Overzicht
Organofosfaten zijn een veel voorkomende klasse van insecticiden. Maar grote hoeveelheden organofosfaten kunnen ook mensen en andere dieren schaden. Organofosfaatvergiftiging kan optreden wanneer u er te lang of op hoge niveaus aan wordt blootgesteld.
Organofosfaten zijn typisch kleurloze tot bruine vloeistoffen bij kamertemperatuur. Sommige zijn ongeparfumeerd, terwijl andere een fruitige geur hebben.
Onderzoekers zeggen dat maar liefst 25 miljoen landarbeiders in ontwikkelingslanden ten minste één episode van organofosfaatvergiftiging per jaar hebben. Het wordt vaker gezien in gebieden waar beperkte toegang is tot veiligheidsuitrusting voor insecticiden, zoals pakken en ademhalingsapparatuur.
Terroristisch gebruik van organofosfaten is zeldzaam, maar het is wel voorgekomen. Sarin, een organofosfaatgif, is opzettelijk tweemaal gebruikt bij terroristische aanslagen in Japan.
Wat zijn de symptomen van vergiftiging door organofosfaat?
Organofosfaatvergiftiging kan op korte of lange termijn zijn. Het kan worden veroorzaakt door grote of kleine doses. Hoe langer de blootstelling en hoe groter de dosis, hoe giftiger de effecten. Symptomen kunnen optreden binnen enkele minuten of uren na blootstelling.
Milde blootstelling aan organofosfaat kan leiden tot:
- vernauwde, vastgezette leerlingen
- verminderd, wazig zicht
- stekende ogen
- loopneus
- waterige ogen
- overtollig speeksel
- glazige ogen
- hoofdpijn
- misselijkheid
- spier zwakte
- spiertrekkingen
- agitatie
Matige tekenen van blootstelling aan organofosfaat zijn onder meer:
- zeer vernauwde pupillen
- duizeligheid
- desoriëntatie
- hoesten en piepende ademhaling
- niezen
- moeite met ademhalen
- kwijlen of overmatig slijm
- spiertrekkingen en trillingen
- spier zwakte
- vermoeidheid
- ernstig braken en diarree
- onvrijwillig plassen en ontlasting
Noodsignalen van organofosfaatvergiftiging zijn onder meer:
- zeer vernauwde pupillen
- verwarring
- agitatie
- stuiptrekkingen
- overmatige lichaamsafscheidingen, waaronder zweet, speeksel, slijm en tranen
- onregelmatige hartslag
- ineenstorting
- ademhalingsdepressie of arrestatie
- coma
Wat zijn de complicaties van vergiftiging door organofosfaat?
Organofosfaatvergiftiging kan verschillende ernstige complicaties veroorzaken. Deze omvatten:
- stofwisselingsstoornissen, zoals hyperglycemie (hoge bloedsuikerspiegel) en glycosurie (overtollige suiker in de urine)
- diabetische ketoacidose, waarbij uw bloed overtollige bloedzuren aanmaakt
- pancreatitis of ontsteking van de alvleesklier
- kanker
- neurologische problemen, zoals spierzwakte en spiertrekkingen, slechte concentratie, slecht geheugen en posttraumatische stressstoornis
- vruchtbaarheidsproblemen
- verlamming
Complicaties worden vaak erger naarmate u langer en intenser wordt blootgesteld aan organofosfaten.
Wat veroorzaakt organofosfaatvergiftiging?
De mensen die het meeste risico lopen op onbedoelde organofosfaatvergiftiging, zijn mensen die wonen of werken op of in de buurt van boerderijen. U kunt ook organofosfaatvergiftiging krijgen door besmet voedsel of water te consumeren. De meest voorkomende onbedoelde blootstellingsroutes zijn via ademhaling en contact met de huid.
Mensen die zichzelf opzettelijk blootstellen aan organofosfaten, hebben de neiging om in te ademen en het in te nemen. Deze geconcentreerde, hoge doses zijn vaak dodelijk.
Hoe wordt de diagnose van organofosfaatvergiftiging gesteld?
Als u vermoedt dat u bent blootgesteld aan een of ander schadelijk chemisch product, zal uw arts proberen te bepalen wat u beïnvloedt. Er zijn subtiele verschillen tussen de effecten van verschillende soorten vergiften. Organofosfaatvergiftiging onderscheidt zich van andere soorten vergiftiging door een zeer snel begin van symptomen.
Als u symptomen van organofosfaatvergiftiging heeft, probeert uw arts vast te stellen hoe ernstig u bent blootgesteld. Ze zullen dit doen door middel van bloed- en urinetests.
Hoe wordt organofosfaatvergiftiging behandeld?
Het eerste doel van de behandeling van noodgevallen is stabilisatie. Hulpverleners zullen:
- ontsmet uw lichaam om verdere blootstelling te voorkomen
- stabiliseer je ademhaling
- gebruik intraveneuze vloeistoffen om uw gifsysteem te spoelen
In niet-spoedeisende gevallen zullen zorgverleners nog steeds ondersteunende therapie toepassen. Ze zullen goed op je ademhaling letten. De ademhalingsfunctie wordt verzwakt door blootstelling aan organofosfaat.
Artsen kunnen een medicijn genaamd atropine toedienen om uw ademhaling te stabiliseren. Ze kunnen ook pralidoxime toedienen, wat kan helpen bij het verlichten van neuromusculaire problemen. In ernstige gevallen schrijven artsen vaak benzodiazepines voor om aanvallen te voorkomen of te stoppen.
Als u in kleine doses bent blootgesteld aan organofosfaten en u niet in het ziekenhuis hoeft te worden opgenomen, kunt u uzelf een lage dosis atropine toedienen met een commercieel bereide injectie:
| Leeftijd en gewicht | Dosis |
| volwassenen en kinderen die meer dan 90 pond (41 kilogram) wegen | 2 milligram (mg) |
| kinderen met een gewicht van 42 tot 90 pond (19 tot 41 kilogram) | 1 mg |
| kinderen met een gewicht van minder dan 42 pond (19 kilogram) | 0,5 mg |
Een injectie van 10 mg diazepam wordt aanbevolen voor mensen die worden blootgesteld aan chemische aanvallen van organofosfaten.
OutlookWat zijn de vooruitzichten voor organofosfaatvergiftiging?
Organofosfaatvergiftiging is een ernstige medische aandoening, hoe klein de dosis ook is. Lange blootstelling met hoge intensiteit is het meest zorgwekkend. Ga meteen naar een arts als u denkt dat u bent blootgesteld aan organofosfaatchemicaliën. Zoek onmiddellijk een spoedbehandeling als u ernstige tekenen van vergiftiging vertoont.
Bel 911 of zoek onmiddellijk medische hulp als u of iemand die u kent zelfmoord heeft gepleegd met organofosfaten of een andere methode. Als u of iemand die u kent aan zelfmoord denkt, bel dan de National Suicide Prevention Lifeline op 1-800-273-8255. Als je veilig kunt voorkomen dat iemand zelfmoord probeert te plegen, doe dat dan en breng hem dan meteen naar een ziekenhuis.
