Hidradenitis Suppurativa-behandeling: Antibiotica En Meer

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Hidradenitis suppurativa (HS) is een chronische inflammatoire huidaandoening die duizenden Amerikanen treft. Mensen met HS ervaren puistjes of puistachtige laesies op delen van hun lichaam waar de huid de huid raakt.

Getroffen gebieden kunnen zijn:

• oksels
• billen
• borsten
• lies
• bovenbenen

De pijnlijke laesies van HS kunnen ook opvullen met een onaangenaam ruikende vloeistof die zonder waarschuwing kan lekken.

Er is momenteel geen remedie voor HS. Er zijn echter een grote verscheidenheid aan medische en chirurgische opties om u te helpen uw symptomen onder controle te houden, volgens recente klinische richtlijnen van de Verenigde Staten en de Canadese Hidradenitis Suppurativa Foundations.

Als u met HS leeft, is het handig om op de hoogte te zijn van alle beschikbare behandelingsopties, zodat u de beste voor u kunt vinden.

Lees verder om meer te weten te komen over de verschillende soorten HS-behandelingen en hoe ze werken.

Actuele behandelingen

Een actuele behandeling gebruik je direct op je huid. Topische behandelingen kunnen in verschillende vormen voorkomen, waaronder lotions, zalven en crèmes.

Afhankelijk van het product, kunnen lokale behandelingen werken om het getroffen gebied te reinigen, irritatie te verminderen of te helpen bij het genezen van laesies. Topische behandelingen voor HS zijn typisch producten zoals antiseptische middelen of acnebehandelingen. Voorbeelden zijn:

• chloorhexidine
• zink pyrithione
• resorcinol crème, 15%

De bovenstaande lokale behandelingen kunnen worden gebruikt voor milde tot matige HS. Hoewel ze niet actief behandelen wat de aandoening veroorzaakt, kunnen ze sommige van de symptomen helpen verlichten.

Antibiotica kunnen ook plaatselijk worden gebruikt voor de behandeling van HS. Topische clindamycine (Cleocin T, Clinda-Derm) wordt als het meest effectief beschouwd.

Bijwerkingen

Topische behandelingen kunnen huidirritatie veroorzaken. Dit kan symptomen zijn zoals roodheid, jeuk of een branderig gevoel.

Antibiotica

Topische en orale antibiotica kunnen worden gebruikt om HS te behandelen.

Actuele antibiotica

Topische antibiotica, zoals clindamycine (Cleocin T, Clinda-Derm), worden vaak voorgeschreven voor milde HS. Ze kunnen infecties behandelen, ontstekingen verminderen en nieuwe laesies voorkomen.

Ze kunnen ook de geuren verminderen die soms gepaard gaan met een infectie.

Een typische behandeling met lokale antibiotica kan zijn dat u twee keer per dag lotion op uw HS-laesies aanbrengt. De duur van een dergelijke behandeling verschilt van persoon tot persoon.

Bijwerkingen

Bijwerkingen van lokale antibiotica kunnen een licht branderig gevoel en het risico op antibioticaresistentie omvatten.

Orale antibiotica

Bij milde aandoeningen kunnen orale antibiotica worden voorgeschreven. Ze worden echter meestal gebruikt in matige tot ernstige HS-gevallen of wanneer plaatselijke behandeling niet effectief is geweest.

Net als actuele antibiotica, helpen deze medicijnen om infecties te behandelen en ontstekingen te beheersen.

Orale antibiotica die worden gebruikt om door HS veroorzaakte infecties te behandelen, zijn onder meer:

• tetracycline-antibiotica
• clindamycine
• metronidazol (Flagyl)
• moxifloxacine (Avelox)
• rifampicine (Rimactane)
• dapson

Ze worden vaak 7 tot 10 dagen via de mond ingenomen. In sommige gevallen kan een langere behandeling nodig zijn. Afhankelijk van de ernst van uw aandoening, kunt u één antibioticum of meerdere antibiotica krijgen.

Bijwerkingen

Bijwerkingen van orale antibiotica kunnen diarree, bacteriële infectie met Clostridium difficile en roestgele tot bruine verkleuring van de urine zijn.

Pijnstillers

HS-gerelateerde pijn kan uit verschillende bronnen komen, waaronder laesies, abcessen en littekens. Dit maakt pijnbehandeling een belangrijk aspect van HS-behandeling.

De pijn die gepaard gaat met HS kan divers van aard zijn. Het kan bijvoorbeeld zowel acuut of chronisch zijn als inflammatoir of niet-inflammatoir.

Pijnstillers die kunnen worden gebruikt, zijn onder meer:

• lidocaïne (Ztlido)
• niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's)
• paracetamol (Tylenol)
• opioïden
• anticonvulsiva

Actuele pijnstillers zoals lidocaïne kunnen soms worden gebruikt om acute HS-pijn te behandelen. Deze kunnen rechtstreeks op het getroffen gebied worden aangebracht.

Orale pijnstillers hebben over het algemeen de voorkeur voor het beheersen van pijn geassocieerd met HS. Eerstelijns pijnstillers zijn onder meer paracetamol en NSAID's, zoals ibuprofen (Advil, Aleve) en naproxen (Naprosyn).

Als eerstelijns pijnstillers niet effectief zijn, kan een kortdurende kuur met opioïden worden voorgeschreven. Het opioïde tramadol (ConZip, Ultram) kan worden gebruikt als alternatief voor traditionele opioïden zoals codeïne en morfine.

Bovendien kunnen sommige anticonvulsiva, zoals gabapentine (Neurontin) en pregabaline (Lyrica), effectief zijn bij het verlichten van neuropathische pijn.

Bijwerkingen

Een verscheidenheid aan bijwerkingen wordt geassocieerd met verschillende pijnstillers. Voorbeelden zijn maagklachten, misselijkheid en braken en obstipatie. Gebruik van opioïden brengt ook het risico van verslaving met zich mee.

Corticosteroïden

Corticosteroïden kunnen ook worden gebruikt om zwelling te verminderen, ontstekingen te verminderen en pijn te beheersen. Ze kunnen via injectie of oraal worden toegediend.

Geïnjecteerde corticosteroïden, ook wel intralesionale corticosteroïden genoemd, kunnen in milde gevallen worden gebruikt. De injectie wordt direct op het getroffen gebied gedaan en kan pijn en zwelling helpen verlichten.

Orale corticosteroïden worden gebruikt bij meer matige tot ernstige gevallen. Bij orale inname kunnen corticosteroïden het hele lichaam aantasten. Dit kan helpen om bestaande HS-laesies te verwijderen en te voorkomen dat er nieuwe ontstaan.

Een kortdurende kuur met orale corticosteroïden kan worden gebruikt om een opflakkering van symptomen te beheersen.

Langdurige orale corticosteroïden kunnen ook worden gebruikt in ernstige HS-gevallen die niet reageren op standaardbehandelingen. In deze gevallen moet echter de laagst mogelijke dosis worden voorgeschreven.

Bijwerkingen

Geïnjecteerde corticosteroïden kunnen pijn nabij de injectieplaats, blozen in het gezicht en slapeloosheid veroorzaken.

Enkele mogelijke bijwerkingen van orale corticosteroïden zijn hoge bloeddruk, gewichtstoename en stemmingswisselingen. Langdurig gebruik kan leiden tot een dunner wordende huid, een hoge bloedsuikerspiegel en osteoporose.

Hormoontherapie

Men denkt dat HS wordt beïnvloed door hormonen die androgenen worden genoemd. Hormonale veranderingen, zoals tijdens de menstruatiecyclus en zwangerschap, kunnen HS-symptomen verergeren.

Vanwege het effect van hormonen op HS kan uw arts hormoontherapie aanbevelen als mogelijke behandelingsoptie. Hormoontherapie kan helpen de pijn te verminderen en de hoeveelheid vocht die uit HS-laesies wegvloeit tijdens een opflakkering te verminderen.

Hormoontherapie voor HS kan inhouden dat u de volgende soorten medicijnen gebruikt:

• orale anticonceptiva die oestrogeen bevatten
• spironolacton (Aldactone)
• finasteride (Propecia, Proscar)
• metformine (Glumetza)

Hormoontherapie voor HS kan oraal worden ingenomen. Het kan worden gebruikt als enige therapie (monotherapie) voor milde tot matige HS. In ernstige gevallen kan het gebruikt worden in combinatie met andere behandelingen.

Gebruik van orale anticonceptiva die alleen progestageen bevatten, wordt doorgaans vermeden. Dit komt omdat er enig anekdotisch bewijs is dat HS erger kan worden bij het gebruik van dit type medicatie.

Bijwerkingen

Bijwerkingen van hormoontherapie bij vrouwen kunnen bloedstolsels omvatten als ze tijdens de zwangerschap worden ingenomen. Mannen kunnen een verminderd libido en ejaculatieproblemen ervaren.

In zeldzame gevallen konden mannen en vrouwen als bijwerking borsttumoren ontwikkelen.

Retinoïden

Retinoïden zijn medicijnen die zijn afgeleid van vitamine A. Ze werken door de groei van huidcellen te vertragen en ontstekingen te verminderen. Retinoïden kunnen worden gebruikt om verschillende inflammatoire huidaandoeningen te behandelen, waaronder acne en psoriasis.

Orale retinoïden kunnen nuttig zijn voor sommige personen met HS. Als u een orale retinoïde voor uw HS wordt voorgeschreven, is dit waarschijnlijk een van deze:

• isotretinoïne (Amnesteem, Claravis)
• acitretine (Soriatane)

Orale retinoïden worden over het algemeen alleen aanbevolen als tweede- of derdelijnsbehandeling voor HS. Ze kunnen ook worden voorgeschreven als ernstige acne optreedt samen met HS-laesies.

Bijwerkingen

Orale retinoïden mogen niet tijdens de zwangerschap worden ingenomen, omdat ze tot ernstige geboorteafwijkingen kunnen leiden. Andere mogelijke bijwerkingen zijn onder meer een droge huid, gebarsten lippen en tijdelijk haarverlies.

Biologics

Voor ernstigere gevallen van HS die niet reageren op antibiotica of hormoontherapie, kunnen biologische geneesmiddelen een optie zijn. Biologics helpen uw lichaam HS te bestrijden door zich te richten op de delen van uw immuunsysteem die ontstekingen stimuleren.

Biologics worden toegediend via injectie of een intraveneuze (IV) infusie. Ze worden meestal wekelijks ingenomen en kunnen thuis of in een ziekenhuis of kliniek worden toegediend door een medische professional.

De enige HS-behandeling die is goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA) en die het sterkste bewijs voor gebruik heeft, is adalimumab (Humira). Deze biologische stof is goedgekeurd voor de behandeling van matige tot ernstige HS.

Andere biologische geneesmiddelen, zoals infliximab (Remicade) en anakinra (Kineret), kunnen ook effectief zijn bij de behandeling van HS.

Bijwerkingen

Bijwerkingen kunnen zijn:

• pijn nabij de injectieplaats
• koorts
• moeite met ademhalen
• lage bloeddruk
• verhoogd risico op infecties

Als u infecties ervaart, zal uw arts waarschijnlijk stoppen met het gebruik van biologische geneesmiddelen en andere behandelingsopties onderzoeken.

Zeldzame maar ernstige bijwerkingen kunnen auto-immuunzenuwsymptomen en hartfalen zijn. Biologics kunnen ook een verhoogd risico op lymfoom veroorzaken. Praat met uw arts over de voordelen en risico's van deze behandeling.

Licht, lasers en andere energiebronnen

Er kunnen verschillende energiebronnen worden overwogen om HS te helpen behandelen. Deze worden meestal gebruikt voor matige tot ernstige HS, maar kunnen ook worden gebruikt voor milde gevallen.

Een van deze technieken is het gebruik van een laser om actieve laesies te behandelen. De energie van de laser kan de haarzakjes vernietigen, waardoor HS-laesies worden verwijderd. Dit type therapie kan bestaan uit drie tot vier laserbehandelingen.

Fotodynamische therapie gebruikt geneesmiddelen die fotosensibilisatoren worden genoemd en een lichtbron om abnormale cellen te doden. Fotosensibiliserende geneesmiddelen worden topisch aangebracht of geïnjecteerd bij de laesies. De HS-cellen nemen dit medicijn vervolgens op. Wanneer de lichtbron wordt ingeschakeld, reageert het medicijn met de cellen en zorgt ervoor dat ze afsterven.

Stralingsbehandeling is ook gebruikt om HS te behandelen en kan bij sommige personen tot verbetering leiden. Omdat het echter gaat om het blootstellen van uw lichaam aan straling, zal uw arts waarschijnlijk eerst andere behandelingen aanbevelen.

Bijwerkingen

Het is mogelijk dat u tijdens deze procedures enig ongemak voelt. Andere mogelijke bijwerkingen die u daarna kunt ervaren, zijn onder meer tijdelijk ongemak, roodheid of zwelling in het behandelde gebied.

Chirurgische behandelingen

Er zijn verschillende chirurgische opties beschikbaar voor de behandeling van HS, variërend van kleine incisies tot het volledig verwijderen van de door laesies aangetaste huid.

Of u in aanmerking komt voor HS-chirurgie hangt af van de ernst van uw HS en hoe goed u reageert op andere vormen van behandeling.

Mensen met ernstige HS die niet op andere soorten behandeling hebben gereageerd, zijn goede kandidaten voor een operatie. De symptomen van ernstige HS kunnen zijn:

• wijdverbreide laesies of abcessen
• littekens
• veel verbindende tunnels onder de huid

Enkele van de chirurgische technieken die kunnen worden gebruikt, zijn onder meer:

• Deroofing: de chirurg verwijdert het weefsel boven tunnels of abcessen, waardoor het blootgestelde gebied kan genezen. Deze methode wordt meestal gebruikt voor terugkerende laesies of tunnels.
• Uitsnijding: de chirurg verwijdert de laesie en een deel van de omringende gezonde huid. Dit kan worden bereikt met een scalpel, laser of elektrochirurgisch gereedschap. Het wordt gebruikt voor uitgebreide, terugkerende laesies.
• Excisie en drainage: de chirurg draineert een of twee laesies en verwijdert ze vervolgens. Dit wordt alleen aanbevolen om abces-laesies op korte termijn te verlichten.

Als u denkt dat u een goede kandidaat bent voor een operatie, bespreek dan met uw arts welke optie voor u geschikt is.

Bijwerkingen

Enkele van de mogelijke bijwerkingen van een operatie voor HS zijn littekens of infectie op de operatieplaats. Bovendien behandelt een operatie alleen een specifiek gebied, dus laesies kunnen op nieuwe locaties verschijnen.

Wondverzorging

Wondzorg na een operatie voor HS is ook erg belangrijk. Uw arts zal een geschikt verband kiezen op basis van de locatie en de omvang van de operatie. Ze kunnen ook aanbevelen om tijdens de genezing een antiseptische was te gebruiken.

Bij het verzorgen van een wond na een operatie voor HS is het belangrijk om algemene best practices voor wondverzorging te volgen, waaronder:

• altijd uw handen wassen voordat u het gebied aanraakt
• kleding vermijden die op de wond kan wrijven
• het opvolgen van de instructies van uw arts over wanneer en hoe vaak u uw wond moet reinigen of het verband moet vervangen
• let goed op tekenen van een mogelijke infectie

Natuurlijke behandelingen

Er zijn een paar natuurlijke behandelingen en veranderingen in levensstijl die kunnen helpen bij uw HS.

Roken van sigaretten en bovengemiddeld gewicht zijn in verband gebracht met ernstigere progressie van de HS-ziekte. Het beoefenen van veranderingen in levensstijl, zoals stoppen met roken en het behouden van een matig gewicht, kan helpen om uw symptomen beter te beheersen.

Daarnaast zijn er enkele activiteiten die uw huid verder kunnen irriteren. Mogelijk vindt u het handig om te voorkomen dat u de volgende dingen op of rond het getroffen gebied doet:

• het dragen van strakke of beperkende kleding
• schoonmaken met hard gereedschap, zoals borstels of washandjes
• met behulp van zelfklevende verbanden
• producten gebruiken die irriterende stoffen kunnen bevatten, zoals wasmiddelen of parfums
• scheren

Er zijn ook aanwijzingen dat voedingssupplementen, vooral met zink, mensen met milde tot matige HS kunnen helpen. Daarom kan uw arts orale zinksupplementen aanbevelen. Overdrijf het echter niet - te veel zink kan maagklachten veroorzaken.

Het vermijden van voedingsmiddelen die zuivel of biergist bevatten, kan sommige mensen met HS helpen. Er is echter meer onderzoek nodig om dit te ondersteunen.

De afhaalmaaltijd

Er zijn veel mogelijke behandelingen voor HS, elk met zijn eigen voordelen en mogelijke bijwerkingen. Welke behandeling (of behandelingen) u kan worden aanbevolen, hangt af van de ernst van uw aandoening.

Het is belangrijk om uw behandelingsopties grondig te bespreken met uw arts of dermatoloog. Zorg ervoor dat u hen laat weten of u tijdens de behandeling bijwerkingen ervaart en ook of u openstaat om nieuwe behandelingen uit te proberen. Door samen te werken kunt u uw HS beter beheren.