Wat zijn humaan papillomavirus (HPV) en hiv?
Hoewel humaan papillomavirus (HPV) en humaan immunodeficiëntievirus (HIV) beide infecties zijn die seksueel kunnen worden overgedragen, is er geen medisch verband tussen de twee aandoeningen.
Het gedrag waardoor iemand het risico loopt hiv op te lopen, kan echter ook het risico op het krijgen van HPV verhogen.
Wat is HPV?
Meer dan 150 verwante virussen worden gezamenlijk HPV genoemd. Het is de meest voorkomende seksueel overdraagbare infectie (soa).
Het kan gezondheidsproblemen veroorzaken, waaronder genitale wratten en baarmoederhalskanker.
Ongeveer 79 miljoen mensen in de Verenigde Staten hebben HPV. Het is zo wijdverbreid dat de meeste seksueel actieve mensen tijdens hun leven ten minste één type HPV oplopen.
Wat is hiv?
HIV wordt ook seksueel overgedragen. Dit virus valt CD4-positieve T-cellen aan en vernietigt ze, dit zijn witte bloedcellen (WBC's) die het lichaam verdedigen door te zoeken naar infecties en deze te bestrijden.
Zonder gezonde T-cellen heeft het lichaam weinig afweer tegen opportunistische infecties.
Als het onbehandeld blijft, kan hiv leiden tot stadium 3 hiv, ook wel aids genoemd.
In de Verenigde Staten hebben naar schatting meer dan 1,1 miljoen mensen hiv. Ongeveer 15 procent, of 162.500 mensen, zijn niet op de hoogte van hun infectie.
Wat zijn de symptomen van HPV en HIV?
Veel mensen met HPV en HIV ervaren geen grote symptomen.
HPV-symptomen
Vaak kunnen mensen met een gezond immuunsysteem zelfstandig HPV-infecties bestrijden zonder merkbare gezondheidsproblemen te ervaren.
Wanneer het lichaam HPV niet kan bestrijden, kunnen symptomen optreden als genitale wratten. Wratten kunnen zich ook ontwikkelen op andere delen van het lichaam, waaronder:
- handen
- voeten
- poten
- gezicht
Risicovolle HPV-stammen verhogen voornamelijk het risico op baarmoederhalskanker, maar ze kunnen ook het risico op andere vormen van kanker verhogen. Dit omvat kankers van:
- vulva
- vagina
- penis
- anus
- keel
Kankers van HPV kunnen jaren duren om zich te ontwikkelen. Daarom is het belangrijk om regelmatig te worden gecontroleerd. Vrouwen moeten regelmatig worden gescreend op baarmoederhalskanker.
HIV-symptomen
Mensen met hiv weten vaak niet dat ze het virus hebben. Het veroorzaakt over het algemeen geen fysieke symptomen.
In sommige gevallen kunnen de symptomen ergens tussen de één en zes weken na overdracht optreden.
Deze symptomen kunnen zijn:
- koorts
- uitslag
- vergrote lymfeklieren
- gewrichtspijn
Wat zijn de risicofactoren voor HPV en HIV?
Beide virussen kunnen worden opgelopen als iemand rechtstreeks in contact komt met iemand anders die het heeft. De virussen kunnen via elke opening het lichaam binnendringen of de huid breken.
Risicofactoren voor HPV
HPV-infectie kan optreden door onbeschermde vaginale, anale of orale seks of ander huid-op-huidcontact.
Dit komt omdat HPV de oppervlaktecellen op de huid, zoals de handen of voeten, en de orale en genitale slijmvliezen infecteert. Elk contact van die gebieden met een persoon met HPV kan het virus overdragen.
Risicofactoren voor hiv
HIV kan op verschillende manieren worden overgedragen, onder meer via bloed, moedermelk of seksuele vloeistoffen.
Penetratie tijdens seks is niet vereist om HIV op te lopen. Blootstelling aan de pre-seminale of vaginale vloeistoffen van een hiv-positieve persoon is mogelijk alles wat nodig is. Vaginale, orale en anale seks verhogen het risico op hiv.
Het delen van naalden bij het injecteren van medicijnen is een andere manier van overdracht.
Door in het verleden een soa te hebben gehad, neemt ook het risico op hiv toe, en mensen met hiv hebben meer kans op HPV.
Hoe worden HPV en hiv gediagnosticeerd?
Artsen kunnen HPV diagnosticeren door simpelweg naar de wratten te kijken, als ze aanwezig zijn. HIV vereist echter bloed- of speekseltests.
Diagnose van HPV
Bij sommige mensen kan de ontwikkeling van genitale wratten de eerste indicatie zijn van een HPV-infectie. Anderen kunnen ontdekken dat ze HPV hebben zodra ze ernstigere complicaties ontwikkelen, zoals kanker.
Een arts kan HPV meestal diagnosticeren door visuele inspectie van de wratten. Als wratten moeilijk te zien zijn, worden ze door een test met azijnoplossing wit, zodat de wratten kunnen worden geïdentificeerd.
Een uitstrijkje kan bepalen of cellen uit de baarmoederhals abnormaal zijn. Bepaalde HPV-varianten kunnen ook worden geïdentificeerd met behulp van een DNA-test op cervicale cellen.
Diagnose van hiv
Het kan tot 12 weken duren voordat uw lichaam antistoffen tegen hiv ontwikkelt.
HIV wordt meestal gediagnosticeerd met bloed- of speekseltests, maar deze tests kunnen vals negatieven opleveren als ze te vroeg worden ingenomen. Dit betekent dat het testresultaat negatief wordt, ook al is de infectie aanwezig.
Een nieuwere test controleert op een specifiek eiwit dat snel aanwezig zal zijn nadat de infectie is opgelopen.
Er is ook een thuistest waarvoor slechts een wattenstaafje nodig is. Als er een negatief resultaat optreedt, wordt aanbevolen om binnen drie maanden te wachten en opnieuw te controleren. Als het positief is, is het belangrijk om de diagnose te bevestigen bij een zorgverlener.
Hoe eerder een diagnose optreedt, hoe eerder de behandeling kan beginnen. CD4-telling, virale belasting en resistentie tegen geneesmiddelen kunnen helpen om erachter te komen in welk stadium de ziekte zich bevindt en hoe de behandeling het beste kan worden benaderd.
Hoe worden HPV en hiv behandeld?
HPV heeft niet altijd behandeling nodig. Er is echter goede medicatie nodig om te voorkomen dat hiv vordert.
Behandelingsopties voor HPV
Er zijn geen specifieke behandelingen voor HPV beschikbaar om het virus te genezen, maar het verdwijnt vaak vanzelf.
Behandelingen voor genitale wratten, kanker en andere aandoeningen die optreden als gevolg van HPV zijn beschikbaar. Lees meer over deze behandelingsopties.
Behandelingsopties voor HIV
De HIV-infectie kent drie fasen:
- acute HIV-infectie
- klinische latentie
- stadium 3 HIV
Acute hiv-infectie wordt vaak beschreven als 'de ergste griep ooit'. Deze fase vertoont typische griepachtige symptomen.
Bij klinische latentie leeft het virus in een persoon en veroorzaakt het weinig of geen symptomen.
Bij HIV in stadium 3 is het immuunsysteem van het lichaam ernstig beschadigd en kwetsbaar voor opportunistische infecties.
Iedereen die pas is gediagnosticeerd, moet zich concentreren op het vinden en nemen van medicijnen die het beste bij hen passen. De meest voorgeschreven medicijnen vallen in deze vier categorieën:
- reverse transcriptase-remmers (RTI's)
- proteaseremmers
- toegangs- of fusieremmers
- integraseremmers
Combinatietherapie, met meerdere soorten medicijnen, wordt vaak gebruikt.
Hoewel elk type medicijn HIV op een iets andere manier bestrijdt, werken ze ofwel om te voorkomen dat het virus cellen infecteert of om te voorkomen dat het zelf kopieën maakt.
Met de juiste medicatie en management is het mogelijk dat HIV nooit naar een later stadium gaat.
Wat zijn de vooruitzichten?
Er is op dit moment geen genezing voor HIV of HPV.
Meestal veroorzaakt HPV echter geen gezondheidsproblemen op de lange termijn. De algemene vooruitzichten zijn afhankelijk van eventuele omstandigheden die het gevolg zijn van HPV en screeningfrequentie.
Met de huidige behandelingen kan HIV worden beheerd en kunnen virale ladingen niet detecteerbaar worden gemaakt. Effectieve medicijnen en behandeling verlengen de levensverwachting nu aanzienlijk.
Is er een manier om HPV en HIV te voorkomen?
Er is een vaccin voor HPV beschikbaar voor zowel mannen als vrouwen.
Mensen moeten het HPV-vaccin krijgen op de leeftijd van 11 of 12 jaar. Mensen die het vaccin voor hun 15e verjaardag krijgen, krijgen gedurende 6 tot 12 maanden twee injecties.
Er is ook een inhaalvaccin beschikbaar voor mensen tot 45 jaar die nog nooit zijn ingeënt. Het gaat om het krijgen van drie injecties over een periode van zes maanden.
Ondanks lopend onderzoek zijn er geen vaccins voor HIV beschikbaar. Profylaxe vóór blootstelling (PrEP), in de vorm van dagelijkse orale medicatie, wordt aanbevolen voor mensen met bekende risicofactoren voor HIV.
Om het risico op hiv te verkleinen, is het belangrijk om het delen van naalden te vermijden en veilige seks te beoefenen. Veilige seksmethoden om het risico te verlagen zijn onder meer:
- een condoom gebruiken bij vaginale, orale of anale seks
- getest worden op hiv en andere soa's
Praat met een arts voor meer informatie over screening en preventieve zorg.
