'Niemand wordt therapeut in de hoop het rijk te maken.'
Bijna 20 jaar geleden raakte ik in een diepe depressie. Het was al lang aan het bouwen, maar toen ik had wat ik nog steeds 'de storing' noem, leek het allemaal tegelijk te gebeuren.
Ik had tijdens de vakantie een week vrij gekregen van mijn werk. Maar in plaats van die tijd te gebruiken om bij geliefden te zijn of op vakantie te gaan, sloot ik mezelf op in mijn appartement en weigerde te vertrekken.
In de loop van die week ging het snel achteruit. Ik sliep niet, in plaats daarvan koos ik ervoor om dagen achtereen wakker te blijven kijken naar wat er op de kabel gebeurde.
Ik heb mijn bank niet verlaten. Ik heb niet gedoucht. Ik deed de jaloezieën dicht en deed nooit de lichten aan, maar leefde bij de gloed van dat televisiescherm. En het enige voedsel dat ik at, 7 dagen achter elkaar, was Tarwedun gedoopt in roomkaas, altijd binnen handbereik op mijn vloer.
Tegen de tijd dat mijn 'staycation' op was, kon ik niet meer aan het werk. Ik kon mijn huis niet verlaten. Alleen al het idee van doen deed mijn hart sneller kloppen en mijn hoofd tolde.
Het was mijn vader die voor de deur stond en besefte hoe onwel ik was. Hij regelde meteen een afspraak met mijn huisarts en een therapeut.
Destijds was dat anders. Eén telefoontje naar mijn werk en ik werd op een betaald verlof voor geestelijke gezondheid geplaatst, met een hele maand de tijd om mezelf terug te brengen naar een gezonde plek.
Ik had een goede verzekering die mijn therapieafspraken dekt, dus ik kon me dagelijkse bezoeken veroorloven terwijl we wachtten op de medicijnen die mij waren voorgeschreven. Ik hoefde me geen zorgen te maken over hoe ik ervoor zou betalen. Ik moest me gewoon concentreren op beter worden.
Als ik vandaag een vergelijkbare storing zou hebben, zou dat allemaal niet waar zijn.
Wanneer therapie buiten bereik is
Zoals iedereen in dit land heb ik de afgelopen 2 decennia de verminderde toegang tot betaalbare gezondheidszorg en vooral betaalbare geestelijke gezondheidszorg ervaren.
Tegenwoordig voorziet mijn verzekering in een beperkt aantal therapiebezoeken. Maar het komt ook met een jaarlijks eigen risico van $ 12.000, wat betekent dat het volgen van therapie bijna altijd resulteert in het feit dat ik sowieso volledig uit eigen zak moet betalen.
Iets wat ik nog steeds een paar keer per jaar doe, al was het maar om in te checken en mijn gedachten opnieuw te kalibreren.
De waarheid is dat ik een persoon ben die waarschijnlijk altijd beter af zou zijn met regelmatige therapieafspraken. Maar in mijn huidige omstandigheden, als alleenstaande moeder die mijn eigen bedrijf runt, heb ik niet altijd de middelen om dat voor elkaar te krijgen.
En helaas, wanneer ik therapie het meest nodig heb, kan ik het me het minst veroorloven.
Een strijd waarvan ik weet dat ik er niet alleen voor sta.
We leven in een samenleving die graag met een vinger wijst naar geestesziekte als zondebok voor alles van dakloosheid tot massale schietpartijen, maar door die schuld te geven, slagen we er op de een of andere manier nog steeds niet in om mensen de hulp te geven die ze nodig hebben.
Het is een gebrekkig systeem dat niemand succes oplevert. Maar niet alleen degenen die geestelijke gezondheidszorg nodig hebben, lijden onder de handen van dat systeem.
Het zijn ook de therapeuten zelf.
Het standpunt van een therapeut
"Niemand wordt therapeut in de hoop het rijk te maken", vertelt adolescent-therapeut John Mopper aan Healthline.
'In staat zijn om te doen wat ik doe voor de kost is het meest verbazingwekkende op aarde', zegt hij. “Het feit dat ik op een willekeurige dag tussen de zes en acht tieners kan zitten en gesprekken van zes tot acht uur kan hebben, hopelijk een positieve invloed op iemands dag, en ervoor betaald kan worden? Het is eerlijk gezegd wat me elke ochtend wakker maakt. '
Maar het is dat je ervoor betaald krijgt dat het werk dat de meeste therapeuten proberen te doen soms wordt onderdrukt.
Mopper is mede-eigenaar van Blueprint Mental Health in Somerville, New Jersey. Het team bestaat uit hem en zijn vrouw, Michele Levin, en uit vijf therapeuten die voor hen werken.
"We zijn volledig buiten netwerk met verzekeringen", legt hij uit. "De therapeuten die geen verzekering afsluiten, krijgen van sommige mensen vaak een slechte rap, maar de waarheid is dat als verzekeringsmaatschappijen een eerlijk tarief zouden betalen, we meer open zouden staan om in het netwerk te gaan."
Dus hoe ziet een 'eerlijk tarief' er precies uit?
Analyse van de werkelijke kosten van therapie
Carolyn Ball is een gediplomeerde professionele adviseur en eigenaar van Elevate Counseling + Wellness in Hinsdale, Illinois. Ze vertelt Healthline dat er veel factoren zijn die van invloed zijn op het bepalen van een therapietarief.
“Als particuliere praktijkeigenaar kijk ik zowel naar mijn opleiding en ervaring als naar de markt, de kosten van huur in mijn omgeving, de kosten van het inrichten van een kantoor, de kosten van reclame, permanente educatie, professionele vergoedingen, verzekeringen en tot slot, de kosten van levensonderhoud ', zegt ze.
Terwijl therapiesessies patiënten gewoonlijk tussen de $ 100 en $ 300 per uur brengen, komen alle bovengenoemde kosten uit die vergoeding. En therapeuten moeten hun eigen gezin onderhouden, hun eigen rekeningen betalen.
Het probleem met verzekeringen
Ball's praktijk is een andere die geen verzekering sluit, met name vanwege het lage tarief van verzekeringsmaatschappijen.
'Een ding denk ik dat mensen niet beseffen, is hoe anders het therapie-uur werkt dan andere medische beroepen', legt Ball uit. 'Een arts of tandarts kan wel acht patiënten per uur zien. Een therapeut ziet er maar één. '
Dit betekent dat hoewel een arts misschien wel 48 patiënten per dag kan zien en factureren, therapeuten over het algemeen beperkt zijn tot ongeveer 6 declarabele uren.
'Dat is een enorm verschil in inkomen!' Ball zegt. "Ik geloof oprecht dat het werk dat therapeuten doen net zo belangrijk is als het werk dat andere medische professionals doen, maar het loon is aanzienlijk lager."
Bovendien brengt facturering via verzekering vaak extra kosten met zich mee, aldus klinisch psycholoog Dr. Carla Manly.
“Gezien de aard van de facturering voor verzekeringen, moeten veel therapeuten een contract aangaan met een facturatiedienst. Dit kan zowel frustrerend als kostbaar zijn ', zegt ze, en legt uit dat het eindresultaat is dat de therapeut vaak minder dan de helft ontvangt van wat oorspronkelijk in rekening werd gebracht.
Als geld mensen ervan weerhoudt therapie te krijgen
Therapeuten weten dat hun sessietarieven een afschrikmiddel kunnen zijn voor het zoeken naar behandeling.
'Helaas denk ik dat dit maar al te vaak voorkomt', zegt Manly. "Veel mensen met wie ik werk, hebben vrienden en familie die therapie nodig hebben, maar niet om twee belangrijke redenen: kosten en stigma."
Ze zegt dat ze mensen uit het hele land heeft geholpen om zo nodig goedkope verwijzingen voor therapie te krijgen. 'Ik heb dit net voor iemand in Florida gedaan', legt ze uit. "En de 'goedkope' services waren tussen de $ 60 en $ 75 per sessie, wat voor de meeste mensen een groot bedrag is!"
Niemand betwist dat counselors hun brood moeten verdienen, en elk van de praktiserende professionals waar Healthline mee sprak, heeft zijn tarieven bepaald met die behoefte in gedachten.
Maar ze zijn allemaal nog steeds individuen die een helpend beroep zijn begonnen omdat ze mensen willen helpen. Dus wanneer ze worden geconfronteerd met klanten of potentiële klanten, die echt hulp nodig hebben, maar deze niet kunnen betalen, zoeken ze naar manieren om te helpen.
'Dit is moeilijk voor mij', legt Ball uit. 'Naar therapie gaan kan de loop van iemands leven positief veranderen. Je emotionele welzijn is van het grootste belang om te genieten van kwaliteitsrelaties, betekenis te cultiveren en een duurzaam gevoel van eigenwaarde op te bouwen. '
Ze wil dat iedereen die toegang heeft, maar ze runt ook een bedrijf. 'Ik vind het moeilijk om mijn verlangen om iedereen te helpen met de noodzaak om de kost te verdienen in evenwicht te brengen', zegt ze.
Therapeuten proberen te helpen
Ball reserveert elke week een aantal glijdende schaalplekken op haar schema voor klanten die de hulp nodig hebben maar de volledige vergoeding niet kunnen betalen. De praktijk van Mopper doet iets soortgelijks, waarbij elke week afspraken worden gereserveerd die strikt pro bono zijn voor gevestigde klanten die die behoefte hebben geuit.
"Het gratis aanbieden van bepaalde diensten aan klanten die niet over de middelen beschikken, is eigenlijk gebonden aan onze ethische richtlijnen", legt Mopper uit.
Manly vervult haar wens om de meest behoeftigen op andere manieren te helpen: wekelijks vrijwilligerswerk doen bij een plaatselijk drugs- en alcoholrehabilitatiecentrum, een wekelijkse goedkope ondersteuningsgroep organiseren en vrijwilligerswerk doen met veteranen.
Alle drie noemden ze het helpen van mensen om betaalbare diensten te vinden terwijl het gewoon niet mogelijk is om op kantoor gezien te worden. Enkele van hun suggesties zijn:
- gemeenschapsklinieken
- universiteitscampussen (die soms counseling-studenten hebben met gereduceerde tarieven)
- peer-counseling
- diensten zoals Open Path Collective, een non-profitorganisatie die mensen helpt bij het vinden van lokale therapiediensten tegen lagere kosten
- online therapie, diensten aanbieden via video of chat tegen een gereduceerd tarief
Er zijn opties beschikbaar voor mensen zonder de financiële middelen, maar Manly erkent: “Het vinden van de middelen, die vaak 'gemakkelijk' zijn voor een therapeut of andere professional, kan ontmoedigend of eng zijn voor iemand die lijdt aan depressie of angst. Daarom is het zo belangrijk om een helpende hand te kunnen bieden bij het aanbieden van verwijzingen.”
Dus als u hulp nodig heeft, laat geld dan niet het ding zijn dat u ervan weerhoudt het te krijgen.
Neem contact op met een lokale therapeut bij u in de buurt en ontdek wat zij kunnen bieden. Zelfs als je het niet kunt betalen om ze te zien, kunnen ze je misschien helpen iemand te vinden die je kunt zien.
Leah Campbell is een schrijver en redacteur die in Anchorage, Alaska woont. Ze is een alleenstaande moeder naar keuze nadat een reeks toevallige gebeurtenissen heeft geleid tot de adoptie van haar dochter. Leah is ook de auteur van het boek 'Single Infertile Female' en heeft uitgebreid geschreven over de onderwerpen onvruchtbaarheid, adoptie en ouderschap. U kunt verbinding maken met Leah via Facebook, haar website en Twitter.
