Overzicht van hiv-behandeling
Behandeling voor hiv heeft een lange weg afgelegd. In de jaren tachtig werd HIV als dodelijk beschouwd. Dankzij de vooruitgang in de behandeling is HIV meer een chronische aandoening geworden, net zoals hartaandoeningen of diabetes.
Een van de grootste recente vorderingen bij de behandeling van hiv is de ontwikkeling van een enkelvoudige dosis medicatie - één pil die een combinatie van verschillende hiv-medicijnen bevat.
Een combinatiepil is een grote stap voorwaarts ten opzichte van de omslachtige, meerpilige geneesmiddelenregimes die vroeger de enige optie waren voor mensen met hiv.
Sommige combinatiepillen moeten nog steeds worden ingenomen met andere antiretrovirale geneesmiddelen om effectief te zijn. Een voorbeeld is emtricitabine en tenofovirdisoproxilfumaraat (Truvada).
Andere combinatiepillen vormen op zichzelf een compleet hiv-regime. Voorbeelden zijn pillen die drie verschillende geneesmiddelen combineren, zoals efavirenz, emtricitabine en tenofovirdisoproxilfumaraat (Atripla). Sommige nieuwere combinaties van twee geneesmiddelen, zoals dolutegravir en rilpivirine (Juluca), vormen ook een compleet hiv-regime.
Een belangrijk verschil tussen combinaties van twee geneesmiddelen zoals Juluca en combinaties van twee geneesmiddelen zoals Truvada is dat Juluca twee geneesmiddelen uit verschillende geneesmiddelenklassen bevat. De twee drugs in Truvada behoren tot dezelfde medicijnklasse.
Wanneer een persoon een combinatiepil wordt voorgeschreven die kan worden gebruikt als een compleet hiv-regime, staat dit bekend als een regime van één tablet (STR).
AZT, het eerste hiv-medicijn
In 1987 keurde de Food and Drug Administration (FDA) het allereerste medicijn goed om hiv te behandelen. Het heette azidothymidine of AZT (nu zidovudine genoemd).
AZT is een antiretroviraal medicijn dat helpt voorkomen dat het virus zichzelf kopieert. Door de hoeveelheid hiv in het lichaam te verlagen, helpen antiretrovirale geneesmiddelen het immuunsysteem sterk te houden.
AZT maakt deel uit van een klasse van antiretrovirale geneesmiddelen die nucleoside / nucleotide reverse-transcriptaseremmers (NRTI's) worden genoemd.
De introductie van AZT was een grote vooruitgang in de behandeling van hiv, maar het is geen perfect medicijn. Op het moment dat het werd geïntroduceerd, was AZT het duurste medicijn in de geschiedenis en kostte het gebruikers $ 8.000 tot $ 10.000 per jaar (ongeveer $ 18.000 tot $ 23.000 per jaar in dollars van 2019).
Dit medicijn kan bij sommige mensen tot aanzienlijke en mogelijk ernstige bijwerkingen leiden. Bovendien wordt hiv snel resistent als het alleen wordt gebruikt. Deze medicijnresistentie zorgt ervoor dat de ziekte terugkeert.
AZT heet nu zidovudine en is nog steeds op de markt, maar wordt niet vaak gebruikt bij volwassenen. Baby's geboren uit hiv-positieve moeders kunnen profylaxe na blootstelling met AZT krijgen.
Single-medicamenteuze therapie
Andere hiv-medicijnen volgden AZT, waaronder proteaseremmers. Deze medicijnen werken door te voorkomen dat hiv meer virussen aanmaakt in cellen die al door hiv zijn aangetast.
Zorgverleners ontdekten al snel dat wanneer mensen met hiv slechts één medicijn tegelijk kregen, hiv daar resistent tegen werd, waardoor het medicijn niet meer werkte.
Combinatiebehandelingen
Tegen het einde van de jaren negentig maakte de therapie met één medicijn plaats voor een combinatiebehandeling. Een combinatiebehandeling omvat ten minste twee verschillende hiv-medicijnen. Deze medicijnen komen vaak uit verschillende klassen, dus ze hebben minstens twee verschillende manieren om te voorkomen dat het virus kopieën van zichzelf maakt.
Deze therapie werd van oudsher zeer actieve antiretrovirale therapie genoemd. Het heet nu antiretrovirale therapie of combinatie antiretrovirale therapie. Vroeger was er een zogenaamde 'cocktail van drugs' nodig in de vorm van een handvol pillen, vaak meerdere keren per dag ingenomen. Nu kan aan een persoon met hiv een combinatiepil worden voorgeschreven.
Effectieve combinatietherapie vermindert de hoeveelheid hiv in iemands lichaam. Combinatieregimes zijn ontworpen om het niveau van HIV-onderdrukking te maximaliseren, terwijl de kans dat het virus resistent wordt tegen een bepaald medicijn wordt geminimaliseerd.
Als een hiv-positieve persoon virale onderdrukking kan bereiken door middel van hiv-behandeling, zegt de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) dat ze "in feite geen risico" lopen om hiv seksueel op anderen over te dragen.
HIV-klassen
Tegenwoordig worden meerdere verschillende klassen antiretrovirale geneesmiddelen gebruikt in verschillende combinaties om HIV te behandelen. Alle medicijnen in deze klassen verstoren de manier waarop HIV zichzelf op verschillende manieren kopieert:
- Nucleoside / nucleotide reverse transcriptaseremmers (NRTI's of "kernbommen"). NRTI's voorkomen dat het virus zijn genetisch materiaal kopieert. NRTI's blokkeren een enzym dat reverse transcriptase wordt genoemd en dat HIV gebruikt om zijn genetisch materiaal (RNA) om te zetten in DNA.
- Integrase-strengoverdrachtremmers (INSTI's). INSTI's zijn een categorie integraseremmers die specifiek worden gebruikt voor de behandeling van hiv. Integraseremmers blokkeren een enzym, integrase, dat virussen nodig hebben om kopieën van zijn genen in het genetische materiaal van een menselijke cel te plaatsen.
- Proteaseremmers (PI's). PI's blokkeren een enzym genaamd protease, dat het virus nodig heeft om eiwitten te verwerken die essentieel zijn voor zijn vermogen om meer virussen te maken. Deze medicijnen beperken het replicatievermogen van hiv ernstig.
- Niet-nucleoside reverse-transcriptaseremmers (NNRTI's of "non-nukes"). NNRTI's blokkeren ook dat het virus RNA, het genetische materiaal ervan, omzet in DNA met reverse transcriptase. Ze werken echter anders dan NRTI's.
- Toegangsremmers. Toegangsremmers voorkomen dat HIV überhaupt in cellen van het immuunsysteem komt. Deze brede categorie geneesmiddelen omvat geneesmiddelen uit de volgende klassen: chemokine coreceptorantagonisten (CCR5-antagonisten), fusieremmers en remmers na hechting. Hoewel deze antiretrovirale middelen hiv stoppen bij een van de eerste stappen bij het maken van kopieën van zichzelf, worden deze medicijnen vaak bewaard als een persoon geen opties meer heeft vanwege veel resistente hiv-resistenties.
De HIV-geneesmiddelen ritonavir en cobicistat behoren tot een klasse geneesmiddelen die bekend staat als cytochroom P4503A-remmers of CYP3A-remmers. Ze werken allebei voornamelijk als boostermedicijnen: wanneer ze samen met andere hiv-medicijnen worden ingenomen, versterken ritonavir en cobicistat de effecten van die andere medicijnen. Ritonavir behoort ook tot de klasse van PI-geneesmiddelen.
Hiv-behandeling met één pil
In het verleden moesten mensen die antiretrovirale medicijnen slikten elke dag verschillende pillen slikken, vaak meerdere keren per dag. Het ingewikkelde regime leidde vaak tot fouten, gemiste doses en minder effectieve behandeling.
Combinaties van vaste doses hiv-medicijnen kwamen in 1997 beschikbaar. Deze medicijnen combineren twee of meer medicijnen uit dezelfde of verschillende klassen tot één pil. De enkele pil is gemakkelijker in te nemen.
Combivir was de eerste van deze merkcombinatiemedicijnen. Momenteel zijn 23 combinatietabletten goedgekeurd voor de behandeling van hiv. Houd er rekening mee dat sommige van hen mogelijk moeten worden ingenomen met andere antiretrovirale geneesmiddelen om een compleet hiv-regime te vormen.
De door de FDA goedgekeurde combinatietabletten zijn:
- Atripla, dat efavirenz (NNRTI), emtricitabine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Biktarvy, dat bictegravir (INSTI), emtricitabine (NRTI) en tenofoviralafenamidefumaraat (NRTI) bevat
- Cimduo, dat lamivudine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Combivir, dat lamivudine (NRTI) en zidovudine (NRTI) bevat
- Complera, dat emtricitabine (NRTI), rilpivirine (NNRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Delstrigo, dat doravirine (NNRTI), lamivudine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Descovy, dat emtricitabine (NRTI) en tenofoviralafenamidefumaraat (NRTI) bevat
- Dovato, dat dolutegravir (INSTI) en lamivudine (NRTI) bevat
- Epzicom, dat abacavir (NRTI) en lamivudine (NRTI) bevat
- Evotaz, dat atazanavir (PI) en cobicistat (CYP3A-remmer) bevat
- Genvoya, dat elvitegravir (INSTI), cobicistat (CYP3A-remmer), emtricitabine (NRTI) en tenofoviralafenamidefumaraat (NRTI) bevat
- Juluca, dat dolutegravir (INSTI) en rilpivirine (NNRTI) bevat
- Kaletra, dat lopinavir (PI) en ritonavir (PI / CYP3A-remmer) bevat
- Odefsey, dat emtricitabine (NRTI), rilpivirine (NNRTI) en tenofoviralafenamidefumaraat (NRTI) bevat
- Prezcobix, dat darunavir (PI) en cobicistat (CYP3A-remmer) bevat
- Stribild, dat elvitegravir (INSTI), cobicistat (CYP3A-remmer), emtricitabine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Symfi, dat efavirenz (NNRTI), lamivudine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Symfi Lo, dat efavirenz (NNRTI), lamivudine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Symtuza, dat darunavir (PI), cobicistat (CYP3A-remmer), emtricitabine (NRTI) en tenofoviralafenamidefumaraat (NRTI) bevat
- Temixys, dat lamivudine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Triumeq, dat abacavir (NRTI), dolutegravir (INSTI) en lamivudine (NRTI) bevat
- Trizivir, dat abacavir (NRTI), lamivudine (NRTI) en zidovudine (NRTI) bevat
- Truvada, dat emtricitabine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
Het nemen van slechts één dagelijkse combinatiepil in plaats van twee, drie of vier pillen vereenvoudigt de behandeling voor mensen met hiv. Het verbetert ook de effectiviteit van de medicijnen.
Uit een onderzoek uit 2012 onder meer dan 7.000 mensen met hiv bleek dat degenen die een enkele dagelijkse combinatiepil gebruiken, minder vaak ziek worden dan degenen die drie of meer dagelijkse pillen nemen om ziek te worden om in het ziekenhuis te belanden.
Een studie uit 2018 onder meer dan 1.000 mensen met hiv vergeleek ook mensen met regimes met één tablet met mensen met regimes met meerdere tabletten. De onderzoekers concludeerden dat mensen met regimes met één tablet meer geneigd waren om zich aan hun regimes te houden en virale onderdrukking te ervaren.
Aan de andere kant kan het toevoegen van meer medicijnen aan één pil ook leiden tot meer bijwerkingen. Dat komt omdat elk medicijn zijn eigen risico's heeft. Als een persoon een bijwerking krijgt van een combinatiepil, kan het moeilijk zijn om te zeggen welke medicijnen in de combinatiepil dit hebben veroorzaakt.
Praten met een zorgverlener over behandeling
Het kiezen van een hiv-behandeling is een belangrijke beslissing. Mensen met hiv kunnen met hulp van hun zorgverleners hun beslissing nemen.
Voordat u beslist over een behandeling, wilt u misschien de voordelen en risico's van enkele tabletten versus een combinatiepil bespreken. Een zorgverlener kan u helpen bij het kiezen van de optie die het beste bij uw levensstijl en gezondheid past.
