Blijf lezen voor meer informatie over de oorzaak en tekenen die kunnen betekenen dat het iets ernstigers is.
Wat veroorzaakt het?
Als je zwanger bent, maakt je lichaam plotselinge, dramatische hormonale schommelingen door. Dit omvat een snelle toename van oestrogeen, dat grotendeels verantwoordelijk is voor buikhaar tijdens de zwangerschap. Je merkt misschien dat deze nieuwe haren dikker en donkerder zijn dan de haren op je hoofd.
Naast je buik kunnen deze haren ook opduiken op je:
- armen
- borst
- gezicht
- bilspieren
- onderrug
- nek
- schouders
- bovenrug
Houd er rekening mee dat andere aandoeningen ook overmatig haar bij vrouwen kunnen veroorzaken - zowel zwanger als niet.
Betekent het iets?
Sommige mensen denken dat een harige buik tijdens de zwangerschap betekent dat je een jongen krijgt. Er is echter geen onderzoek om deze bewering te staven. Een harige buik tijdens de zwangerschap betekent simpelweg dat je hormonen hard werken om je lichaam te helpen een gezonde baby te laten groeien.
Als je nieuwsgierig bent naar het geslacht van je baby, is een echo halverwege je zwangerschap de beste keuze.
Zal het verdwijnen?
Buikhaar dat zich tijdens de zwangerschap ontwikkelt, verdwijnt meestal na de bevalling. Het American College of Obstetricians and Gynecologists schat dat extra haar tijdens de zwangerschap gewoonlijk binnen zes maanden na de bevalling verdwijnt. U kunt in deze periode ook haaruitval in andere lichaamsdelen opmerken.
Als het niet verdwijnt, of lijkt te verspreiden of dikker wordt, neem dan contact op met uw arts. Ze willen misschien een bloedtest doen om er zeker van te zijn dat het extra haar niet te wijten is aan een onderliggende aandoening, zoals:
- Cushing-syndroom
- Acromegalie
- een tumor in de buurt van uw eierstokken of bijnieren
Kan ik deze verwijderen?
Hoewel overtollig haar tijdens de zwangerschap meestal verdwijnt nadat u uw baby heeft gekregen, willen sommige vrouwen het om cosmetische redenen tijdens de zwangerschap verwijderen. Ontharingsmethoden thuis, zoals scheren, epileren of harsen, zijn meestal veilig voor zwangere vrouwen. Lees meer over harsen tijdens de zwangerschap.
Houd er rekening mee dat uw maaghuid gevoeliger en gevoeliger kan zijn dan normaal, dus zorg ervoor dat u een vochtinbrengende lotion opvolgt om irritatie te voorkomen.
Professionele ontharingsmethoden zijn niet algemeen onderzocht op veiligheid tijdens de zwangerschap. Deze omvatten:
- bleken
- elektrolyse
- Laser haar verwijdering
- ontharingscrèmes op recept
Als overmatige haargroei na de zwangerschap echter niet verdwijnt, kunt u met uw zorgverlener praten over de bovenstaande cosmetische opties om ongewenste haren te verwijderen.
Waarschuwingstekens
Overmatig haar tijdens de zwangerschap is meestal niets om je zorgen over te maken. In zeldzame gevallen kan het echter een teken zijn van hyperandrogenisme, een aandoening die overproductie van androgenen veroorzaakt. Androgenen verwijzen naar mannelijke geslachtshormonen, zoals testosteron.
Verschillende dingen kunnen hyperandrogenisme veroorzaken, waaronder polycysteus ovariumsyndroom en medicijnen die worden gebruikt om epilepsie te behandelen.
Naast buikhaar kan hyperandrogenisme ook leiden tot:
- hoge bloeddruk
- acne
- onregelmatige menstruatie (vóór zwangerschap)
- clitorale vergroting
- lagere stem
- snelle gewichtstoename
- grotere spiermassa
Hoewel deze aandoening zeldzaam is, kan deze invloed hebben op uw ongeboren kind. Babymeisjes lopen bijvoorbeeld het risico mannelijke kenmerken te ontwikkelen door overmatige androgenen in het bloed van hun moeder. Vertel het uw arts als u symptomen van hyperandrogenisme heeft. Ze kunnen uw hormoonspiegels testen en indien nodig medicijnen voorschrijven.
het komt neer op
In de meeste gevallen is het normaal om haar op je buik te ontwikkelen tijdens de zwangerschap, ook al lijkt het langer of dikker dan de rest van je lichaamshaar. Voor de meeste vrouwen begint dit extra haar binnen zes maanden na de bevalling te vervagen. Als u echter symptomen van hyperandrogenisme heeft, neem dan contact op met uw zorgverlener. Hoewel dit een zeldzame complicatie is, vereist het vaak medicatie.
