Soorten fracturen
Een of alle van de zeven orbitale botten kunnen betrokken zijn bij een oogkasfractuur.
Fracturen van de oogkas kunnen in de volgende categorieën worden ingedeeld:
Orbitale randfracturen
Deze treden op wanneer de oogkas hard wordt geraakt met een hard voorwerp, zoals een stuurwiel bij een auto-ongeluk. Een stuk bot kan afbreken en in de richting van de klap worden geduwd.
De schade zit meestal in meer dan één gebied van de oogkas. Een veel voorkomend type orbitale randfractuur heeft betrekking op alle drie de belangrijkste delen van de oogkas. Het wordt een statieffractuur of een zygomaticomaxillair complex (ZMC) -fractuur genoemd.
Blowout-fracturen (of verkleinde orbitale wandfracturen)
Dit type breuk komt vaak voor wanneer u wordt getroffen door iets groters dan de oogkas, zoals een vuist of een stomp voorwerp. Het kan resulteren in meerdere stukken of verkleind bot.
De klapband gebeurt wanneer een stoot of een andere klap in het oog een drukopbouw in de vloeistof van het oog veroorzaakt. Deze druk wordt overgebracht naar de oogkas, waardoor deze naar buiten breekt. Of de muur kan naar binnen knikken door kracht op de rand.
Trapdoor fracturen
Deze komen het meest voor bij kinderen, omdat ze meer flexibele botten hebben dan volwassenen. In plaats van te verbrijzelen, buigt het bot van de oogkas naar buiten en keert dan onmiddellijk terug naar zijn positie. Dus de naam 'valluik'.
Hoewel de botten niet zijn gebroken, is de valluikfractuur nog steeds een ernstig letsel. Het kan tot permanente zenuwbeschadiging leiden.
Symptomen van een oogkasfractuur
Symptomen van een oogkasfractuur zijn:
- dubbelzien of verminderd zicht
- zwelling van het ooglid
- pijn, blauwe plekken, tranen of bloeding rond het oog
- misselijkheid en braken (komt het meest voor bij valluikfracturen)
- gezonken of uitpuilend oog of hangend ooglid
- onvermogen om uw oog in sommige richtingen te bewegen
Diagnose van de fractuur
Uw arts zal het beschadigde gebied rond de ogen en uw gezichtsvermogen onderzoeken. Ze zullen ook je oogdruk controleren. Aanhoudende verhoogde oogdruk kan leiden tot beschadiging van de oogzenuw en blindheid.
Uw arts kan röntgenfoto's bestellen om fracturen van de botten van de oogkas te helpen detecteren. Een CT-scan kan ook worden gebruikt om meer details over het letsel te geven.
Een oogspecialist, een oogarts genaamd, zal waarschijnlijk betrokken zijn als er schade is aan het gezichtsvermogen of beweging van het oog. Een breuk aan het orbitale dak kan overleg met een neuroloog of neurochirurg vereisen.
De fractuur behandelen
Oogkasfracturen vereisen niet altijd een operatie. Uw arts zal bepalen of uw fractuur vanzelf kan genezen.
Mogelijk wordt u geadviseerd enkele weken na het letsel uw neus niet te snuiten. Dit is om te voorkomen dat infectie zich vanuit de sinussen naar het oogkasweefsel verspreidt via een kleine ruimte in een gebroken bot.
Uw arts kan een nasale decongestivum-spray voorschrijven om te voorkomen dat u moet snuiten of niezen. Veel artsen schrijven ook antibiotica voor om een infectie te voorkomen.
Chirurgie
Er is enige discussie over de criteria voor het gebruik van chirurgie bij uitbarstingsfracturen. Hier zijn enkele redenen waarom een operatie nodig kan zijn:
- Als u dagen na de verwonding nog steeds dubbel ziet, kan een operatie nodig zijn. Dubbel zien kan een teken zijn van schade aan een van de oogspieren waardoor uw oog beweegt. Als het dubbelzien snel verdwijnt, is dit waarschijnlijk veroorzaakt door zwelling en is behandeling niet nodig.
- Als de verwonding ertoe heeft geleid dat de oogbal terug in de kom is geduwd (enoftalmos), kan dit een indicatie zijn voor een operatie.
- Als een helft of meer van de binnenwand beschadigd is, is waarschijnlijk een operatie nodig om misvorming van het gezicht te voorkomen.
Als een operatie nodig is, kan uw chirurg tot twee weken na het letsel wachten om de zwelling te verminderen. Dit maakt een nauwkeuriger onderzoek van de oogkas mogelijk.
De gebruikelijke operatiemethode is een kleine incisie in de buitenhoek van uw oog en een aan de binnenkant van uw ooglid. Een alternatieve methode, endoscopie, wordt gebruikt door een groeiend aantal chirurgen. Bij deze procedure worden chirurgische camera's en instrumenten via de mond of neus ingebracht.
Deze operatie vereist algemene anesthesie, wat betekent dat u slaapt voor de procedure en geen pijn zult voelen.
Tijdlijn voor herstel
Als u geopereerd wordt, krijgt u mogelijk de mogelijkheid om te overnachten in het ziekenhuis of de chirurgische instelling. Eenmaal thuis heb je minimaal twee tot vier dagen hulp nodig.
Uw arts zal waarschijnlijk orale antibiotica, corticosteroïden zoals prednison en pijnstillers voorschrijven, meestal gedurende een week. De chirurg zal u waarschijnlijk adviseren om een week lang ijspakken op het gebied te gebruiken. U moet rusten, vermijd het snuiten van uw neus en vermijd zware inspanningen gedurende ten minste twee tot drie weken na de operatie.
U wordt gevraagd om binnen enkele dagen na de operatie en waarschijnlijk binnen twee weken weer naar de dokter te gaan.
Wat zijn de vooruitzichten?
Hoewel oogkasfracturen gevaarlijk kunnen zijn, herstellen de meeste mensen goed.
Als u de operatie ondergaat met dubbelzien, kan dit twee tot vier maanden na de operatie duren. Als het na vier tot zes maanden niet verdwijnt, heeft u mogelijk een oogspieroperatie of een speciale corrigerende bril nodig.
Kan dit worden voorkomen?
Het dragen van een veiligheidsbril tijdens het werken of tijdens het sporten kan veel oogkasfracturen helpen voorkomen.
Een veiligheidsbril, transparante gelaatsschermen en gezichtsmaskers kunnen geschikt zijn, afhankelijk van het type activiteit.
