De onderrug is de thuisbasis van de lumbale wervels, het heiligbeen en het stuitbeen. Dit zijn enkele van de botten die verantwoordelijk zijn voor de houding, beweging en bescherming van het ruggenmerg, een lange buis zenuwweefsel die is verbonden met de hersenen. De hersenen en het ruggenmerg vormen het centrale zenuwstelsel van het menselijk lichaam.
Aangezien het ruggenmerg zich vanaf de hersenen naar achteren uitstrekt, heeft het talrijke takken die zich over het hele lichaam uitstrekken - tot aan de punt van elke vinger en teen. Het ruggenmerg bestaat uit twee delen: het stijgende kanaal en het dalende kanaal. Het stijgende kanaal ontvangt sensorische informatie van zenuwen en stuurt deze naar de hersenen. De hersenen sturen via het dalende kanaal berichten naar het lichaam. Deze berichten vertellen spieren wat ze moeten doen.
Naast de wervelkolom beschermen membranen, meninges genaamd, ook het ruggenmerg door ze te omhullen en een beschermende vloeistof vast te houden die cerebrospinale vloeistof wordt genoemd, algemeen bekend als spinale vloeistof. Deze vloeistof helpt de wervelkolom te beschermen tegen schokken en andere soorten schade. Het fungeert ook als transportsysteem voor voedingsstoffen om het ruggenmerg gezond te houden.
Het ruggenmerg heeft drie hersenvliezen of lagen:
- Dura mater, de buitenste laag
- Arachnoid mater, de middelste laag
- Pia mater, de binnenste laag die zich het dichtst bij de hersenen en het ruggenmerg bevindt
Het ruggenmerg eindigt bij de eerste of tweede lumbale wervels, of in de onderrug. Vanaf daar versmalt het in een bungelende structuur van zenuwen die de cauda equina wordt genoemd.
Een verzameling zenuwen vertakt zich vanuit het heiligbeen, het driehoekige bot aan het einde van de wervelkolom. Deze dienen het bekkengebied, geslachtsorganen, billen en delen van de benen en voeten. De collectie wordt de sacrale plexus genoemd.
De sacrale plexus geeft ook aanleiding tot de heupzenuw, een grote zenuwvezel die in het bekken loopt, door de bil loopt onder de gluteus maximus-spier en zich uitstrekt langs de achterkant van de dij. Er zit één heupzenuw in elk been. Het is ongeveer 2,5 cm breed in het bekken en vernauwt terwijl het langs het been beweegt.
