Wat is bacteriële longontsteking?
Longontsteking is een veel voorkomende longinfectie waarbij de luchtzakken van de longen ontstoken raken. Deze zakjes kunnen zich ook vullen met vocht, etter en celresten. Het kan worden veroorzaakt door virussen, schimmels of bacteriën. Dit artikel gaat over longontsteking veroorzaakt door bacteriën.
Bacteriële longontsteking kan slechts een klein deel van uw long omvatten, of het kan uw hele long omvatten. Longontsteking kan het voor uw lichaam moeilijk maken om voldoende zuurstof in uw bloed te krijgen, waardoor cellen mogelijk niet goed werken.
Bacteriële longontsteking kan mild of ernstig zijn. De ernst van uw longontsteking hangt af van:
- de kracht van de bacteriën
- hoe snel u wordt gediagnosticeerd en behandeld
- jouw leeftijd
- algemene gezondheid
- als u andere aandoeningen of ziekten heeft
Wat zijn de symptomen van bacteriële longontsteking?
De meest voorkomende symptomen van bacteriële longontsteking zijn:
- een hoest met dik geel, groen of met bloed getint slijm
- stekende pijn op de borst die verergert bij hoesten of ademen
- plotselinge koude rillingen die ernstig genoeg zijn om u te laten trillen
- koorts van 102-105 ° F of hoger (koorts lager dan 102 ° F bij oudere personen)
Andere symptomen die kunnen volgen zijn onder meer:
- hoofdpijn
- spierpijn
- kortademigheid of snelle ademhaling
- lethargie of ernstige vermoeidheid
- vochtige, bleke huid
- verwarring, vooral onder ouderen
- verlies van eetlust
- zweten
Oudere volwassenen delen alle symptomen met jongere volwassenen, maar hebben veel meer kans op verwarring en duizeligheid. Oudere volwassenen hebben ook minder kans op koorts.
Symptomen bij kinderen
Longontsteking kan bijzonder gevaarlijk zijn voor zuigelingen, kinderen en peuters. Ze kunnen vergelijkbare symptomen vertonen als de symptomen hierboven. Bij zuigelingen kunnen ademhalingsmoeilijkheden optreden als uitlopende neusgaten of zinkende borst tijdens het ademen. Ze kunnen ook blauwachtige lippen of nagels vertonen, wat aangeeft dat ze niet genoeg zuurstof krijgen.
Noodsymptomen
Zoek onmiddellijk medische hulp als u last heeft van:
- bloed in slijm
- moeite met ademhalen
- hoge koorts van 102,5 ° F of hoger
- verwarring
- hoge hartslag
- huid met een blauwachtige toon
Wat veroorzaakt bacteriële longontsteking?
Bacteriënpneumonie wordt veroorzaakt door bacteriën die zich een weg banen naar de longen en zich vervolgens vermenigvuldigen. Het kan vanzelf voorkomen of zich ontwikkelen na een andere ziekte, zoals verkoudheid of griep. Mensen met een hoger risico op longontsteking kunnen:
- een verzwakt immuunsysteem hebben (door leeftijd, ziekten of ondervoeding)
- hebben luchtwegaandoeningen
- herstellende zijn van een operatie
Artsen classificeren bacteriële longontsteking op basis van of deze zich binnen of buiten een ziekenhuis heeft ontwikkeld.
Door de gemeenschap verworven longontsteking (CAP): dit is het meest voorkomende type bacteriële longontsteking. CAP treedt op wanneer u een infectie krijgt na blootstelling aan bacteriële agentia buiten een gezondheidszorgomgeving. U kunt CAP krijgen door ademhalingsdruppels in te ademen door hoesten of niezen, of door huid-op-huidcontact.
In het ziekenhuis opgelopen longontsteking (HAP): HAP treedt op binnen twee tot drie dagen na blootstelling aan ziektekiemen in een medische setting, zoals een ziekenhuis of een spreekkamer. Dit wordt ook wel een 'nosocomiale infectie' genoemd. Dit type longontsteking is vaak beter bestand tegen antibiotica en is moeilijker te behandelen dan CAP.
Soorten bacteriën
Streptococcus-longontsteking is de belangrijkste oorzaak van bacteriële longontsteking. Het kan uw longen binnendringen door inademing of via uw bloedbaan. Er is een vaccinatie voor dit type.
Haemophilus influenzae is de op één na meest voorkomende oorzaak van bacteriële longontsteking. Deze bacterie kan in uw bovenste luchtwegen leven. Het veroorzaakt meestal geen schade of ziekte, tenzij u een verzwakt immuunsysteem heeft.
Andere bacteriën die longontsteking kunnen veroorzaken, zijn onder meer:
- Staphylococcus aureus
- Moraxella catarrhalis
- Streptococcus pyogenes
- Neisseriameningitidis
- Klebsiella pneumoniae
Wat verhoogt uw risico op bacteriële longontsteking?
Milieu- en leefstijlfactoren
Deze omvatten:
- roken
- werken in een omgeving met veel vervuiling
- wonen of werken in een ziekenhuisomgeving of verpleeginstelling
Medische risicofactoren
Mensen met deze aandoeningen lopen mogelijk een verhoogd risico op longontsteking:
- recente virale luchtweginfectie, zoals griep
- slikproblemen als gevolg van neurologische aandoeningen zoals dementie of beroerte
- chronische longziekten
- verzwakt immuunsysteem door ziekte of medicijnen
Leeftijdsgroepen
Mensen ouder dan 65 jaar en kinderen van 2 jaar en jonger lopen ook een hoger risico op longontsteking. Maak een afspraak met uw arts als u of iemand die u kent symptomen van longontsteking heeft. Longontsteking voor deze groep kan levensbedreigend zijn.
Bacteriële vs. virale longontsteking: wat is het verschil?
De twee meest voorkomende oorzaken van longontsteking zijn bacteriën en virussen. De griep is een van de meest voorkomende oorzaken van virale longontsteking bij volwassenen, hoewel complicaties na griep ook bacteriële longontsteking kunnen veroorzaken.
| Virale longontsteking | Bacteriële longontsteking | |
| WHO? | het meest waarschijnlijk gezonde mensen met een sterk immuunsysteem treft | meer kans op iemand met een verlaagd immuunsysteem of iemand die herstelt van een luchtweginfectie |
| Behandeling | antibiotica werken niet | antibiotica kunnen worden voorgeschreven |
| Outlook | kan ernstig en dodelijk zijn | kan agressiever en moeilijker te behandelen zijn |
Bij bacteriële longontsteking zal er waarschijnlijk een veel meer zichtbare aanwezigheid van vocht in de longen zijn dan virale longontsteking. Bacteriële longontsteking komt ook vaker in de bloedbaan terecht en infecteert andere delen van het lichaam.
Hoe wordt bacteriële longontsteking gediagnosticeerd?
Om bacteriële longontsteking te diagnosticeren, zal uw arts:
- Luister naar abnormale geluiden op de borst die duiden op een zware afscheiding van slijm.
- Neem een bloedmonster om te bepalen of uw aantal witte bloedcellen hoog is, wat meestal duidt op infectie.
- Neem een bloedcultuur, die kan helpen bepalen of de bacteriën zich in uw bloedbaan hebben verspreid en ook kan helpen bij het identificeren van de bacterie die de infectie veroorzaakt.
- Neem een monster van slijm of een sputumkweek om de bacterie te identificeren die de infectie veroorzaakt.
- Bestel thoraxfoto's om de aanwezigheid en omvang van de infectie te bevestigen.
Hoe behandel je bacteriële longontsteking?
De meeste gevallen kunnen thuis worden behandeld met medicijnen om complicaties in een ziekenhuisomgeving te voorkomen. Een gezond persoon kan binnen een tot drie weken herstellen. Iemand met een verzwakt immuunsysteem kan er langer over doen voordat hij zich weer normaal voelt.
Ziekenhuiszorg
Voor sommige gevallen van bacteriële longontsteking is ziekenhuisopname vereist voor behandeling. Jonge kinderen en ouderen moeten vaker naar het ziekenhuis om intraveneuze antibiotica, medische zorg en ademhalingstherapie te krijgen.
In het ziekenhuis krijg je antibiotica om het specifieke type bacterie te behandelen dat je longontsteking veroorzaakt. Dit wordt waarschijnlijk intraveneus gegeven, samen met vloeistoffen om uitdroging te voorkomen.
Complicaties
Zonder behandeling kan longontsteking zich ontwikkelen tot:
- orgaanfalen als gevolg van bacteriële infectie
- moeite met ademhalen
- pleurale effusie, ophoping van vocht in de longen
- longabces, holte in de long
Hoe kan ik bacteriële longontsteking voorkomen?
Bacteriële longontsteking zelf is niet besmettelijk, maar de infectie die bacteriële longontsteking veroorzaakte, is besmettelijk. Het kan zich verspreiden door hoesten, niezen en besmetting van objecten. Het beoefenen van goede hygiëne kan de verspreiding van longontsteking of het risico op het oplopen ervan helpen voorkomen.
De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) beveelt ook een pneumonie-vaccin aan voor zuigelingen, jonge kinderen en volwassenen van 65 jaar en ouder.
