Geliefde actieheld Indiana Jones staat erom bekend onbevreesd oude ruïnes binnen te rennen om jonkvrouwen en onschatbare artefacten te redden, alleen om de heebie-jeebies uit een booby trap met slangen te halen. 'Slangen!' hij schreeuwt. 'Waarom zijn het altijd slangen?'
Als je iemand bent die worstelt met ophidiofobie, de angst voor slangen, dan weet je precies hoe onze avonturier zich voelt.
Omdat slangen vaak worden afgebeeld als bedreigend of gevaarlijk, wordt angst voor slangen als een gegeven beschouwd - wie zou niet bang zijn voor iets dat je met één hap kan doden?
Een onderzoek uit 2013 wees zelfs uit dat onze hersenen evolutionair geconditioneerd zijn om bang te zijn voor slangachtige vormen. Dit is logisch, omdat ze altijd een bedreiging zijn geweest voor de menselijke soort.
Echter, in de moderne tijd, als je merkt dat je niet kunt functioneren in je leven of dat je alle controle verliest bij het noemen van een slang, heb je misschien te maken met meer dan alleen het gezonde respect dat een wild roofdier verdient.
Lees verder voor meer informatie over ophidiofobie en hoe u deze specifieke fobie voor uzelf kunt behandelen.
Wat zijn de symptomen van ophidiofobie?
Als je erg bang bent voor slangen, kun je een of meer symptomen ervaren wanneer je in de buurt komt, erover nadenkt of contact maakt met media die slangen bevatten.
Als uw collega bijvoorbeeld hun python voor huisdierenballen in de pauzeruimte bespreekt, heeft u mogelijk een of meer van de volgende reacties:
- duizeligheid of duizeligheid
- misselijkheid
- zweten, vooral in uw ledematen zoals uw handpalmen
- verhoogde hartslag
- ademhalingsmoeilijkheden of kortademigheid
- beven en trillen
Deze symptomen kunnen verergeren naarmate u fysiek dichter bij een slang komt of naarmate de tijd van een voorgestelde slanginteractie dichterbij komt.
Wat zijn de oorzaken van ophidiofobie?
Net als bij andere specifieke fobieën, kan angst voor slangen verschillende oorzaken hebben. Het kan in feite meerdere factoren hebben, elk op elkaar gestapeld, waarbij een latente (onontwikkelde) angst wordt opgevangen en omgezet in iets dat angst opwekt. Enkele oorzaken van ophidiofobie zijn onder meer:
- Een negatieve ervaring. Een traumatische ervaring met een slang, vooral op jonge leeftijd, kan je een langdurige fobie van de wezens bezorgen. Dit kan inhouden dat je gebeten bent of in een angstaanjagende omgeving bent waar slangen prominent aanwezig waren en waarin je je gevangen of hulpeloos voelde.
- Geleerd gedrag. Als je bent opgegroeid met het zien van een ouder of familielid die angst toonde voor slangen, dan heb je misschien geleerd dat ze iets te vrezen waren. Dit geldt voor veel specifieke fobieën, waaronder ophidiofobie.
- Uitbeelding in de media. Vaak leren we iets te vrezen omdat populaire media of de samenleving ons vertellen dat het eng is. Clowns, vleermuizen, muizen en zelfs slangen komen vaak in deze positie terecht. Als je gedurende een lange periode te veel enge films of angstaanjagende afbeeldingen met slangen hebt gezien, zou je kunnen leren bang voor ze te zijn.
- Leren over negatieve ervaringen. Iemand horen vertellen over een angstaanjagende ervaring met een slang kan triggeren. Angst komt vaak voort uit de verwachting dat iets pijn of ongemak veroorzaakt, in tegenstelling tot een herinnering aan het feitelijk ervaren ervan.
Hoe wordt ophidiofobie gediagnosticeerd?
Specifieke fobieën kunnen soms delicaat zijn om te diagnosticeren, omdat ze niet allemaal worden vermeld in de diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen (DSM-5). Dit is een referentietool dat professionals in de geestelijke gezondheidszorg gebruiken bij het diagnosticeren van verschillende psychische problemen of stoornissen.
In dit geval kan uw angst voor slangen worden gediagnosticeerd als een specifieke fobie, wat een intense angst of angst betekent als reactie op een specifieke trigger, zoals een dier, omgeving of situatie.
De eerste stap bij het leren van uw diagnose is om uw symptomen en angsten met uw therapeut te bespreken. Je praat door verschillende herinneringen of ervaringen die je hebt over je fobie om hen te helpen een duidelijk beeld te krijgen van je geschiedenis.
Vervolgens kunt u samen door verschillende mogelijke diagnoses praten om te zien welke het beste aansluit bij uw eigen persoonlijke ervaring. Daarna kunt u samen beslissen over een mogelijke behandeling.
Wat is de behandeling voor ophidiofobie?
Er is geen enkele behandeling voor een specifieke fobie zoals ophidiofobie. En u kunt besluiten om een paar verschillende behandelingsstijlen in combinatie met elkaar te onderzoeken. Het draait allemaal om het vinden van de juiste combinatie die voor jou werkt. Enkele veel voorkomende behandelmethoden voor ophidiofobie zijn:
Exposure-therapie
Deze vorm van gesprekstherapie, ook wel systematische desensibilisatie genoemd, is hoe het klinkt: je wordt blootgesteld aan datgene waar je bang voor bent in een niet-bedreigende en veilige omgeving.
Voor ophidiofobie kan dit betekenen dat u met uw therapeut naar foto's van slangen moet kijken en de emoties en fysieke reacties die daaruit naar voren komen, bespreekt.
In sommige gevallen kun je proberen een virtual reality-systeem te gebruiken om rond een slang te zijn in een natuurlijke maar digitale ruimte waar het voelt alsof je daar bent, maar niets kan je echt pijn doen. Je kunt ervoor zorgen dat je in de buurt bent van echte slangen in een veilige en gereguleerde omgeving zoals de dierentuin.
Cognitieve gedragstherapie
Met dit type gesprekstherapie werk je samen met je therapeut aan het stellen van korte termijn doelen om patronen of problemen in je denken te veranderen. Cognitieve gedragstherapie omvat over het algemeen praktische probleemoplossing die u helpt uw manier van denken over het probleem te veranderen.
In dit geval kun je manieren bespreken om slangen opnieuw in te kaderen, zodat je ze niet langer hoeft te vrezen. Je kunt naar een lezing gaan van een herpetoloog, iemand die slangen bestudeert, zodat je meer over de dieren te weten kunt komen.
Medicatie
Medicatie kan het beste worden gebruikt in combinatie met reguliere gesprekstherapie tijdens de behandeling van uw fobie. Er zijn twee soorten medicijnen die vaak worden gebruikt om te helpen bij specifieke fobieën: bètablokkers en kalmerende middelen. Met bètablokkers pompt je hartslag een beetje langzaam, dus als je paniek of angstreactie hebt, kan dit je helpen om je kalm en ontspannen te voelen in plaats van te spiralen.
Kalmerende middelen zijn voorgeschreven medicijnen om u te helpen ontspannen. Ze kunnen echter tot afhankelijkheid leiden. Als gevolg hiervan vermijden veel voorschrijvers ze vanwege angst of fobie, en kiezen ze ervoor om u aan te moedigen om door de fobie heen te werken met counseling.
het komt neer op
Angst voor slangen is een veel voorkomende fobie bij een grote verscheidenheid aan verschillende soorten mensen - herinner je je onze archeologische held vanaf het begin? Zelfs hij was bang voor ze. Maar de beste manier om onze angsten te overwinnen, is ze een naam te geven en ze onder ogen te zien.
Door met een therapeut te praten en steun te zoeken bij vertrouwde vrienden en familieleden, kun je een manier vinden om je angst te verminderen en een leven zonder ophidiofobie te leiden.
