Hoe Voelt Een Aanval Van Diverticulitis Aan? Symptomen En Risicofactoren

Inhoudsopgave:

Hoe Voelt Een Aanval Van Diverticulitis Aan? Symptomen En Risicofactoren
Hoe Voelt Een Aanval Van Diverticulitis Aan? Symptomen En Risicofactoren

Video: Hoe Voelt Een Aanval Van Diverticulitis Aan? Symptomen En Risicofactoren

Video: Hoe Voelt Een Aanval Van Diverticulitis Aan? Symptomen En Risicofactoren
Video: Diverticular Disease 2024, April
Anonim

Kleine zakjes of buidels, bekend als divertikels, kunnen zich soms vormen langs de binnenkant van uw dikke darm, ook wel uw dikke darm genoemd. Het hebben van deze aandoening staat bekend als diverticulose.

Sommige mensen hebben deze aandoening, maar weten het nooit.

Soms kunnen de kleine zakjes in uw dikke darm echter ontstoken of geïnfecteerd raken. Wanneer deze zakken geïnfecteerd raken, kan dit een opflakkering of aanval veroorzaken die bekend staat als diverticulitis.

Tot het wordt behandeld of de ontsteking afneemt, kan diverticulitis samen met andere symptomen scherpe pijn veroorzaken.

Lees verder om de meest voorkomende symptomen van diverticulitis te leren, evenals de risicofactoren, hoe het wordt gediagnosticeerd en behandeld, en stappen die u kunt nemen om een opflakkering te voorkomen.

Snelle feiten over diverticulose

Wist u?

In westerse populaties:

  • diverticulose komt voor bij ongeveer 10 procent van de mensen ouder dan 40 jaar
  • diverticulose komt voor bij ongeveer 50 procent van de mensen ouder dan 60 jaar
  • het risico op het ontwikkelen van diverticulose neemt toe met de leeftijd en treft bijna iedereen ouder dan 80 jaar

Wat zijn de symptomen van een diverticulitis-aanval?

In veel gevallen veroorzaakt diverticulose geen lastige symptomen. Velen weten nooit dat je de aandoening hebt totdat je een colonoscopie hebt of een soort beeldvorming die de uitpuilende buidels in je dikke darm onthult.

Als de zakken in uw dikke darmwand echter ontstoken en geïnfecteerd raken, wordt dit diverticulitis. Sommige mensen noemen het een diverticulitis-aanval of opflakkering.

Het meest voorkomende symptoom is scherpe, krampachtige pijn in uw onderbuik. De pijn kan plotseling opkomen en dagen aanhouden zonder op te houden.

Meestal zit de pijn aan de linkerkant van de onderbuik. Mensen van Aziatische afkomst hebben echter meer kans op diverticulitispijn rechtsonder in hun buik.

Andere symptomen van diverticulitis kunnen zijn:

  • misselijkheid
  • braken
  • rillingen
  • koorts
  • obstipatie of diarree
  • opgeblazen gevoel
  • tederheid over het getroffen deel van uw buik

Wat veroorzaakt het?

De kleine zakken of buidels ontwikkelen zich meestal in verzwakte delen van de dikke darmwand. Verschillende factoren kunnen ervoor zorgen dat deze zakken zich vormen, zoals verhoogde druk van gas, vloeistof of afval.

Wanneer deze zakken verstopt raken met afval, kunnen bacteriën zich ophopen en zwelling en infectie veroorzaken. Dit is wat bekend staat als diverticulitis.

Wat zijn de risicofactoren voor het ontwikkelen van diverticulitis?

Genetica kan een rol spelen, wat betekent dat als u familieleden heeft met deze aandoening, u deze waarschijnlijk ook zult krijgen. Maar er zijn andere factoren die het risico op diverticulitis kunnen verhogen.

Enkele van de meest voorkomende risicofactoren zijn:

  • Leeftijd: naarmate u ouder wordt, neemt uw risico op het ontwikkelen van diverticulitis toe.
  • Roken: de nicotine en chemicaliën in sigaretten en andere tabaksproducten kunnen de binnenkant van uw dikke darm verzwakken.
  • Niet genoeg water drinken: als je uitgedroogd bent, zal je lichaam het moeilijker hebben met de spijsvertering, en afval kan niet zo gemakkelijk door je dikke darm gaan.
  • Medicijnen: sommige medicijnen zoals niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen (NSAID's), opioïden en steroïden kunnen de dikke darmwand verzwakken of irriteren.
  • Gebrek aan lichaamsbeweging: regelmatig sporten lijkt de kans op het ontwikkelen van diverticulitis te verkleinen.
  • Overgewicht: extra gewicht dragen kan meer druk uitoefenen op uw dikke darm.
  • Spanning tijdens een stoelgang: dit kan extra druk uitoefenen op de wand van de dikke darm.

Wanneer moet je naar een dokter?

Elke keer dat u plotselinge, intense pijn in uw onderbuik heeft, is het belangrijk om contact op te nemen met uw arts.

Naast plotselinge pijn zijn er nog andere waarschuwingssignalen die u ertoe moeten brengen een arts te zien:

  • koorts en koude rillingen
  • misselijkheid
  • obstipatie of diarree

Diverticulitis-symptomen kunnen vergelijkbaar zijn met verschillende andere spijsverteringsaandoeningen. Uw arts kan de nodige tests en procedures uitvoeren om andere oorzaken uit te sluiten en u een nauwkeurige diagnose te geven.

Hoe wordt diverticulitis vastgesteld?

Het is belangrijk om uw arts over al uw symptomen te vertellen. Dit zal hen helpen andere aandoeningen te elimineren en de oorzaak van uw symptomen te achterhalen.

Om te beginnen zal uw arts uw symptomen en uw medische geschiedenis beoordelen. Ze zullen waarschijnlijk een lichamelijk onderzoek uitvoeren, met name het gebied van uw buik controleren dat pijn doet.

Als u vermoedt dat diverticulitis bestaat, kan uw arts een computertomografie (CT) -scan bestellen. Dit type beeldvormende test kan uw arts helpen om in uw dikke darm te kijken en de divertikels en hun ernst te identificeren.

Andere tests die kunnen worden besteld zijn onder meer:

  • bloed- en urinetests om infectie te zoeken
  • leverenzymtest om te controleren op leverziekte
  • ontlastingstest om te controleren op infectie bij mensen met diarree
  • zwangerschapstest voor vrouwen om zwangerschap als oorzaak te elimineren

Hoe wordt het behandeld?

Uw behandeling hangt af van het feit of uw symptomen mild of ernstig zijn.

Als uw symptomen mild zijn, zal uw arts uw diverticulitis waarschijnlijk behandelen met:

  • antibiotica om de infectie te behandelen
  • een vrij verkrijgbare pijnstiller zoals paracetamol (Tylenol)
  • een dieet voor een paar dagen met alleen vloeistof om uw dikke darm te helpen genezen

Als uw symptomen ernstiger zijn of als u andere gezondheidsproblemen heeft, moet u mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen totdat de infectie begint te verbeteren. In een ziekenhuisomgeving wordt uw diverticulitis waarschijnlijk behandeld met:

  • antibiotica die intraveneus worden gegeven
  • een naald die in het getroffen gebied is ingebracht als een abces is gevormd en moet worden afgetapt

In ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn. Dit is meestal het geval wanneer:

  • antibiotica helpen niet om de infectie op te ruimen
  • een abces is te groot om met een naald af te tappen
  • diverticulitis heeft een verstopping in uw dikke darm veroorzaakt
  • de dikke darmwand is geperforeerd door een abces of obstructie

Huismiddeltjes

Als uw diverticulitis mild is, kan uw arts u een paar dagen een helder vloeibaar dieet aanbevelen om uw dikke darm de tijd te geven om te genezen. Blijf niet langer op een vloeibaar dieet dan aanbevolen door uw arts.

Een helder vloeibaar dieet kan items bevatten zoals:

  • thee of koffie zonder melk of room
  • bouillons
  • water, seltzerwater of gearomatiseerd koolzuurhoudend water
  • ijsijsjes zonder stukjes fruit
  • vruchtensap zonder pulp
  • gelatine

Zodra uw symptomen beginnen te verbeteren, kan uw arts u aanraden om vezelarm voedsel toe te voegen aan uw dagelijkse voedselplan, zoals:

  • yoghurt, melk en kaas
  • gekookt of ingeblikt fruit zonder de schil
  • eieren
  • vis
  • witte rijst en pasta
  • verfijnd wit brood

Andere huismiddeltjes die kunnen helpen zijn:

  • Probiotica: Verkrijgbaar in capsule-, tablet- en poedervorm, deze "goede" bacteriën kunnen de gezondheid van uw spijsverteringskanaal helpen verbeteren.
  • Spijsverteringsenzymen: deze eiwitten helpen bij het afbreken van voedsel tijdens de spijsvertering en ze doden ook gifstoffen. Hoewel er geen onderzoek is om de voordelen van spijsverteringsenzymen specifiek voor diverticulitis te ondersteunen, is uit één studie gebleken dat ze buikpijn en andere veelvoorkomende spijsverteringsproblemen kunnen verlichten.

Raadpleeg altijd uw arts voordat u dieetveranderingen en andere huismiddeltjes gaat proberen.

Preventie

Hoewel de exacte oorzaak van diverticulitis nog niet bekend is, zijn er enkele stappen die u kunt nemen om uw risico op het ontwikkelen van deze aandoening te verminderen, zoals:

  • Eet een vezelrijk dieet: probeer rood vlees, volvette zuivelproducten, gefrituurd voedsel en geraffineerde granen te beperken. Eet in plaats daarvan meer volle granen, vers fruit en groenten, peulvruchten, noten en zaden.
  • Drink veel water: probeer minstens 8 glazen vocht per dag te drinken. Goed gehydrateerd zijn kan constipatie helpen voorkomen en ervoor zorgen dat uw spijsverteringskanaal goed blijft werken.
  • Regelmatig sporten: actief zijn kan een gezonde darmfunctie helpen bevorderen.
  • Houd uw gewicht binnen een gezond bereik: Door een gezond gewicht te hebben, kunt u de druk op uw dikke darm verminderen.
  • Rook niet: roken kan veranderingen in alle delen van uw lichaam veroorzaken en kan ook schadelijke effecten hebben op uw spijsverteringssysteem.
  • Beperk alcoholgebruik: Te veel alcohol drinken kan het evenwicht van goede bacteriën in uw dikke darm verstoren.
  • Gebruik een ontlastingverzachter: als u vaak tijdens stoelgang belast, kan een vrij verkrijgbare ontlastingverzachter de druk op uw dikke darm helpen verminderen.

het komt neer op

Naarmate je ouder wordt, kan je dikke darmwand zwakker worden. Dit kan ervoor zorgen dat kleine zakken of buidels ontstaan in verzwakte delen van uw dikke darm. Als deze zakjes geïnfecteerd raken, kan dit een diverticulitis-aanval of opflakkering veroorzaken.

Het meest voorkomende symptoom van diverticulitis is een scherpe krampachtige pijn, meestal aan de linkerkant van uw onderbuik. Andere symptomen kunnen koorts en koude rillingen, misselijkheid, braken en obstipatie of diarree zijn.

Als u denkt dat u symptomen van diverticulitis heeft, is het belangrijk dat u contact opneemt met uw arts om te voorkomen dat deze ernstiger wordt.

Diverticulitis kan een pijnlijke en ongemakkelijke aandoening zijn, maar met de juiste behandeling en preventieve maatregelen kan het goed onder controle worden gehouden.

Aanbevolen: