Wat U Moet Weten Over PSA-niveaus En Stadia Van Prostaatkanker

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is prostaatkanker?

Prostaatkanker is een van de meest voorkomende vormen van kanker bij mannen. De prostaatklier, die alleen bij mannen voorkomt, is betrokken bij de productie van sperma. Kanker in de prostaat groeit vaak erg langzaam en blijft binnen de klier.

In sommige gevallen kan het agressiever zijn, wat betekent dat het snel groeit en zich buiten de prostaat kan verspreiden.

Veel factoren zullen het beste behandelplan bepalen, waaronder het stadium van de kanker, PSA-niveau, graad van de tumor (dwz Gleason-score), leeftijd van de patiënt en de andere gezondheidsproblemen van de patiënt.

Prostaat-specifiek antigeen (PSA)

De prostaat maakt een eiwit dat prostaatspecifiek antigeen of PSA wordt genoemd. Een gezonde man zonder prostaatkanker zou een kleine hoeveelheid PSA in zijn bloed moeten hebben.

Sommige aandoeningen die verband houden met de prostaat kunnen ervoor zorgen dat de klier meer PSA produceert dan normaal. Deze omvatten prostatitis, goedaardige prostaathyperplasie (vergrote prostaat) en prostaatkanker.

De PSA-test

Een PSA-test is een test die de niveaus van het eiwit in het bloed meet. De resultaten worden doorgaans gegeven in nanogram PSA per milliliter bloed (ng / ml). Een meting van 4 ng / ml wordt als normaal beschouwd, maar deze baseline verandert met de leeftijd.

Naarmate een man ouder wordt, stijgen zijn PSA-niveaus van nature. Volgens het National Cancer Institute waarschuwen veel organisaties voor routinematige PSA-tests om te screenen op prostaatkanker bij mannen met een gemiddeld risico.

PSA-tests kunnen echter worden gebruikt om prostaatkanker te diagnosticeren, een prognose te bepalen voor mensen met prostaatkanker en de progressie van de kanker of de respons op behandeling te volgen.

Prostaatkanker prostitueren

Stadiëring van prostaatkanker wordt gebruikt om te communiceren hoe ver de ziekte is gevorderd en om de behandeling te helpen plannen. De stadia variëren van 1 tot 4, waarbij de ziekte het vergevorderd is in stadium 4. Er zijn een aantal factoren die bij deze etikettering horen.

Prostaatkanker wordt, net als veel andere vormen van kanker, beschreven op basis van het Amerikaanse Joint Committee on Cancer TMN-stadiëringssysteem. Dit stadiëringssysteem is gebaseerd op de grootte of omvang van de tumor, het aantal betrokken lymfeklieren en of de kanker zich al dan niet heeft verspreid of uitgezaaid naar verre plaatsen of organen.

Prognostische groepen worden verder bepaald op basis van twee aanvullende factoren: het PSA-niveau en de Gleason-score.

De rol van PSA bij enscenering

PSA-waarden zijn slechts één factor die wordt gebruikt bij het bepalen van het stadium en de prognostische groepen van prostaatkanker.

Sommige mannen met prostaatkanker vertonen geen verhoogde PSA-waarden en sommige niet-kankerachtige aandoeningen, zoals een prostaatinfectie of goedaardige vergroting, kunnen hoge PSA-waarden veroorzaken.

Fase 1

Stadium 1 prostaatkanker wordt gekenmerkt door een Gleason-score van minder dan 6: de kanker is beperkt tot de helft van de prostaat zonder verspreiding naar de omliggende weefsels en een PSA-waarde lager dan 10.

De Gleason-score vergelijkt kankercellen met normale cellen. Hoe meer de cellen verschillen van normale cellen, hoe hoger de score en hoe agressiever de kanker. Net als het PSA-niveau is het slechts een stukje van de puzzel.

Fase 2A

Bij prostaatkanker in stadium 2A is de tumor nog steeds beperkt tot één zijde van de prostaat, maar de Gleason-score kan oplopen tot 7 en de PSA-waarden zijn hoger dan 10 maar lager dan 20 ng / ml.

Fase 2B

In stadium 2B kan de tumor zich naar de andere kant van de prostaatklier hebben verspreid, maar hij kan zich ook nog aan één kant bevinden. Als de tumor nog steeds beperkt is tot de helft van de prostaat, categoriseert een Gleason-score van 8 of hoger of een PSA-niveau van 20 of hoger de kanker als stadium 2B.

Als de tumor zich naar beide kanten van de prostaat heeft verspreid, is het stadium 2B, ongeacht de Gleason-score en het PSA-niveau.

Stadia 3 en 4

Tegen de tijd dat prostaatkanker stadium 3 of stadium 4 heeft bereikt, is de kanker vergevorderd. Op dit moment wordt het stadium bepaald door de mate van verspreiding van de kanker, en het PSA-niveau en de Gleason-score spelen geen rol bij de enscenering.

In stadium 3 is de tumor door de prostaatcapsule gegroeid en kan het nabijgelegen weefsel zijn binnengedrongen. In stadium 4 is de tumor gefixeerd of onbeweeglijk en dringt hij nabijgelegen structuren voorbij de zaadblaasjes binnen. Het kan zich ook hebben verspreid naar verre locaties zoals lymfeklieren of botten.

Om de grootte en omvang van de prostaattumor te bepalen, gebruiken artsen beeldvormende technieken zoals CT-scans, MRI's, PET-scans en biopsieën van prostaat en ander weefsel.

Controverse over PSA-niveaus

PSA-tests zijn een hulpmiddel dat wordt gebruikt om prostaatkanker te veroorzaken, maar als screeningstool is het controversieel en niet altijd aanbevolen.

Onderzoek heeft aangetoond dat het gebruik van PSA om kanker te screenen geen levens redt. Aan de andere kant kan het schade veroorzaken door te leiden tot meer invasieve procedures - zoals biopsieën en operaties - die mogelijk niet nodig zijn en complicaties en bijwerkingen kunnen hebben.

Om deze reden beveelt de Amerikaanse Task Force Preventieve Diensten nu aan dat mannen van 55 tot 69 jaar zelf beslissen of ze een prostaatspecifiek antigeen (PSA) -test willen ondergaan, na overleg met hun arts. De taskforce beveelt screening voor mannen boven de 70 af omdat de mogelijke voordelen niet opwegen tegen de risico's.

Het kan een nuttig hulpmiddel zijn voor mannen met een hoog risico, vooral Afro-Amerikanen of mensen met een familiegeschiedenis van prostaatkanker. Als u PSA-screening overweegt, moet u de risico's en voordelen van deze test begrijpen.

PSA-testen blijven echter een belangrijk hulpmiddel bij het stageren en monitoren van prostaatkanker zodra het is gediagnosticeerd en het helpt de respons op behandeling te beoordelen.