Wat is het Wallenberg-syndroom?
Wallenberg-syndroom is een zeldzame aandoening waarbij een infarct of beroerte optreedt in de laterale medulla. De laterale medulla maakt deel uit van de hersenstam. Zuurstofrijk bloed komt niet in dit deel van de hersenen wanneer de bloedvaten die ernaar leiden, worden geblokkeerd. Door deze blokkade kan een beroerte optreden. Deze aandoening wordt ook wel lateraal medullair infarct genoemd. De oorzaak van het syndroom is echter niet altijd duidelijk.
Symptomen van het Wallenberg-syndroom
De hersenstam is verantwoordelijk voor het verzenden van berichten naar het ruggenmerg voor motorische en sensorische functies. Een beroerte op dit gebied veroorzaakt problemen met de manier waarop de spieren van de persoon functioneren en de gevoelens worden waargenomen. Het meest voorkomende symptoom dat mensen met het Wallenberg-syndroom hebben, is dysfagie of slikproblemen. Dit kan heel ernstig worden als het van invloed is op hoeveel voeding u krijgt. Andere symptomen zijn onder meer:
- heesheid
- misselijkheid
- braken
- hikken
- snelle oogbewegingen of nystagmus
- een afname van zweten
- problemen met het gevoel van lichaamstemperatuur
- duizeligheid
- moeilijk lopen
- moeite om het evenwicht te bewaren
Soms ervaren mensen met het Wallenberg-syndroom verlamming of gevoelloosheid aan één kant van het lichaam. Dit kan voorkomen in de ledematen, in het gezicht of zelfs in een klein gebied zoals de tong. Je kunt ook een verschil ervaren in hoe warm of koud iets aan één kant van het lichaam is. Sommige mensen lopen schuin of melden dat alles om hen heen schuin of uit balans lijkt.
Het syndroom kan ook bradycardie of een trage hartslag en lage of hoge bloeddruk veroorzaken. Bespreek eventuele symptomen die u heeft met uw arts. Elk stukje informatie kan hen helpen een diagnose te stellen.
Wie loopt er risico op het Wallenberg-syndroom?
Onderzoekers moeten nog uitzoeken waarom dit type beroerte optreedt. Sommige onderzoekers hebben echter een verband gevonden tussen degenen met een slagaderziekte, hartaandoeningen, bloedstolsels of licht nektrauma door rotatie-activiteiten en het Wallenberg-syndroom. Klein nektrauma is een veelvoorkomende oorzaak bij mensen jonger dan 45 jaar. U dient uw arts te informeren als u een voorgeschiedenis heeft van een van deze problemen.
Hoe wordt het Wallenberg-syndroom gediagnosticeerd?
Een arts zal meestal een diagnose stellen nadat hij de gezondheidsgeschiedenis van een persoon zorgvuldig heeft bekeken en naar de beschrijving van de symptomen heeft geluisterd. Mogelijk moet u een CT-scan of MRI ondergaan als uw arts vermoedt dat u het Wallenberg-syndroom heeft. Ze kunnen deze beeldvormende onderzoeken bestellen om te bevestigen of er al dan niet een blok in de ader nabij de laterale medulla is.
Hoe wordt het Wallenberg-syndroom behandeld?
Er is geen remedie beschikbaar voor deze aandoening, maar uw arts zal de behandeling waarschijnlijk richten op het verlichten of elimineren van uw symptomen. Ze kunnen spraak- en sliktherapie voorschrijven om u te helpen weer te leren slikken. Ze kunnen ook een voedingssonde aanbevelen als uw toestand ernstig is. Dit kan u helpen de voedingsstoffen te geven die u nodig heeft.
Uw arts kan medicijnen voorschrijven. Pijnstillers kunnen chronische of langdurige pijn helpen behandelen. Als alternatief kunnen ze een bloedverdunner voorschrijven, zoals heparine of warfarine, om de blokkade in de slagader te verminderen of op te lossen. Dit kan ook helpen om toekomstige vorming van bloedstolsels te voorkomen. Soms kan een anti-epilepticum of antiseizuurmiddel genaamd gabapentine helpen bij uw symptomen.
Chirurgie kan in extreme gevallen een optie zijn om het stolsel te verwijderen. Dit is niet zo gebruikelijk bij een behandeling vanwege de moeilijkheid om naar dat deel van de hersenen te gaan.
Zorg ervoor dat u uw behandelingsopties met uw arts bespreekt en volg het plan zorgvuldig.
OutlookWat zijn de langetermijnvooruitzichten voor mensen met het Wallenberg-syndroom?
De langetermijnvooruitzichten voor mensen met het Wallenberg-syndroom zijn redelijk positief. Een succesvol herstel hangt af van waar de beroerte in de hersenstam plaatsvond. Het hangt ook af van hoeveel schade er is opgetreden. Sommige mensen kunnen tussen enkele weken en zes maanden na behandeling herstellen. Anderen met grotere schade hebben mogelijk problemen of meer blijvende handicaps. U moet uw langetermijnvooruitzichten met uw arts bespreken als u vragen heeft. Zorg ervoor dat u uw behandelplan zorgvuldig volgt om uw beste kansen op volledig herstel te garanderen.
