Wat is hepatitis C?
Hepatitis C is een virale infectie van de lever. Het kan de lever na verloop van tijd beschadigen en tot littekens leiden. Chronische hepatitis C kan verschillende leverbeschadigingen veroorzaken, van milde ontsteking tot ernstige leverschade en cirrose. Een leverziekte in het eindstadium treedt op wanneer de lever door het virus zo ernstig is beschadigd en beschadigd dat hij niet meer normaal kan functioneren.
U wordt blootgesteld aan het hepatitis C-virus (HCV) door direct contact met geïnfecteerd bloed. Delen of vast komen te zitten met een geïnfecteerde naald, een scheermes of ander persoonlijk voorwerp delen met iemand die de ziekte heeft, of bloed of bloedproducten hebben ontvangen vóór 1992 zijn veelvoorkomende manieren om het virus over te dragen. Als u zwanger bent en hepatitis C heeft, kan uw pasgeboren baby bij de geboorte hepatitis C van u krijgen. Het is uiterst zeldzaam om tijdens seksuele activiteit besmet te raken met HCV, tenzij er bloed en open wonden aanwezig zijn.
Niet iedereen die besmet is met het hepatitis C-virus (HCV), zal de ziekte op dezelfde manier ervaren. Naar schatting zal ongeveer 15 tot 25 procent van de met HCV geïnfecteerde mensen het virus zonder behandeling uit hun lichaam verwijderen. Degenen die het virus niet verwijderen, zullen doorgaan met het ontwikkelen van chronische hepatitis C.
Zonder behandeling zullen sommigen binnen een paar jaar doorgaan naar een eindstadium van de leverziekte. Toch kunnen anderen pas decennia later significante leverschade ontwikkelen.
Wat gebeurt er tijdens de acute fase
De eerste zes maanden van hepatitis C-infectie wordt de acute of kortetermijnfase genoemd.
De meeste mensen die onlangs met HCV zijn geïnfecteerd, hebben geen symptomen. Degenen die wel symptomen ontwikkelen, kunnen last krijgen van:
- buikpijn
- verlies van eetlust
- donkere urine
- vermoeidheid
- koorts
- grijs gekleurde ontlasting
- gewrichtspijn
- misselijkheid, braken
- geelverkleuring van de huid en het oogwit, geelzucht genoemd, wat een teken is dat de lever niet normaal werkt
Bij ongeveer een op de vier mensen vernietigt het immuunsysteem het virus tijdens deze fase. De meeste met HCV geïnfecteerde mensen gaan door naar de chronische fase.
Wat gebeurt er tijdens de chronische fase
Na zes maanden gaan de meeste mensen met hepatitis C in de chronische fase van de ziekte. Dit betekent dat hun lichaam het virus niet heeft kunnen bestrijden en dat ze een langdurige infectie hebben opgelopen.
De meeste mensen hebben in de chronische fase nog steeds geen klachten. Vaak worden mensen niet gediagnosticeerd totdat ze worden gescreend of totdat hun arts tijdens een routinebloedonderzoek een hoog niveau van leverenzymen detecteert.
Stadia van leverschade
Het hepatitis C-virus valt je lever aan. Je immuunsysteem geeft als reactie ontstekingsstoffen af. Deze stoffen stimuleren je lever om vezelachtige eiwitten aan te maken, zoals collageen om de schade te herstellen. Collageen en andere eiwitten kunnen zich in de lever ophopen. Hierdoor ontstaat littekenweefsel.
Een opeenhoping van littekenweefsel in uw lever wordt fibrose genoemd. Het kan voorkomen dat bloed naar uw levercellen stroomt en de functie van uw lever verandert. Na verloop van tijd sterven de levercellen af en functioneert de lever niet meer normaal.
De METAVIR-score is een methode die wordt gebruikt om fibrose te meten bij mensen met hepatitis C. Het scoren is verdeeld in vijf fasen:
- stadium 0: geen fibrose
- stadium 1: milde fibrose zonder littekenwanden
- stadium 2: milde tot matige fibrose met littekenwanden
- stadium 3: overbrugging van fibrose of littekens die zich naar verschillende delen van de lever heeft verspreid, maar geen cirrose
- stadium 4: ernstige littekens of cirrose
Cirrose en leverfalen
Zonder behandeling voor chronische hepatitis C vervangt het littekenweefsel normaal leverweefsel. Naarmate er meer schade aanhoudt, kan het lichaam de falende lever niet meer bijhouden. Dit wordt beschouwd als leverziekte in het eindstadium of ACLD (geavanceerde chronische leverziekte).
In eerste instantie doet het lichaam zijn best om een slechte leverfunctie te compenseren. Maar na verloop van tijd raakt de lever zo littekens dat hij niet goed werkt. Het kan zijn vitale functies voor het lichaam niet meer uitvoeren.
Mensen met cirrose kunnen complicaties hebben zoals:
- gemakkelijk blauwe plekken en bloeden
- verwarring
- vermoeidheid
- infecties
- onverklaarbare jeuk
- geelzucht
- verlies van eetlust
- misselijkheid
- zwelling in de benen en buik
- gewichtsverlies
Hepatitis C en cirrose verhogen beide het risico op leverkanker.
Behandeling per fase
Als hepatitis C wordt herkend en gediagnosticeerd in de acute fase, kan behandeling voor bepaalde personen worden aanbevolen. De meeste anderen volgen meestal een hepatitis C-specialist om hun leverfunctie te controleren en om te zien of het virus vanzelf verdwijnt. Degenen die het virus verwijderen, hebben geen behandeling nodig. Degenen die het virus na zes maanden niet verwijderen, worden meestal behandeld.
Dezelfde medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van chronische hepatitis C, worden ook gebruikt om individuen vroeg in de acute fase te behandelen.
Zodra chronische hepatitis C is gediagnosticeerd, wordt behandeling doorgaans aanbevolen. De behandeling kan fibrose stoppen of zelfs omkeren en beschermen tegen verdere leverschade.
Bij een leverbiopsie wordt een stukje lever verwijderd om te testen. Dit zal uw arts helpen te zien hoeveel schade u heeft. Welk medicijn of welke combinatie van medicijnen u krijgt, hangt af van eventuele aanhoudende gezondheidsproblemen, hoeveel uw lever is beschadigd, welke van de hepatitis C-virusstammen u heeft en of uw type hepatitis C resistent is tegen welke medicatie dan ook. Er zijn momenteel ten minste zes typen van het hepatitis C-virus geïdentificeerd.
Injecties met gepegyleerd interferon waren de belangrijkste behandeling voor hepatitis C. Tegenwoordig worden orale antivirale middelen doorgaans in combinatie gebruikt in plaats van interferon. Sommige combinatiemedicijnen omvatten Harvoni (ledipasvir / sofosbuvir), Zepatier (elbasvir / grazoprevir) en Technivie (ombitasvir / paritaprevir / ritonavir). De recente medicijnen Epclusa (sofosbuvir / velpatasvir), Vosevi (sofosbuvir / velpatasvir / voxilaprevir) en Mavyret (glecaprevir / pibrentasvir) zijn goedgekeurd voor alle zes typen HCV.
Het doel van de behandeling is om een aanhoudende virologische respons (SVR) te hebben. Dit betekent dat uw arts 12 weken na voltooiing van de behandeling geen HCV in uw bloed kan detecteren. Met nieuwe hepatitis C-medicijnen is de ziekte in 90% of meer van de gevallen te genezen.
Tegen de tijd dat de ziekte het eindstadium bereikt, kan deze niet meer worden teruggedraaid. U kunt medicijnen gebruiken om symptomen zoals vermoeidheid, pijn en jeuk onder controle te houden. Als uw lever niet meer werkt, is de enige optie een levertransplantatie.
Praten met uw arts
Als bij u hepatitis C is vastgesteld, gaat u naar een hepatoloog. Een hepatoloog is een arts die gespecialiseerd is in leveraandoeningen. Uw hepatoloog zal eventuele leverschade beoordelen en uw behandelingsopties bespreken.
Het is belangrijk om zo snel mogelijk behandeld te worden. Nieuwe medicijnen kunnen hepatitis C genezen en bij de meeste mensen levercomplicaties voorkomen. Naast het nemen van medicijnen, moet u weten wat u nog meer kunt doen om uw lever te beschermen en gezond te blijven. Het vermijden van alcohol en andere medicijnen die de lever aantasten, kan ook worden aanbevolen.
