Wat is vroeggeboorte?
Artsen beschouwen een baby te vroeg als ze worden geboren vóór 37 weken zwangerschap. Sommige baby's die bijna 37 weken oud zijn, ervaren mogelijk geen merkbare bijwerkingen, maar anderen kunnen symptomen en stoornissen hebben die verband houden met hun prematuriteit. Week na week rijpt een foetus verder in de baarmoeder van zijn moeder. Als de baby niet de kans krijgt om zich volledig in de baarmoeder te ontwikkelen, is het mogelijk dat hij een hersenprobleem krijgt.
Intraventriculaire bloeding
Volgens Lucille Packard Children's Hospital aan de Stanford University komt intraventriculaire bloeding (IVH) het vaakst voor bij premature baby's die minder dan 3 pond, 5 gram wegen. Deze aandoening treedt op wanneer de gevoelige aderen van een te vroeg geboren baby in de hersenen scheuren. Hierdoor verzamelt het bloed zich in de hersenen, wat zenuwcellen kan beschadigen. Deze aandoening komt vaak voor bij ademhalingsstoornissen die optreden als gevolg van prematuriteit.
Symptomen van IVH zijn onder meer:
- lage rode bloedcellen of bloedarmoede
- uitpuilende of zwellende zachte plekken
- hoge kreet
- lage hartslag
- periodes van stoppen met ademhalen of apneu
- toevallen
- zwak zuig tijdens het voeden
Een arts diagnosticeert IVH door de medische geschiedenis van een baby te overwegen, een lichamelijk onderzoek uit te voeren en beeldvormende onderzoeken te doen. Deze omvatten een echografie van het hoofd. Deze echografie kan helpen bepalen hoeveel bloed er in het hoofd van een baby aanwezig is. Een arts zal aan de bloeding een 'cijfer' toekennen. Hoe hoger het cijfer, hoe groter de schade waarschijnlijk is.
- Graad 1: Bloeding komt voor in een klein deel van de ventrikels van de hersenen.
- Graad 2: Bloeding treedt op in de ventrikels.
- Graad 3: De hoeveelheid bloeding is zo significant dat de ventrikels hierdoor groter worden.
- Graad 4: Bloeding gaat niet alleen in de ventrikels, maar ook in de hersenweefsels rond de ventrikels.
Rangen 1 en 2 worden niet geassocieerd met ernstige of langdurige symptomen. Rangen 3 en 4 kunnen echter voor een baby langdurige symptomen veroorzaken. Helaas zijn er geen specifieke behandelingen voor IVH. In plaats daarvan behandelen artsen de symptomen van een baby die zich door de aandoening kunnen manifesteren. Er is ook geen manier om te voorkomen dat de aandoening zich voordoet.
Periventriculaire leukomalacie
Periventriculaire leukomalacie, ook bekend als PVL, is een hersengerelateerde aandoening die nauw verbonden is met premature baby's. Volgens Boston Children's Hospital is PVL de op één na meest voorkomende complicatie waarbij het zenuwstelsel betrokken is bij premature baby's.
PVL is een aandoening die schade veroorzaakt aan de zenuwen in de hersenen die verantwoordelijk zijn voor het beheersen van bewegingen. De symptomen van de aandoening kunnen zijn:
- schokkende of spastische spieren
- spieren die bestand zijn tegen beweging
- strakke spieren
- zwakke spieren
Baby's geboren met deze aandoening lopen een groter risico op hersenverlamming en ontwikkelingsachterstanden. PVL kan ook voorkomen bij IVH.
Artsen weten niet precies waarom PVL optreedt. Ze begrijpen echter wel dat PVL het hersengebied dat witte stof wordt genoemd, beschadigt. Dit gebied is bijzonder kwetsbaar voor schade. Baby's die een groter risico lopen om PVL te ontwikkelen, zijn onder andere die geboren zijn onder de volgende voorwaarden:
- De baby's zijn geboren vóór 30 weken.
- De moeders hadden een vroege membraanbreuk.
- Bij de moeders werd een infectie in de baarmoeder vastgesteld.
Artsen diagnosticeren PVL via een medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en via beeldvormingsonderzoeken. Deze omvatten een craniale echografie en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) -studie.
Hoewel er geen behandelingen voor PVL zijn, kunnen artsen therapeuten aanbevelen om te helpen met lichamelijke of ontwikkelingsproblemen voor uw baby.
Hersenverlamming
Premature baby's met een laag geboortegewicht worden geassocieerd met een groter risico op hersenverlamming. Deze aandoening veroorzaakt abnormale bewegingen, spierspanning en houding bij een kind. De symptomen van hersenverlamming kunnen variëren van mild tot ernstig.
Symptomen geassocieerd met hersenverlamming zijn onder meer:
- abnormale houding
- beïnvloed bewegingsbereik
- Moeite met slikken
- slapheid of stijfheid van spieren
- schokkende bewegingen
- spieronevenwichtigheden
- trillingen
- onvast lopen
Artsen kennen de exacte oorzaken van hersenverlamming niet. Hoe eerder een baby wordt geboren, hoe groter het risico van die baby op hersenverlamming.
Artsen diagnosticeren hersenverlamming door middel van een lichamelijk onderzoek, luisteren naar de tekenen en symptomen van een kind en houden rekening met hun medische geschiedenis.
Imaging-tests kunnen ook hersenafwijkingen laten zien. Voorbeelden zijn MRI, craniale echografie en CT-scan. Een arts kan ook een test genaamd een elektro-encefalogram (EEG) gebruiken om de elektrische activiteit van de hersenen te testen als een aanvalachtige activiteit optreedt.
Behandelingen voor hersenverlamming kunnen zijn:
- medicijnen om spierspasmen te verminderen
- fysiotherapie
- ergotherapie
- logopedie
In sommige gevallen heeft een kind orthopedische chirurgie nodig om het bewegingsbereik te verbeteren.
Hydrocephalus
Hydrocephalus is een aandoening waarbij overtollig vocht zich ophoopt in de hersenen. Dit veroorzaakt verwijding van de ventrikels in de hersenen waardoor de druk op het hersenweefsel zelf toeneemt.
Hydrocephalus kan optreden als complicatie van IVH. Het kan ook voorkomen bij zowel premature als voldragen baby's die geen verband houden met IVH. De exacte oorzaak van hydrocephalus is echter vaak niet bekend. De symptomen van de aandoening kunnen variëren afhankelijk van de ernst van de aandoening. Voorbeelden hiervan zijn:
- ogen die naar beneden kijken
- prikkelbaarheid
- groter dan normaal hoofdformaat
- snelle vergroting van het hoofd
- toevallen
- slaperigheid
- braken
Artsen diagnosticeren hydrocephalus met behulp van beeldvormende technieken. Deze omvatten MRI, CT of een craniale echografie.
Behandeling voor hydrocephalus omvat het inbrengen van een shunt, die helpt om extra vocht van de hersenen naar een ander deel van het lichaam te verplaatsen. Sommige patiënten met hydrocephalus hebben een chirurgische procedure nodig die bekend staat als ventriculostomie. Deze invasieve procedure creëert een alternatieve methode voor extra cerebrospinale vloeistof (CSF) om weg te gaan van de hersenen.
Kunnen hersenproblemen bij de premature baby worden voorkomen?
Helaas zijn er niet altijd manieren om te voorkomen dat een baby te vroeg wordt geboren. Door regelmatig prenatale bezoeken met uw arts te houden, kunnen zij zowel uw gezondheid als die van uw baby controleren. Uw arts moet u controleren op aandoeningen zoals pre-eclampsie en infecties die kunnen leiden tot vroeggeboorte.
Andere stappen die u kunt nemen om vroeggeboorte te voorkomen, zijn onder meer:
- Vermijd roken, alcohol drinken en drugs op straat gebruiken.
- Krijg een griepprik, wat het risico op infectie kan verminderen
- Houd je stress zo laag mogelijk.
-
Bescherm uzelf tegen infectie door de volgende goede praktijken:
- Was altijd uw handen met water en zeep.
- Vermijd uitwerpselen van katten, waarvan bekend is dat ze infecties overdragen.
- Eet geen rauw vlees of vis.
- Handhaaf een gezond gewicht tijdens de zwangerschap.
Mogelijk moet u een specialist raadplegen die bekend staat als perinatoloog als u in het verleden een te vroeg geboren baby heeft gehad of als u andere risicofactoren heeft voor een vroegtijdige bevalling. Een perinatoloog is gespecialiseerd in zwangerschappen met een hoog risico en zal u en uw baby tijdens uw zwangerschap gewoonlijk zorgvuldiger volgen.
