Wat Is Erythemateus Slijmvlies? Antrum, Maag, Colon En Meer

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Overzicht

Het slijmvlies is een membraan dat de binnenkant van uw spijsverteringskanaal bekleedt. Erythemateus betekent roodheid. Dus met erythemateus slijmvlies is de binnenwand van uw spijsverteringskanaal rood.

Erythemateus slijmvlies is geen ziekte. Het is een teken dat een onderliggende aandoening of irritatie een ontsteking heeft veroorzaakt, waardoor de bloedtoevoer naar het slijmvlies is toegenomen en het rood is geworden.

De term erythemateus slijmvlies wordt voornamelijk door artsen gebruikt om te beschrijven wat ze vinden nadat ze uw spijsverteringskanaal hebben onderzocht met een verlichte scope die door uw mond of rectum is ingebracht. De bijbehorende aandoening hangt af van het deel van uw spijsverteringskanaal dat is aangetast:

• In de maag heet het gastritis.
• In de dikke darm heet het colitis.
• In het rectum heet het proctitis.

Wat zijn de symptomen?

Symptomen van erythemateus slijmvlies variëren afhankelijk van waar de ontsteking zich bevindt. De volgende locaties worden het meest getroffen:

Maag of antrum

Gastritis treft meestal uw hele maag, maar soms ook alleen het antrum - het onderste deel van de maag. Gastritis kan van korte (acute) tot lange (chronische) aard zijn.

Symptomen van acute gastritis kunnen zijn:

• licht ongemak of een vol gevoel in de linkerbovenhoek van uw buik na het eten
• misselijkheid en overgeven
• verlies van eetlust
• brandend maagzuur of indigestie, wat een brandende, doffe pijn is

Als de irritatie zo erg is dat het een maagzweer veroorzaakt, kunt u bloed overgeven. Soms heeft acute gastritis echter geen symptomen.

De meeste mensen met chronische gastritis hebben ook geen symptomen. Maar u kunt bloedarmoede krijgen door B12-tekort omdat uw maag het molecuul dat nodig is om B12 te absorberen niet meer kan afscheiden. U kunt zich vermoeid en duizelig voelen en er bleek uitzien als u bloedarmoede heeft.

Dikke darm

Je dikke darm wordt ook wel je dikke darm genoemd. Het verbindt je dunne darm met je rectum. De symptomen van colitis kunnen enigszins variëren, afhankelijk van de oorzaak, maar algemene symptomen zijn onder meer:

• diarree die bloederig kan zijn en vaak ernstig is
• buikpijn en krampen
• gezwollen buik
• gewichtsverlies

De twee meest voorkomende inflammatoire darmaandoeningen (IBD's), de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, kunnen naast uw dikke darm ontstekingen veroorzaken in andere delen van uw lichaam. Deze omvatten:

• uw ogen, waardoor ze jeuken en waterig worden
• uw huid, waardoor deze zweren of zweren gaat vormen en schilferig wordt
• uw gewrichten, waardoor ze opzwellen en pijnlijk worden
• uw mond, waardoor er zweren ontstaan

Soms ontstaan er fistels wanneer de ontsteking volledig door uw darmwand gaat. Dit zijn abnormale verbindingen tussen twee verschillende delen van uw darm - tussen uw darm en uw blaas of vagina, of tussen uw darm en de buitenkant van uw lichaam. Deze verbindingen zorgen ervoor dat ontlasting van uw darm naar uw blaas, vagina of buiten uw lichaam kan bewegen. Dit kan leiden tot infecties en ontlasting die uit uw vagina of huid komen.

Zelden kan colitis zo erg zijn dat uw dikke darm scheurt. Als dit gebeurt, kunnen ontlasting en bacteriën in uw buik terechtkomen en peritonitis veroorzaken, een ontsteking van de bekleding van uw buikholte. Dit veroorzaakt hevige buikpijn en maakt je buikwand hard. Het is een medisch noodgeval en kan levensbedreigend zijn. Werk samen met uw arts om uw symptomen onder controle te houden om deze complicatie te voorkomen.

Rectum

Je rectum is het laatste deel van je spijsverteringskanaal. Het is een buis die je dikke darm verbindt met de buitenkant van je lichaam. Symptomen van proctitis zijn onder meer:

• pijn in uw rectum of linker onderbuik voelen, of als u een stoelgang heeft
• bloed en slijm passeren met of zonder stoelgang
• het gevoel alsof uw rectum vol is en u moet vaak een stoelgang hebben
• diarree hebben

Complicaties kunnen ook symptomen veroorzaken, zoals:

• Zweren. Pijnlijke openingen in het slijmvlies kunnen optreden bij chronische ontsteking.
• Bloedarmoede. Wanneer u continu bloedt uit uw rectum, kan uw aantal rode bloedcellen dalen. Hierdoor kunt u zich moe voelen, niet op adem komen en duizelig worden. Je huid kan er ook bleek uitzien.
• Fistels. Deze kunnen net als uw dikke darm uit het rectum ontstaan.

Waardoor wordt dit veroorzaakt?

Maag of antrum

Acute gastritis kan worden veroorzaakt door:

• niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's)
• aspirine
• gal stroomt terug uit de darm
• Helicobacter pylori (H. pylori) en andere bacteriële infecties
• alcohol
• ziekte van Crohn

Chronische gastritis wordt meestal veroorzaakt door de H. pylori-infectie. Ongeveer een op de vijf blanken heeft H. pylori, en meer dan de helft van de Afro-Amerikanen, Iberiërs en ouderen heeft het.

Dikke darm

Verschillende dingen kunnen colitis veroorzaken, waaronder:

• Inflammatoire darmaandoening. Er zijn twee soorten, de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Het zijn beide auto-immuunziekten, wat betekent dat je lichaam zichzelf op een verkeerde manier aanvalt.
• Diverticulitis. Deze infectie vindt plaats wanneer kleine zakjes of zakjes die door het slijmvlies worden gemaakt, door zwakke plekken in de dikke darmwand steken.
• Infecties. Deze kunnen afkomstig zijn van bacteriën in besmet voedsel, zoals salmonella, virussen en parasieten.
• Antibiotica. Aan antibiotica gerelateerde colitis treedt meestal op nadat u sterke antibiotica heeft ingenomen die alle goede bacteriën in uw darm doden. Hierdoor kan een bacterie genaamd Clostridium difficile, die resistent is tegen het antibioticum, het overnemen.
• Gebrek aan doorbloeding. Ischemische colitis treedt op wanneer de bloedtoevoer naar een deel van uw dikke darm is verminderd of volledig is gestopt, zodat een deel van de dikke darm begint te sterven omdat het niet genoeg zuurstof krijgt.

Rectum

Enkele van de meest voorkomende oorzaken van proctitis zijn:

• dezelfde twee soorten inflammatoire darmaandoeningen die de dikke darm kunnen aantasten
• bestralingsbehandelingen aan uw rectum of prostaat

• infecties:

  • seksueel overdraagbare aandoeningen zoals chlamydia, herpes en gonorroe
  • bacteriën in besmet voedsel zoals salmonella
  • HIV

Bij zuigelingen kan door proteïne geïnduceerde proctitis, die wordt geassocieerd met het drinken van soja of koemelk, en eosinofiele proctitis, die wordt veroorzaakt door een teveel aan witte bloedcellen, eosinofielen in de voering, optreden.

Hoe het wordt gediagnosticeerd

De diagnose van erythemateus slijmvlies van een deel van uw spijsverteringskanaal wordt meestal bevestigd door biopsies van het weefsel te onderzoeken dat tijdens een endoscopie is verkregen. Bij deze procedures gebruikt uw arts een endoscoop - een dunne, verlichte buis met een camera - om doorheen te kijken om in uw spijsverteringssysteem te kijken.

Een klein stukje van het erythemateuze slijmvlies kan door de scoop worden verwijderd en onder een microscoop worden bekeken. Wanneer uw arts dit gebruikt, krijgt u meestal een medicijn waardoor u er doorheen slaapt en de procedure niet meer herinnert.

Maag of antrum

Wanneer uw arts met een scoop naar uw maag kijkt, wordt dit een bovenste endoscopie genoemd. De scoop wordt door uw neus of mond ingebracht en voorzichtig naar voren in uw maag bewogen. Uw arts zal tijdens de procedure ook naar uw slokdarm en het eerste deel van uw dunne darm (de twaalfvingerige darm) kijken.

Gastritis kan meestal worden gediagnosticeerd op basis van uw symptomen en geschiedenis, maar uw arts kan voor de zekerheid nog enkele andere tests uitvoeren. Deze omvatten:

• een ademhaling, ontlasting of bloedtest kan bevestigen of u H. pylori heeft
• een endoscopie kan uw arts in staat stellen om naar een ontsteking te zoeken en een biopsie te nemen als een gebied er verdacht uitziet of om te bevestigen dat u H. pylori heeft

Dikke darm

Wanneer uw arts naar uw rectum en dikke darm kijkt, wordt dit een colonoscopie genoemd. Hiervoor wordt de scoop in uw rectum ingebracht. Uw arts zal tijdens deze procedure naar uw hele dikke darm kijken.

Een kleinere verlichte scope, een sigmoidoscoop genaamd, kan worden gebruikt om alleen het uiteinde van uw dikke darm (de sigmoïde dikke darm) te onderzoeken, maar een colonoscopie wordt meestal uitgevoerd om naar uw hele dikke darm te kijken om biopsieën van abnormale gebieden of monsters te nemen om te gebruiken om te kijken voor infectie.

Andere tests die uw arts mogelijk doet, zijn onder meer:

• bloedonderzoek om bloedarmoede of markers van een auto-immuunziekte te zoeken
• ontlastingstests om te zoeken naar infecties of bloed die u niet kunt zien
• een CT- of MRI-scan om naar de hele darm te kijken of naar een fistel te zoeken

Rectum

Een sigmoidoscoop kan worden gebruikt om uw rectum te onderzoeken op zoek naar proctitis en biopsieweefsel. Een colonoscopie kan worden gebruikt als uw arts naar uw hele dikke darm en uw rectum wil kijken. Andere tests kunnen zijn:

• bloedonderzoek voor infecties of bloedarmoede
• een ontlastingsmonster om te testen op infectie of seksueel overdraagbare aandoeningen
• een CT-scan of MRI als uw arts vermoedt dat er een fistel bestaat

Relatie met kanker

H. pylori kan chronische gastritis veroorzaken, wat kan leiden tot zweren en soms tot maagkanker. Studies suggereren dat uw risico op maagkanker drie tot zes keer hoger kan zijn als u H. pylori heeft dan wanneer u dat niet doet, maar niet alle artsen zijn het met deze cijfers eens.

Vanwege het verhoogde risico is het belangrijk dat H. pylori wordt behandeld en uit uw maag wordt verwijderd.

Colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn verhogen het risico op darmkanker, nadat u ze ongeveer acht jaar heeft gehad. Op dat moment zal uw arts u aanraden om elk jaar een colonoscopie te ondergaan, zodat kanker vroegtijdig wordt opgemerkt als deze zich ontwikkelt. Als uw colitis ulcerosa alleen uw rectum aantast, neemt uw risico op kanker niet toe.

Hoe het wordt behandeld

De behandeling varieert afhankelijk van de oorzaak, maar de eerste stap is altijd om te stoppen met alles wat het veroorzaakt of verergert, zoals alcohol, NSAID's of aspirine, een vezelarm dieet of stress. De ontsteking verbetert snel nadat het irriterende middel is verwijderd.

Maag of antrum

Verschillende medicijnen die uw maagzuur verminderen, zijn verkrijgbaar op recept en zonder recept verkrijgbaar. Het verminderen van maagzuur helpt de ontsteking te genezen. Deze medicijnen kunnen worden aanbevolen of voorgeschreven door uw arts:

• Maagzuurremmers. Deze neutraliseren maagzuur en stoppen maagpijn snel.
• Protonpompremmers. Deze stoppen de zuurproductie. Als u veel van dit medicijn lange tijd gebruikt, kunnen uw botten zwak worden, dus u moet mogelijk calcium meenemen.
• Histamine-2 (H2) -receptorantagonisten. Deze verminderen de hoeveelheid zuur die uw maag produceert.

Specifieke behandelingen zijn onder meer:

• Als de oorzaak NSAID's of aspirine is: deze geneesmiddelen moeten worden stopgezet en een of meer van de bovenstaande medicijnen moeten worden ingenomen.
• Voor een H. pylori-infectie: u wordt gedurende 7 tot 14 dagen behandeld met een combinatie van antibiotica.
• B-12-tekort: dit tekort kan worden behandeld met vervangende opnamen.
• Als een biopsie precancereuze veranderingen vertoont: u zult waarschijnlijk eenmaal per jaar een endoscopie ondergaan om kanker te zoeken.

Andere behandelingen zijn onder meer:

• Vermindering of eliminatie van alcohol, wat de irritatie vermindert waaraan uw maagwand wordt blootgesteld.
• Vermijd voedsel waarvan u weet dat het uw maag van streek maakt of brandend maagzuur veroorzaakt, wat ook maagirritatie vermindert en uw symptomen kan helpen.

Dikke darm

Behandeling van colitis is gebaseerd op de oorzaak:

• Inflammatoire darmaandoening wordt behandeld met medicijnen die ontstekingen verminderen en uw immuunsysteem onderdrukken. Het veranderen van uw dieet en het verminderen van uw stressniveau kan ook helpen de symptomen te verminderen of weg te houden. Soms is chirurgische verwijdering van ernstig beschadigde delen van uw dikke darm noodzakelijk.
• Diverticulitis wordt behandeld met antibiotica en een dieet dat voldoende vezels bevat. Soms is het ernstig genoeg om te vereisen dat u in het ziekenhuis wordt opgenomen en behandeld met IV-antibiotica en een vloeibaar dieet om uw dikke darm te laten rusten.
• Bacteriële infecties worden behandeld met antibiotica.
• Virale infecties worden behandeld met antivirale middelen.
• Parasieten worden behandeld met antiparasitaire middelen.
• Aan antibiotica gerelateerde colitis wordt behandeld met antibiotica waartegen Clostridium difficile niet resistent is, maar soms is het erg moeilijk om er volledig vanaf te komen.
• Ischemische colitis wordt meestal behandeld door de oorzaak van de verminderde doorbloeding vast te stellen. Vaak moet de beschadigde dikke darm operatief worden verwijderd.

Rectum

• Inflammatoire darmaandoeningen in het rectum worden op dezelfde manier behandeld als in de dikke darm, met medicatie en veranderingen in levensstijl.
• Ontsteking veroorzaakt door bestralingstherapie vereist geen behandeling als deze mild is. Ontstekingsremmende medicijnen kunnen worden gebruikt als het ernstiger is.
• Infecties worden behandeld met antibiotica of antivirale middelen, afhankelijk van de oorzaak.
• De aandoeningen bij zuigelingen worden behandeld door te bepalen welke voedingsmiddelen en dranken het probleem veroorzaken en deze te vermijden.

Wat zijn de vooruitzichten?

De symptomen van erythemateus slijmvlies als gevolg van een ontsteking kunnen mild of ernstig zijn en verschillen afhankelijk van welk deel van uw spijsverteringskanaal erbij betrokken is. Er bestaan effectieve manieren om deze aandoeningen te diagnosticeren en te behandelen.

Het is belangrijk dat u uw arts bezoekt als u de symptomen heeft van gastritis, colitis of proctitis. Op die manier kan uw aandoening worden gediagnosticeerd en behandeld voordat deze te ernstig wordt of u complicaties ontwikkelt.