Het Is Zeldzaam, Maar U Kunt Longontsteking Krijgen Zonder Koorts

Inhoudsopgave:

Het Is Zeldzaam, Maar U Kunt Longontsteking Krijgen Zonder Koorts
Het Is Zeldzaam, Maar U Kunt Longontsteking Krijgen Zonder Koorts

Video: Het Is Zeldzaam, Maar U Kunt Longontsteking Krijgen Zonder Koorts

Video: Het Is Zeldzaam, Maar U Kunt Longontsteking Krijgen Zonder Koorts
Video: Longontsteking - wat gebeurt er in je longen? 2024, Mei
Anonim

Longontsteking is een luchtweginfectie waarbij de kleine luchtzakjes in uw longen ontstoken raken en gevuld met vocht. De ernst kan variëren van licht tot levensbedreigend.

Hoewel koorts een veel voorkomend symptoom is van longontsteking, kunt u in sommige gevallen longontsteking krijgen zonder koorts.

Lees verder voor meer informatie over dit onderwerp, de verschillende soorten en oorzaken van longontsteking en de symptomen waarnaar u moet zoeken.

Symptomen van longontsteking

Veel voorkomende symptomen van longontsteking zijn:

  • hoest die slijm kan produceren
  • pijn op de borst, die erger kan worden bij hoesten of diep ademhalen
  • snelle ademhaling of kortademigheid
  • koorts
  • zweten of koude rillingen
  • zich moe of vermoeid voelen
  • verlies van eetlust
  • misselijkheid of braken

Longontsteking en koorts

Symptomen van longontsteking, zoals koorts, kunnen bij sommige populaties afwezig of minder ernstig zijn, waaronder:

  • pasgeborenen
  • zuigelingen
  • oudere volwassenen

In deze situaties kunnen er andere waarschuwingssignalen zijn om op te letten.

Oudere volwassenen of mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem hebben mogelijk een lagere lichaamstemperatuur als ze longontsteking hebben. Bovendien kunnen oudere volwassenen met longontsteking ook veranderingen in de mentale toestand hebben, zoals verwarring.

Pasgeborenen en zuigelingen kunnen al dan niet koorts hebben, maar kunnen een snelle ademhaling, loopneus en grommen ervaren. Tekenen van een zeer ernstige infectie kunnen ook zijn: niet eten, lage lichaamstemperatuur en convulsies.

Complicaties en risicofactoren

Longontsteking kan soms ernstige complicaties veroorzaken en levensbedreigend worden. Mogelijke complicaties kunnen zijn:

  • ademhalingsmoeilijkheden of zelfs ademhalingsproblemen, waarvoor het nodig kan zijn om op een ventilator te worden geplaatst om zuurstof te krijgen
  • verergering van chronische longaandoeningen zoals chronische obstructieve longziekte (COPD)
  • vochtophoping in de longen, die geïnfecteerd kan raken en mogelijk moet worden afgevoerd
  • longabces, dat is de vorming van een zakje pus in uw long
  • bacteriëmie, wanneer bacteriën zich in uw bloedbaan verspreiden, wat mogelijk kan leiden tot septische shock

Mensen die mogelijk risico lopen op ernstigere symptomen of complicaties, zijn onder meer:

  • kinderen onder de 2 jaar
  • volwassenen ouder dan 65 jaar
  • personen met een verzwakt immuunsysteem
  • rokers
  • die met onderliggende aandoeningen, zoals COPD, astma en hartaandoeningen

Soorten longontsteking

Er zijn verschillende soorten longontsteking. Ze kunnen worden geclassificeerd op basis van hoe u de infectie krijgt.

Door de gemeenschap verworven longontsteking (CAP)

Dit is het type longontsteking dat u binnen uw gemeenschap en buiten een ziekenhuis of gezondheidszorg kunt krijgen. Het is verantwoordelijk voor 5 tot 12 procent van de infecties van de lagere luchtwegen bij volwassenen die worden behandeld door huisartsen.

Door de gezondheidszorg verworven longontsteking

Soms kunt u longontsteking krijgen terwijl u in een ziekenhuis of instelling voor langdurige zorg verblijft. Dit type longontsteking kan ernstiger zijn omdat bacteriën die resistent zijn tegen antibiotica de infectie kunnen veroorzaken.

Ventilator-geassocieerde longontsteking (VAP)

VAP treedt op nadat het op een ventilator is geplaatst. Een beademingsapparaat helpt u te ademen door zuurstof toe te dienen via een buisje in uw neus of keel of door een gat in uw nek.

Hoewel ventilatoren erg belangrijk kunnen zijn voor mensen die erg ziek zijn of herstellen van een operatie, kunnen ze het ook gemakkelijker maken voor de ziektekiemen die longontsteking veroorzaken in de longen.

Aspiratie-longontsteking

Aspiratiepneumonie treedt op wanneer u per ongeluk een klein beetje iets inademt, zoals eten, drinken of braken in uw longen. Dit kan ertoe leiden dat ziektekiemen in uw longen terechtkomen.

Aspiratiepneumonie komt vaker voor bij:

  • mensen bij wie de mondreflex is verstoord
  • mensen met een veranderde mentale toestand, zoals door drugs- of alcoholgebruik
  • degenen die vaak hebben overgegeven

Lopende longontsteking

Lopende longontsteking wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie. Mogelijk wordt het ook wel atypische bacteriële longontsteking genoemd. Het wordt vaak veroorzaakt door een type bacterie genaamd Mycoplasma pneumoniae.

Lopende longontsteking kan een mildere ziekte zijn. Hierdoor realiseren sommige mensen zich misschien niet eens dat ze ziek zijn.

Wat veroorzaakt longontsteking?

Longontsteking kan ook worden geclassificeerd op basis van het type kiem dat het veroorzaakt. Dit kunnen zaken zijn zoals bacteriën, virussen en schimmels.

Bacteriële longontsteking

Bacteriële longontsteking kan worden onderverdeeld in typische en atypische typen. Veel voorkomende typische bacteriën zijn Streptococcus pneumoniae en Haemophilus influenzae.

Atypische bacteriën kunnen zijn:

  • Mycoplasma pneumoniae
  • Legionella pneumophila
  • Chlamydia pneumoniae

Veel soorten bacteriële longontsteking hebben symptomen zoals hoge koorts, zweten en snelle ademhaling.

Mensen met atypische (wandelende) longontsteking kunnen mildere symptomen ervaren, zoals lichte koorts, hoofdpijn en droge hoest.

Virale longontsteking

Verschillende soorten virussen kunnen virale longontsteking veroorzaken, waaronder:

  • griepvirus
  • respiratoir syncytieel virus (RSV)
  • rhinovirus

Veel gevallen van virale longontsteking zijn milder dan die van bacteriële longontsteking. Symptomen kunnen zijn: koorts, hoest en pijntjes en pijnen.

Schimmel-longontsteking

Longontsteking veroorzaakt door een schimmelinfectie komt vaker voor bij mensen met een aangetast immuunsysteem. Mensen met een gezond immuunsysteem kunnen het echter ook krijgen.

De schimmels die deze infecties kunnen veroorzaken, worden vaak aangetroffen in de grond of in uitwerpselen van vogels en kunnen worden veroorzaakt door organismen zoals:

  • Pneumocystis jirovecii
  • Histoplasma-soorten
  • Coccidioides-soorten

In sommige gevallen kan het een week of langer duren voordat de symptomen van schimmelpneumonie optreden. Ze kunnen koorts, hoest en pijn op de borst omvatten.

Kunt u longontsteking voorkomen?

Longontsteking wordt veroorzaakt door verschillende soorten ziektekiemen, waarvan er vele besmettelijk zijn. Dit betekent dat ze van persoon tot persoon kunnen worden verspreid, wat mogelijk longontsteking kan veroorzaken.

Je kunt deze organismen inademen door druppeltjes in de lucht die worden gegenereerd wanneer iemand met de ziektekiemen hoest of niest. U kunt ook besmet raken door besmette voorwerpen aan te raken en vervolgens uw gezicht of mond aan te raken.

Schimmel-longontsteking is meestal niet besmettelijk. In plaats daarvan wordt het verkregen door het inademen van sporen die in de omgeving aanwezig zijn. Er is echter waargenomen dat infecties als gevolg van P. jirovecii zich tussen individuen verspreiden.

Volg de onderstaande stappen om het risico om ziek te worden met longontsteking te verminderen.

  • Oefen goede hygiëne. Was regelmatig uw handen met zeep en warm water. Gebruik een handdesinfecterend middel op alcoholbasis als er geen zeep en water beschikbaar is.
  • Laat u vaccineren. Sommige oorzaken van longontsteking hebben vaccins beschikbaar. Deze omvatten vaccins voor pneumokokkenziekte, influenza en Haemophilus influenzae type b (Hib).
  • Vermijd roken. Roken kan uw longen beschadigen en hun vermogen om infecties te bestrijden verminderen.
  • Houd je immuunsysteem gezond. Dit kan het doen van dingen zijn zoals het eten van een gezond dieet en regelmatige lichaamsbeweging.

Hoe wordt longontsteking gediagnosticeerd?

Om longontsteking te diagnosticeren, zal uw arts eerst uw medische geschiedenis afnemen en een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Tijdens dit onderzoek luisteren ze mogelijk naar uw longen voor borrelende of rommelende geluiden die op longontsteking kunnen duiden.

Bovendien zijn er verschillende andere tests die kunnen worden gebruikt om longontsteking te diagnosticeren:

  • Röntgenfoto van de borst. Dit controleert je longen op tekenen van ontsteking.
  • Bloedtesten. Deze kunnen een volledige bloedtelling (CBC) omvatten, die uw arts kan laten weten of uw lichaam een infectie bestrijdt. Bloedonderzoek kan ook controleren op bacteriën in uw bloed.
  • Sputum testen. Voor deze cultuur wordt slijm verzameld uit een van je diepe hoestbuien. Dit kan uw arts helpen bepalen wat uw infectie veroorzaakt.
  • Pulsoximetrie. Deze test meet de hoeveelheid zuurstof in je bloed met behulp van een kleine sensor.

In ernstigere gevallen of wanneer complicaties worden vermoed, kan uw arts de volgende aanvullende tests uitvoeren.

  • Pleurale vloeistofcultuur. Een klein vochtmonster wordt verzameld uit de pleuraholte. Dit monster kan vervolgens worden getest op bacteriën.
  • CT-scan. Dit type beeldtechnologie geeft meer details dan een röntgenfoto. Dit kan helpen bij het controleren op complicaties zoals vocht in de longen of longabcessen.
  • Bronchoscopie. Een arts gebruikt een camera op een kleine, flexibele buis om uw luchtwegen en longen te onderzoeken. Dit kan handig zijn om te zien of iets uw luchtwegen blokkeert of om een vloeistof- of weefselmonster te verzamelen.

Als u op veel van deze dingen 'ja' heeft geantwoord, kunt u longontsteking krijgen.

Onthoud dat niet iedereen met longontsteking koorts of andere veelvoorkomende symptomen heeft.

Als u denkt dat u longontsteking heeft, maak dan een afspraak met uw arts om een diagnose te krijgen en begin met de behandeling, vooral als u zich in een risicogroep bevindt.

Hoe wordt longontsteking behandeld?

Als u longontsteking heeft, hangt de behandeling af van de oorzaak van uw longontsteking en van uw algehele gezondheid. Laten we hieronder enkele mogelijke behandelingsopties bekijken.

Medicijnen op recept

Het type medicijn dat u voorgeschreven krijgt, hangt af van de kiem die uw infectie veroorzaakt.

Antibiotica worden gebruikt om bacteriële infecties te behandelen, terwijl antivirale middelen en antischimmelmiddelen worden voorgeschreven om respectievelijk virale en schimmelpneumonie te behandelen.

Ziekenhuisopname

Ziekenhuisopname kan nodig zijn als uw symptomen zeer ernstig zijn of als u in een groep zit die risico loopt op het ontwikkelen van complicaties. Op die manier kunt u behandeld worden terwijl uw toestand nauwlettend in de gaten wordt gehouden.

Als u niet goed kunt ademen, wordt u mogelijk op een beademingsapparaat gezet. Mensen met een laag zuurstofgehalte in het bloed kunnen ook zuurstoftherapie krijgen. Als u in het ziekenhuis wordt opgenomen voor longontsteking, kunt u uw medicijnen via IV krijgen.

Thuiszorg

Er zijn verschillende dingen die u thuis kunt doen terwijl u herstelt van longontsteking:

  • Rust maar uit. Door ervoor te zorgen dat u voldoende rust krijgt, kan uw lichaam de infectie bestrijden.
  • Drink veel vloeistoffen. Dit helpt je niet alleen op weg naar herstel, maar kan ook slijm in je longen losmaken.
  • Neem vrij verkrijgbare medicijnen (OTC). Deze medicijnen kunnen pijn en koorts helpen verlichten. Voorbeelden zijn ibuprofen (Motrin, Advil) en paracetamol (Tylenol).
  • Gebruik spaarzaam hoestsiroop. Hoesten helpt eigenlijk om slijm uit je longen los te maken en te verwijderen. Als het echter voorkomt dat u rust krijgt, kunt u een kleine dosis hoestsiroop nemen.
  • Vermijd plaatsen waar rook of andere irriterende stoffen aanwezig kunnen zijn. Dit kan je luchtwegen en longen verder irriteren terwijl ze genezen.
  • Drink warme dranken of gebruik een luchtbevochtiger. Vochtige lucht kan helpen om je luchtwegen te openen en de ademhaling te verbeteren.
  • Volg uw behandelplan. Neem alle medicijnen zoals voorgeschreven door uw arts. Als u antibiotica voorgeschreven krijgt, zorg er dan voor dat u de hele kuur volgt, ook als u zich beter begint te voelen.

Onthoud dat in sommige groepen koorts en andere veelvoorkomende symptomen licht of zelfs niet aanwezig kunnen zijn. Mogelijk moet u op andere waarschuwingssignalen letten, zoals een lage lichaamstemperatuur of verwarring.

OutlookWat zijn de vooruitzichten voor mensen met longontsteking?

De tijd die nodig is om te herstellen van longontsteking kan per persoon verschillen. Sommigen zullen merken dat ze binnen ongeveer een week weer kunnen terugkeren naar hun normale routine. Anderen hebben mogelijk wat extra tijd nodig om te herstellen. Soms blijven vermoeidheid en vermoeidheid enkele weken hangen.

Ziekte kan ook ernstiger zijn bij risicogroepen zoals jonge kinderen, oudere volwassenen en mensen met onderliggende aandoeningen. Deze groepen vereisen vaak ziekenhuisopname en nauwlettend toezicht door hun behandeling en herstel.

Hoe zit het met de verschillende oorzaken van longontsteking? De tijd totdat de symptomen verbeteren, kan ook afhangen van de oorzaak van uw infectie.

Bij bacteriële longontsteking kunt u zich na enkele dagen antibioticabehandeling beter gaan voelen. Virale longontsteking verbetert doorgaans binnen 1 tot 3 weken, terwijl schimmelpneumonie weken of zelfs maanden nodig kan hebben tegen schimmeldodende medicijnen.

het komt neer op

Hoewel koorts een veel voorkomend symptoom is van longontsteking, is het mogelijk om longontsteking zonder koorts te hebben. Dit kan voorkomen bij specifieke groepen, zoals jonge kinderen, oudere volwassenen en mensen met een verzwakt immuunsysteem.

Longontsteking kan worden veroorzaakt door verschillende ziektekiemen, waarvan sommige besmettelijk zijn. De behandelings- en hersteltijd kan afhankelijk zijn van de oorzaak van uw ziekte en van uw algehele gezondheid.

Het is belangrijk dat longontsteking snel wordt behandeld om complicaties te voorkomen. Als u vermoedt dat u longontsteking heeft, maak dan een afspraak met uw arts om uw zorgen te bespreken en een diagnose te krijgen.

Aanbevolen: