De gemeenschappelijke halsslagader wordt bilateraal gevonden, met één aan elke kant van de voorste nek. Elke gemeenschappelijke halsslagader is verdeeld in een externe en interne halsslagader. Deze bloedvaten brengen bloed over naar de structuren binnen en buiten de schedel.
De externe halsslagader brengt bloed naar structuren buiten de schedel, voornamelijk het gezicht, en de interne halsslagader naar structuren in de schedel, inclusief de hersenen.
De interne halsslagader is verantwoordelijk voor het leveren van bloed aan de dichtstbijzijnde hersenhelft met behulp van de basilaire ader. Het wervel-basilaire systeem levert bloed wanneer de halsslagader dit niet kan (bijvoorbeeld door een blokkade). De interne kartelslagader beweegt omhoog langs de nek en gaat achter het oor door in de subarachnoïdale ruimte nabij de temporale kwab. Het verdeelt zich in twee takken, de middelste hersenslagader en de voorste hersenslagader.
De externe halsslagader is relatief recht, maar de interne halsslagader draait en draait, waardoor de kans op blokkades groter wordt. Een ernstige blokkade kan een beroerte veroorzaken omdat het de bloedtoevoer naar de hersenen zou verminderen.
