Vroege symptomen bij primaire hiv
Het eerste merkbare stadium is een primaire hiv-infectie. Deze fase wordt ook wel acuut retroviraal syndroom (ARS) of acute hiv-infectie genoemd. Omdat HIV-infectie in dit stadium meestal griepachtige symptomen veroorzaakt, is het mogelijk dat iemand in dit stadium denkt dat zijn symptomen eerder door een ernstige griep dan door HIV worden veroorzaakt. Koorts is het meest voorkomende symptoom.
Andere symptomen zijn onder meer:
- hoofdpijn
- keelpijn
- overmatige vermoeidheid
- rillingen
- spierpijn
- gezwollen lymfeklieren
- maculopapulaire truncale uitslag
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) kunnen primaire hiv-symptomen twee tot vier weken na de eerste blootstelling optreden. Symptomen kunnen tot enkele weken aanhouden. Sommige mensen vertonen de symptomen echter maar een paar dagen.
Mensen met vroege hiv vertonen soms geen symptomen, maar ze kunnen het virus toch doorgeven aan anderen. Dit wordt toegeschreven aan de snelle, ongebreidelde virale replicatie die plaatsvindt in de eerste weken na het oplopen van het virus.
Gebrek aan symptomen in vroege stadia
ARS komt vaak voor als iemand hiv heeft. Toch is dit niet voor iedereen het geval. Sommige mensen hebben jarenlang hiv voordat ze weten dat ze het hebben. Volgens HIV.gov verschijnen de symptomen van HIV mogelijk niet gedurende een decennium of langer. Dit betekent niet dat gevallen van hiv zonder symptomen minder ernstig zijn. Ook kan een persoon die geen symptomen ervaart, nog steeds HIV aan anderen overdragen.
Symptomen bij vroege HIV verschijnen meestal als de celvernietigingssnelheid hoog is. Geen symptomen hebben kan betekenen dat niet zo veel CD4-cellen, een type witte bloedcel, vroeg in de ziekte worden gedood. Hoewel een persoon geen symptomen heeft, heeft hij nog steeds het virus. Daarom is regelmatige hiv-test van cruciaal belang om overdracht te voorkomen. Het is ook belangrijk om het verschil te begrijpen tussen een CD4-telling en een virale belasting.
Latentie veroorzaakt een onderbreking van de symptomen
Na de eerste blootstelling en mogelijke primaire infectie kan hiv overgaan in een fase die klinisch latente infectie wordt genoemd. Het wordt ook asymptomatische hiv-infectie genoemd vanwege een merkbaar gebrek aan symptomen. Dit gebrek aan symptomen omvat mogelijke chronische symptomen.
Volgens HIV.gov kan de latentie bij hiv-infectie 10 of 15 jaar aanhouden. Dit betekent niet dat hiv verdwenen is en ook niet dat het virus niet op anderen kan worden overgedragen. Klinisch latente infectie kan doorgaan naar het derde en laatste stadium van HIV, ook wel AIDS genoemd.
Het risico op progressie is hoger als een persoon met hiv geen behandeling krijgt, zoals antiretrovirale therapie. Het is belangrijk om voorgeschreven medicijnen in te nemen tijdens alle stadia van HIV - zelfs als er geen merkbare symptomen zijn. Er zijn verschillende medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van hiv.
Chronische hiv
Na acute infectie wordt HIV als chronisch beschouwd. Dit betekent dat de ziekte aan de gang is. Symptomen van chronische hiv kunnen variëren. Er kunnen lange perioden zijn waarin het virus aanwezig is, maar de symptomen zijn minimaal.
In meer gevorderde stadia van chronische HIV kunnen de symptomen veel ernstiger zijn dan bij ARS. Mensen met gevorderde, chronische hiv kunnen afleveringen ervaren van:
- hoesten of ademhalingsmoeilijkheden
- gewichtsverlies
- diarree
- vermoeidheid
- hoge koorts
AIDS is de laatste fase
Beheersing van hiv met medicijnen is cruciaal om zowel de kwaliteit van leven te behouden als de progressie van de ziekte te helpen voorkomen. Stadium 3 HIV, ook bekend als AIDS, ontwikkelt zich wanneer HIV het immuunsysteem aanzienlijk heeft verzwakt.
Volgens het CDC National Prevention Information Network geven CD4-niveaus één indicatie dat HIV tot het laatste stadium is gevorderd. CD4-spiegels die onder 200 cellen per kubieke millimeter (mm 3) bloed dalen, worden als een teken van AIDS beschouwd. Een normaal bereik wordt beschouwd als 500 tot 1.600 cellen / mm 3.
Aids kan worden gediagnosticeerd met een bloedtest om CD4 te meten. Soms wordt het ook gewoon bepaald door de algehele gezondheid van een persoon. In het bijzonder kan een infectie die zeldzaam is bij mensen die geen hiv hebben, op aids duiden. Symptomen van aids zijn onder meer:
- aanhoudende hoge koorts van meer dan 100 ° F (37,8 ° C)
- ernstige koude rillingen en nachtelijk zweten
- witte vlekken in de mond
- genitale of anale zweren
- ernstige vermoeidheid
- huiduitslag die bruin, rood, paars of roze van kleur kan zijn
- regelmatige hoest- en ademhalingsproblemen
- aanzienlijk gewichtsverlies
- aanhoudende hoofdpijn
- geheugenproblemen
- longontsteking
AIDS is het laatste stadium van HIV. Volgens AIDSinfo duurt het voor de meeste mensen met hiv minstens 10 jaar zonder behandeling om aids te ontwikkelen.
Op dat moment is het lichaam vatbaar voor een breed scala aan infecties en kan het deze niet effectief bestrijden. Medische interventie is noodzakelijk om AIDS-gerelateerde ziekten of complicaties te behandelen die anders fataal kunnen zijn. Zonder behandelingen schat de CDC het gemiddelde overlevingspercentage op drie jaar na de diagnose van AIDS. Afhankelijk van de ernst van hun toestand, kan de kijk van een persoon aanzienlijk korter zijn.
De sleutel tot leven met hiv is om door te gaan naar een zorgverlener voor regelmatige behandelingen. Nieuwe of verslechterende symptomen zijn redenen genoeg om er zo snel mogelijk een te bezoeken. Het is ook belangrijk om te weten hoe hiv het lichaam beïnvloedt.
