Er is geen manier omheen. Een miskraam is zo moeilijk, en als je er een doormaakt of denkt dat je dat bent, zouden we willen dat we door het scherm kunnen reiken en je een enorme knuffel en een luisterend oor kunnen geven.
Tragisch genoeg zeggen statistieken dat ergens tussen de 15 en 20 procent van de klinisch erkende zwangerschappen eindigt in een miskraam. En als je de vroege miskramen bij zwangerschappen toevoegt die nog niet zijn bevestigd, gaan de statistieken nog verder omhoog.
Maar je bent meer dan welke statistiek dan ook. Als je droomt van en plannen maakt voor een baby, weet je dat je niet alleen bent, wat comfort kan bieden, maar we weten dat het de pijn niet wegneemt.
Als je zwanger bent en je zorgen maakt over een miskraam, onthoud dan dat elke vrouw - en zelfs elke zwangerschap - anders is. Als voorbeeld: als u een eerder verlies heeft gehad dat veel krampen omvatte en nu krampen heeft met uw huidige zwangerschap, zou u het ergste kunnen aannemen - maar dit symptoom betekent niet altijd een miskraam.
Evenzo is het mogelijk om een miskraam te krijgen - ofwel heel vroeg of met een zogenaamde "gemiste miskraam" - zonder onmiddellijke of ongebruikelijke symptomen.
Laten we met dit alles in gedachten eens nader bekijken hoe een miskraam kan aanvoelen.
In het eerste trimester
De meeste miskramen treden op tijdens de eerste 13 weken van de zwangerschap en zijn onvermijdelijk. Hoewel dit hartverscheurend is, is het belangrijk om te weten dat dit betekent dat er waarschijnlijk niets is dat jij of je partner heeft gedaan om het te veroorzaken.
De meest voorkomende oorzaak van een miskraam gedurende deze periode is een chromosomale afwijking in het DNA. Andere, meer zeldzame redenen voor een miskraam in het eerste trimester zijn:
- hormonale factoren
- moederlijke gezondheid
- blootstelling aan giftige stoffen
- falen van het ei om zich goed in de baarmoederwand te implanteren
Leeftijd kan ook een rol spelen bij een miskraam. In een onderzoek uit 2019 ontdekten onderzoekers die naar 421.201 zwangerschappen keken dat vrouwen van 25 tot 29 jaar een risico van 10 procent op een miskraam hadden, terwijl vrouwen van 45 jaar en ouder een risico van 53 procent hadden. Dit kan zijn omdat de eikwaliteit afneemt naarmate we ouder worden, waardoor chromosomale afwijkingen waarschijnlijker worden.
Als u tijdens het eerste trimester een miskraam krijgt, kunt u het volgende voelen:
- Rugpijn. De omvang hiervan kan sterk verschillen van vrouw tot vrouw, maar het is vaak erger dan normale maandelijkse menstruatiekrampen.
- Een witroze slijm uit de vagina.
- Bekkencontracties. We kunnen dit echter niet genoeg zeggen: zoals bij al het andere, kan de omvang hiervan sterk verschillen van vrouw tot vrouw. Sommige vrouwen melden dat ze elke 5 tot 20 minuten weeën krijgen, terwijl anderen helemaal niet melden dat ze weeën hebben tijdens hun miskraam.
- Bruine of felrode bloeding met of zonder krampen. Maar wat bloeden - vooral licht - is niet ongewoon bij normale zwangerschappen. In één onderzoek had slechts 12 procent van de vrouwen met een bloeding in het eerste trimester een miskraam.
- Een plotselinge afname van tekenen van zwangerschap zoals misselijkheid of pijn in de borst. Maar houd er rekening mee dat deze symptomen - met name misselijkheid - meestal verminderen in het tweede trimester van een volkomen normale zwangerschap.
- Diarree en buikpijn.
Het is ook mogelijk om niets ongewoons te voelen. Een chemische zwangerschap treedt op wanneer een zwangerschap zo vroeg verloren gaat dat er een bloeding optreedt rond de tijd van uw verwachte menstruatie. Veel vrouwen realiseren zich niet dat ze in deze gevallen zijn verwekt en zullen niet erkennen dat ze een miskraam hebben.
En tot slot kunnen uw fysieke symptomen vertraagd zijn in het geval van een gemiste miskraam. Dit is wanneer de foetale hartslag stopt zonder uw medeweten, maar u fysiek geen miskraam krijgt.
Een gemiste miskraam - ook wel een stille miskraam genoemd of medisch een "gemiste abortus" genoemd - wordt meestal gedetecteerd op een routine-follow-up-echografie nadat uw zwangerschap is bevestigd. Soms kunnen groeimetingen er zelfs op wijzen dat de foetale hartslag weken eerder was gestopt, bijvoorbeeld als u 11 weken zwanger bent, maar de foetale leeftijd wordt gemeten als 7 weken.
Fysieke gevoelens en herstel van een gemiste miskraam zijn afhankelijk van het feit of u een D en C heeft of medicatie krijgt om een miskraam op te wekken. Bekijk dit artikel om te leren wat er gebeurt na een gemiste miskraam.
In het tweede trimester
Een miskraam in het tweede trimester is zeldzaam. Zodra je 20 weken hebt bereikt, wordt zwangerschapsverlies zelfs geen miskraam genoemd, maar daarover meer in een minuut.
Veel voorkomende oorzaken van een miskraam tijdens het tweede trimester zijn:
- chromosomale afwijkingen
- cervicale insufficiëntie, zoals een korte of incompetente baarmoederhals
- drug gebruik
- maternale infecties
Een mogelijke complicatie van incompetente baarmoederhals is vroeggeboorte. Hierdoor kunt u sterker krampen voelen dan bij een miskraam in het eerste trimester. Als u bloedingen en hevige krampen ervaart, kan dit betekenen dat de baarmoederhals opent en de weeën volgen.
In het derde trimester
Een zwangerschapsverlies in het derde trimester wordt geen miskraam genoemd. In plaats daarvan wordt het een doodgeboorte genoemd.
Als u in dit stadium een van de volgende dingen voelt of heeft, bel dan onmiddellijk uw OB - of ga gewoon naar de ER -:
- aanzienlijk vaginaal bloedverlies
- pijn of krampen in het vaginale gebied
- minder babybewegingen
Het kan handig zijn om in het derde trimester dagelijkse kicktellingen uit te voeren om een idee te krijgen van hoe vaak je baby beweegt en om te zien of de beweging afneemt.
Waarom u uw arts moet bellen
Als u het gevoel heeft dat u een miskraam heeft, is het erg belangrijk om uw arts te bellen en geen zelfdiagnose te stellen.
Er zijn veel redenen om veel van de dingen die we hebben genoemd te voelen, waaronder urineweginfecties, hormonen en andere medische omstandigheden.
Uw arts kan ontdekken dat u in plaats van een miskraam een probleem heeft dat kan worden verholpen zonder enig effect op de zwangerschap. Of uw arts kan vaststellen dat er een probleem is met de zwangerschap, maar dat er preventieve maatregelen kunnen worden genomen om deze te beschermen.
Bovendien, als ze ontdekken dat u een miskraam heeft gehad, kunnen ze u vertellen of de miskraam "volledig", "onvolledig" of "gemist" is (alle medische termen). Dit zal de arts helpen de noodzakelijke medische beslissingen te nemen om uw eigen gezondheid en toekomstige vruchtbaarheid te beschermen.
We geven ook om wat je emotioneel voelt
Een miskraam - of zelfs de gedachte aan een miskraam - kan veel gevoelens met zich meebrengen. Je voelt je misschien bang of alsof je in een nare droom zit. Je zou jezelf of iemand anders de schuld kunnen geven. En ondanks de statistieken voel je je misschien heel, heel alleen.
Mogelijk hebt u ook veel onbeantwoorde vragen over wat er met uw lichaam en zwangerschap gebeurt. Als je er zeker van bent dat je een miskraam krijgt, begin je je misschien af te vragen of je ooit zwanger kunt worden of een kind kunt krijgen. (Wees gerust, de meeste vrouwen zijn dat wel.) Het kan zijn dat je geest andere mensen moet vertellen over je verlies.
Deze gevoelens zijn allemaal heel normaal.
Het is van cruciaal belang dat u de communicatielijnen open houdt met uw familie, vrienden en zorgverleners. Deel uw gevoelens met degenen die om u geven en krijg antwoord op uw vragen door medische professionals.
En als blijkt dat je geen miskraam hebt, kan de angst om er een te hebben aanhouden. Praten met een erkende therapeut of lid worden van een zwangerschapsondersteunende groep kan nuttig zijn tijdens de rest van je zwangerschap.
De afhaalmaaltijd
Elke vrouw en elke zwangerschap is anders als het gaat om hoe een miskraam aanvoelt. Als u denkt dat u een miskraam heeft, vraag dan advies en hulp aan uw arts.
Naast het raadplegen van uw arts, is het belangrijk om contact op te nemen met uw ondersteuningssysteem. Als u extra ondersteuning wilt van mensen die begrijpen wat u doormaakt, zijn er online en persoonlijke ondersteuningsgroepen voor zowel degenen die een zwangerschap doormaken als degenen die een miskraam hebben gehad. Onthoud alsjeblieft dat je niet de enige bent.
