Overzicht
Endometriose treft naar schatting 1 op de 10 vrouwen. Als u met endometriose leeft, kunt u stappen ondernemen om de symptomen van de aandoening te beheersen. Er is nog geen remedie, maar wetenschappers zijn druk bezig met het bestuderen van endometriose en hoe het het beste kan worden behandeld.
In de afgelopen jaren heeft een groeiend aantal onderzoeken de mogelijke oorzaken van endometriose, niet-invasieve methoden voor het diagnosticeren van de aandoening en behandelingsopties op lange termijn onderzocht. Lees verder voor meer informatie over de nieuwste ontwikkelingen.
Het laatste nieuws over de behandeling van endometriose
Pijnbehandeling is het hoofddoel van de meeste behandelingen voor endometriose. Zowel voorgeschreven als vrij verkrijgbare pijnstillers en hormoontherapieën worden vaak aanbevolen. Chirurgie is ook een behandelingsoptie.
Nieuwe orale medicatie
In de zomer van 2018 keurde de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) de eerste orale gonadotropine-releasing hormoon (GnRH) -antagonist goed om vrouwen met matige tot ernstige pijn door endometriose te helpen.
Elagolix is een dagelijkse pil. Het werkt door de productie van oestrogeen te stoppen. Het hormoon oestrogeen draagt bij aan de groei van endometriale littekens en ongemakkelijke symptomen.
Het is belangrijk op te merken dat GnRH-antagonisten het lichaam in wezen in een kunstmatige menopauze brengen. Dat betekent dat bijwerkingen onder meer verlies van botdichtheid, opvliegers of vaginale droogheid kunnen zijn.
Chirurgische opties en aanstaande klinische proef
De Endometriosis Foundation of America beschouwt laparoscopische excisiechirurgie als de gouden standaard voor chirurgische behandeling van de aandoening. Het doel van de operatie is het verwijderen van endometriale laesies met behoud van gezond weefsel.
Chirurgie kan succesvol zijn bij het verminderen van aan endometriose gerelateerde pijn, merkt een recensie in het tijdschrift Women's Health op. Het is zelfs mogelijk, met vooraf geïnformeerde toestemming, dat een chirurg excisiechirurgie uitvoert om endometriose te behandelen als onderdeel van dezelfde procedure om de aandoening te diagnosticeren. Een onderzoek uit 2018 waarbij meer dan 4.000 deelnemers betrokken waren, toonde aan dat laparoscopische excisiechirurgie ook effectief was bij de behandeling van bekkenpijn en darmgerelateerde symptomen van endometriose.
Een nieuwe klinische proef in Nederland heeft tot doel de operatie nog effectiever te maken. Een probleem met de huidige chirurgische benaderingen is dat als de endometriose-laesies niet volledig worden verwijderd, de symptomen terug kunnen komen. Wanneer dit gebeurt, moet de operatie mogelijk worden herhaald. Een nieuwe klinische proef onderzoekt het gebruik van fluorescentiebeeldvorming om de noodzaak van herhaalde operaties te helpen voorkomen.
Het laatste nieuws over het diagnosticeren van endometriose
Van bekkenonderzoeken tot echo's tot laparoscopische chirurgie, de meest effectieve methoden voor het diagnosticeren van endometriose zijn redelijk invasief. Veel artsen kunnen endometriose diagnosticeren op basis van medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek. Laparoscopische chirurgie - waarbij een kleine camera wordt ingebracht om endometriumlittekens te onderzoeken - is echter nog steeds de geprefereerde diagnosemethode.
Endometriose kan ongeveer 7 tot 10 jaar duren om een diagnose te stellen. Het ontbreken van niet-invasieve diagnosetests is een van de redenen achter die lange tijd.
Dat kan ooit veranderen. Onlangs hebben wetenschappers van het Feinstein Institute of Medical Research een studie gepubliceerd die suggereert dat tests op menstruatiebloedmonsters een levensvatbare, niet-invasieve methode kunnen bieden voor de diagnose van endometriose.
De onderzoekers ontdekten dat de cellen in het menstruatiebloed van vrouwen met endometriose bepaalde kenmerken hebben. In het bijzonder bevat het menstruatiebloed minder baarmoeder natuurlijke killercellen. Het had ook vaak stamcellen met een verminderde 'decidualisatie', het proces dat de baarmoeder voorbereidt op zwangerschap.
Er is meer onderzoek nodig. Maar het is mogelijk dat deze markers op een dag een snelle en niet-invasieve manier bieden om endometriose te diagnosticeren.
Meer endometrioseonderzoek aan de horizon
Onderzoek naar diagnose en behandeling van endometriose is aan de gang. Eind 2018 zijn er twee grote - en enigszins sci-fi - onderzoeken verschenen:
Herprogrammeren van cellen
In een onderzoek van Northwestern Medicine ontdekten onderzoekers dat geïnduceerde menselijke pluripotente stamcellen (iPS) kunnen worden "geherprogrammeerd" om te transformeren in gezonde, vervangende baarmoedercellen. Dit betekent dat baarmoedercellen die pijn of ontsteking veroorzaken, kunnen worden vervangen door de gezonde cellen.
Deze cellen zijn gemaakt uit de eigen voorraad iPS-cellen van de vrouw. Dat betekent dat er geen risico is op orgaanafstoting, zoals bij andere soorten transplantaties.
Er is meer onderzoek nodig. Maar er is potentieel voor celgebaseerde therapie als een langetermijnoplossing voor endometriose.
Gentherapie
De oorzaak van endometriose is nog niet bekend. Sommige onderzoeken suggereren dat de onderdrukking van specifieke genen mogelijk een rol speelt.
Wetenschappers van de Yale University publiceerden een studie waarin werd vastgesteld dat het microRNA Let-7b - een genetische voorloper die genexpressie controleert - wordt onderdrukt bij vrouwen met endometriose. De oplossing? Het toedienen van Let-7b aan vrouwen kan de aandoening helpen behandelen.
Tot dusver is alleen aangetoond dat de behandeling effectief is bij muizen. Onderzoekers zagen grote verminderingen van endometriale laesies na het injecteren van muizen met Let-7b. Meer onderzoek is nodig voordat het bij mensen wordt getest.
Als gentherapie bij mensen effectief blijkt te zijn, kan het een niet-chirurgische, niet-invasieve en niet-hormonale manier zijn om endometriose te behandelen.
De afhaalmaaltijd
Hoewel er geen remedie is voor endometriose, is het behandelbaar. Onderzoek naar de aandoening, behandelingsopties en management is aan de gang. Als u meer wilt weten, neem dan contact op met uw arts. Ze kunnen uw vragen beantwoorden en bronnen voorstellen om meer te weten te komen.
