Anale Kloof: Symptomen, Oorzaken, Diagnose En Behandeling

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is een anale kloof?

Een anale kloof is een klein scheurtje in de voering van de anus. De scheur in de huid veroorzaakt hevige pijn en wat felrode bloeding tijdens en na de stoelgang. Soms kan de kloof diep genoeg zijn om het spierweefsel eronder bloot te leggen.

Een anale kloof is meestal geen ernstige aandoening. Het kan mensen van alle leeftijden treffen en wordt vaak gezien bij zuigelingen en jonge kinderen, aangezien obstipatie een veelvoorkomend probleem is in deze leeftijdsgroepen.

In de meeste gevallen geneest de traan vanzelf binnen vier tot zes weken. In gevallen waarin de kloof langer dan acht weken aanhoudt, wordt het als chronisch beschouwd.

Bepaalde behandelingen kunnen genezing bevorderen en ongemak helpen verlichten, waaronder ontlastingverzachters en actuele pijnstillers.

Als een anale kloof niet verbetert met deze behandelingen, moet u mogelijk een operatie ondergaan. Of uw arts moet mogelijk op zoek gaan naar andere onderliggende aandoeningen die anale fissuren kunnen veroorzaken.

Wat zijn de symptomen van een anale kloof?

Een anale kloof kan één of meer van de volgende symptomen veroorzaken:

een zichtbare scheur in de huid rond uw anus
een huidlabel of een klein stukje huid naast de traan
scherpe pijn in het anale gebied tijdens stoelgang
bloedstrepen op ontlasting of op toiletpapier na het afvegen
brandend of jeuk in het anale gebied

Wat veroorzaakt een anale kloof?

Een anale kloof komt meestal voor bij het passeren van grote of harde ontlasting. Chronische obstipatie of frequente diarree kan ook de huid rond uw anus scheuren. Andere veelvoorkomende oorzaken zijn:

overbelasting tijdens de bevalling of stoelgang
inflammatoire darmziekte (IBD), zoals de ziekte van Crohn
verminderde bloedtoevoer naar het anorectale gebied
overdreven strakke of spastische anale sluitspieren

In zeldzame gevallen kan er een anale kloof ontstaan als gevolg van:

anale kanker
HIV
tuberculose
syfilis
herpes

Wie loopt er risico op een anale kloof?

Anale kloven komen vaak voor tijdens de kindertijd. Oudere volwassenen zijn ook vatbaar voor anale fissuren als gevolg van een verminderde bloedstroom in het anorectale gebied. Tijdens en na de bevalling lopen vrouwen risico op anale fissuren als gevolg van overbelasting tijdens de bevalling.

Mensen met IBD hebben ook een hoger risico op het ontwikkelen van anale fissuren. De ontsteking die optreedt in de darmwand maakt het weefsel rond de anus vatbaarder voor scheuren.

Mensen die vaak constipatie ervaren, lopen ook een verhoogd risico op anale fissuren. Spannen en passeren van grote, harde ontlasting zijn de meest voorkomende oorzaken van anale fissuren.

Hoe wordt een anale kloof gediagnosticeerd?

Een arts kan meestal een anale fissuur diagnosticeren door simpelweg het gebied rond de anus te onderzoeken. Mogelijk willen ze echter een rectaal onderzoek uitvoeren om de diagnose te bevestigen.

Tijdens dit onderzoek kan de arts een anoscoop in uw rectum plaatsen om het gemakkelijker te maken om de traan te zien. Dit medische instrument is een dunne buis waarmee artsen het anale kanaal kunnen inspecteren.

Het gebruik van een anoscoop kan uw arts ook helpen andere oorzaken van anale of rectale pijn te vinden, zoals aambeien. In sommige gevallen van rectale pijn heeft u mogelijk een endoscopie nodig voor een betere evaluatie van uw symptomen.

Hoe wordt een anale kloof behandeld?

De meeste anale kloven vereisen geen uitgebreide behandeling. Bepaalde huismiddeltjes kunnen echter helpen om genezing te bevorderen en ongemakkelijke symptomen te verlichten. U kunt een anale kloof thuis behandelen door:

met vrij verkrijgbare ontlasting voor ontlasting
meer vloeistoffen drinken
vezelsupplementen nemen en vezelrijker voedsel eten, zoals rauw fruit en groenten
een zitbad nemen om de anale spieren te ontspannen, irritatie te verminderen en de bloedtoevoer naar het anorectale gebied te vergroten
het aanbrengen van een nitroglycerinezalf om de bloedtoevoer naar het gebied te bevorderen of een hydrocortisoncrème, zoals Cortizone 10, om te helpen bij ontstekingen
het aanbrengen van plaatselijke pijnstillers, zoals lidocaïne, op de anus om ongemak te verminderen

Als uw symptomen niet binnen twee weken na behandeling worden verlicht, raadpleeg dan uw arts voor verdere evaluatie. Uw arts kan ervoor zorgen dat u de juiste diagnose stelt en kan andere behandelingen aanbevelen.

Een calciumkanaalblokker zalf kan de sluitspieren ontspannen en de anale kloof laten genezen.

Een andere mogelijke behandeling is Botox-injecties in de anale sluitspier. De injecties voorkomen spasmen in uw anus door de spier tijdelijk te verlammen. Hierdoor kan de anale kloof genezen en wordt voorkomen dat zich nieuwe kloven vormen.

Als uw anale kloof niet reageert op andere behandelingen, kan uw arts een anale sfincterotomie aanbevelen. Bij deze chirurgische ingreep wordt een kleine incisie in de anale sluitspier gemaakt om de spier te ontspannen. Door de spier te ontspannen, geneest de anale kloof.

Niet alle anale kloven zijn een teken van vezelarme diëten en obstipatie. Slecht helende kloven of die zich in een andere positie bevinden dan het achterste en middellijngedeelte van uw anus, kunnen wijzen op een onderliggende aandoening.

Als u zich zorgen maakt over een kloof die niet geneest ondanks het proberen van huismiddeltjes, neem dan contact op met uw arts om te zien of u aanvullende tests nodig heeft.

Hoe kan een anale kloof worden voorkomen?

Een anale kloof kan niet altijd worden voorkomen, maar u kunt het risico om er een te krijgen verminderen door de volgende preventieve maatregelen te nemen:

het anale gebied droog houden
het anale gebied voorzichtig reinigen met milde zeep en warm water
veel vocht drinken, vezelig voedsel eten en regelmatig sporten om obstipatie te voorkomen
diarree onmiddellijk behandelen
luiers voor zuigelingen vaak verschonen

Afhalen

Anale kloven kunnen scherpe pijn en kleine hoeveelheden helderrood bloed veroorzaken bij stoelgang. Als het een chronische anale kloof wordt, kunnen er huidlabels ontstaan in het gebied dat geassocieerd is met een chronische lokale infectie.

Aandoeningen die verband houden met anale fissuren omvatten eerdere anale operaties, inflammatoire darmaandoeningen, lokale kankers en seksueel overdraagbare aandoeningen.

Sommige aandoeningen die directer tot anale kloven kunnen leiden, zijn aandoeningen die een trauma aan het gebied veroorzaken, zoals vaginale bevalling, anale seks of een harde ontlasting.