Wat is papillair carcinoom van de schildklier?
De schildklier heeft de vorm van een vlinder en zit boven je sleutelbeen in het midden van je nek. Zijn functie is het afscheiden van hormonen die je stofwisseling en groei reguleren.
Ongewone knobbeltjes in uw nek kunnen een symptoom zijn van een schildklierprobleem. Meestal zal de brok goedaardig en onschadelijk zijn. Het kan een simpele opeenhoping zijn van overtollige schildkliercellen die een massa weefsel hebben gevormd. Soms is de brok een papillair carcinoom van de schildklier.
Er zijn vijf soorten schildklierkanker. Papillair carcinoom van de schildklier is het meest voorkomende type. Deze vorm van kanker komt het meest voor bij volwassenen ouder dan 45 jaar.
Papillair carcinoom van de schildklier is een langzaam groeiende kanker die zich meestal ontwikkelt in slechts één lob van de schildklier. Wanneer deze kanker in een vroeg stadium wordt opgemerkt, heeft deze een hoog overlevingspercentage.
Symptomen van papillair carcinoom van de schildklier
Papillair carcinoom van de schildklier is over het algemeen asymptomatisch, wat betekent dat het geen symptomen heeft. U voelt misschien een brok op uw schildklier, maar de meeste knobbeltjes op de schildklier zijn niet kanker. Maar als u toch een brok voelt, moet u toch uw arts raadplegen. Ze kunnen u een examen geven en indien nodig diagnostische tests bestellen.
Wat zijn de oorzaken van papillair carcinoom van de schildklier?
De exacte oorzaak van papillair carcinoom van de schildklier is onbekend. Er kan een genetische mutatie bij betrokken zijn, maar er is meer onderzoek nodig om deze hypothese te bevestigen.
Een risicofactor voor de ziekte is blootstelling van straling aan hoofd, nek of borst. Dit gebeurde vaker vóór de jaren zestig, toen straling een veel voorkomende behandeling was voor aandoeningen zoals acne en ontstoken amandelen. Straling wordt soms nog steeds gebruikt om bepaalde kankers te behandelen.
Mensen die worden blootgesteld aan kernrampen of binnen een straal van 200 mijl van een kernramp hebben geleefd, lopen een hoog risico. Mogelijk moeten ze kaliumjodide gebruiken om hun risico op het ontwikkelen van kanker te verminderen.
Testen en diagnosticeren van papillaire schildklierkanker
Uw arts kan papillair carcinoom van de schildklier diagnosticeren met behulp van verschillende tests. Een klinisch onderzoek zal elke zwelling van de schildklier en nabijgelegen weefsels aan het licht brengen. Uw arts kan dan een fijne naaldaspiratie van de schildklier bestellen. Dit is een biopsie waarbij uw arts weefsel verzamelt uit de knobbel op uw schildklier. Dit weefsel wordt vervolgens onder een microscoop onderzocht op kankercellen.
Bloedtesten
Uw arts kan bloedonderzoeken laten doen om het niveau van het schildklierstimulerend hormoon (TSH) te controleren. TSH is het hormoon dat de hypofyse aanmaakt, wat de afgifte van schildklierhormoon stimuleert. Te veel of te weinig TSH baart zorgen. Het kan verschillende schildklieraandoeningen vertonen, maar het is niet specifiek voor een bepaalde aandoening, inclusief kanker.
Echografie
Een technicus zal een echo van uw schildklier maken. Met deze beeldvormingstest kan uw arts de grootte en vorm van uw schildklier zien. Ze kunnen ook knobbeltjes detecteren en bepalen of ze massieve massa's zijn of gevuld met vloeistof. Met vloeistof gevulde knobbeltjes zijn meestal geen kanker, terwijl vaste knobbeltjes een grotere kans hebben om kwaadaardig te zijn.
Schildklier scan
Uw arts wil mogelijk ook een schildklierscan doen. Voor deze procedure slikt u een kleine hoeveelheid radioactieve kleurstof in die uw schildkliercellen zullen opnemen. Als u naar het knobbelgebied op de scan kijkt, zal uw arts zien of het 'warm' of 'koud' is. Hete knobbeltjes nemen meer kleurstof op dan het omliggende schildklierweefsel en zijn meestal niet kanker. Koude knobbeltjes nemen niet zoveel kleurstof op als de omliggende weefsels en zijn eerder kwaadaardig.
Biopsie
Uw arts voert een biopsie uit om een klein stukje weefsel uit uw schildklier te halen. Een definitieve diagnose is mogelijk nadat het weefsel onder een microscoop is onderzocht. Hierdoor kan ook worden vastgesteld welk type schildklierkanker aanwezig is.
Uw arts zal de biopsie uitvoeren door een procedure genaamd fijne naaldaspiratie uit te voeren. Of ze kunnen een operatie ondergaan als ze een groter monster nodig hebben. Tijdens de operatie zal uw arts vaak een groot deel van de schildklier verwijderen en indien nodig zelfs de hele klier verwijderen.
Praat met uw arts voordat u een biopsie of andere test uitvoert als u zich zorgen maakt of vragen heeft. Uw arts moet u uitleggen welke medicijnen u eventueel nodig heeft na een operatie.
Staging papillaire schildklierkanker
Na uw diagnose zal uw arts de kanker veroorzaken. Staging is de term die wordt gebruikt voor hoe artsen de ernst van een ziekte en de benodigde behandeling categoriseren.
Staging voor schildklierkanker is anders dan voor andere kankers. Er zijn stadia 1 tot en met 4, in volgorde van oplopende ernst. Staging houdt ook rekening met de leeftijd van een persoon en het subtype van zijn schildklierkanker. Staging voor papillaire schildklierkanker is als volgt:
Mensen onder de 45 jaar
- stadium 1: de tumor is van elke grootte, kan zich in de schildklier bevinden en is mogelijk uitgezaaid naar nabijgelegen weefsel en lymfeklieren. De kanker is niet uitgezaaid naar andere delen van het lichaam.
- stadium 2: de tumor is van elke grootte en de kanker is uitgezaaid naar andere delen van het lichaam, zoals de longen of het bot. Het is mogelijk uitgezaaid naar de lymfeklieren.
Er is geen stadium 3 of stadium 4 voor mensen onder de 45 jaar met papillaire schildklierkanker.
Mensen ouder dan 45 jaar
- stadium 1: de tumor is minder dan 2 centimeter (cm) en de kanker wordt alleen gevonden in de schildklier.
- stadium 2: De tumor is groter dan 2 cm maar kleiner dan 4 cm en komt nog steeds alleen voor in de schildklier.
- stadium 3: De tumor is meer dan 4 cm groot en is iets buiten de schildklier gegroeid, maar is niet uitgezaaid naar nabijgelegen lymfeklieren of andere organen. Of de tumor is van elke grootte en is mogelijk iets buiten de schildklier gegroeid en verspreid naar de lymfeklieren rond de schildklier in de nek. Het is niet uitgezaaid naar andere lymfeklieren of andere organen.
- stadium 4: de tumor is van elke grootte en is uitgezaaid naar andere delen van het lichaam, zoals de longen en botten. Het is mogelijk uitgezaaid naar lymfeklieren.
Behandeling voor papillair carcinoom van de schildklier
Volgens de Mayo Clinic omvat de typische behandeling voor papillaire schildklierkanker:
- chirurgie
- bestralingstherapie, inclusief radioactieve jodiumtherapie (NCI)
- chemotherapie
- schildklierhormoontherapie
- gerichte therapie
Als de papillaire schildklierkanker niet is uitgezaaid of uitgezaaid, zijn chirurgie en radioactief jodium de meest effectieve behandelingen.
Chirurgie
Als u een schildklierkankeroperatie heeft, is het mogelijk dat een deel van of al uw schildklier is verwijderd. Uw arts zal dit doen door een incisie in uw nek te maken wanneer u onder sedatie ligt. Als uw arts uw hele schildklier verwijdert, moet u de rest van uw leven aanvullende schildklierhormonen gebruiken om hypothyreoïdie te beheersen.
Bestralingstherapie
Er zijn twee verschillende soorten bestralingstherapie: extern en intern. Externe straling houdt in dat een machine buiten het lichaam straling naar het lichaam zendt. Inwendige straling, radioactief jodium (radioactief jodium) therapie, komt in vloeibare of pilvorm.
Externe straling
Externe stralingsstraling is een behandeling die röntgenstralen naar het gebied van de kanker stuurt. Deze behandeling komt vaker voor bij andere, agressievere vormen van schildklierkanker. Het wordt meestal gebruikt als papillaire schildklierkanker zich vanuit de schildklier verspreidt of als het risico op een operatie te hoog is.
Externe stralingsstraling kan ook palliatieve behandeling bieden wanneer genezing niet mogelijk is. Palliatieve behandelingen helpen de symptomen onder controle te houden, maar hebben geen invloed op de kanker.
Interne straling
Om schildklierhormoon te maken, halen schildkliercellen jodium uit de bloedbaan en gebruiken het om het hormoon te produceren. Er is geen ander deel van uw lichaam dat op deze manier jodium concentreert. Wanneer kankerachtige schildkliercellen radioactief jodium absorberen, worden de cellen gedood.
Radioactieve jodiumtherapie omvat de consumptie van het radioactieve materiaal I-131. U kunt deze therapie poliklinisch ontvangen omdat de I-131-medicatie wordt geleverd in een vloeistof of capsule. Het grootste deel van het radioactieve deel van het medicijn zal binnen een week uit je lichaam verdwijnen.
Chemotherapie
Chemotherapie-medicijnen voorkomen dat kankercellen zich delen. U krijgt deze behandeling door middel van injectie.
Er zijn verschillende soorten chemotherapie die op specifieke soorten kankercellen zijn gericht. Uw arts zal u helpen beslissen welk medicijn voor u geschikt is.
Schildklierhormoontherapie
Hormoontherapie is een kankerbehandeling die hormonen verwijdert of hun werking blokkeert en voorkomt dat kankercellen groeien. Uw arts kan medicijnen voorschrijven die voorkomen dat uw lichaam schildklierstimulerende hormonen aanmaakt. Dit zijn de hormonen die kanker veroorzaken in de schildklier.
Sommige mensen met een gedeeltelijk verwijderde schildklier zullen hormoonvervangende pillen gebruiken omdat hun schildklier niet genoeg schildklierhormonen kan produceren.
Gerichte therapie
Gerichte therapiemedicijnen zoeken naar een specifiek kenmerk in kankercellen, zoals een genmutatie of eiwit, en hechten zich aan die cellen. Eenmaal bevestigd, kunnen deze medicijnen de cellen doden of kunnen ze helpen andere therapieën, zoals chemotherapie, beter te laten werken.
Goedgekeurde geneesmiddelen voor gerichte behandeling van schildklierkanker omvatten vandetanib (Caprelsa), cabozantinib (COMETRIQ) en sorafenib (Nexavar).
OutlookWat zijn de vooruitzichten voor papillaire schildklierkanker?
De vooruitzichten voor papillaire schildklierkanker zijn uitstekend als u vroeg wordt gediagnosticeerd. Vroege detectie is de sleutel tot behandeling van de ziekte. Raadpleeg onmiddellijk uw arts als u knobbeltjes rond het gebied van uw schildklier opmerkt.
