Is dit reden tot bezorgdheid?
Vaak zijn bloedende tepels geen reden tot bezorgdheid. Ze zijn meestal het resultaat van een soort trauma of wrijving, zoals je tepel die tegen een krassende beha of shirtmateriaal wrijft.
Bloedig of anderszins, abnormale tepelafscheiding komt relatief vaak voor, ongeacht of u borstvoeding geeft. Ongeveer 5 procent van de vrouwen die behandeling zoeken voor borstgerelateerde symptomen, gaat naar de dokter vanwege abnormale tepelafscheiding.
Blijf lezen voor meer informatie over wat de oorzaak is van het bloeden van uw tepels, wat u kunt doen om verlichting te vinden en wanneer u naar uw arts moet gaan.
1. Borstvoeding
Voor moeders die voor het eerst moeder worden, kan het enige tijd duren om borstvoeding te geven. In de eerste paar dagen kunnen uw tepels pijnlijk en gebarsten worden. Er kunnen bloedende snijwonden zijn op de tepel of het gekleurde gebied rond de tepel (tepelhof).
Maar borstvoeding mag niet pijnlijk zijn en geen bloeding veroorzaken. Als je tepels blijven bloeden tijdens de eerste paar dagen of weken dat je borstvoeding geeft, kan dat zijn omdat je baby niet goed vastzit.
Andere tekenen van een slechte vergrendeling zijn onder meer:
- platte, ingeklemde of witte tepels aan het einde van een feed
- ernstige pijn tijdens een feed
- je baby lijkt onrustig of heeft nog steeds honger na een voeding
- het onderste deel van je tepelhof zit niet in de mond van de baby
Als u een paar maanden borstvoeding geeft en plotseling pijn krijgt, kan dit een teken van infectie zijn. Ongeveer 10 procent van de vrouwen die borstvoeding geven, krijgt op een gegeven moment een infectie.
Wat je kunt doen
Als u pijn heeft tijdens het geven van borstvoeding, probeer dan een vinger in de mond van uw baby te steken om de verzegeling te verbreken en plaats uw kind vervolgens opnieuw. Een diepere vergrendeling zorgt ervoor dat de tepel diep in de mond zit, waar het gehemelte van de baby zachter is.
Een baby die alleen op de tepel wordt vastgemaakt, zal snel schade aanrichten, dus u wilt dat de baby volledig op de borst wordt vastgehouden, met de tepel in het midden en diep in de mond van de baby.
Het kan ook nuttig zijn om met een lactatiespecialist te praten over effectieve vergrendelingstechnieken. Het ziekenhuis waar u bent bevallen, moet er een hebben.
Je kunt ook lid worden van de online peer-ondersteuningsgroep van La Leche League om met andere moeders die borstvoeding geven te praten over hun ervaringen. Je baby en je borsten zullen je bedanken.
2. Anders gebarsten of gebroken huid
Bloeden kan ook het gevolg zijn van huidaandoeningen die uitdroging en scheurtjes veroorzaken, zoals contactdermatitis of een droge huid.
Contactdermatitis treedt op wanneer uw huid in contact komt met een irriterende stof. Dit kan een nieuwe zeep, wasmiddel of een industriële reiniger op een nieuwe beha zijn.
Een droge huid is vaak het gevolg van blootstelling aan kou en hitte. Uw tepels kunnen bijvoorbeeld droog en gebarsten zijn door blootstelling aan warm water onder de douche. Deze strakke kleding kan deze irritatie verergeren.
Andere symptomen kunnen zijn:
- jeuk
- huiduitslag
- schilferige huid
- blaren
Wat je kunt doen
Probeer te achterhalen wat de irritatie van uw tepel veroorzaakt en vermijd dit. Over het algemeen zijn geurvrije producten meestal zachter voor de gevoelige huid. Warme douches zijn ook beter dan warm.
Wanneer de huid scheurt, is het belangrijk om infectie te voorkomen. Houd het gebied schoon met water en zeep en breng een antibiotische zalf aan, zoals Neosporin, totdat het geneest. Als de aandoening aanhoudt, raadpleeg dan uw arts voor receptcrèmes.
3. Piercing of ander trauma
Een nieuwe tepelpiercing heeft twee tot vier maanden nodig om te genezen, gedurende welke tijd het kan bloeden. Infecties, die zowel tijdens als na genezing kunnen ontstaan, kunnen er ook voor zorgen dat zich een verzameling pus (een abces) in de tepel of tepelhof vormt.
Alles wat de huid breekt, kan bloedingen veroorzaken en tot infectie leiden. De meeste tepelpiercings worden gedaan onder steriele omstandigheden, maar andere tepeltrauma's kunnen bacteriën introduceren. Dit kan gebeuren tijdens ruwe tepelstimulatie, vooral wanneer de huid wordt gebroken door beten, tepelklemmen of ander seksspeeltjes.
Symptomen van infectie zijn onder meer:
- roodheid en ontsteking
- pijn of gevoeligheid bij aanraking
- pus of abnormale afscheiding
Wat je kunt doen
Houd het gebied rond je piercing of wond zo schoon mogelijk. Was met zeep en warm water of met een antiseptische was, zoals Bactine. Door uw piercing meerdere keren per dag in een oplossing van warm water en zout te weken, kunt u ook infecties behandelen en voorkomen.
Als u een abces krijgt of hevige pijn ervaart, moet u onmiddellijk naar uw arts gaan. Uw arts kan de wond legen en een kuur met orale antibiotica voorschrijven.
4. Infectie
Mastitis is een borstinfectie die pijn en roodheid veroorzaakt. Het komt het meest voor bij vrouwen die borstvoeding geven, maar het kan iedereen overkomen. Het komt vaak voor binnen drie maanden na de bevalling.
Mastitis veroorzaakt meestal geen tepelbloeding. Vaak is het andersom; gebarsten, beschadigde, bloedende tepels vormen een toegangspunt voor bacteriën, wat kan leiden tot een mastitis-infectie.
Symptomen van mastitis zijn onder meer:
- pijn in de borst of gevoeligheid
- voelt warm aan
- algemeen griepachtig gevoel
- gezwollen borst of bult
- pijn of verbranding tijdens het geven van borstvoeding
- borst roodheid
- koorts en koude rillingen
Wat je kunt doen
Raadpleeg uw arts als u vermoedt dat u mastitis heeft. De meeste gevallen worden behandeld met 10 tot 14 dagen orale antibiotica. Je zou je binnen een paar dagen beter moeten voelen, maar doe het rustig aan voor de komende twee weken.
De arts zal een antibioticum voorschrijven dat veilig is voor borstvoeding en borstvoeding moet worden voortgezet. Stuwing kan het probleem verergeren als u borstvoeding geeft.
Als een abces zich dichtbij de tepel ontwikkelt, moet het mogelijk worden gedraineerd. Met toestemming van uw arts kunt u pijn en koorts behandelen met vrij verkrijgbare (OTC) pijnstillers die de zwelling helpen verminderen. Populaire opties zijn ibuprofen (Advil) en naproxen (Aleve).
5. Intraductaal papilloma
Intraductale papillomen zijn een van de meest voorkomende oorzaken van een bloedende tepel, vooral als er bloed uit de tepel stroomt, vergelijkbaar met melk. Het zijn goedaardige (niet-kankerachtige) tumoren die in de melkkanalen groeien.
Deze tumoren zijn klein en wratachtig. Misschien voel je er een achter of naast de tepel. Ze zitten meestal vrij dicht bij de tepel, daarom veroorzaken ze bloeding en afscheiding.
Andere mogelijke symptomen zijn onder meer:
- heldere, witte of bloederige tepelafscheiding
- pijn of tederheid
Wat je kunt doen
Raadpleeg uw arts als er bloed rechtstreeks uit uw tepel stroomt. Uw arts kan uw symptomen diagnosticeren en u adviseren over de volgende stappen. Als u te maken heeft met een intraductaal papilloma, kunnen ze aanbevelen om de aangetaste kanalen operatief te verwijderen.
6. Is het borstkanker?
Tepelafscheiding wordt traditioneel beschouwd als een symptoom van borstkanker, maar dit symptoom komt niet zo vaak voor.
Ongeveer 3 tot 9 procent van de vrouwen die in klinieken voor borstkanker worden behandeld, hebben tepelontlading. Het is niet duidelijk of dit bloedige afscheiding omvat. In deze gevallen is echter meestal een klont of massa aanwezig.
Huidig onderzoek onderzoekt de mogelijke relatie tussen kleur van de tepelontlading en de ernst van kanker. Hoewel een onderzoek uit 2016 suggereert dat bloedkleurige afscheiding mogelijk wordt geassocieerd met kwaadaardige (invasieve) borstkankers, is meer onderzoek nodig om deze bevindingen te bevestigen.
Intraductaal carcinoom
Het type borstkanker dat iemand heeft, wordt bepaald door het specifieke gebied waar het begint:
- Carcinomen zijn tumoren die kunnen groeien in organen en weefsels door het hele lichaam.
- Ductale carcinomen zijn tumoren die in de melkkanalen beginnen.
- Intraductaal carcinoom, ook wel ductaal carcinoom in situ (DCIS) genoemd, is het meest voorkomende type niet-invasieve borstkanker. Ongeveer een op de vijf nieuwe borstkankers is DCIS.
DCIS is niet-invasief omdat het zich niet buiten het melkkanaal naar de rest van de borst heeft verspreid. Maar DCIS wordt beschouwd als pre-kanker omdat het uiteindelijk invasief kan worden, hoewel dit onwaarschijnlijk is. DCIS veroorzaakt meestal geen symptomen. Het wordt meestal ontdekt tijdens een mammogram.
Lobulair carcinoom
De lobben zijn de klieren in de borst die verantwoordelijk zijn voor het produceren van melk.
- Lobulair carcinoom in situ is een ander type pre-kanker dat zich niet verspreidt naar de rest van de borst.
- Invasief lobulair carcinoom is kanker die zich buiten de lob heeft verspreid, mogelijk naar de lymfeklieren en andere delen van het lichaam.
Invasief lobulair carcinoom is relatief zeldzaam. Ongeveer 8 van de 10 invasieve borstkankers beginnen in de melkkanalen (invasief ductaal carcinoom), niet in de klieren.
Vroeg lobulair carcinoom heeft weinig symptomen. Later kan dit leiden tot:
- een gebied van verdikking in de borst
- een ongebruikelijk gebied van volheid of zwelling in de borst
- een verandering in de textuur of het uiterlijk van de borsthuid (kuiltjes of verdikking)
- een nieuw omgekeerde tepel
de ziekte van Paget
De borstziekte van Paget is een zeldzame vorm van borstkanker die begint op de tepel en zich uitstrekt tot aan de tepelhof. Het treft meestal vrouwen van 50 jaar of ouder.
De ziekte van Paget komt het vaakst voor in combinatie met een andere vorm van borstkanker, meestal ductale kanker in situ (DCIS) of invasief ductaal carcinoom.
Symptomen van de ziekte van Paget zijn onder meer:
- korstige, geschubde en rode tepel en tepelhof
- bloedende tepel
- gele tepelafscheiding
- platte of omgekeerde tepel
- brandende of jeukende tepel
Hoe borstkanker wordt behandeld
Artsen overwegen veel verschillende factoren voordat ze een bepaalde behandeling van borstkanker aanbevelen. Dit bevat:
- het type borstkanker
- zijn stadium en rang
- zijn grootte
- of de kankercellen gevoelig zijn voor hormonen
Veel vrouwen kiezen ervoor om een operatie voor borstkanker te ondergaan. Afhankelijk van de grootte en graad van uw tumor, kan een operatie het verwijderen van de knobbel (lumpectomie) of het verwijderen van de hele borst (mastectomie) inhouden.
Chirurgie wordt vaak gecombineerd met aanvullende behandelingen, zoals chemotherapie, hormoontherapie of bestraling. In een vroeg stadium kunnen sommige borstkankers alleen met bestraling worden behandeld.
Wanneer moet u uw arts raadplegen?
Als de bloederige tepelafscheiding langer dan een dag aanhoudt, maak dan een afspraak met uw arts. Uw arts zal beeldvormende tests uitvoeren om te zoeken naar iets abnormaals in de borst. Dit kan een echografie, MRI of mammogram zijn.
Raadpleeg onmiddellijk uw arts als u een van de volgende situaties opmerkt:
- een nieuwe bult of bult
- kuiltjes of andere textuurveranderingen
- nieuw omgekeerde of platte tepel
- schillen, schilferen, korstvorming of schilfering van de tepelhof
- roodheid of putjes in de huid op de borst
- veranderingen in de grootte, vorm of het uiterlijk van de borst
Snijwonden, scheuren of andere beschadigingen aan de huid van uw borst vereisen niet noodzakelijkerwijs onmiddellijke behandeling. Bel uw arts als de symptomen niet verbeteren of als u tekenen van een infectie opmerkt. Tekenen van infectie zijn onder meer:
- koorts en koude rillingen
- roodheid
- borst heet aanvoelt
- pijn of ernstige tederheid
