Lepra: Symptomen, Foto's, Typen En Behandeling

Inhoudsopgave:

Lepra: Symptomen, Foto's, Typen En Behandeling
Lepra: Symptomen, Foto's, Typen En Behandeling

Video: Lepra: Symptomen, Foto's, Typen En Behandeling

Video: Lepra: Symptomen, Foto's, Typen En Behandeling
Video: Gordelroos - Symptomen en behandeling 2024, Mei
Anonim

Wat is melaatsheid?

Lepra is een chronische, progressieve bacteriële infectie die wordt veroorzaakt door de bacterie Mycobacterium leprae. Het tast voornamelijk de zenuwen van de ledematen, de huid, de binnenkant van de neus en de bovenste luchtwegen aan. Lepra is ook bekend als de ziekte van Hansen.

Lepra veroorzaakt huidzweren, zenuwbeschadiging en spierzwakte. Als het niet wordt behandeld, kan het ernstige misvormingen en een aanzienlijke handicap veroorzaken.

Lepra is een van de oudste ziekten in de geschiedenis. De eerste bekende schriftelijke verwijzing naar lepra is van rond 600 voor Christus

Lepra komt in veel landen voor, vooral in landen met een tropisch of subtropisch klimaat. Het komt niet vaak voor in de Verenigde Staten. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) meldt dat er in de Verenigde Staten jaarlijks slechts 150 tot 250 nieuwe gevallen worden vastgesteld.

Wat zijn de symptomen van melaatsheid?

De belangrijkste symptomen van melaatsheid zijn:

  • spier zwakte
  • gevoelloosheid in handen, armen, voeten en benen
  • huidletsels

De huidlaesies resulteren in een verminderd gevoel bij aanraking, temperatuur of pijn. Ze genezen niet, zelfs niet na enkele weken. Ze zijn lichter dan je normale huidskleur of kunnen rood worden door een ontsteking.

Hoe ziet melaatsheid eruit?

Hoe verspreidt melaatsheid zich?

De bacterie Mycobacterium leprae veroorzaakt lepra. Er wordt gedacht dat melaatsheid zich verspreidt door contact met de slijmafscheiding van een persoon met de infectie. Dit gebeurt meestal wanneer een persoon met lepra niest of hoest.

De ziekte is niet erg besmettelijk. Nauw, herhaaldelijk contact met een onbehandeld persoon gedurende een langere periode kan echter leiden tot lepra.

De bacterie die verantwoordelijk is voor lepra vermenigvuldigt zich heel langzaam. De ziekte heeft volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een gemiddelde incubatietijd (de tijd tussen infectie en het optreden van de eerste symptomen) van vijf jaar.

Symptomen verschijnen mogelijk niet zo lang als 20 jaar.

Volgens het New England Journal of Medicine kan een gordeldier afkomstig uit de zuidelijke Verenigde Staten en Mexico de ziekte ook dragen en overdragen op de mens.

Wat zijn de soorten lepra?

Er zijn drie systemen om lepra te classificeren.

1. Tuberculoïde lepra vs. lepromateuze lepra vs. borderline lepra

Het eerste systeem kent drie soorten lepra: tuberculoïd, lepromateus en borderline. De immuunrespons van een persoon op de ziekte bepaalt welke van deze soorten lepra ze hebben:

  • Bij tuberculoïde lepra is de immuunrespons goed. Een persoon met dit type infectie vertoont slechts enkele laesies. De ziekte is mild en slechts licht besmettelijk.
  • Bij lepromateuze melaatsheid is de immuunrespons slecht. Dit type tast ook de huid, zenuwen en andere organen aan. Er zijn wijdverbreide laesies, waaronder knobbeltjes (grote knobbeltjes en bultjes). Deze vorm van ziekte is besmettelijker.
  • Bij borderline lepra zijn er klinische kenmerken van zowel tuberculoïde als lepromateuze lepra. Dit type wordt beschouwd als tussen de andere twee typen.

2. Classificatie van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO)

WIE categoriseert de ziekte op basis van het type en het aantal aangetaste huidgebieden:

  • De eerste categorie is paucibacillair. Er zijn vijf of minder laesies en er zijn geen bacteriën gedetecteerd in de huidmonsters.
  • De tweede categorie is multibacillair. Er zijn meer dan vijf laesies, de bacterie wordt gedetecteerd in het huiduitstrijkje, of beide.

3. Ridley-Jopling-classificatie

Klinische onderzoeken gebruiken het Ridley-Jopling-systeem. Het heeft vijf classificaties op basis van de ernst van de symptomen.

Classificatie Symptomen Ziektereactie
Tuberculoïde melaatsheid Enkele platte laesies, sommige groot en gevoelloos; enige zenuwbetrokkenheid Kan vanzelf genezen, aanhouden of kan overgaan in een ernstigere vorm
Borderline tuberculoïde lepra Laesies vergelijkbaar met tuberculoïd maar talrijker; meer zenuwbetrokkenheid Kan aanhouden, terugkeren naar tuberculoïd of doorgaan naar een andere vorm
Lepra midden in de borderline Roodachtige plaques; matige gevoelloosheid; gezwollen lymfeklieren; meer zenuwbetrokkenheid Kan achteruitgaan, aanhouden of doorgaan naar andere vormen
Borderline lepromateuze melaatsheid Veel laesies, waaronder platte laesies, bultjes, plaques en knobbeltjes; meer gevoelloosheid Kan blijven bestaan, achteruitgaan of vooruitgang boeken
Lepromateuze melaatsheid Veel laesies met bacteriën; haaruitval; ernstigere zenuwbetrokkenheid bij perifere zenuwverdikking; zwakte van de ledematen; misvorming Regresseert niet

Er is ook een vorm van lepra die onbepaalde lepra wordt genoemd en die niet is opgenomen in het Ridley-Jopling-classificatiesysteem. Het wordt beschouwd als een zeer vroege vorm van melaatsheid waarbij een persoon slechts één huidlaesie heeft die slechts een beetje gevoelloos is bij aanraking.

Onbepaalde melaatsheid kan een van de vijf vormen van melaatsheid binnen het Ridley-Jopling-systeem oplossen of verder ontwikkelen.

Hoe wordt lepra vastgesteld?

Uw arts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren om naar veelbetekenende tekenen en symptomen van de ziekte te zoeken. Ze zullen ook een biopsie uitvoeren waarbij ze een klein stukje huid of zenuw verwijderen en naar een laboratorium sturen om te testen.

Uw arts kan ook een lepromine-huidtest uitvoeren om de vorm van lepra te bepalen. Ze injecteren een kleine hoeveelheid lepra-veroorzakende bacterie, die is geïnactiveerd, in de huid, meestal op de bovenarm.

Mensen met tuberculoïd of borderline tuberculoïde lepra zullen een positief resultaat op de injectieplaats ervaren.

Hoe wordt lepra behandeld?

De WGO ontwikkelde in 1995 een therapie voor meerdere geneesmiddelen om alle soorten lepra te genezen. Het is wereldwijd gratis beschikbaar.

Bovendien behandelen verschillende antibiotica lepra door de bacteriën die het veroorzaken te doden. Deze antibiotica zijn onder meer:

  • dapson (Aczone)
  • rifampicine (Rifadin)
  • clofazimine (Lamprene)
  • minocycline (Minocin)
  • ofloxacine (Ocuflux)

Uw arts zal waarschijnlijk meer dan één antibioticum tegelijkertijd voorschrijven.

Ze willen misschien ook dat u ontstekingsremmende medicijnen gebruikt, zoals aspirine (Bayer), prednison (Rayos) of thalidomide (Thalomid). De behandeling duurt maanden en mogelijk tot 1 à 2 jaar.

U mag thalidomide nooit gebruiken als u zwanger bent of kunt worden. Het kan ernstige geboorteafwijkingen veroorzaken.

Wat zijn de mogelijke complicaties van lepra?

Vertraagde diagnose en behandeling kunnen tot ernstige complicaties leiden. Deze kunnen zijn:

  • misvorming
  • haaruitval, vooral op de wenkbrauwen en wimpers
  • spier zwakte
  • permanente zenuwbeschadiging in armen en benen
  • onvermogen om handen en voeten te gebruiken
  • chronische verstopte neus, neusbloedingen en instorting van het neustussenschot
  • iritis, een ontsteking van de iris van het oog
  • glaucoom, een oogziekte die schade aan de oogzenuw veroorzaakt
  • blindheid
  • erectiestoornissen (ED)
  • onvruchtbaarheid
  • nierfalen

Hoe kan ik lepra voorkomen?

De beste manier om lepra te voorkomen, is door langdurig, nauw contact met een onbehandelde persoon die de infectie heeft, te vermijden.

OutlookWat zijn de langetermijnvooruitzichten?

De algemene vooruitzichten zijn beter als uw arts de melaatsheid snel diagnosticeert voordat deze ernstig wordt. Vroegtijdige behandeling voorkomt verdere weefselschade, stopt de verspreiding van de ziekte en voorkomt ernstige gezondheidscomplicaties.

De vooruitzichten zijn doorgaans slechter wanneer de diagnose in een meer gevorderd stadium optreedt, nadat een persoon een aanzienlijke misvorming of handicap heeft. Een goede behandeling is echter nog steeds nodig om verdere schade aan het lichaam te voorkomen en de verspreiding van de ziekte naar anderen te voorkomen.

Ondanks een succesvolle antibioticakuur kunnen er permanente medische complicaties zijn, maar uw arts zal met u kunnen samenwerken om de juiste zorg te bieden om u te helpen omgaan met eventuele resterende aandoeningen.

Artikelbronnen

  • Anand PP, et al. (2014). Pretty lepra: een ander gezicht van de ziekte van Hansen! Een recensie. DOI: 10.1016 / j.ejcdt.2014.04.005
  • Classificatie van melaatsheid. (z).
  • Gaschignard J, et al. (2016). Pauci- en multibacillaire lepra: twee verschillende, genetisch verwaarloosde ziekten.
  • Lepra. (2018).
  • Lepra. (z).
  • Lepra (de ziekte van Hansen). (z).
  • Lepra: behandeling. (z).
  • Pardillo FEF, et al. (2007). Methoden voor de classificatie van lepra voor behandelingsdoeleinden.
  • Scollard D, et al. (2018). Lepra: epidemiologie, microbiologie, klinische manifestaties en diagnose.
  • Tierney D, et al. (2018). Lepra.
  • Truman RW, et al. (2011). Waarschijnlijke zoönotische lepra in de zuidelijke Verenigde Staten. DOI: 10.1056 / NEJMoa1010536
  • Wat is de ziekte van Hansen? (2017).
  • WHO multidrug-therapie. (z).

Aanbevolen: