14 Stukken Advies Vrouwen In De Vijftig Wensen Dat Ze Eerder Wisten

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat maakt het ouder worden dat vrouwen gelukkiger maakt naarmate ze ouder worden, vooral tussen de 50 en 70 jaar?

Recent onderzoek uit Australië, dat 20 jaar lang vrouwen volgde, schrijft een deel hiervan toe aan het feit dat vrouwen meer 'ik'-tijd kregen naarmate ze ouder werden.

En met die 'ik'-tijd komen veel bevredigende onthullingen.

Ik sprak met veertig vrouwen in de vijftig over wat ze anders zouden hebben gedaan toen ze jonger waren - als ze maar wisten, wat ze nu weten:

'Ik wou dat ik mouwloze shirts had gedragen …' - Kelly J.

'Ik zou tegen mijn jongere ik zeggen dat ik niet langer bang zou zijn om eenzaam te zijn. Ik heb zoveel beslissingen genomen om er zeker van te zijn dat ik 10 seconden lang nooit zonder een minnaar zou zijn.”- Barbara S.

'Ik zou niet zijn begonnen met roken. Ik vond het cool - het is gewoon ongezond. ' - Jill S.

'Ik zou de receptioniste - ik dacht dat ik boven was - voor de Amerikaanse senator hebben aangenomen.' - Amy R.

'Ik wou dat [ik] niet had toegestaan dat de angsten / onwetendheid van andere mensen mij zo diep zouden beïnvloeden dat ik mijn ambities / dromen zou afzwakken om hen te behagen. Het heeft me tientallen jaren gekost om dat 'brave meisje'-gedrag ongedaan te maken. "- Kecia L.

Ik zou mijn opleiding meer verkennen

'Ik zou me op de middelbare school hebben geconcentreerd op het beheersen van begrijpend lezen en interpreteren', zegt Linda G., een tandarts van midden vijftig. 'Ik moet drie keer iets lezen en moet vaak opnieuw professionele lessen volgen als ik het materiaal niet begrijp.'

Linda is van mening dat haar ouders niet gericht waren op haar opleiding, dus het viel door de kieren.

'Ik was het derde kind. Dus mijn ouders hielden van me, maar waren laks. Ik heb minder vertrouwen in het voorspellen van wat ik met mijn patiënten moet doen, omdat ik moeite heb om stukjes informatie te synthetiseren.”

Hierdoor krijgt Linda te maken met een innerlijke strijd.

'Ik heb het gevoel dat ik harder heb moeten werken voor alles wat ik heb bereikt. Dat heeft me ertoe aangezet om mijn gezag uit te oefenen omdat ik altijd probeer mijn geloofwaardigheid te bewijzen. '

Ik vertrouw mezelf en mijn talenten meer

Andrea J., een bestsellerauteur van midden vijftig, zegt: 'Ik zie dat wie ik was en wat ik deed me een bevredigend leven bezorgde, maar als ik iets zou veranderen, zou het zijn om mijn talenten te vertrouwen jongere leeftijd. '

Andrea vindt dat ze niet geduldig genoeg was met zichzelf.

'Ik wou dat ik me eerder had gerealiseerd dat ik mijn ambitie om boeken te schrijven kon realiseren als ik er maar aan vasthield en steeds beter werd. Ik was zo ongeduldig om te slagen dat ik stopte en van cursus veranderde toen het succes niet snel kwam.”

'Ik zou uitzoeken wat ik wilde …'

Gena R., een haarstylist van midden vijftig, heeft het gevoel dat het lang heeft geduurd om erachter te komen wie ze was.

'De manier waarop ik mijn jongere ik omschrijf, is door mezelf te vergelijken met Julia Roberts in de film' Runaway Bride ', in de scène waarin ze niet eens wist hoe ze van haar eieren hield … omdat ze ze lekker vond, maar haar huidige man hield van zijn. '

'Net als zij moest ik erachter komen wie ik was zonder man en hoe ik van mijn eieren hield - hoe hij ook van zijn eieren hield.'

Gena is van mening dat mensen haar beschouwden als 'het meisje achter de stoel' die altijd gelukkig is en al hun problemen kan oplossen.

Maar ze is getransformeerd.

'Ik doe niet langer dingen die ik niet wil en ik heb mezelf toestemming gegeven om' nee 'te zeggen en te rusten. Als ik de hele dag naar Hallmark-films wil kijken, dan doe ik dat. Ik omring mezelf met mensen waar ik bij wil zijn en blijf weg van mensen die het leven uit me zuigen.”

'En ik schaam me niet langer voor fouten die ik heb gemaakt. Ze maken deel uit van mijn verhaal en het heeft me een meer empathisch persoon gemaakt.”

'Ik zou meer tijd met mijn kind doorbrengen'

Stacy J., een producer van midden vijftig, zegt dat de tijd niet aan haar kant stond.

'Ik wou dat ik meer tijd had doorgebracht met spelen met mijn kind toen ze jonger was. Ik zat voltijds op school en werkte en zorgde voor mijn zieke zus en had het druk om arm te zijn.”

Ze realiseert zich dat kinderen zo snel opgroeien, maar besefte het toen niet.

'Ik zou echt willen dat ik de zaken opzij had gezet en meer verjaardagsfeestjes had gehouden voor haar knuffels.'

Ik had meer gedanst

'Ik was altijd zelfbewust en besloot voordat ik twintig werd dat ik niet dans', zegt Laurel V., begin vijftig. 'En terwijl ik op feestjes aan de zijlijn bleef, spraken andere mensen zich uit en verhuisden naar de muziek.'

Laurel vindt dat ze zich minder zorgen hoeft te maken.

'Ik vertel mijn kinderen dat als ik kon terugspoelen, ik zo veel zou dansen en het me niet kon schelen wat mensen dachten … ze keken waarschijnlijk toch niet eens naar me.'

Ik zou niet zo bezorgd zijn over mijn uiterlijk

Rajean B., een PR-adviseur van begin 50, is niet meer helemaal gefocust op haar uiterlijk.

“In mijn twintiger en dertiger jaren zette mijn carrière als woordvoerder van het bedrijf me voor de camera en ik passeerde zelden een spiegel zonder mijn haar te fixeren, mijn tanden te controleren en lippenstift opnieuw aan te brengen. Ik verloor de slaap door de keren dat ik een glimp van een dubbele kin opving tijdens het praten of lachen. '

Rajean heeft zich gerealiseerd dat wat echt belangrijk is, verder gaat dan de buitenkant.

'Mijn man en mijn vrienden accepteren en houden van me zoals ik ben en niet hoe ik er op een bepaald moment uitzie. Ik focus me graag op mijn innerlijke schoonheid en kracht.”

Ik zou mezelf meer genade schenken

"Ik zou ademen voordat ik reageer en begrijp dat ik niet overal een mening over hoef te hebben", zegt Beth W., achter in de vijftig, die een hogedrukbaan bekleedde voor een grote opleidingsorganisatie.

'Als ik het risico zou lopen buitengesloten te worden of verkeerd begrepen te worden, zou ik stoppen of vechten om gehoord te worden. Het was zo stressvol dat ik ziek werd, met gordelroos, waardoor ik mijn angsten onder ogen moest zien. '

"Wat ik heb geleerd, is dat ik in elke situatie genade kan inbrengen door gewoon adem te halen en mezelf te aarden door mijn voeten op de grond te zetten, zodat het de adrenaline en cortisol die door mijn systeem racen vertraagt."

Beth zegt dat dit het drama, de chaos en het conflict in haar leven heeft verminderd en haar relaties heeft verdiept.

Ik zou mijn werkgevers niet zo verplicht zijn

Nina A., die in een paar maanden vijftig werd, zegt: 'Ik was beschikbaar voor de mensen waarvoor ik werkte. Ik besefte het toen niet, maar ik wil dat jongere mensen het begrijpen, zodat ze niet dezelfde fouten maken.”

'Ik had een afspraak met een oudere professor toen ik op de universiteit zat. Hij had veel betaalde spreekbeurten aan internationale universiteiten en zij betaalden ook voor zijn verblijf. Hij nodigde me uit om met hem mee te gaan op ongelooflijke reizen naar Bali, Java, China, Thailand. Maar ik had een baan en kon niet gaan. '

'Een van de keren dat ik me verzette als' goede werker 'was toen ik het werk opzegde om naar de grote opening van de Rock and Roll Hall of Fame te gaan. Ik kreeg veel problemen met mijn werk. Maar Raad eens? De afdeling heeft nog steeds kunnen functioneren. '

Veel wijsheid en comfort komen met de tijd

Soms heb je meer nodig dan advies om persoonlijke problemen te overwinnen. Soms is het antwoord gewoon tijd - genoeg tijd om de worstelingen van in de twintig en dertig te overleven, dus je hebt de moed ontwikkeld om de uitdagingen die in je vijftig en daarna komen te balanceren.

Misschien, beroemde chef-kok, Cat Cora, begin vijftig, vat het beste de strijd van de jeugd en de wijsheid van dat achteruitkijken samen: 'Als ik het anders zou kunnen doen, zou ik vaker een pauze nemen en genieten van de rit. Als je jonger bent, zorgt je angst en verlangen om het allemaal te hebben voor een disbalans ', vertelt ze ons.

"Met volwassenheid heb ik op alle gebieden van mijn leven een kalmte en vreedzame bekrachtiging kunnen hebben."

Estelle Erasmus is een bekroonde journalist, schrijfcoach en voormalig hoofdredacteur van tijdschriften. Ze host en beheert de ASJA Direct-podcast en leert pitching en persoonlijk essay schrijven voor Writer's Digest. Haar artikelen en essays zijn gepubliceerd in de New York Times, The Washington Post, Family Circle, Brain, Teen, Your Teen for Parents en meer. Bekijk haar schrijftips en redacteursinterviews op EstelleSErasmus.com en volg haar op Twitter, Facebook en Instagram.