Praten Met Uw Kinderen Over Borstkanker

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Het ontvangen van een diagnose van borstkanker is levensveranderend. Het nieuws moeten vertellen kan angstaanjagend zijn als je je kinderen moet vertellen. Hoewel u misschien in de verleiding komt om uw diagnose voor hen te verbergen, kunnen zelfs zeer jonge kinderen stress en angst voelen en het ergste aannemen. Het is het beste om eerlijk te zijn en je dierbaren te laten weten wat er aan de hand is. Het hebben van hun steun kan op de echt zware dagen een wereld van verschil maken.

Er is geen gemakkelijke manier om je kinderen te vertellen dat je kanker hebt, maar hier zijn een paar dingen waar je rekening mee moet houden als je dat gesprek voert:

1. Plan van tevoren wat je gaat zeggen

Je hebt geen voorbereide toespraak nodig, maar je moet wel een richtlijn hebben voor wat je wilt zeggen en antwoorden op vragen die ze waarschijnlijk zullen stellen. Ze willen bijvoorbeeld weten wat kanker in algemene zin is en hoe het uw dagelijkse leven zal beïnvloeden.

2. Focus op de positieve punten

Je voelt je misschien overweldigd en onzeker over de toekomst, maar probeer zoveel mogelijk positief te zijn voor je kinderen. Vertel hen bijvoorbeeld dat u de best mogelijke zorg krijgt. Laat hen weten dat het overlevingspercentage voor borstkanker veelbelovend is. Je doel is om ze gerust te stellen, zonder garanties te bieden over wat de toekomst in petto heeft.

3. Geef nauwkeurige, duidelijke informatie

Kinderen zijn erg intuïtief en merken meer op dan u denkt. Door informatie achter te houden die hen helpt uw diagnose te begrijpen, kunnen ze tot angstaanjagende conclusies komen.

Overlaad ze niet met informatie die ze niet zullen begrijpen. Een overzicht van wat er gebeurt is voldoende. Geef eerlijke, op leeftijd afgestemde beschrijvingen over de ziekte, de behandeling ervan en de fysieke en emotionele effecten die deze op u kan hebben.

4. Zet uw diagnose in perspectief

Het is normaal dat jonge kinderen misvattingen hebben over uw ziekte. Ze denken bijvoorbeeld dat je ziek bent vanwege iets dat ze hebben gedaan. Laat hen weten dat niemand de schuld van uw kanker heeft.

Het kan ook zijn dat ze denken dat je kanker besmettelijk is, als een verkoudheid. Ze denken misschien dat ze het zullen krijgen door te dicht bij je te zijn. Neem de tijd om uit te leggen hoe kanker werkt en dat knuffelen je niet in gevaar brengt.

5. Laat ze weten dat ze niet zullen worden vergeten

Jonge kinderen hebben behoefte aan geruststelling en routine in tijden van crisis. Je hebt misschien niet langer de tijd of energie om constante zorg te bieden, maar laat ze weten dat ze de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben. Geef ze details over wie wat voor hen gaat doen wanneer u dat niet kunt.

6. Maak een foto van het nieuwe normaal

Hoewel u misschien geen tijd heeft om het voetbalteam of schoolreisjes te begeleiden, maakt u toch tijd om met uw kinderen door te brengen. Beschrijf specifieke dingen die u samen kunt doen, zoals lezen of televisie kijken.

7. Leg uit welke zichtbare effecten kankerbehandeling op u kan hebben

Laat hen weten dat de behandeling van kanker sterk is en dat u er waarschijnlijk anders uit zult zien en voelen. Laat ze weten dat je wat af kunt vallen. U kunt ook uw haar verliezen en soms erg zwak, moe of ziek zijn. Leg uit dat je ondanks deze veranderingen nog steeds hun ouder bent.

8. Bereid ze voor op je stemmingswisselingen

Vertel hen dat wanneer je verdrietig of boos lijkt, dit niet komt door iets dat ze hebben gedaan. Zorg ervoor dat ze begrijpen dat je van ze houdt en dat je niet boos op ze bent, hoe moeilijk het ook wordt.

9. Laat ze vragen stellen

Uw kinderen zullen waarschijnlijk vragen hebben, waarvan u er misschien enkele niet heeft overwogen. Geef ze de kans om alles te vragen waar ze aan denken. Geef eerlijk en gepast antwoord. Dit kan helpen om ze op hun gemak te stellen en een deel van de onzekerheid weg te nemen over wat het betekent om een moeder of vader te hebben die met kanker leeft.