Vijf jaar geleden werd ik voor het eerst mama. Twintig maanden later arriveerde haar zus.
Meer dan 42 maanden was ik zwanger of borstvoeding. Ik had zelfs ongeveer 3 maanden een overlap van beide. Mijn lichaam was niet alleen van mij, wat een paar extra uitdagingen opleverde bij het behandelen van psoriasis.
Hier is hoe ik tijd vind om voor mezelf en mijn twee meisjes te zorgen terwijl ik omga met een aandoening als psoriasis.
Symptomen beheren
Mijn psoriasis verdween volledig tijdens mijn beide zwangerschappen. Vervolgens, met beide meisjes, flakkerde ik behoorlijk hard 3 tot 6 weken postpartum.
Mijn psoriasis verscheen op mijn normale plekken - benen, rug, armen, borst, hoofdhuid - maar dit keer ook op mijn tepels, dankzij de stress van constante borstvoeding. Oh, de geneugten van het moederschap!
Ik gebruikte kokosolie, die door mijn kinderarts was goedgekeurd, om mijn symptomen op die gevoelige plekken onder controle te houden. Ik maakte me zorgen over het gebruik van iets sterkers en wachtte tot we klaar waren met borstvoeding om eindelijk terug te gaan naar de dermatoloog.
Veranderingen en uitdagingen
Ik wist dat het leven drastisch zou veranderen toen ik moeder werd. Vreemd genoeg zijn er veel overeenkomsten tussen leven met psoriasis en ouder zijn.
Je leert veel on the fly. Je googelt altijd iets om ervoor te zorgen dat het normaal is. Er is veel frustratie als iets niet werkt of iemand niet luistert. Er is een overweldigend gevoel van trots als je eindelijk iets bedenkt. En er is een grote behoefte aan geduld.
Een uitdaging waar ik als ouder voor sta, is tijd vinden om voor mezelf te zorgen. Tijd en energie zijn moeilijk te verkrijgen na het krijgen van twee kleine kinderen klaar en de deur uit, een pendeldienst van 3 uur, een volledige dag werken, speeltijd, diner, baden, bedtijd en proberen wat schrijven in te drukken.
Uiteindelijk maakt het prioriteit geven aan mijn gezondheid en geluk mij een betere moeder. Ik wil ook een model zijn voor mijn meisjes door hen te laten zien hoe belangrijk het is om goed te eten, actief te blijven en voor je mentale gezondheid te zorgen.
Zelfzorg is de sleutel
Mijn meisjes hebben hun eigen keukengereedschap voor Kerstmis en houden ervan om hun eigen groenten en fruit te schillen en te snijden. Wanneer ze keuzes krijgen voor het avondeten of een rollenspel bij het bereiden van hun maaltijden, zullen ze eerder eten wat we serveren. Ze beginnen te begrijpen dat wat je in je lichaam stopt, een rol kan spelen in hoe je je voelt.
Hoewel ik geen ochtendmens ben, heb ik om vijf uur 's morgens fitnesslessen gevolgd om ervoor te zorgen dat ik mijn training krijg voordat de gekke dag toeslaat. Ik hou ervan om een uur te besteden aan mezelf om sterker te worden.
Iedereen slaapt meestal nog als ik thuiskom, dus ik kan meteen onder de douche en het zweet van mijn huid wassen voordat het geïrriteerd raakt.
Ik heb periodes gehad tijdens het moederschap waarin ik me nooit sterker of capabeler heb gevoeld. Ik heb ook moeilijkere, donkerdere tijden gehad waarin ik het gevoel had dat ik jammerlijk faalde en niet kon bijhouden wat er om me heen gebeurde.
Ik vind het belangrijk om over deze laatste tijd te praten en manieren te vinden om voor mijn mentale welzijn te zorgen. Anders bouwt die stress op en leidt tot fakkels.
Een familie-inspanning
Als het gaat om het verzorgen van mijn psoriasis, helpen mijn meisjes me om mijn routine te volgen. Ze zijn professionals in het aanbrengen van lotion en weten hoe belangrijk het is om hun huid gehydrateerd te houden.
Nu ze ouder zijn, ben ik ook teruggegaan op een biologische stof die ik elke twee weken thuis zelf injecteer. De meisjes gedijen goed in onze routine, dus mijn schot gaat op de kalender.
We praten over wanneer de opname plaatsvindt, net als al het andere dat in die week gebeurt. Ze weten dat het mijn psoriasis helpt, en ze helpen me graag om het te nemen. Ze reinigen de injectieplek met een doekje, tellen me af om op de knop te drukken die de medicatie vrijgeeft, en zetten een prinses pleister op om het allemaal beter te maken.
Een ander symptoom van psoriasis is vermoeidheid. Hoewel ik biologisch ben, heb ik nog steeds dagen dat ik me volkomen vervallen voel. Op die dagen besteden we meer tijd aan stillere activiteiten en koken we niet te ingewikkeld.
Het komt zelden voor dat ik helemaal achterover leun en niets doe, maar mijn man neemt het over om de boel in huis te houden. Het is uitdagend omdat je nooit precies weet wanneer die dagen zullen vallen, maar het is belangrijk om eraan toe te geven, omdat het je lichaam is dat je vertelt dat je een pauze nodig hebt.
De afhaalmaaltijd
Hoe ongelooflijk het ook is, een ouder zijn kan ook moeilijk zijn. Het toevoegen van een chronische ziekte kan het nog uitdagender maken om voor je gezin te zorgen en voor jezelf te zorgen. Het draait allemaal om balans en meegaan met deze wilde, speciale rit.
Joni Kazantzis is de bedenker en blogger van justagirlwithspots.com, een bekroonde psoriasisblog die zich richt op het creëren van bewustzijn, het onderwijzen van de ziekte en het delen van persoonlijke verhalen over haar 19-jarige reis met psoriasis. Haar missie is om een gemeenschapsgevoel te creëren en informatie te delen die haar lezers kan helpen om te gaan met de dagelijkse uitdagingen van het leven met psoriasis. Ze is van mening dat mensen met psoriasis met zoveel mogelijk informatie de kracht kunnen krijgen om hun beste leven te leiden en de juiste behandelingskeuzes voor hun leven te maken.
