We nemen producten op waarvan we denken dat ze nuttig zijn voor onze lezers. Als u via links op deze pagina koopt, kunnen we een kleine commissie verdienen. Hier is ons proces.
Toen ik 19 jaar oud was, kreeg ik een borstverkleining.
De plastisch chirurg nam in totaal 3 1/2 pond van mijn borst af en creëerde beter hanteerbare C + borsten. Ik koos voor een vermindering om redenen van ijdelheid, maar ik hoopte de zich ontwikkelende 'weduwe-bult' en schouderbelasting te verminderen.
Tijdens de planningsfase vertelde de chirurg me dat ik 50 procent kans zou hebben om borstvoeding te kunnen geven. Het was een weggooiende opmerking zonder substantiële wetenschap erachter. Maar het maakte waarschijnlijk niet uit wat de statistieken waren; Ik was een tiener die een beetje walgde van het idee van borstvoeding.
Mijn egocentrische tienerzelf zou geschokt zijn geweest over hoe die beslissing me achtervolgde toen ik worstelde met het geven van borstvoeding aan mijn eerste kind.
Snel vooruit 11 jaar na mijn operatie en ik hield mijn huilende pasgeborene vast. Mijn melk was binnengekomen, maar er kwam niet veel uit. Ik had elke arts, verpleegster en lactatiekundige verteld dat ik eerder een borstverkleining had gehad, maar niemand had specifieke ideeën over hoe ik kon helpen. Ze probeerden verschillende grepen, tepelhoedjes en mompelden iets over fenegriek.
Ik pompte minuscule hoeveelheden en gemengde formule in grote.
Borstvoeding was een mislukking. Ik had ervoor gekozen om plastische chirurgie te ondergaan, en nu leefden mijn zoon en ik allebei met de gevolgen.
Borstverkleining is niet ongewoon. Bijna 500.000 vrouwen krijgen elk jaar een borstverkleining. Borstvoeding na reductie heeft zelfs een eigen afkorting: BFAR. En er zijn genoeg vrouwen die het proberen om een BFAR-ondersteuningswebsite en een Facebook-groep op te zetten.
Maar er is ook veel verkeerde informatie en onwetendheid over de uitdagingen waarmee BFAR-vrouwen worden geconfronteerd. Er zijn zeer weinig onderzoeken naar de invloed van borstchirurgie op borstvoeding.
Er zijn verschillende soorten reductiechirurgie. Vrouwen die borstvoeding willen geven, moeten hun chirurg vragen of de tepel volledig wordt verwijderd of gewoon wordt verplaatst. Hoe meer tepel- en melkkanalen vastzitten, hoe groter de kans dat borstvoeding zal werken. Verbazingwekkend genoeg kunnen melkkanalen die zijn doorgesneden weer worden vastgemaakt, maar het kan van invloed zijn op de hoeveelheid melk die wordt geproduceerd.
Borstvoeding laten werken kost werk
Borstvoeding werkt op een feedbacklus tussen zenuwen, hormonen en kanalen. Elke beschadiging van deze lus kan van invloed zijn op de hoeveelheid melk die wordt geproduceerd en aan de baby wordt afgegeven.
Maar het goede nieuws is dat de zenuwen hun werk opnieuw kunnen leren en dat de kanalen kunnen beginnen te werken nadat een baby is geboren. Zodra uw baby is geboren, is het erg belangrijk om uw borsten te legen en ze opnieuw te laten vullen om de herkanalisatie van de zenuwen te stimuleren.
Toen ik zwanger was van mijn tweede kind, was ik veel proactiever. Ik interviewde lactatiekundigen tijdens de zwangerschap totdat ik iemand vond die ervaring had met borstvoeding na een reductie. De eerste week kwam ze elke dag langs. Toen het duidelijk was dat mijn zoon op dag zeven niet genoeg aankwam, kraakte ze het blikje formule open en liet me zien hoe ik hem met de vinger moest voeden.
Borstvoeding hoeft niet alles of niets te zijn
Zoals de meeste BFAR's had ik een lage melkaanvoer. Het feedbacksysteem tussen de melkproductie en het melkafgiftesysteem was traag en onvoorspelbaar. Met mijn tweede kind pompte ik de eerste maand, nam de gezegende distel en fenegriek en deed borstcompressies terwijl ik borstvoeding gaf.
Ik nam ook domperidon, een voorgeschreven medicijn dat de melkproductie verhoogt. Domperidon is niet door de FDA goedgekeurd of verkrijgbaar in de Verenigde Staten, maar is al 20 jaar verkrijgbaar in Canada (waar ik woon). Maar zelfs met dit alles maakte ik nog steeds niet genoeg melk om mijn baby moedermelk exclusief te voeden.
Om er zeker van te zijn dat mijn baby voldoende melk kreeg, heb ik altijd sondevoeding aan de borst gegeven.
Sondevoeding is gemakkelijker dan het klinkt, vooral met een gemakkelijke baby, die gelukkig mijn tweede kind beschreef. Eerst leg je de baby op je borst en dan schuif je een klein buisje dat in een of andere formule in hun mond zit (hetzij in een fles of in een lactatiesysteem). Terwijl de baby zuigt, krijgen ze zowel flesvoeding als moedermelk.
Het is onmogelijk om te weten hoeveel moedermelk mijn zoon heeft gekregen, maar we vermoeden dat zijn inname ongeveer 40 procent moedermelk was. Toen mijn zoon na 6 maanden met vaste stoffen begon, kon ik de buis laten vallen en hem op verzoek verzorgen.
Succesvolle borstvoeding kan verschillende dingen betekenen - voor sommigen is het op verzoek borstvoeding geven, voor anderen kan het moedermelk aanvullen met een formule. Vooral BFAR's moeten openstaan voor verschillende definities van succes. Ik heb me nog nooit zo succesvol gevoeld als toen ik mijn zoon borstvoeding gaf terwijl ik hem borstvoeding gaf.
Een van de verbazingwekkende dingen van het menselijk lichaam is dat de melkproductie toeneemt bij elke zwangerschap. Toen ik 3 jaar later mijn dochter kreeg, hoefde ik haar helemaal geen formule aan te vullen, hoewel ik dagelijks domperidon slikte.
Succes ziet er niet voor iedereen hetzelfde uit
Terugkijkend op de ervaring zie ik mijn succes met mijn tweede kind nog steeds als de echte overwinning. Ik had het niet kunnen doen zonder een ondersteunende partner, een deskundige lactatiekundige en een kinderarts die me vertrouwde en bereid was flexibel te zijn.
Als u borstvoeding overweegt na een borstoperatie:
Bewapen jezelf met zoveel mogelijk kennis. Ontvang indien mogelijk een kopie van "Uw eigen succes definiëren: borstvoeding na borstverkleining" door de bekende borstvoedingsdeskundige (en BFAR-moeder) Diane West. Het boek is uiterst gedetailleerd en hoopvol, met verhalen uit de praktijk (hoewel West erkent dat de informatie over een lage melkaanvoer verouderd is)
Word lid van de BFAR-steungroep op Facebook en stel veel vragen
Huur een internationale board-gecertificeerde lactatiekundige (IBCLC) in die ervaring heeft met het werken met andere vrouwen die een borstoperatie hebben ondergaan. Neem geen genoegen met iemand die een vaag idee heeft van wat dat betekent
Misschien wilt u uw plan ook bespreken met uw kinderarts en regelmatige babywegingen regelen
Als u zich op uw gemak voelt, praat dan met uw arts over het krijgen van een recept voor een medicijn dat de melkaanvoer kan verbeteren. Domperidon is niet beschikbaar in de Verenigde Staten, maar er zijn andere medicatie-opties. U moet met uw arts praten over de voordelen en bijwerkingen om te beslissen of dit geschikt voor u is
Laat niemand je vertellen dat borstvoeding het niet waard is of dat het zal gebeuren als de natuur het wil. Laat ze je niet schuldig maken voor je keuzes - heden en verleden
Laat je schuld los. Het hebben van een borstverkleining was op dat moment logisch en hielp je om te worden wie je nu bent
Mogelijk moet u op een andere manier definiëren hoe succes eruit ziet dan u wilt, en dat kan pijnlijk zijn. Erken wat je grenzen zijn. Een nieuwe moeder zijn is al moeilijk genoeg zonder ook te proberen de fysieke beperkingen van de verpleging te overwinnen. Borstvoeding kan geweldig zijn, maar het is ook mogelijk om huid-op-huidcontact te hebben en veel voedende voedingsinteracties tijdens flesvoeding.
Nu mijn kinderen ouder zijn, weet ik dat de tegenstellingen tussen borstvoeding en voeding en goede moeder versus slechte moeder vals zijn. Er zijn geen gezondheidsvariaties tussen mijn drie kinderen en hun verschillende voedingsmethoden. Niemand herinnert zich of geeft erom of uw adolescent flesvoeding kreeg. Het succesvol geven van borstvoeding aan mijn kinderen heeft me voldoening gegeven, maar het is nog een ding in de mooie mix van moeder zijn.
Emma Waverman is een freelance journalist die in Toronto woont met haar drie kinderen, echtgenoot en luidruchtige hond. Haar schrijven over eten en levensstijl is te vinden in tijdschriften, kranten en overal op internet. Ze is co-auteur van het bestverkopende gezinskookboek 'Whining and Dining: Mealtime Survival for Picky Eaters and Families Who Love Them'. Volg haar avonturen en typefouten op Instagram en Twitter op @emmawaverman.
