Chemische Onbalans In De Hersenen

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is een chemische onbalans in de hersenen?

Een chemische onbalans in de hersenen zou optreden wanneer er te veel of te weinig van bepaalde chemicaliën, neurotransmitters genaamd, in de hersenen zijn.

Neurotransmitters zijn natuurlijke chemicaliën die de communicatie tussen uw zenuwcellen helpen vergemakkelijken. Voorbeelden zijn noradrenaline en serotonine.

Er wordt vaak gezegd dat psychische aandoeningen, zoals depressie en angst, worden veroorzaakt door een chemische onbalans in de hersenen. De hypothese wordt soms de chemische onbalanshypothese of de chemische onbalanstheorie genoemd.

Als je je afvraagt of de symptomen die je hebt worden veroorzaakt door een chemische onevenwichtigheid, is het belangrijk om te weten dat er nogal wat controverse bestaat over deze theorie.

In feite heeft de medische gemeenschap deze theorie grotendeels weerlegd. Onderzoekers stellen dat de hypothese over chemische onevenwichtigheden meer een beeldspraak is. Het geeft niet echt de ware complexiteit van deze omstandigheden weer.

Met andere woorden, psychische aandoeningen worden niet alleen veroorzaakt door chemische onevenwichtigheden in de hersenen. Er komt veel meer bij kijken.

Wat zijn de symptomen van een chemische onbalans in de hersenen?

Eind jaren vijftig stelden wetenschappers voor het eerst het idee voor dat psychische aandoeningen worden veroorzaakt door een chemische onbalans in de hersenen. Onderzoek was destijds gericht op de rol die chemicaliën in de hersenen spelen bij depressie en angst.

Deze onderzoekers veronderstelden dat lagere dan normale niveaus van neurotransmitters kunnen leiden tot symptomen zoals:

• gevoelens van verdriet, hulpeloosheid, waardeloosheid of leegte
• te veel eten of verlies van eetlust
• slapeloosheid of te veel slapen
• rusteloosheid
• prikkelbaarheid
• een gevoel van naderend onheil of gevaar
• gebrek aan energie
• afstand nemen van anderen
• gevoelloosheid of gebrek aan empathie
• extreme stemmingswisselingen
• gedachten om jezelf of anderen pijn te doen
• niet in staat zijn om dagelijkse activiteiten uit te voeren
• stemmen in je hoofd horen
• misbruik van alcohol of drugs
• een onvermogen om te concentreren

Wat veroorzaakt een chemische onbalans in de hersenen?

De exacte oorzaak van psychische stoornissen is nog steeds onduidelijk. Volgens de Mayo Clinic zijn onderzoekers van mening dat zowel genetica als omgevings- en sociale factoren, zoals stress of trauma, een rol spelen.

De theorie van chemische onevenwichtigheden is niet bewezen en wordt vaak aangehaald als verklaring voor psychische aandoeningen. Er staat dat deze aandoeningen worden veroorzaakt door een onevenwicht van neurotransmitters tussen zenuwcellen in de hersenen.

Zo zou depressie bijvoorbeeld het gevolg zijn van te weinig serotonine in de hersenen. Maar de theorie verklaart niet hoe deze chemicaliën in de eerste plaats uit balans raken.

Zoals Harvard Medical School meldt, zijn er op elk moment waarschijnlijk miljoenen verschillende chemische reacties in de hersenen. Deze reacties zijn verantwoordelijk voor iemands stemming en algemene gevoelens.

Er is geen manier om te zeggen of iemand op een bepaald moment echt een chemische onbalans in zijn hersenen heeft.

Het meest gebruikte bewijs ter ondersteuning van de theorie van chemische onevenwichtigheden is de effectiviteit van antidepressiva. Deze medicijnen werken door de hoeveelheden serotonine en andere neurotransmitters in de hersenen te verhogen.

Echter, alleen omdat de stemming van een persoon kan worden verhoogd met medicijnen die hersenchemicaliën verhogen, wil nog niet zeggen dat hun symptomen in de eerste plaats werden veroorzaakt door een tekort aan die chemische stof. Het is ook mogelijk dat lage serotoninespiegels gewoon een ander symptoom van depressie zijn, niet de oorzaak.

Veel mensen met een depressie worden niet beter na behandeling met dit soort medicijnen. Een studie schat dat de huidige antidepressiva op de markt slechts werken bij ongeveer 50 procent van degenen met een depressie.

Is er een test om een chemische onbalans in de hersenen te identificeren?

Er zijn geen betrouwbare tests om uit te zoeken of u een chemische onbalans in uw hersenen heeft. Tests die urine, speeksel of bloed gebruiken om neurotransmitters in de hersenen te meten, zullen waarschijnlijk niet erg nauwkeurig zijn.

Niet alle neurotransmitters worden in de hersenen geproduceerd. Momenteel op de markt gebrachte tests zullen geen onderscheid kunnen maken tussen neurotransmitterniveaus in uw hersenen en neurotransmitterniveaus in het lichaam.

Bovendien veranderen de niveaus van neurotransmitters in uw lichaam en hersenen voortdurend en snel. Dit maakt dergelijke tests onbetrouwbaar.

Diagnose van psychische stoornissen

Geestelijke gezondheidsproblemen worden niet gediagnosticeerd met chemische tests. Uw behandelplan zal ook niet door dergelijke tests worden geleid.

Uw zorgverlener kan bloedonderzoeken laten doen om andere aandoeningen uit te sluiten, zoals een schildklieraandoening of vitaminetekort, die symptomen van een psychische aandoening kunnen veroorzaken.

Als er geen onderliggende ziekte wordt gevonden, wordt u waarschijnlijk doorverwezen naar een professional in de geestelijke gezondheidszorg, zoals een psychiater of psycholoog. Ze zullen een psychologische evaluatie uitvoeren.

Dit omvat een reeks vragen over uw:

• gedachten
• gevoelens
• eet- en slaapgewoonten
• dagelijkse activiteiten

Hoe wordt een chemische onbalans in de hersenen behandeld?

Er zijn verschillende medicijnen waarvan wordt aangenomen dat ze werken door de niveaus van bepaalde hersenchemicaliën te veranderen. Deze medicijnen veranderen de niveaus van dopamine, noradrenaline, serotonine of norepinephrine. Sommigen werken aan een combinatie van nog twee van deze chemicaliën.

Voorbeelden van deze medicijnen zijn:

• Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's). SSRI's werken door de reabsorptie van serotonine te blokkeren. Voorbeelden zijn fluoxetine (Prozac), paroxetine (Paxil) en citalopram (Celexa).
• Serotonine-norepinefrine-heropnameremmers (SNRI's). Dit omvat duloxetine (Cymbalta) en venlafaxine (Effexor XR). SNRI's werken door de reabsorptie van zowel serotonine als noradrenaline te blokkeren, wat leidt tot verhoogde niveaus van deze twee chemicaliën in de hersenen.
• Tricyclische antidepressiva (TCA's). Voorbeelden zijn imipramine (Tofranil) en nortriptyline (Pamelor). TCA's blokkeren de reabsorptie van noradrenaline en serotonine.
• Norepinephrine-dopamine-heropnameremmers (NDRI's). NDRI's, zoals bupropion (Wellbutrin), voorkomen dat uw hersenen de neurotransmitters noradrenaline en dopamine opnieuw opnemen.
• Monoamine-oxidaseremmers (MAO-remmers). MAO-remmers voorkomen dat uw hersenen norepinefrine, serotonine en dopamine afbreken. Deze medicijnen, waaronder isocarboxazid (Marplan) en fenelzine (Nardil), zijn niet zo populair als andere soorten antidepressiva.

Als het gaat om psychische aandoeningen, spelen er waarschijnlijk veel factoren een rol. Het is moeilijk te zeggen of een bepaald medicijn voor genezing zal zorgen.

Voor sommige mensen zijn depressie en andere psychische aandoeningen episodisch, wat betekent dat de symptomen komen en gaan. Medicijnen kunnen mogelijk helpen uw symptomen onder controle te houden, maar het kan lang duren voordat de stoornis in remissie is. Symptomen kunnen ook later terugkomen.

Tijdens het gebruik van medicijnen voor een psychische aandoening zijn gesprekstherapie-technieken ook een belangrijke aanvulling op uw behandelplan. Psychotherapie helpt je denk- en gedragspatronen om te zetten in gezondere.

Een voorbeeld is cognitieve gedragstherapie. Dit type therapie kan helpen voorkomen dat uw depressie terugkeert zodra u zich beter voelt.

Wat zijn de vooruitzichten?

Geestelijke gezondheidsproblemen zijn niet zo eenvoudig als een chemische onbalans in de hersenen. Er is weinig bewijs om te bewijzen dat een onevenwicht in bepaalde hersenchemicaliën de oorzaak is van elk type psychische aandoening.

Als u een van de tekenen en symptomen van een psychische aandoening ervaart, is het belangrijk om een arts te raadplegen voor een diagnose.

Aarzel niet om hulp te krijgen.

Zodra u een diagnose krijgt, moet u mogelijk verschillende medicijnen of combinaties van medicijnen proberen voordat u degene vindt die voor u werkt.

Uw zorgverlener moet bij het bepalen van een behandelplan rekening houden met verschillende variabelen. Geduld is de sleutel. Zodra u de juiste behandeling heeft gevonden, vertonen de meeste mensen binnen 6 weken verbetering van hun symptomen.