Het Ggo-debat

Het Ggo-debat
Het Ggo-debat

Video: Het Ggo-debat

Video: Het Ggo-debat
Video: ДЕНЬ ПЕТЬКИ И ЖЕЛЕЙНЫЙ МЕДВЕДЬ ВАЛЕРА 2024, Mei
Anonim

De kwestie van genetisch gemodificeerde organismen (GGO's) in relatie tot onze voedselvoorziening is een voortdurende, genuanceerde en zeer controversiële kwestie.

Individuen uit de wetenschappelijke en medische sector staan aan beide kanten van het argument, sommigen beweren dat genetisch gemodificeerde gewassen helpen bij het oplossen van problemen met honger en een toenemende wereldbevolking, terwijl anderen denken dat ze meer kwaad dan goed doen - beide voor het milieu en mensen.

Met talloze studies die beide kanten ondersteunen, doen velen van ons zich afvragen: wie moeten we geloven?

Om u een duidelijker beeld te geven van de problemen en argumenten rond GGO's, vroegen we om twee professionele meningen van beide drastisch verschillende kanten: Dr. Sarah Evanega, een plantenbioloog, en Dr. David Perlmutter, een door de raad gecertificeerde neuroloog. Dit is wat ze te zeggen hadden:

ggo faceoff
ggo faceoff

Deel op Pinterest

Dr. David Perlmutter: Genetische modificatie van landbouwzaden is niet in het belang van de planeet of haar bewoners. Genetisch gemodificeerde (GM) gewassen worden geassocieerd met een toenemend gebruik van chemicaliën, zoals glyfosaat, die giftig zijn voor het milieu en voor de mens. Deze chemicaliën verontreinigen niet alleen onze voedsel- en watervoorraden, maar brengen ook de bodemkwaliteit in gevaar en worden in feite geassocieerd met een verhoogde vatbaarheid voor ziekten in gewassen.

Dit leidt uiteindelijk tot een toename van het gebruik van pesticiden en verstoort ecosystemen verder. En toch hebben we ondanks deze nadelen geen verhoogd opbrengstpotentieel van gg-gewassen gezien, hoewel dat altijd een van de beloften van gg-zaden is geweest.

Gelukkig zijn er innovatieve alternatieven voor de problematiek van voedselonzekerheid die niet afhankelijk zijn van het gebruik van gg-gewassen.

Dr. Sarah Evanega: Genetisch gemodificeerd organisme (GGO) voedsel is veilig. In dat opzicht weerspiegelt mijn standpunt het standpunt van de National Academies of Sciences en de meerderheid van de wetenschappelijke wereld van de wereld.

Ik eet GGO-voedsel, net als mijn drie jonge kinderen, omdat ik vertrouwen heb in de veiligheid van deze producten. Ik steun GGO-voedsel omdat ik ervan overtuigd ben dat GGO-gewassen armoede en honger onder kleine boeren in ontwikkelingslanden kunnen helpen verminderen. Ze kunnen ook de milieu-impact van de landbouw in het algemeen verminderen.

Genetische manipulatie is een hulpmiddel dat ons kan helpen gewassen te kweken die bestand zijn tegen droogte, ziekten en plagen, wat betekent dat boeren hogere opbrengsten halen uit de gewassen die ze verbouwen om hun gezin te voeden en extra inkomen te genereren. We hebben keer op keer gezien dat boeren die GGO-gewassen telen in Afrika en Zuid- en Oost-Azië extra geld verdienen dat hen helpt dingen te doen die wij westerlingen als vanzelfsprekend beschouwen - zoals hun kinderen naar school sturen en een propaankachel kopen zodat ze geen langer moeten koken boven vuren gestookt met koemest.

In ontwikkelingslanden wordt veel van het onkruid gedaan door vrouwen en kinderen. Door gewassen te verbouwen die herbicidetoepassingen kunnen verdragen, worden de kinderen vrijgemaakt om naar school te gaan en hebben de vrouwen de tijd om een inkomen te verdienen om hun families te helpen.

Ik ken veel van de wetenschappers die genetische manipulatie gebruiken om verbeterde gewassen te telen, en ik ben getuige geweest van hun toewijding om de wereld een betere plek te maken. Ik steun GGO-voedsel omdat ik uit de eerste hand heb gezien hoe het het leven van mensen kan verbeteren. Voor boeren is toegang tot GGO's een kwestie van sociale en ecologische rechtvaardigheid.

Deel op Pinterest

DP: Zonder twijfel hebben de verschillende giftige herbiciden die royaal op genetisch gemodificeerde gewassen worden toegepast een vernietigend effect. Wat betreft de voedingskwaliteit van conventioneel versus genetisch gemodificeerd voedsel, is het belangrijk om te begrijpen dat het mineraalgehalte in belangrijke mate afhankelijk is van de verschillende op aarde gebaseerde micro-organismen. Wanneer de grond wordt behandeld met glyfosaat, zoals zo vaak het geval is bij genetisch gemodificeerde gewassen, veroorzaakt het in feite sterilisatie en ontneemt het de plant zijn minerale opnamevermogen.

Maar om eerlijk te zijn, de wetenschappelijke literatuur wijst niet op een dramatisch verschil in de voedingskwaliteit in vergelijking met conventionele en genetisch gemodificeerde landbouwproducten in termen van vitamines en mineralen.

Het is nu echter goed onderbouwd dat er gezondheidsrisico's verbonden zijn aan blootstelling aan glyfosaat. De Wereldgezondheidsorganisatie heeft glyfosaat gekarakteriseerd als een "waarschijnlijk carcinogeen voor de mens". Dit is de vuile waarheid waarvan de grote agribusiness niet wil dat we het begrijpen of er zelfs maar bewust van zijn. Ondertussen wordt geschat dat meer dan 1,6 miljard kilogram van deze zeer giftige chemische stof is toegepast op gewassen over de hele wereld. En voor alle duidelijkheid, GM-herbicideresistente gewassen vertegenwoordigen nu meer dan 50 procent van het wereldwijde gebruik van glyfosaat.

SE: Vanuit gezondheidsoogpunt is GGO-voedsel niet anders dan niet-GGO-voedsel. Ze kunnen zelfs zelfs gezonder zijn. Stel je pinda's voor die genetisch gemanipuleerd kunnen worden om het niveau van aflatoxine en glutenvrije tarwe te verlagen, wat mensen met coeliakie een gezonde en smakelijke broodoptie zou geven. Genetisch gemodificeerde maïs heeft het natuurlijk mycotoxine - een toxine dat zowel gezondheidsproblemen als economische verliezen veroorzaakt - met een derde verlaagd.

Andere GMO-voedingsmiddelen, zoals met vitamine A verrijkte gouden rijst, zijn verrijkt met vitamines en mineralen om gezondere basisvoedingsmiddelen te creëren en ondervoeding te helpen voorkomen.

Over het algemeen heeft het proces van het engineeren van gewassen om een bepaald kenmerk te bevatten, zoals plaagbestendigheid of droogtetolerantie, echter geen invloed op de voedingskwaliteit van voedsel. Insectenresistente Bacillus thuringiensis (Bt) -gewassen verminderen of elimineren in feite de behoefte aan toepassingen van pesticiden, wat hun gezondheid en veiligheid verder verbetert.

We hebben dit gezien in Bangladesh, waar boeren hun traditionele auberginegewassen tot aan de oogst met pesticiden zouden besproeien - wat betekende dat boeren veel blootstelling aan pesticiden kregen en consumenten veel pesticidenresidu kregen. Sinds ze ongediertebestendige Bt-aubergines hebben gekweekt, hebben ze hun toepassingen van pesticiden aanzienlijk kunnen verminderen. En dat betekent dat GGO-gewassen niet alleen gezonder zijn voor de boer, maar ook voor de consument.

Evenzo hebben onderzoeken aangetoond dat een nieuwe ziekteresistente GGO-aardappel het gebruik van fungiciden tot 90 procent zou kunnen verminderen. Nogmaals, dit zou zeker tot een gezondere aardappel leiden, vooral omdat zelfs biologische boeren pesticiden gebruiken.

Ik begrijp dat mensen legitieme zorgen hebben over sterk verwerkt voedsel, zoals gebakken goederen, ontbijtgranen, frites en andere snacks en gemaksvoedsel, die vaak zijn gemaakt van maïs, soja, suikerbieten en andere genetisch gemodificeerde gewassen. Het is echter het productieproces dat deze artikelen minder gezond maakt dan hele voedingsmiddelen, zoals fruit, groenten en granen. De herkomst van de ingrediënten is niet relevant.

Deel op Pinterest

DP: Geen twijfel mogelijk. Onze ecosystemen zijn geëvolueerd om in balans te werken. Telkens wanneer schadelijke chemicaliën zoals glyfosaat in een ecosysteem worden geïntroduceerd, verstoort dit de natuurlijke processen die onze omgeving gezond houden.

Het gegevensbeschermingsprogramma van USDA meldde in 2015 dat 85 procent van de gewassen residuen van bestrijdingsmiddelen bevatte. Andere studies die naar de pesticideniveaus in grondwater hebben gekeken, meldden dat 53 procent van hun bemonsteringslocaties een of meer pesticiden bevatten. Deze chemicaliën vervuilen niet alleen onze water- en voedselvoorraden, ze besmetten ook de voorraden voor andere organismen in de omgeving. Dus het feit dat GM-zaden nu meer dan 50 procent van het wereldwijde gebruik van glyfosaat uitmaken, is zeker zorgwekkend.

Maar misschien nog belangrijker is dat deze chemicaliën het microbioom van de bodem schaden. We beginnen nu pas te beseffen dat de verschillende organismen die in de bodem leven, de planten beschermen en ziekteresistent maken. Het vernietigen van deze beschermende organismen met behulp van deze chemicaliën verzwakt de natuurlijke afweermechanismen van planten en vereist daarom het gebruik van nog meer pesticiden en andere chemicaliën.

We erkennen nu dat planten, net als dieren, niet autonoom zijn, maar eerder bestaan in een symbiotische relatie met diverse micro-organismen. Planten zijn voor hun gezondheid en ziekteresistentie vitaal afhankelijk van bodemmicroben.

SE: GGO's hebben een positieve impact op de gezondheid van het milieu. Onlangs bleek uit een meta-analyse van 20 jaar aan gegevens dat het verbouwen van genetisch gemodificeerde insectenbestendige maïs in de Verenigde Staten het gebruik van insecticiden drastisch heeft verminderd. Door de populatie van schadelijke insectenplagen te onderdrukken, heeft het ook een 'halo-effect' gecreëerd dat boeren ten goede komt bij het telen van niet-gg- en biologische groentegewassen, waardoor ze ook hun gebruik van pesticiden kunnen verminderen.

We zien ook het gebruik van genetische manipulatie om gewassen te telen die hun eigen stikstof kunnen produceren, gedijen in droge omstandigheden en ongedierte kunnen weerstaan. Deze gewassen zullen direct de gezondheid van het milieu ten goede komen door het gebruik van meststoffen, pesticiden en water te verminderen. Andere onderzoekers werken aan het versnellen van de fotosynthese, wat betekent dat gewassen sneller volwassen kunnen worden, waardoor de opbrengsten worden verbeterd, de noodzaak om nieuw land te bewerken wordt verminderd en dat land wordt bespaard voor conservering of andere doeleinden.

Genetische manipulatie kan ook worden gebruikt om voedselverspilling en de daarmee samenhangende milieu-impact te verminderen. Voorbeelden zijn niet-bruinende paddenstoelen, appels en aardappelen, maar kunnen ook worden uitgebreid met meer bederfelijk fruit. Er is ook een enorm potentieel met betrekking tot genetisch gemanipuleerde dieren, zoals varkens die minder fosfor produceren.

Deel op Pinterest

DP: Het argument dat we GGO-voedsel nodig hebben om de hele wereldbevolking te voeden, is absurd. De realiteit is dat gg-gewassen de opbrengst van een belangrijke gecommercialiseerde voedselbron niet hebben verhoogd. Soja, het meest verbouwde genetisch gemodificeerde gewas, heeft zelfs een lagere opbrengst. De belofte van meer opbrengstpotentieel met gg-gewassen is er een die we niet hebben gerealiseerd.

Een andere belangrijke overweging in termen van voedselzekerheid is de vermindering van afval. Geschat wordt dat voedselverspilling in de Verenigde Staten een verbazingwekkende 40 procent benadert. Vooraanstaande gezondheidscommentatoren, zoals dr. Sanjay Gupta, hebben over deze kwestie gesproken en voedselverspilling benadrukt als een belangrijk onderdeel van het aanpakken van de kwestie van voedselonzekerheid. Er is dus absoluut een grote kans om de hoeveelheid voedsel die in het algemeen moet worden geproduceerd, te verminderen door afval uit de toeleveringsketen te verwijderen.

SE: Nu de wereldbevolking tegen 2050 naar verwachting 9,7 miljard zal bereiken, wordt boeren nu gevraagd om meer voedsel te produceren dan ze in de hele 10.000-jarige landbouwgeschiedenis hebben geproduceerd. Tegelijkertijd worden we geconfronteerd met extreme gebeurtenissen in de klimaatverandering, zoals langdurige droogte en zware stormen, die een grote impact hebben op de landbouwproductie.

Ondertussen moeten we de koolstofemissies, waterverontreiniging, erosie en andere milieueffecten die verband houden met landbouw verminderen en vermijden dat de voedselproductie wordt uitgebreid tot wilde gebieden die andere soorten nodig hebben voor hun leefomgeving.

We kunnen niet verwachten dat we deze enorme uitdagingen het hoofd zullen bieden met dezelfde oude veredelingsmethoden voor gewassen. Genetische manipulatie biedt ons één middel om de opbrengsten te verhogen en de ecologische voetafdruk van de landbouw te verkleinen. Het is geen wondermiddel, maar het is een belangrijk hulpmiddel in de gereedschapskist van de plantenveredelaar omdat het ons in staat stelt om sneller verbeterde gewassen te ontwikkelen dan via conventionele methoden. Het helpt ons ook om te werken met belangrijke voedselgewassen zoals bananen, die erg moeilijk te verbeteren zijn via conventionele veredelingsmethoden.

We kunnen zeker meer mensen voeden door voedselverspilling terug te dringen en de voedseldistributie en opslagsystemen wereldwijd te verbeteren. Maar we kunnen het ons niet veroorloven om belangrijke tools zoals genetische manipulatie te negeren, die veel kunnen doen om de productiviteit en kwaliteit van zowel gewassen als vee te verbeteren.

De sociale en milieuproblemen waarmee we vandaag worden geconfronteerd, zijn ongekend in omvang en reikwijdte. We moeten alle beschikbare hulpmiddelen gebruiken om de uitdaging aan te gaan om de wereld te voeden en tegelijkertijd voor het milieu te zorgen. GGO's kunnen een rol spelen.

Deel op Pinterest

DP: Absoluut. Er zijn veel innovators die werken aan oplossingen om het probleem van voedselonzekerheid duurzaam op te lossen. Een van de aandachtsgebieden is het verminderen van afval in de hele toeleveringsketen. Zo ontwikkelde Apeel Sciences, een bedrijf dat geld heeft opgehaald van de Bill and Melinda Gates Foundation, een natuurlijke coating die is gemaakt van overgebleven plantenvellen en stengels. Het kan op producten worden gespoten om het rijpingsproces te vertragen en de houdbaarheid te verlengen, wat zowel consumenten als supermarkten helpt voedselverspilling te verminderen.

Daarnaast zijn vooruitstrevende onderzoekers nu nauw betrokken bij het bestuderen van de micro-organismen die op en in de buurt van planten leven, in termen van hoe ze functioneren om niet alleen de gezondheid van planten te verbeteren, maar ook de kwaliteit en kwantiteit van voedingsstoffen die ze produceren. Volgens de Britse landbouwonderzoeker Davide Bulgarelli, in een recent artikel gepubliceerd door The Scientist, "willen wetenschappers bodemmicroben manipuleren om de gewasproductie duurzaam te verhogen - en nieuwe inzichten in het plantenmicrobioom vergemakkelijken nu de ontwikkeling van dergelijke landbouwtactieken."

Het onderzoek naar de voordelen van planten voor microben komt overeen met vergelijkbaar onderzoek met betrekking tot micro-organismen voor de menselijke gezondheid. Een ander alternatief is dus het benutten en optimaal benutten van de gunstige interactie tussen micro-organismen en planten om een gezondere en productievere landbouwervaring te creëren.

SE: Er is geen reden om een alternatief voor GGO-voedingsmiddelen te zoeken, vanuit een wetenschappelijk, milieu- of gezondheidsperspectief. Maar als mensen GGO-voedsel willen vermijden, kunnen ze biologische producten kopen. Biologische certificering staat het gebruik van genetische manipulatie niet toe. Consumenten moeten zich er echter van bewust zijn dat biologisch voedsel nogal forse ecologische en economische kosten met zich meebrengt.

Uit een recent onderzoek van het Amerikaanse ministerie van landbouw is gebleken dat biologisch voedsel minstens 20 procent meer kost dan niet-biologisch voedsel - een cijfer dat bij bepaalde producten en in verschillende geografische regio's zelfs nog hoger kan zijn. Dat is een aanzienlijk verschil voor gezinnen die binnen een budget leven, vooral als je bedenkt dat biologisch voedsel niet gezonder is dan niet-organisch voedsel, en beide soorten voedsel bevatten meestal residuen van bestrijdingsmiddelen die ver onder de federale veiligheidsrichtlijnen vallen.

Biologische gewassen hebben ook milieukosten omdat ze over het algemeen minder productief zijn en meer bewerkingen vereisen dan conventionele en gg-gewassen. Ze gebruiken ook meststoffen van dieren, die voer en water verbruiken en methaangas produceren in hun afval. Neem in sommige gevallen bijvoorbeeld appels, de 'natuurlijke' pesticiden die biologische telers gebruiken, zijn veel giftiger voor mens en milieu dan wat conventionele telers gebruiken.

In termen van plantenveredeling konden sommige van de verbeteringen die mogelijk zijn met genetische manipulatie eenvoudigweg niet worden bereikt via traditionele methoden. Nogmaals, genetische manipulatie biedt plantenveredelaars een belangrijk hulpmiddel dat kan resulteren in een gezonde, milieuvriendelijke benadering van de landbouw. Er is simpelweg geen wetenschappelijke reden om deze technologie te vermijden bij het produceren van voedsel voor de groeiende wereldbevolking.

Dr. Sarah Evanega is een plantenbioloog die haar doctorstitel behaalde aan de Cornell University, waar ze ook hielp een wereldwijd project te leiden om de tarwe in de wereld te beschermen tegen tarwestamroest. Ze is momenteel de directeur van de Cornell Alliance for Science, een wereldwijd communicatie-initiatief dat de wetenschap probeert te herstellen in het beleid en de discussies rond genetisch gemanipuleerde gewassen.

Dr. Perlmutter is een door het board gecertificeerde neuroloog en viervoudig bestsellerauteur van de New York Times. Hij behaalde zijn MD aan de University of Miami School of Medicine, waar hij de Leonard G. Rowntree Research Award ontving. Dr. Perlmutter is een frequente docent op symposia gesponsord door instellingen zoals de Wereldbank en het IMF, Yale University, Columbia University, Scripps Institute, New York University en Harvard University, en dient als universitair hoofddocent aan de University of Miami Miller School van de geneeskunde. Hij is ook lid van de raad van bestuur en is fellow van het American College of Nutrition.

Aanbevolen: