Uveitis: Oorzaken, Symptomen En Afbeeldingen

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-31 13:01

Wat is uveitis?

Uveitis is zwelling van de middelste laag van het oog, de uvea. Het kan zowel door infectieuze als niet-infectieuze oorzaken komen. De uvea levert bloed aan het netvlies. Het netvlies is het lichtgevoelige deel van het oog dat de beelden die je ziet scherpstelt en naar de hersenen stuurt. Het is normaal gesproken rood vanwege de bloedtoevoer vanuit de uvea.

Uveitis is meestal niet ernstig. Ernstiger gevallen kunnen verlies van gezichtsvermogen veroorzaken als ze niet vroeg worden behandeld.

Wat zijn de symptomen van uveïtis?

De volgende symptomen kunnen voorkomen in één of beide ogen:

• ernstige roodheid van het oog
• pijn
• donkere zwevende plekken in uw zicht, drijvers genoemd
• licht gevoeligheid
• wazig zicht

Afbeeldingen van uveitis

Wat veroorzaakt uveitis?

De oorzaak van uveïtis is vaak onbekend en komt vaak voor bij verder gezonde mensen. Het kan soms worden geassocieerd met een andere ziekte, zoals een auto-immuunziekte of een infectie door een virus of bacterie.

Een auto-immuunziekte treedt op wanneer uw immuunsysteem een deel van uw lichaam aanvalt. Auto-immuunziekten die kunnen worden geassocieerd met uveitis zijn onder meer:

• Reumatoïde artritis
• spondylitis ankylopoetica
• psoriasis
• artritis
• colitis ulcerosa
• Kawasaki ziekte
• ziekte van Crohn
• sarcoïdose

Infecties zijn een andere oorzaak van uveitis, waaronder:

• AIDS
• herpes
• CMV-retinitis
• West Nile-virus
• syfilis
• toxoplasmose
• tuberculose
• histoplasmose

Andere mogelijke oorzaken van uveitis zijn onder meer:

• blootstelling aan een.gif" />
• blauwe plekken
• letsel
• trauma

Hoe wordt uveïtis vastgesteld?

Uw oogchirurg, ook wel oogarts genoemd, zal uw oog onderzoeken en een volledige gezondheidsgeschiedenis afleggen.

Ze kunnen ook bepaalde laboratoriumtests bestellen om een infectie of auto-immuunziekte uit te sluiten. Uw oogarts kan u doorverwijzen naar een andere specialist als hij vermoedt dat een onderliggende aandoening uw uveitis veroorzaakt.

Soorten uveitis

Er zijn veel soorten uveitis. Elk type wordt geclassificeerd op basis van waar de ontsteking in het oog optreedt.

Anterieure uveitis (voorkant van het oog)

Anterieure uveitis wordt vaak 'iritis' genoemd omdat het de iris aantast. De iris is het gekleurde deel van het oog aan de voorkant. Iritis is het meest voorkomende type uveitis en komt over het algemeen voor bij gezonde mensen. Het kan één oog aantasten of het kan beide ogen tegelijk aantasten. Iritis is meestal het minst ernstige type uveitis.

Tussenliggende uveïtis (midden van het oog)

Intermediaire uveitis heeft betrekking op het middelste deel van het oog en wordt ook iridocyclitis genoemd. Het woord 'tussenproduct' in de naam verwijst naar de locatie van de ontsteking en niet naar de ernst van de ontsteking. Het middelste deel van het oog omvat de pars plana, het deel van het oog tussen de iris en de choroidea. Dit type uveitis kan voorkomen bij verder gezonde mensen, maar is in verband gebracht met sommige auto-immuunziekten zoals multiple sclerose.

Achterste uveitis (achterkant van het oog)

Posterieure uveïtis kan ook choroïditis worden genoemd omdat het de choroïde aantast. Het weefsel en de bloedvaten van de choroïde zijn belangrijk omdat ze bloed aan de achterkant van het oog afgeven. Dit type uveitis komt meestal voor bij mensen met een infectie door een virus, parasiet of schimmel. Het kan ook voorkomen bij mensen met een auto-immuunziekte.

Uveïtis posterior is meestal ernstiger dan uveïtis anterior omdat het littekens in het netvlies kan veroorzaken. Het netvlies is een laag cellen achter in het oog. Posterieure uveïtis is de minst voorkomende vorm van uveïtis.

Pan-uveitis (alle delen van het oog)

Wanneer de ontsteking alle belangrijke delen van het oog aantast, wordt dit pan-uveitis genoemd. Het gaat vaak om een combinatie van kenmerken en symptomen van alle drie de soorten uveitis.

Hoe wordt uveitis behandeld?

Behandeling voor uveitis hangt af van de oorzaak en het type uveitis. Meestal wordt het behandeld met oogdruppels. Als uveïtis wordt veroorzaakt door een andere aandoening, kan het behandelen van die onderliggende aandoening de uveïtis elimineren. Het doel van de behandeling is het verminderen van ontstekingen in het oog.

Hier zijn de gebruikelijke behandelingsopties voor elk type uveitis:

Behandeling voor uveïtis anterior of iritis omvat een donkere bril, oogdruppels om de pupil te verwijden en pijn te verminderen, en steroïde oogdruppels om ontstekingen of irritatie te verminderen

Behandeling voor posterieure uveïtis kan bestaan uit via de mond ingenomen steroïden, injecties rond het oog en bezoeken aan extra specialisten om de infectie of auto-immuunziekte te behandelen. Een lichaamsbrede bacteriële infectie wordt meestal behandeld met antibiotica

Behandeling voor intermediaire uveitis omvat steroïde oogdruppels en via de mond ingenomen steroïden

Ernstige gevallen van uveitis kunnen medicijnen vereisen die het immuunsysteem onderdrukken.

Potentiële complicaties door uveitis

Onbehandelde uveïtis kan tot ernstige complicaties leiden, waaronder:

• staar, dat is een vertroebeling van de lens of het hoornvlies
• vocht in het netvlies
• glaucoom, dat is hoge druk in het oog
• netvliesloslating, wat een oognoodsituatie is
• een verlies van gezichtsvermogen

Herstel en vooruitzichten na behandeling

Anterieure uveïtis verdwijnt meestal binnen enkele dagen na behandeling. Uveïtis die de achterkant van het oog aantast, of posterieure uveïtis, geneest doorgaans langzamer dan uveïtis die de voorkant van het oog aantast. Terugvallen komen vaak voor.

Posterieure uveïtis als gevolg van een andere aandoening kan maanden aanhouden en kan blijvende schade aan het gezichtsvermogen veroorzaken.

Hoe kan uveïtis worden voorkomen?

Het zoeken naar de juiste behandeling voor een auto-immuunziekte of infectie kan uveitis helpen voorkomen. Uveitis bij verder gezonde mensen is moeilijk te voorkomen omdat de oorzaak niet bekend is.

Vroege detectie en behandeling zijn belangrijk om het risico op verlies van gezichtsvermogen, dat permanent kan zijn, te verminderen.