Beste puppy-ouders,
Als de moeder van een peuter (de menselijke soort), schrijf ik je vandaag om het record op een paar kleine punten recht te zetten.
Er is allerlei liefde in de wereld. Maar als zowel een menselijke moeder (die toevallig ook een moeder is van een harige hond en kat), moet ik zeggen dat terwijl ik van je hond hou, het vergelijken van onze levensstijl niet echt werkt … helemaal niet.
Ja, het is waar dat de kakschema's van een nieuwe puppy en een nieuwe mens ongeveer hetzelfde zijn (en dat geldt ook voor de eerste paar maanden). Je hebt ook veel verantwoordelijkheid op je genomen om je puppy getraind, gevoed en verzorgd te krijgen. De meeste overeenkomsten houden daar echter op.
Dus hoewel we naast elkaar bestaan in deze nieuwe realiteit waarin Max Bruno heeft ingehaald als de meest voorkomende hondennaam, en millennials steeds meer het ouderschap vervangen door het bezit van huisdieren, kan het lastig zijn om tussen de harige baby en de menselijke baby te navigeren. Hier leest u hoe we ons het beste kunnen verhouden tot menselijke moeders en vaders, zodat we allemaal vrienden kunnen blijven.
Een beetje achtergrond: voordat ik beviel van mijn nu peuter, dachten we dat we een naam hadden gekozen. Het was een familienaam - zelfs kalm. Ik had al een kerstsok met monogram besteld. Vervolgens niet één, maar twee van onze vrienden en kennissen gaven hun nieuwe puppy's exact dezelfde naam. Ik was mentaal voorbereid dat andere stellen ons op de naam zouden slaan … maar andere ouders van huisdieren?
Van wat mijn alleenstaande vrienden me hebben verteld, blijven de ongelukkige stigma's tegen alleenstaande, ongehuwde vrouwen bestaan (wat gek lijkt - heeft onze samenleving nog steeds "Sex and the City" seizoen 2 niet gezien?) Het laatste wat ik wil doen is dat onrecht legitimeren -hoofdige aanname: dat het op de een of andere manier een minder morele beslissing is om te besluiten geen kinderen te krijgen. Het is niet.
Doe je ding, leun erin en haters gaan haten. Noem uw hond George, Frank of wat u maar wilt.
Eigenlijk is een pasgeboren puppy een geweldige startset om te begrijpen wat menselijke moeders doormaken. En je kunt je volledig verbinden met je vrienden tijdens die onderhoudsarme fase. Het is echter cruciaal om te erkennen dat het stadium veel langer duurt voor je menselijke moedervrienden. Hier is bijvoorbeeld een beetje inzicht in mijn wereld op dit moment:
- op maand 11 van verstoorde slaap
- betalen voor dagopvang
- heb gewoon een universiteitsfonds opgezet
- een baby leren lopen en praten
- probeer mijn carrière te laten groeien
- mijn seksleven opnieuw op gang te brengen
Je kunt dus zien waarom ik een beetje perplex ben als een hondenouder langskomt en, rekkend, roept: 'God, ik ben ZO moe. Ik ben vrij voor brunch. U?"
Ook de kleding. Mijn hemel, de schattige hondenkleding, accessoires en gadgets van vandaag zijn voorbij. Ga winkelen met je maatje! Je kunt zowel genieten van de overvolle baby- en huisdierensecties, als een band krijgen over het conflict tussen je ouderlijke drang om je kind uit te rusten met de nieuwste en beste en je kredietlimiet.
Dat gezegd hebbende, probeer de psychologische en fysieke eisen van het opvoeden van een klein mens niet te verminderen. De kans is groot dat je vriend probeert een kind groot te brengen dat verantwoordelijk en zorgzaam genoeg is om ooit zijn eigen hond te adopteren (of in het geval van mijn zoon, drie boerderijen en een mariene serre). Grote macht brengt grote verantwoordelijkheid met zich mee, en daarom is het opvoeden van een mens iets waar puppy-ouders zich nog niet mee in kunnen leven.
Dus hier is alles wat ik vraag: wanneer je moedervriend aan het einde van haar touw is en alleen een kopje koffie en een braadpan nodig heeft, bied dan aan om je goed getrainde hond mee te nemen voor een Netflix en lekker te knuffelen terwijl je naar de baby kijkt. Je zult de vriendschapswedstrijd winnen, zonder twijfel, en beter begrijpen hoe haar leven is.
Ten slotte, maak niet van elke gelegenheid gebruik om de baby van je vriend te vergelijken met je schattige nieuwe bokser. Hoe verleidelijk het ook is (we verbinden!), Het is veel waarschijnlijker dat je je vriend over de rand stuurt dan wat dan ook. Niemand voelt zich graag verkeerd begrepen en u onderstreept misschien onbedoeld dat u het niet begrijpt. In plaats van elke denkbare parallel tussen de twee te tekenen, vraag je misschien gewoon of ze een stevige puppy-knuffel nodig heeft en vertel haar dat ze er nog steeds mooi uitziet als ze bedekt is met spuug.
Er is tenslotte een dorp nodig om een kind groot te brengen. En in een ideale wereld, ook veel hondenkussen.
Vriendelijke groet, Je vermoeide menselijke moeder-vriend
Deel op Pinterest
