Premolaire tanden bevinden zich tussen de voortanden van de hond en de kiezen. Dit zijn overgangstanden; tanden die de overgang maken tussen de scheurfunctie van de hoektanden en de slijpfunctie van de kiezen. Met andere woorden, de primaire functies van deze tanden tijdens het kauwen overlappen de functies van zowel kiezen als hoektanden.
Premolaire tanden worden eerste premolaar en tweede premolaar genoemd en er zijn er twee per kwadrant, of acht per volwassen mond. Deze kwadranten splitsen de bovenste en onderste delen van de mond in tweeën en worden linksonder, rechtsonder, linksboven en rechtsboven genoemd.
Deze tanden hebben ten minste twee knobbels of verhogingen in het kroongedeelte (bovenoppervlak) van de tand. De eerste premolaar heeft twee knobbels. De tweede premolaar kan twee linguale knobbels hebben, of kleinere knobbels die ongelijk van grootte zijn. Premolaire tanden zijn permanente tanden en kunnen bicuspiden worden genoemd.
De primitieve mens had vier premolaren per kwadrant of 16 per persoon. In de loop van de tijd zijn de mesiale premolaren - die het dichtst bij de voorkant van de mond liggen - verloren gegaan. Paleontologen noemen deze mesiale premolaren premolaar 3 en premolaar 4.
