten seksuele stimulatie op.
• Houd een open communicatielijn. Als clitoraal orgasme de beste optie is geweest voor je seksuele ontmoetingen, kunnen jullie samen andere soorten orgasmen proberen, waaronder vaginale of G-spot.
• Haal de focus van een orgasme af. De clitoris kan voor intens genot zorgen tijdens seks of masturbatie. Je kunt echter nog steeds veel seksuele bevrediging bereiken zonder de grote O. Focus op andere erogene zones, zoals de tepels, het hoofd en de voeten. Clitorale stimulatie is niet de enige optie die je hebt.

Outlook

Clitorale atrofie kan een van de meest ondergerapporteerde seksuele gezondheidsproblemen zijn. Behandeling is echter mogelijk. Daarom is het belangrijk om met een arts of zorgverlener te praten wanneer u voor het eerst symptomen opmerkt.

Of uw symptomen nu worden veroorzaakt door een gebrek aan bloedstroom of een laag testosteron, een arts kan u helpen de onderliggende oorzaak te achterhalen en een oplossing te vinden die het beste bij u past.