Oorzaken, gevolgen en wanneer een operatie goed is
Tussen elk van de botten in je ruggengraat (de wervels) zit een schijf. Deze schijven werken als schokdempers en helpen je botten te dempen. Een hernia is een schijf die zich uitstrekt voorbij de capsule die deze bevat en in het wervelkanaal duwt. Je kunt overal langs je ruggengraat een hernia hebben, zelfs in je nek, maar het komt het meest voor in de onderrug (lumbale wervels).
U kunt een hernia ontwikkelen door iets op de verkeerde manier op te tillen of door plotseling uw wervelkolom te draaien. Andere oorzaken zijn overgewicht en degeneratie als gevolg van ziekte of veroudering.
Een hernia veroorzaakt niet altijd pijn of ongemak, maar als het tegen een zenuw in je onderrug drukt, heb je mogelijk pijn in de rug of benen (ischias). Als er een hernia in uw nek optreedt, heeft u mogelijk pijn in uw nek, schouders en armen. Naast pijn kan een hernia leiden tot gevoelloosheid, tintelingen en zwakte.
Chirurgie waarbij de wervelkolom betrokken is, wordt meestal niet aanbevolen totdat u alle andere opties heeft geprobeerd. Deze kunnen zijn:
- niet-steroïde ontstekingsremmers
- pijnstillers
- lichaamsbeweging of fysiotherapie
- steroïde injecties
- rust uit
Als deze niet effectief zijn en u aanhoudende pijn heeft die uw kwaliteit van leven verstoort, zijn er verschillende chirurgische opties.
Voor de operatie
Zorg er bij het overwegen van een operatie voor dat u een gekwalificeerde wervelkolom (orthopedisch of neurochirurgisch) chirurg ziet en een second opinion krijgt. Voordat u de ene chirurgische procedure aanbeveelt boven de andere, zal uw chirurg waarschijnlijk beeldvormende tests bestellen, waaronder:
- Röntgenfoto: een röntgenfoto maakt duidelijke foto's van uw wervels en gewrichten.
- Computertomografie (CT / CAT-scan): deze scans bieden meer gedetailleerde beelden van het wervelkanaal en de omliggende structuren.
- Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI): een MRI produceert 3D-beelden van het ruggenmerg en de zenuwwortels, evenals de schijven zelf.
- Elektromyografie of zenuwgeleidingstudies (EMG / NCS): deze meten elektrische impulsen langs zenuwen en spieren.
Deze tests helpen uw chirurg om het beste type operatie voor u te bepalen. Andere belangrijke factoren bij de beslissing zijn de locatie van uw hernia, uw leeftijd en uw algehele gezondheid.
Soorten operaties voor hernia
Na het verzamelen van alle mogelijke informatie kan uw chirurg een van deze operaties aanbevelen. In sommige gevallen kan een persoon een combinatie van operaties nodig hebben.
Laminotomie / laminectomie
Bij een laminotomie maakt een chirurg een opening in de wervelboog (lamina) om de druk op uw zenuwwortels te verlichten. Deze procedure wordt uitgevoerd via een kleine incisie, soms met behulp van een microscoop. Indien nodig kan de lamina worden verwijderd. Dit heet een laminectomie.
Discectomie / microdiscectomie
Discectomie is de meest voorkomende operatie die wordt gebruikt voor een hernia in de lumbale regio. Bij deze procedure wordt het deel van de schijf verwijderd dat de druk op uw zenuwwortel veroorzaakt. In sommige gevallen wordt de hele schijf verwijderd.
De chirurg krijgt toegang tot de schijf via een incisie in uw rug (of nek). Waar mogelijk gebruikt uw chirurg een kleinere incisie en speciale instrumenten om dezelfde resultaten te bereiken. Deze nieuwere, minder invasieve procedure wordt microdiscectomie genoemd. In sommige gevallen kunnen deze procedures poliklinisch worden uitgevoerd.
Kunstmatige schijfchirurgie
Voor kunstmatige schijfchirurgie wordt u onder algehele anesthesie gebracht. Deze operatie wordt meestal gebruikt voor een enkele schijf wanneer het probleem zich in de onderrug bevindt. Het is geen goede optie als u artritis of osteoporose heeft of wanneer meer dan één schijf degeneratie vertoont.
Voor deze procedure komt de chirurg binnen via een incisie in uw buik. De beschadigde schijf wordt vervangen door een kunstmatige schijf van plastic en metaal. Mogelijk moet u enkele dagen in het ziekenhuis blijven.
Spinale fusie
Voor spinale fusie is algemene anesthesie vereist. Bij deze procedure worden twee of meer wervels permanent samengesmolten. Dit kan worden bereikt met bottransplantaties van een ander deel van uw lichaam of van een donor. Het kan ook gaan om metalen of plastic schroeven en staven die zijn ontworpen om extra ondersteuning te bieden. Dit zal dat deel van je ruggengraat permanent immobiliseren.
Spinale fusie vereist meestal een verblijf van meerdere dagen in het ziekenhuis.
Risico's en wat te verwachten na een operatie
Alle operaties hebben enig risico, inclusief infectie, bloeding en zenuwbeschadiging. Als de schijf niet wordt verwijderd, kan deze opnieuw scheuren. Als u lijdt aan degeneratieve schijfziekte, kunt u problemen krijgen met andere schijven.
Na spinale fusiechirurgie is een zekere mate van stijfheid te verwachten. Dit kan permanent zijn.
Na uw operatie krijgt u specifieke ontslaginstructies over wanneer u de normale activiteit moet hervatten en wanneer u moet beginnen met trainen. In sommige gevallen kan fysiotherapie nodig zijn. Het is erg belangrijk om de aanbevelingen van uw arts op te volgen.
De meeste mensen herstellen goed na een discusoperatie, maar elk geval is uniek. Uw individuele kijk hangt af van:
- de details van uw operatie
- eventuele complicaties die u mogelijk heeft ondervonden
- uw algemene gezondheidstoestand
Problemen voorkomen
Probeer een gezond gewicht te behouden om toekomstige problemen met uw rug te helpen voorkomen. Gebruik altijd de juiste hijstechnieken. Sterke buik- en rugspieren helpen je ruggengraat te ondersteunen, dus zorg ervoor dat je ze regelmatig traint. Uw arts of fysiotherapeut kan oefeningen aanbevelen die voor dat doel zijn ontworpen.
