Ik zat buiten op ons dek en dronk langzaam aan de thee die iemand had aanbevolen om me te helpen mijn moedermelk op te drogen. Het waren lange, moeilijke weken sinds we onze jongste dochter na haar NICU-verblijf uit het ziekenhuis naar huis brachten. Ik voelde me op vrijwel elk niveau verslagen.
Dit was mijn vijfde baby en, in mijn gedachten, had ik dit hele ouderschap al moeten afmaken, toch? Maar in plaats daarvan worstelde ik zo veel.
Ik was uitgeput tot op het bot. Mijn oudere kinderen voelden zich verwaarloosd. En in plaats van de zalige fase van de pasgeboren baby die ik me al die maanden van mijn ellendige zwangerschap had voorgesteld, was ik opnieuw ziek met mastitis en wilde mijn baby geen borstvoeding geven. Ik wilde niet stoppen met het geven van borstvoeding, maar na drie periodes van antibiotica en overleg met twee verschillende lactatiekundigen, leek het erop dat het moest.
Dus daar was ik, ik probeerde alle verschillende remedies die ik op de diepste uithoeken van het internet vond om te proberen mijn voorraad te verminderen. Ik deed het allemaal - de decongestiva, het verminderde pompen, de koolbladeren, de etherische oliën en de No More Milk Tea van Earth Mama.
Ik was bijna komen genieten van mijn nachtelijke kopje thee (waarschijnlijk omdat ik er ook een boot vol honing in heb gedaan, maar hey, wie telt er toch?) En die avond draaide ik het theezakje om om ernaar te kijken toen ik een bericht erop afgedrukt.
'Aan de moeder van een pasgeboren baby: vergeet ook niet dat je net geboren bent.'
En zo huilde ik.
Want hoe dacht ik er nooit zo over? En is het niet zo waar, of het nu je eerste baby is of je vijfde?
Het is nooit dezelfde ervaring. Elke nieuwe toevoeging aan uw gezin heeft zijn eigen uitdagingen, zijn eigen tegenslagen en zijn eigen worstelingen. Ik ben misschien nog vier keer bevallen en ik heb misschien wat ervaring met het moederschap, maar ik ben in deze omstandigheid nooit moeder geweest met deze kinderen op deze leeftijd met deze baby.
Met andere woorden, ik ben weer een nieuwe moeder.
Het klinkt misschien gek, maar toen ik naar de boodschap op dat theezakje keek, besefte ik hoe vreselijk fout ik was geweest in mijn benadering van moederschap. Ik had mezelf voorgehouden dat ik hierin beter zou moeten zijn omdat ik het eerder heb gedaan; dat ik op de een of andere manier meer in elkaar zou moeten zitten, mijn eenden op een rij zou moeten hebben, of het geheim had bedacht om me aan te kleden voor de dag voordat mijn baby wakker wordt. (Serieus, hoe? Ongeacht hoe laat ik mijn wekker zet, ze wordt wakker …)
Ik was harder voor mezelf in plaats van de lessen te volgen die ik had geleerd door dit vier keer eerder te doen en mezelf wat tijd te geven om me aan te passen - had ik iets geleerd? Blijkbaar niet.
Maar ik realiseerde me dat het niet te laat was. Ik kon op dat moment beginnen door te beseffen dat ik als moeder van een pasgeboren baby net opnieuw als moeder was geboren. Ik was misschien niet voor het eerst een nieuwe moeder, maar ik was een nieuwe moeder van deze baby en een nieuwe moeder voor al mijn andere kinderen met een baby.
Ik was in deze fase van mijn leven een pasgeboren moeder en dat verdiende ook erkenning. Dus hier is mijn bericht aan alle moeders die net een baby hebben gekregen:
Aan de moeder die net haar eerste baby heeft verwelkomd, Aan de moeder die net haar vijfde baby heeft verwelkomd, Aan de moeder die net een baby verwelkomde nadat ze dacht dat ze klaar was met het krijgen van baby's,
Aan de moeder die net het telefoontje van het adoptiebureau heeft gekregen, Voor de moeder die net ontdekt heeft dat haar baby speciale behoeften heeft, Aan de moeder wiens baby net naar de NICU is gegaan, Aan de moeder die net veelvouden had, Aan de moeder die net ontdekt heeft dat ze zwanger is, Aan de moeder die net weer aan het werk is gegaan, Aan de moeder die net besloot thuis te blijven, Voor de moeder die formule gebruikt, Aan de moeder die borstvoeding geeft, Onthoud gewoon: we zijn op onze eigen manier pasgeboren geboren. We zullen in de loop van de tijd wijsheid, ervaring en kennis opdoen, maar de waarheid is dat er geen enkel punt in het moederschap is wanneer we precies weten wat we doen, omdat elke dag iets nieuws brengt. In zekere zin zijn we zelf altijd pasgeborenen als moeders.
En net zoals we onze pasgeborenen behandelen met zachtheid, tederheid, liefde en zorg (en veel rust en eten!), Moeten we onthouden om hetzelfde voor onszelf te doen.
Omdat uw baby niet de enige is die vanaf nu zijn weg in de wereld moet leren - en ze hebben u nodig om de weg te wijzen.
Chaunie Brusie is een verpleegster van bevalling en bevalling die schrijver is geworden en een pas geslagen moeder van 5 is. Ze schrijft over alles, van financiën tot gezondheid en hoe je die eerste dagen van het ouderschap kunt overleven, terwijl je alleen maar kunt denken aan al je slaap die je niet bent krijgen. Volg haar hier.
