Niet-kleincellig Adenocarcinoom: Feiten Over Een Veel Voorkomende Longkanker

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Een longadenocarcinoom is een type longkanker dat begint in de kliercellen van de longen. Deze cellen creëren en geven vloeistoffen af, zoals slijm. Ongeveer 40 procent van alle longkankers zijn niet-kleincellige adenocarcinomen.

De twee andere hoofdtypen niet-kleincellige longkanker zijn plaveiselcelcarcinoom en grootcellig carcinoom. De meeste kankers die in de borst, pancreas en prostaat beginnen, zijn ook adenocarcinomen.

Wie loopt er risico?

Hoewel mensen die roken een hoger risico hebben om longkanker te krijgen, kunnen niet-rokers deze kanker ook krijgen. Het ademen van sterk vervuilde lucht kan het risico op longkanker verhogen. Chemicaliën in dieseluitlaatgassen, steenkoolproducten, benzine, chloride en formaldehyde kunnen ook gevaarlijk zijn.

Bestraling van de longen kan gedurende een lange periode uw risico op longkanker verhogen. Drinkwater dat arseen bevat, is ook een risicofactor voor niet-kleincellige longkanker.

Vrouwen lopen mogelijk meer risico dan mannen voor dit type longziekte. Ook hebben jongere mensen met longkanker meer kans op niet-kleincellig adenocarcinoom dan andere vormen van longkanker.

Hoe groeit de kanker?

Niet-kleincellig adenocarcinoom heeft de neiging zich in de cellen langs het buitenste deel van de longen te vormen. In het voorstadium van kanker ondergaan cellen genetische veranderingen waardoor de abnormale cellen sneller groeien.

Verdere genetische veranderingen kunnen leiden tot veranderingen die de kankercellen helpen groeien en een massa of tumor vormen. Cellen waaruit een longkankertumor bestaat, kunnen afbreken en zich naar andere delen van het lichaam verspreiden.

Wat zijn de symptomen?

In het begin ervaart een persoon met niet-kleincellige longkanker mogelijk geen symptomen. Zodra de symptomen verschijnen, bevatten ze meestal een hoest die niet verdwijnt. Het kan ook pijn op de borst veroorzaken bij diep ademhalen, hoesten of lachen.

Andere symptomen zijn onder meer:

• kortademigheid
• vermoeidheid
• piepende ademhaling
• bloed ophoesten
• slijm dat bruinachtig of roodachtig van kleur is

Hoe wordt de kanker vastgesteld?

Voor de hand liggende symptomen kunnen de aanwezigheid van niet-kleincellig adenocarcinoom suggereren. Maar de enige manier waarop een arts de kanker definitief kan diagnosticeren, is door onder een microscoop naar longweefselcellen te kijken.

Het onderzoeken van de cellen in sputum of slijm kan nuttig zijn bij het diagnosticeren van sommige vormen van longkanker, hoewel dat niet het geval is bij niet-kleincellige longkankers.

Een naaldbiopsie, waarbij cellen uit een verdachte massa worden gehaald, is een betrouwbaardere methode voor artsen. Beeldvormende tests, zoals röntgenfoto's, worden ook gebruikt om longkanker te diagnosticeren. Routinematige screening en röntgenfoto's worden echter niet aanbevolen, tenzij u symptomen heeft.

Hoe wordt de kanker geënsceneerd?

De groei van kanker wordt beschreven in fasen:

• Stadium 0: de kanker heeft zich niet buiten de binnenbekleding van de longen verspreid.
• Stadium 1: de kanker bevindt zich nog in een vroeg stadium en is niet uitgezaaid naar het lymfestelsel.
• Stadium 2: de kanker is uitgezaaid naar enkele lymfeklieren nabij de longen.
• Stadium 3: de kanker is uitgezaaid naar andere lymfeklieren of weefsels.
• Stadium 4: de longkanker is uitgezaaid naar andere organen.

Hoe wordt de kanker behandeld?

Een effectieve behandeling voor niet-kleincellig adenocarcinoom hangt af van het stadium van de kanker. Een operatie om de hele of slechts een deel van de long te verwijderen is vaak nodig als de kanker niet is uitgezaaid.

Chirurgie biedt vaak de beste kans om deze vorm van kanker te overleven. De operatie is natuurlijk complex en brengt risico's met zich mee. Chemotherapie en bestraling kunnen nodig zijn als de kanker zich heeft verspreid.

Outlook

De beste manier om niet-kleincellig adenocarcinoom te voorkomen, is door nooit te beginnen met roken en de bekende risicofactoren te vermijden. Maar zelfs als je al jaren rookt, is het beter om te stoppen dan door te gaan.

Zodra u stopt met roken, neemt uw risico op het ontwikkelen van alle subtypes van longkanker af. Het vermijden van passief roken wordt ook aanbevolen.