Artritis psoriatica (PsA) komt voort uit de huidaandoening psoriasis. Volgens de Arthritis Foundation ontwikkelt ongeveer 30 procent van de mensen met psoriasis uiteindelijk PsA. Het jichtige deel van PsA is gerelateerd aan ontsteking (zwelling), die roodheid en pijn in uw gewrichten kan veroorzaken.
Zodra u een PsA-diagnose heeft gekregen, kan pijnbehandeling uw belangrijkste zorg zijn bij de behandeling van de aandoening. Het nemen van pijnstillers is echter niet voldoende om de symptomen op afstand te houden. Bovendien behandelt een enkele focus op pijnbehandeling de onderliggende triggers van PsA niet. Om PsA effectief te behandelen en de incidentie van opflakkeringen te verminderen, moet u met uw arts praten over een uitgebreid behandelings- en levensstijlplan dat pijn behandelt en uw ziekte in het algemeen onder controle houdt.
Wat veroorzaakt PsA
PsA wordt veroorzaakt door psoriasis, een inflammatoire aandoening die vaak resulteert in plekken met rode en zilveren schilferige laesies op uw huid. Sommige mensen met psoriasis ontwikkelen na verloop van tijd PsA.
Psoriasis zelf is een auto-immuunziekte. Dit is een klasse van aandoeningen waarbij het immuunsysteem gezonde weefsels en cellen aanvalt. Ontsteking en overtollige huidcellen ontstaan.
Naast huidlaesies door psoriasis, kan PsA gewrichtsstijfheid en pijn veroorzaken. Het kan ook aanzienlijke zwelling in uw vingers en tenen veroorzaken, evenals pijn in de onderrug.
De pijn van PsA behandelen
Pijn bij PsA wordt veroorzaakt door chronische ontsteking. Het resulteert in pijn en stijfheid in gewrichten, die soms maar aan één kant van uw lichaam kunnen voorkomen. PsA heeft vergelijkbare symptomen als reumatoïde artritis, een ander type auto-immuunziekte.
Er zijn talloze medicatie-opties beschikbaar voor de behandeling van pijn bij PsA. Het is belangrijk op te merken dat hoewel deze medicijnen u kunnen helpen om u beter te voelen en gemakkelijker te bewegen, ze de onderliggende oorzaken van de aandoening niet behandelen.
Steroïdeloze ontstekingsremmers
Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) zijn een veel voorkomende behandelingsoptie voor verschillende vormen van artritis. In tegenstelling tot paracetamol (Tylenol), verminderen NSAID's zowel ontstekingen als pijn. Uw arts zal waarschijnlijk eerst vrij verkrijgbare versies zoals ibuprofen (Advil) aanbevelen. Mogelijk hebt u een NSAID op recept nodig als een vrij verkrijgbare versie niet werkt.
NSAID's kunnen interageren met andere medicijnen en leiden tot complicaties op de lange termijn (zoals maagbloeding), dus het is belangrijk dat u alle huidige medicijnen die u neemt met uw arts bespreekt voordat u ze gebruikt.
Antidepressiva
Antidepressiva kunnen worden gebruikt voor mensen met PsA die depressiesymptomen hebben. Ze worden soms ook gebruikt om de gevoeligheid voor pijn te verminderen. In het bijzonder kan uw arts noradrenergische en specifieke serotonerge antidepressiva aanbevelen.
Verder gaan dan pijnbestrijding
Pijn is slechts één aspect van de PsA-behandeling. Omdat de pijn wordt toegeschreven aan een ontsteking, moet de behandeling de oorzaken van ontsteking aanpakken. Hoewel pijn soms meer opvalt, houdt ontsteking direct verband met gewrichtsschade. Het behandelen van PsA als geheel kan ontstekingen en de mogelijke schade helpen verminderen.
Medicijnen voor ontsteking
Sommige medicijnen werken dubbel in PsA. Op recept verkrijgbare en vrij verkrijgbare NSAID's kunnen bijvoorbeeld zowel pijn als ontsteking helpen behandelen. De meeste andere medicijnen die bedoeld zijn om pijn te verlichten, behandelen echter niet automatisch ook ontstekingen.
Pijn wordt veroorzaakt door een ontsteking in PsA, dus het is belangrijk om eerst de zwelling te verminderen. Sommige soorten medicijnen zijn onder meer:
Biologica werken door reacties van het immuunsysteem te richten die gezonde weefsels aanvallen en PsA-symptomen veroorzaken. Biologics zijn verkrijgbaar via intraveneuze infusie of injectie. Ze kunnen de pijn na verloop van tijd helpen verminderen, maar het kan tot drie maanden duren voordat het volledige effect bereikt.
Biologische geneesmiddelen die u mogelijk worden voorgeschreven, zijn onder meer adalimumab (Humira), certolizumab (Cimzia), etanercept (Enbrel), golimumab (Simponi), infliximab (Remicade) en ustekinumab (Stelara).
Steroïde-injecties bieden snelle verlichting van ernstige ontstekingen.
Immunosuppressiva, waaronder cyclosporine (Sandimmune) en azathioprine (Azasan, Imuran).
TNF-alfaremmers worden ook als biologische geneesmiddelen beschouwd. Ze verminderen TNF-alfa in uw lichaam om de aanval op gezonde cellen en weefsels te stoppen. Humira en Enbrel zijn twee voorbeelden van deze medicijnen.
Ziekte-modificerende antireumatica (DMARD's) werken door gewrichtsschade te vertragen. Deze omvatten leflunomide (Arava), sulfasalazine (Azulfidine) en methotrexaat.
Dermatologische zorg
Behandeling van de pijn van PsA zal ook geen psoriasis huidletsels behandelen. U moet hiervoor nog steeds dermatologische zorg zoeken. Een dermatoloog kan lichttherapie, corticosteroïden of zalven voorschrijven om u comfortabeler te maken. Het behandelen van huidlaesies kan ook de kans op infectie verkleinen.
Zelfzorg tips
Zelfzorg kan ook een lange weg afleggen in termen van PsA-beheer door het aantal gerelateerde opflakkeringen te verminderen. De Arthritis Foundation schetst de volgende methoden:
- gewichtsverlies (in geval van overgewicht die uw gewrichten extra belast)
- uitgebalanceerd dieet (kan ook vermoeidheid bestrijden)
- regelmatige lichaamsbeweging om de gewrichten gesmeerd te houden
- stress management
- meditatie / opmerkzame ademhalingsoefeningen
- niet roken
- beperkte alcoholinname
Overwegingen op lange termijn voor PsA
PsA is een langdurige aandoening. Omdat er geen remedie is, hangt de kwaliteit van leven sterk af van het algehele beheer van de ziekte.
Pijnbestrijding kan helpen tijdens opflakkeringen. Opflakkeringen zijn echter vaak tijdelijk, dus het is belangrijk om uw aandoening als geheel te behandelen om ze vanaf het begin te voorkomen. Wanneer PsA niet volledig wordt behandeld, kan het uitgeschakeld worden. Als u ondanks de behandeling symptomen blijft ervaren, overleg dan met uw arts over het wijzigen van uw plan.
