Xanax-verslaving: Symptomen, Hulp Krijgen, Detox, Behandeling En Meer

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Overzicht

Xanax is de merknaam van het medicijn alprazolam. Alprazolam is zeer verslavend en wordt vaak voorgeschreven. Het behoort tot een klasse geneesmiddelen die benzodiazepinen worden genoemd.

Veel mensen nemen het eerst op advies van hun arts. Het wordt gebruikt om te behandelen:

spanning
gegeneraliseerde angst
angststoornis

Xanax kan echter ook illegaal worden verkregen.

Lees verder voor meer informatie over Xanax-verslaving en herstel.

Wat zijn de bijwerkingen van gebruik?

Op korte termijn ontspant Xanax de spieren en verlicht het rusteloosheid en angst.

Het kan ook 'rebound'-symptomen veroorzaken. Dit treedt op wanneer de symptomen die u Xanax gebruikt om te behandelen, ernstiger terugkomen als u stopt met het gebruik van de medicatie.

Andere veel voorkomende bijwerkingen zijn:

Humeur:

ontspanning
euforie
stemmingswisselingen of prikkelbaarheid

Gedragsmatig:

verlies van interesse in seks

Fysiek:

duizeligheid
droge mond
erectiestoornissen
vermoeidheid
misselijkheid
braken
slechte coördinatie
toevallen
kortademigheid
onduidelijke spraak
trillingen

Psychologisch:

gebrek aan aandacht
verwarring
geheugenproblemen
ongeremdheid

Net als andere benzodiazepines, schaadt Xanax de rijvaardigheid. Het wordt ook geassocieerd met een verhoogd risico op vallen, botbreuken en verkeersongevallen.

Is afhankelijkheid hetzelfde als verslaving?

Afhankelijkheid en verslaving zijn niet hetzelfde.

Afhankelijkheid verwijst naar een fysieke toestand waarin je lichaam afhankelijk is van het medicijn. Bij drugsverslaving heb je steeds meer van de stof nodig om hetzelfde effect (tolerantie) te bereiken. U ervaart mentale en fysieke effecten (ontwenning) als u stopt met het gebruik van het medicijn.

Als je verslaafd bent, kun je niet stoppen met het gebruik van een medicijn, ongeacht de negatieve gevolgen. Verslaving kan voorkomen met of zonder fysieke afhankelijkheid van het medicijn. Fysieke afhankelijkheid is echter een veelvoorkomend kenmerk van verslaving.

Hoe ziet verslaving eruit?

Er zijn enkele veelvoorkomende tekenen van verslaving, ongeacht de gebruikte stof. Algemene waarschuwingssignalen voor een verslaving zijn onder meer:

U gebruikt of wilt het medicijn regelmatig gebruiken.
Er is een drang om te gebruiken die zo intens is dat het moeilijk is om je op iets anders te concentreren.
U moet meer van het medicijn gebruiken om dezelfde 'high' (tolerantie) te bereiken.
U neemt steeds meer van het medicijn of neemt het medicijn voor langere tijd in dan de bedoeling was.
U houdt altijd een voorraad van het medicijn bij de hand.
Er wordt geld uitgegeven om het medicijn te verkrijgen, zelfs als het krap is.
Je ontwikkelt gevaarlijk gedrag om de drug te verkrijgen, zoals stelen of geweld.
U ondergaat risicovol gedrag terwijl u onder invloed bent van de drug, zoals onbeschermde seks hebben of autorijden.
U gebruikt het medicijn ondanks de bijbehorende moeilijkheden, risico's en problemen.
Er wordt veel tijd besteed aan het verkrijgen, gebruiken en herstellen van de effecten van het medicijn.
U probeert het medicijn niet meer te gebruiken.
U ervaart ontwenningsverschijnselen zodra u stopt met het gebruik van het medicijn.

Hoe verslaving bij anderen te herkennen

Je geliefde probeert misschien hun verslaving voor jou te verbergen. Je vraagt je misschien af of het drugs of iets anders is, zoals een veeleisende baan of een stressvolle levensverandering.

De volgende zijn veelvoorkomende tekenen van verslaving:

Stemmingswisselingen. Je geliefde lijkt misschien prikkelbaar of ervaart depressie of angst.
Veranderingen in gedrag. Ze kunnen geheimzinnig of agressief zijn.
Veranderingen in uiterlijk. Uw geliefde is mogelijk onlangs afgevallen of aangekomen.
Gezondheidsproblemen. Je geliefde kan veel slapen, traag lijken of misselijkheid, braken of hoofdpijn hebben.
Sociale veranderingen. Ze kunnen zich terugtrekken uit hun gebruikelijke sociale activiteiten en hebben relatieproblemen.
Slechte cijfers of werkprestaties. Uw geliefde heeft mogelijk een gebrek aan interesse of aanwezigheid op school of werk en ontvangt slechte cijfers of recensies.
Geldproblemen. Ze kunnen problemen hebben met het betalen van rekeningen of andere geldproblemen, vaak zonder een logische reden.

Wat te doen als je denkt dat een geliefde verslaafd is

De eerste stap is om eventuele misvattingen over verslaving te identificeren. Onthoud dat chronisch drugsgebruik de hersenen verandert. Dit kan het steeds moeilijker maken om te stoppen met het gebruik van het medicijn.

Lees meer over de risico's en bijwerkingen van stoornissen in het gebruik van middelen, inclusief de tekenen van intoxicatie en overdosering. Bekijk de behandelingsopties die u aan uw geliefde kunt voorstellen.

Denk goed na over hoe u uw zorgen het beste kunt delen. Als u overweegt een interventie te organiseren, bedenk dan dat dit mogelijk niet tot een positieve uitkomst leidt.

Hoewel een interventie uw geliefde kan aanmoedigen om behandeling te zoeken, kan het ook het tegenovergestelde effect hebben. Interventies in de vorm van confrontaties kunnen leiden tot schaamte, woede of sociale terugtrekking. In sommige gevallen is een niet-bedreigend gesprek een betere optie.

Wees voorbereid op elk mogelijk resultaat. Uw geliefde weigert misschien toe te geven dat ze überhaupt drugs gebruiken of weigert zich te laten behandelen. Als dat gebeurt, kan het nuttig zijn om verdere bronnen te zoeken of een steungroep te zoeken voor familieleden of vrienden van mensen die met een verslaving leven.

Waar te beginnen als u of uw geliefde hulp nodig heeft

Om hulp vragen is een belangrijke eerste stap. Als u - of uw geliefde - klaar bent om behandeld te worden, kan het nuttig zijn om contact op te nemen met een ondersteunende vriend of familielid voor ondersteuning.

U kunt ook beginnen met het maken van een doktersafspraak. Uw arts kan uw algehele gezondheid beoordelen door een lichamelijk onderzoek uit te voeren. Ze kunnen ook al uw vragen over het gebruik van Xanax beantwoorden en u zo nodig doorverwijzen naar een behandelcentrum.

Hoe een behandelcentrum te vinden

Vraag uw arts of een andere gezondheidswerker om een aanbeveling. U kunt ook zoeken naar een behandelcentrum in de buurt van waar u woont met de Behavioral Health Treatment Services Locator. Het is een gratis online tool die wordt aangeboden door de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA).

Wat te verwachten van detox

Symptomen van ontwenning van Xanax zijn ernstiger dan die van andere benzodiazepines. Intrekking kan plaatsvinden na inname van het medicijn gedurende slechts een week.

Ontwenningsverschijnselen van Xanax kunnen zijn:

pijntjes en kwaaltjes
agressie
ongerustheid
wazig zicht
duizeligheid
hoofdpijn
overgevoeligheid voor licht en geluid
slapeloosheid
prikkelbaarheid en stemmingswisselingen
misselijkheid
braken
gevoelloosheid en tintelingen in handen, voeten of gezicht
trillingen
gespannen spieren
nachtmerries
depressie
paranoia
zelfmoordgedachten
moeite met ademhalen

Ontgifting (detox) is een proces dat is bedoeld om u te helpen veilig te stoppen met het gebruik van Xanax terwijl u uw ontwenningsverschijnselen minimaliseert en beheert. Detox wordt meestal gedaan in een ziekenhuis of revalidatiecentrum onder medisch toezicht.

In veel gevallen wordt het gebruik van Xanax na verloop van tijd stopgezet. Het kan worden geruild voor een ander, langer werkend benzodiazepine. In beide gevallen neemt u steeds minder van het medicijn totdat het uit uw systeem is verdwenen. Dit proces wordt tapering genoemd en kan tot zes weken duren. In sommige gevallen kan het langer duren. Uw arts kan ook andere medicijnen voorschrijven om uw ontwenningsverschijnselen te verlichten.

Wat te verwachten van behandeling

Het doel van de behandeling is het vermijden van langdurig gebruik van Xanax. De behandeling kan ook andere onderliggende aandoeningen behandelen, zoals angst of depressie.

Er zijn verschillende behandelingsopties beschikbaar voor Xanax-verslaving. Vaak wordt er meer dan één tegelijk gebruikt. Uw behandelplan kan een of meer van de volgende omvatten:

Behandeling

Cognitieve gedragstherapie (CGT) is de meest voorkomende vorm van therapie voor benzodiazepineverslaving. CBT richt zich op de leerprocessen die ten grondslag liggen aan stoornissen in het gebruik van middelen. Het omvat het werken met een therapeut om een reeks gezonde coping-strategieën te ontwikkelen.

Onderzoek heeft aangetoond dat CBT bij gebruik naast tapering effectief is in het verminderen van het gebruik van benzodiazepine gedurende een periode van drie maanden.

Andere veel voorkomende gedragstherapieën zijn:

zelfcontrole training
cue blootstelling
individuele begeleiding
huwelijks- of gezinsbegeleiding
opleiding
steungroepen

Medicatie

De detoxperiode voor Xanax kan langer zijn dan de detoxperiode voor andere geneesmiddelen. Dit komt omdat de medicatiedosis langzaam moet worden afgebouwd. Als gevolg hiervan overlapt detox vaak met andere vormen van behandeling.

Als u eenmaal bent gestopt met het gebruik van Xanax of andere benzodiazepines, hoeft u geen aanvullende medicatie te nemen. Mogelijk krijgt u andere medicatie voorgeschreven om depressie, angst of een slaapstoornis te behandelen.

Wat zijn de vooruitzichten?

Xanax-verslaving is een behandelbare aandoening. Hoewel de behandelresultaten vergelijkbaar zijn met die van andere chronische aandoeningen, is herstel een continu proces dat tijd kan vergen.

Geduld, vriendelijkheid en vergeving zijn van cruciaal belang. Wees niet bang om hulp te zoeken als je die nodig hebt. Uw arts kan u helpen bij het vinden van ondersteuningsbronnen in uw omgeving.

Hoe u het risico op terugval kunt verminderen

Terugval maakt deel uit van het herstelproces. Het beoefenen van terugvalpreventie en -beheer kan uw herstelvooruitzichten op lange termijn verbeteren.

Het volgende kan u helpen uw risico op terugval na verloop van tijd te verlagen:

Identificeer en vermijd drugstriggers, zoals plaatsen, mensen of objecten.
Bouw een ondersteunend netwerk op van familieleden, vrienden en zorgverleners.
Neem deel aan het uitvoeren van activiteiten of werk.
Adopteer gezonde gewoonten, waaronder regelmatige lichaamsbeweging, een uitgebalanceerd dieet en goede slaapgewoonten.
Stel zelfzorg voorop, vooral als het gaat om uw geestelijke gezondheid.
Verander de manier waarop je denkt.
Ontwikkel een gezond zelfbeeld.
Plan voor de toekomst.

Afhankelijk van uw situatie kan het verminderen van uw risico op terugval ook het volgende omvatten: