Het darmbeen is het grootste van drie botten die na verloop van tijd samensmelten om de buitenste delen van het bekken te vormen. Het is aanwezig in de meeste gewervelde dieren, met uitzondering van beenvissen en de meeste slangen.
Bij mensen is het verdeeld in twee secties: het lichaam en de ala, aangegeven door een lijn op het botoppervlak. De andere twee botten die het gefuseerde bekken vormen, zijn het ischium en het schaambeen, die onder het darmbeen liggen.
De breedste meting van het bekken, genomen rond de bovenste iliacale botten, wordt de biiliacale breedte genoemd. Deze meting is van cruciaal belang in de verloskunde, omdat het kan voorspellen of een zwangere vrouw al dan niet een keizersnede nodig heeft, afhankelijk van de grootte van het hoofd van de baby.
Samen met het ischium en het schaambeen maakt het ilium deel uit van het acetabulum, een holle structuur die de holte van het kogelgewricht vormt. De holte gecreëerd door de drie botten houdt de dijbeenkop vast, het bovenste deel van het dijbeen.
