Wat is een acute hiv-infectie?
Acute hiv-infectie is een aandoening die zich al twee tot vier weken nadat iemand hiv oploopt kan ontwikkelen. Acute hiv-infectie is ook bekend als primaire hiv-infectie of acuut retroviraal syndroom. Het is de beginfase van hiv en het duurt totdat het lichaam antilichamen tegen het virus heeft aangemaakt.
Tijdens deze eerste fase vermenigvuldigt het virus zich in hoog tempo. In tegenstelling tot andere virussen, die het immuunsysteem van het lichaam normaal gesproken kan bestrijden, kan hiv niet door het immuunsysteem worden geëlimineerd. Gedurende lange tijd valt het virus immuuncellen aan en vernietigt het, waardoor het immuunsysteem niet in staat is andere ziekten en infecties te bestrijden. Wanneer dit gebeurt, kan dit leiden tot hiv in een laat stadium, bekend als aids of stadium 3 hiv.
Acute hiv is besmettelijk. De meeste mensen met een acute hiv-infectie weten echter niet eens dat ze het virus hebben opgelopen, omdat de eerste symptomen vanzelf verdwijnen of worden aangezien voor een andere ziekte, zoals griep. Standaard HIV-antilichaamtests kunnen dit stadium van HIV niet altijd detecteren.
Wat zijn de symptomen van een acute hiv-infectie?
Symptomen van acute hiv-infectie zijn vergelijkbaar met die van griep en andere virale ziekten, dus mensen vermoeden mogelijk niet dat ze hiv hebben opgelopen. In feite schat de CDC dat van de meer dan 1,1 miljoen mensen in de Verenigde Staten die leven met hiv, ongeveer 15 procent van hen niet weet dat ze het virus hebben. Getest worden is de enige manier om het te weten.
Symptomen van acute HIV-infectie kunnen zijn:
- uitslag
- koorts
- rillingen
- hoofdpijn
- vermoeidheid
- keelpijn
- Nacht zweet
- verlies van eetlust
- zweren die in de mond, slokdarm of geslachtsorganen verschijnen
- gezwollen lymfeklieren
- spierpijn
- diarree
Mogelijk zijn niet alle symptomen aanwezig en veel mensen met een acute hiv-infectie hebben geen symptomen. Als een persoon echter symptomen ervaart, kunnen deze enkele dagen of tot vier weken aanhouden en daarna verdwijnen zonder behandeling.
Wat veroorzaakt een acute hiv-infectie?
Een acute hiv-infectie treedt meestal twee tot vier weken na de eerste blootstelling aan het virus op. HIV wordt overgedragen via:
- besmette bloedtransfusies, meestal vóór 1992
- spuiten of naalden delen met iemand die leeft met hiv
- contact met bloed, sperma, vaginale vloeistoffen of anale afscheidingen die hiv bevatten
- zwangerschap of borstvoeding als de moeder hiv heeft
HIV wordt niet overgedragen door gewoon lichamelijk contact, zoals knuffelen, zoenen, handen vasthouden of het delen van voedsel. Speeksel brengt geen hiv over.
Wie loopt er risico op een acute hiv-infectie?
HIV kan mensen van elke leeftijd, ras of seksuele geaardheid treffen. Gedragsfactoren kunnen echter bepaalde groepen een hoger risico op hiv geven. Deze omvatten:
- mensen die naalden en spuiten delen
- mannen die seks hebben met mannen
Hoe wordt een acute hiv-infectie vastgesteld?
Een zorgverlener zal een reeks tests uitvoeren om te controleren op HIV als het virus wordt vermoed.
Een standaard hiv-screeningstest detecteert niet noodzakelijk een acute hiv-infectie. Veel HIV-screeningstests zoeken naar antilichamen tegen HIV in plaats van naar het virus zelf. Antilichamen zijn eiwitten die schadelijke stoffen zoals virussen en bacteriën herkennen en vernietigen. De aanwezigheid van bepaalde antilichamen duidt meestal op een huidige infectie. Na een eerste overdracht kan het echter enkele weken duren voordat antilichamen verschijnen.
Enkele tests die tekenen van acute HIV-infectie kunnen detecteren, zijn onder meer:
- p24 antigeenbloedtest
- CD4-telling en HIV RNA-virale belastingtest
- HIV-antigeen- en antilichaamtests
Iedereen die is blootgesteld aan hiv en mogelijk een acute hiv-infectie heeft, moet meteen worden getest. Een zorgverlener zal een van de tests gebruiken die acute hiv-infectie kunnen detecteren als hij op de hoogte is van een mogelijke recente blootstelling aan hiv.
Hoe wordt een acute hiv-infectie behandeld?
Een goede behandeling is cruciaal voor mensen met de diagnose hiv. Zorgverleners en wetenschappers zijn het erover eens dat vroege behandeling moet worden gebruikt voor alle mensen met hiv die klaar zijn om een dagelijkse medicatie in te nemen. Vroegtijdige behandeling met antiretrovirale geneesmiddelen kan de effecten van het virus op het immuunsysteem minimaliseren.
Antiretrovirale medicijnen kunnen echter ernstige bijwerkingen hebben bij langdurig gebruik. Het is belangrijk om alle behandelingsopties en mogelijke bijwerkingen met uw zorgverlener te bespreken om het juiste moment te bepalen om de hiv-behandeling te starten en voort te zetten.
Naast medische behandeling kunnen zorgverleners bepaalde aanpassingen in levensstijl voorstellen, waaronder:
- een gezond, uitgebalanceerd dieet volgen om het immuunsysteem te helpen versterken
- het beoefenen van seks met condooms om het risico op overdracht van het virus op anderen en het krijgen van seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) te verminderen
- met schone naalden
- het verminderen van stress, wat ook het immuunsysteem kan verzwakken
- het vermijden van blootstelling aan mensen met infecties en virussen, aangezien mensen met hiv het moeilijker kunnen hebben om ziekten te bestrijden
- regelmatig oefenen
- actief blijven en hobby's onderhouden
- het verminderen van alcohol en recreatieve drugs
- stoppen met roken
OutlookWat zijn de vooruitzichten voor iemand met een acute hiv-infectie?
Er is geen genezing voor hiv, maar mensen met hiv kunnen nog steeds een lang en gezond leven leiden met behandeling. De vooruitzichten zijn het beste voor mensen die met de behandeling beginnen voordat HIV hun immuunsysteem heeft beschadigd.
Een vroege diagnose en de juiste behandeling verkleinen de kans op stadium 3 HIV. Een succesvolle behandeling verbetert zowel de levensverwachting als de levenskwaliteit van iemand die leeft met hiv.
In de meeste gevallen kan hiv op lange termijn beheersbaar zijn en wordt het als een chronische aandoening beschouwd. Behandeling kan ook helpen dat iemand met hiv een niet-detecteerbare virale lading bereikt, waarna ze hiv niet op een seksuele partner kunnen overdragen.
Hoe kan acute hiv-infectie worden voorkomen?
Acute hiv-infectie kan worden voorkomen door blootstelling aan hiv door geïnfecteerd bloed, sperma, anale secreties en vaginale vloeistof te vermijden. Manieren om het risico op HIV op te lopen zijn onder meer:
- Verminder de blootstelling voor, tijdens en na seks. Er zijn verschillende preventiemethoden beschikbaar, waaronder condooms (mannelijk of vrouwelijk), profylaxe vóór blootstelling (PrEP), behandeling als preventie en profylaxe na blootstelling (PEP).
- Vermijd het delen van naalden. Deel of hergebruik nooit naalden bij het injecteren van medicijnen of het krijgen van een tatoeage. Veel steden hebben naalduitwisselingsprogramma's die steriele naalden leveren.
- Neem voorzorgsmaatregelen bij het omgaan met bloed. Gebruik latexhandschoenen en andere barrières bij het hanteren van bloed.
- Laat je testen op hiv en andere soa's. Getest worden is de enige manier waarop iemand kan weten of hij hiv of een andere soa heeft. Degenen die positief testen, kunnen dan een behandeling zoeken die uiteindelijk hun risico op overdracht van HIV op hun seksuele partners kan elimineren. Door getest te worden op en behandeling te krijgen voor soa's, wordt het risico verkleind dat deze op een seksuele partner worden overgedragen. De Centers for Disease Control and Prevention bevelen jaarlijkse tests aan voor mensen die drugs gebruiken of seksueel actief zijn.
Waar ondersteuning te vinden
Het krijgen van een hiv-diagnose kan emotioneel verwoestend aanvoelen, dus het is belangrijk om een sterk ondersteunend netwerk te vinden om te helpen met eventuele stress en angst. Er zijn veel organisaties en individuen die zich inzetten voor het ondersteunen van mensen met hiv, evenals vele lokale en online gemeenschappen die ondersteuning kunnen bieden. Door met een hulpverlener te praten of lid te worden van een steungroep, kunnen mensen met hiv hun zorgen bespreken met anderen die zich kunnen verhouden tot wat ze doormaken. Hotlines voor HIV-groepen per staat zijn te vinden op ProjectInform.org.
