Wat is een obstructie van de blaashals?
De blaashals is een groep spieren die de blaas met de urethra verbindt. De spieren spannen zich om urine in de blaas vast te houden en ontspannen om het via de urethra vrij te geven. Urineproblemen treden op wanneer afwijkingen de blaashals blokkeren en voorkomen dat deze volledig opengaat tijdens het plassen.
Mannen ouder dan 50 jaar hebben meer kans op obstructie van de blaashals dan enige andere groep. De aandoening kan echter op elke leeftijd bij zowel mannen als vrouwen voorkomen.
De blaas kan permanent verzwakken als de behandeling van obstructie van de blaashals gedurende langere tijd wordt uitgesteld. Een verzwakte blaas kan tot complicaties leiden zoals:
- urineweginfecties
- nierschade
- blaas divertikels, dit zijn uitpuilende zakjes die zich in de blaas kunnen vormen
- langdurige incontinentie, wat een gebrek aan controle over de blaas is
Bel uw arts als u denkt dat u een obstructie van de blaashals heeft. Een snelle behandeling zal uw symptomen verlichten en complicaties voorkomen.
Wat zijn de symptomen van obstructie van de blaashals?
Mannen en vrouwen met obstructie van de blaashals ervaren vergelijkbare symptomen, waaronder vaak het volgende:
- een onregelmatige urineproductie
- onvolledige lediging van de blaas
- verhoogde urinaire frequentie
- verhoogde urinaire urgentie
- een onvermogen om de drang om te plassen te beheersen
- bekkenpijn, wat vaker voorkomt bij mannen dan bij vrouwen
Wat veroorzaakt obstructie van de blaashals?
Een vergrote prostaat is vaak verantwoordelijk voor het veroorzaken van obstructie van de blaashals. De prostaat is een kleine klier in het mannelijke voortplantingssysteem. Het omringt de urethra en produceert het meeste vocht in sperma. Wanneer de prostaatklier opgezwollen raakt, knijpt het de urethra samen en beperkt het de urinestroom. De obstructie kan zo ernstig worden dat er helemaal geen urine de blaas kan verlaten.
Obstructie van de blaashals kan ook een bijwerking zijn van een operatie om de prostaat te verwijderen of van bestralingsbehandelingen die worden gebruikt om prostaatkanker te behandelen. Littekenweefsel van deze procedures kan de blaashals blokkeren.
Hoewel obstructie van de blaashals zeldzaam is bij vrouwen, kan het zich ontwikkelen wanneer de blaas in de vagina valt. Dit komt meestal voor als gevolg van een verzwakte vaginale wand. De vaginale wand kan zwak worden door:
- gevorderde leeftijd
- menopauze
- een moeilijke levering
- meerlingen
In sommige gevallen kan een obstructie van de blaashals zelfs worden veroorzaakt door een genetische fout in de blaasstructuur of de omliggende spieren en bindweefsels.
Hoe wordt de obstructie van de blaashals gediagnosticeerd?
De symptomen van obstructie van de blaashals zijn vergelijkbaar met die van verschillende andere aandoeningen, waaronder urineweginfecties en neurogene blaas.
Video-urodynamica
Om de juiste diagnose te stellen, zal uw arts waarschijnlijk video-urodynamica gebruiken. Dit is een reeks tests die worden uitgevoerd om de blaasfunctie te evalueren.
Tijdens video-urodynamica worden röntgenfoto's of een echografie gebruikt om in realtime gedetailleerde beelden van uw blaas te maken. Een dunne buis, een katheter genaamd, wordt in uw blaas ingebracht om de urine erin te legen. De katheter wordt dan gebruikt om uw blaas met vloeistof te vullen. Zodra de blaas vol is, wordt u mogelijk gevraagd om te hoesten en vervolgens zoveel mogelijk te plassen. Met de resulterende beelden kan uw arts obstructie van de blaashals observeren terwijl de blaas vult en leegt. Video-urodynamica kan hen ook helpen structurele problemen in de blaas of urethra op te sporen.
Cystoscopie
Cystoscopie kan ook worden gebruikt om de obstructie van de blaashals te diagnosticeren. Dit omvat het gebruik van een apparaat dat een cystoscoop wordt genoemd om in de blaas te kijken. Een cystoscoop is een lange, dunne buis met aan het uiteinde een camera en licht. Tijdens de procedure zal uw arts de cystoscoop via de urethra en in de blaas inbrengen. Er kan een vloeistof worden gebruikt om de blaas te vullen en uit te rekken, zodat uw arts een beter zicht kan krijgen.
Hoe wordt obstructie van de blaashals behandeld?
Obstructie van de blaashals kan worden behandeld met medicatie of een operatie. Uw specifieke behandelplan hangt af van uw algehele gezondheid en de oorzaak van uw aandoening.
Medicijnen
Medicamenteuze behandeling met alfablokkers is meestal de eerste stap bij de behandeling van obstructie van de blaashals. Alfablokkers, zoals prazosine of fenoxybenzamine, kunnen helpen de blaasspieren te ontspannen.
In sommige gevallen moet zelfkatheterisatie worden gebruikt in combinatie met alfablokker-medicatie. Zelfkatheterisatie is een veilige, pijnloze procedure waarmee u uw urineblaas kunt legen. Katheterisatie kan tijdelijk of aan de gang zijn. Het hangt vaak af van de ernst van uw toestand en van hoe goed uw symptomen reageren op medicatie. Uw arts kan u laten zien hoe u de katheter in uw blaas inbrengt en hoe u deze schoon kunt houden.
Chirurgie
Mogelijk hebt u een operatie nodig als uw toestand niet verbetert met medicatie en zelfkatheterisatie. Bij een operatie voor obstructie van de blaashals wordt vaak een incisie in uw blaashals gemaakt. Het wordt uitgevoerd met anesthesie, zodat u geen pijn voelt.
Tijdens de procedure wordt een resectoscoop door de urethra ingebracht. Een resectoscoop is een lange, dunne buis met een aangesloten camera waarmee uw arts de blaashals gemakkelijker kan bekijken. Nadat de resectoscoop is ingebracht, wordt een snijinstrument dat aan de resectoscoop is bevestigd, gebruikt om een kleine incisie in de wand van de blaashals te maken.
Hoewel een operatie de oorzaak van de obstructie meestal niet behandelt, kan het de druk van de blokkade verlichten en de symptomen verlichten. Mogelijk hebt u aanvullende behandeling nodig om de onderliggende oorzaak van obstructie van de blaashals op te lossen.
Als een incisie uw symptomen niet verlicht of als de obstructie ernstig is, kan een open operatie nodig zijn om uw blaashals opnieuw te verbinden met uw urethra.
Wat is de langetermijnvooruitzichten?
Obstructie van de blaashals kan vele jaren bestaan met weinig symptomen voordat behandeling wordt gezocht. Zodra het echter is behandeld, verdwijnen de symptomen van obstructie van de blaashals meestal.
