Nadat ik mijn dochter uitsluitend borstvoeding had gegeven, wist ik zeker dat ik hetzelfde zou doen met mijn zoon. Natuurlijk, deze keer zou ik de fles eerder introduceren (zodat hij hem misschien zou nemen - mijn dochter deed het nooit), maar ik dacht dat ik me zou inzetten voor nog een jaar baby-to-boob-voeding.
Toen mijn zoon echter kort na zijn geboorte naar de NICU werd gebracht en ik een paar dagen later geen borstvoeding kon geven, wist ik dat we op een heel andere reis waren.
Hij leek enigszins geïntrigeerd door het geven van borstvoeding, totdat hij prompt - hoewel lieflijk - op mij in slaap viel.
Toch zwaaide ik trots de lactatiekundigen weg toen ze binnenkwamen. Ik had tenslotte mijn dochter 15 maanden borstvoeding gegeven.
Ik ben daar geweest, heb dat gedaan, heb de trofee gekregen. Rechtsaf?
Maar toen we eenmaal thuis waren, was het heel duidelijk dat mijn jongen de kleine flesjes die hij in het ziekenhuis aan mij had gekregen verkoos.
Eerst voelde ik me gefrustreerd. Misschien had ik hulp van de lactatieprofessionals moeten accepteren? Vervolgens voelde ik me schuldig. Wat als hij vaker ziek wordt als ik hem geen borstvoeding geef? Eindelijk voelde ik me verdrietig. Hoe zou ik met hem omgaan?
Welnu, nu ik er aan de andere kant van ben - mijn zoon is nu meer dan een jaar en drinkt naar hartenlust koemelk - kan ik zonder aarzelen zeggen dat flesvoeding net zo lonend kan zijn als borstvoeding. Zo niet meer. Daar zei ik het.
Door zulke verschillende ervaringen met mijn kinderen te hebben, leerde ik dat het niet uitmaakt hoe je je baby voedt, je doet het perfect voor jou.
Hier zijn een paar belangrijke dingen die ik heb geleerd over flessen en lijmen:
Flesvoeding betekent dat je aanwezig moet zijn
Toen ik de borstvoeding eenmaal onder de knie had, kon ik gemakkelijk uitwijken.
Ik was de eerste keer meer dan uitgeput en merkte dat ik mijn ogen sloot voor een dutje nadat mijn dochter was vastgehouden. Dat, of ik scrolde Amazon om de perfecte inbakerdoek te vinden die haar uiteindelijk langer dan 45 minuten per keer zou laten slapen.
Ik was een nieuwe moeder en het leven voelde moeilijk. Ik had geen slaap en was overweldigd. Ik had geen idee wat ik aan het doen was. Ik heb mezelf de hele tijd een tweede keer geraden.
Met mijn zoon had ik veel meer zelfvertrouwen. Ik beheerste de kunst van het functioneren zonder te slapen. Ik had ook het perspectief dat de tijd sneller gaat nadat je kinderen hebt. Ik wilde niet dat de baby stage aan me voorbij ging.
Maar de tweede keer was het niet alleen een verandering in vooruitzichten. Ik had nog nooit flesvoeding gekregen, dus ik moest echt opletten. Ik moest de fles goed vasthouden - en ik kon niet snoozen omdat mijn baby hem niet zelf kon vasthouden.
Hierdoor heb ik minder tijd besteed aan uitchecken (of op mijn telefoon) met mijn zoon. Ik besteedde meer tijd aan het kijken in zijn grote ogen, zijn zachte wangen, zijn kleine, gerimpelde handen terwijl ze mijn vinger grepen.
Terwijl borstvoeding me aan mijn dochter bond vanwege de fysieke connectie, bond flesvoeding me aan mijn zoon vanwege de manier waarop het mijn aanwezigheid vereiste.
En omdat ik constant in het moment was, voelde ik me dicht bij hem, zelfs terwijl hij formule dronk in plaats van mijn eigen melk.
Flesvoeding geeft je gemoedsrust
Er zijn zoveel dingen waar u zich zorgen over moet maken als u een nieuwe baby krijgt. Slapen ze genoeg? Groeien ze genoeg? Eten ze genoeg?
Flesvoeding geeft u duidelijkheid over die laatste - u weet precies hoeveel gram uw baby elke voeding krijgt.
Mijn kinderen zijn aan de kleine kant, dus het hebben van deze informatie met mijn zoon gaf me één ding minder om me zorgen over te maken. Minder zorgen betekende dat ik een ontspannen, ontvankelijke moeder was. Ik kon meer genieten van de pasgeboren ervaring.
Met flesvoeding kun je een pauze nemen
Toen mijn zoon nog maar een paar weken oud was, verliet ik het huis een paar uur. Ik heb boodschappen gedaan. Ik heb een voetmassage. Mijn borsten trilden niet en hadden niet het gevoel dat ze zouden exploderen. Ik zat niet op de klok.
Ik was natuurlijk uitgeput, maar ik voelde me menselijk.
En toen ik thuiskwam bij mijn familie, voelde ik me na de tijd dat ik weg was weer aangevuld. Ik was klaar om een fles te maken en mijn zoon vast te houden. En knuffelen en knutselen met mijn 2 1/2 jaar oude trouwens ook.
Met flesvoeding kreeg ik de kans om zinvolle pauzes te nemen. Om als het ware eerst mijn eigen zuurstofmasker op te zetten. Om mijn beide kinderen mijn beste zelf te kunnen geven.
Na deze momenten van zelfzorg was ik mentaal beter toegerust om niet alleen met mijn baby, maar ook met mijn peuter een band op te bouwen.
Flesvoeding heeft geen invloed op uw nabijheid
Ja, mijn zoon hield gewoon niet van borstvoeding. Maar laat me je vertellen, hij is zo in mij.
Zelfs als hij een jaar oud is, wil hij dat ik hem de hele tijd vasthoud. Hij knuffelt en knuffelt in me voordat ik hem in bed leg. Hij boekt het bij de voordeur als ik terugkom van mijn werk of boodschappen doen.
Ik ben duidelijk nog steeds zijn favoriete persoon. Hoe ik hem als kind te eten gaf, maakte geen verschil.
Vertel het die lactatiekundigen niet, maar als ik beide wegen ben gegaan, zou ik graag weer voor flesvoeding kiezen. Toen ik eenmaal de uitdrukking 'borst is het beste' uit mijn hoofd kreeg, kon ik me ontspannen in de realiteit van de situatie en echt genieten van de tijd die ik besteedde aan het voeden van mijn zoon.
Ik heb geleerd dat het niet echt uitmaakt hoe of wat je je baby geeft - borst of fles, melk of flesvoeding. Wat uw voedingsomstandigheden of keuzes ook zijn, ze zijn precies wat u zoekt.
Natasha Burton is een freelance schrijver en redacteur die heeft geschreven voor Cosmopolitan, Women's Health, Livestrong, Woman's Day en vele andere lifestyle-publicaties. Zij is de auteur van What's My Type ?: 100+ quizzen om je te helpen jezelf te vinden ― en je match!, 101 quizzen voor koppels, 101 quizzen voor BFF's, 101 quizzen voor bruiden en bruidegoms en de co-auteur van The Little Black Book of Big Red Flags. Als ze niet schrijft, is ze volledig ondergedompeld in #momlife met haar peuter en kleuter.
