Aspergillus Fumigatus: Typen, Aandoeningen, Symptomen En Meer

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Overzicht

Aspergillus fumigatus is een soort schimmel. Het is overal in de omgeving te vinden, ook in aarde, plantmateriaal en huishoudstof. De schimmel kan ook sporen in de lucht produceren die conidia worden genoemd.

De meeste mensen kunnen veel van deze sporen dagelijks inademen. Bij een gezond persoon verwijdert het immuunsysteem ze vaak zonder problemen uit het lichaam. Bij sommige mensen kan het inademen van A. fumigatus echter leiden tot een mogelijk ernstige infectie.

Wie loopt er risico?

U loopt het grootste risico om ziek te worden van A. fumigatus als u:

• een verzwakt immuunsysteem hebben, wat kan zijn als u immunosuppressiva gebruikt, bepaalde bloedkankers heeft of in de latere stadia van AIDS bent
• een longaandoening hebben, zoals astma of cystische fibrose
• een laag aantal witte bloedcellen heeft, wat kan voorkomen als u chemotherapie ondergaat, als u leukemie heeft of als u een orgaantransplantatie heeft gehad
• langdurig met corticosteroïden zijn behandeld
• herstellen van een recente influenza-infectie

Ziekten veroorzaakt door A. fumigatus

Een infectie die wordt veroorzaakt door een Aspergillus-soort schimmel wordt aspergillose genoemd.

A. fumigatus is een van de meest voorkomende oorzaken van aspergillose. Het is belangrijk op te merken dat andere Aspergillus-soorten ook mensen kunnen infecteren. Deze soorten kunnen A. flavus, A. niger en A. terreus omvatten.

Er zijn verschillende soorten aspergillose, waaronder:

Allergische bronchopulmonale aspergillose

Deze aandoening is een allergische reactie op de Aspergillus-sporen. Deze reactie kan leiden tot schade aan uw luchtwegen en longen. Het wordt vaak gevonden bij mensen met aandoeningen zoals astma en cystische fibrose.

Symptomen kunnen zijn:

• koorts
• zwakheid
• algemene gevoelens van ziekte of ongemak
• ophoesten van bruine slijmproppen of slijm dat bloed bevat

Mensen met astma kunnen ook merken dat hun astmasymptomen beginnen te verergeren. Dit kan een toename van kortademigheid of piepende ademhaling omvatten.

Chronische pulmonale aspergillose

Chronische pulmonale aspergillose ontwikkelt zich geleidelijk. Het kan voorkomen bij mensen met chronische longaandoeningen die ervoor zorgen dat luchtruimten, holtes genaamd, in de long ontstaan. Voorbeelden van dergelijke aandoeningen zijn tuberculose en emfyseem.

Chronische pulmonale aspergillose kan zich op verschillende manieren manifesteren, waaronder:

• kleine vlekken van Aspergillus-infectie in de longen, knobbeltjes genoemd
• verwarde ballen van schimmel in een longholte, aspergillomen genoemd (deze kunnen soms complicaties veroorzaken zoals bloeding in de longen)
• meer wijdverbreide infectie van meerdere longholtes, die al dan niet aspergillomen kunnen bevatten

Indien onbehandeld, kan een wijdverbreide infectie leiden tot verdikking en littekenvorming van longweefsel, wat kan leiden tot verlies van longfunctie.

Mensen met chronische pulmonale aspergillose kunnen de volgende symptomen krijgen:

• koorts
• hoest, waaronder mogelijk ophoesten van bloed
• kortademigheid
• gevoelens van vermoeidheid
• algemene gevoelens van ziekte of ongemak
• onverklaarbaar gewichtsverlies
• Nacht zweet

Invasieve aspergillose

Invasieve aspergillose is de ernstigste vorm van aspergillose en kan dodelijk zijn als deze niet wordt behandeld. Het komt voor wanneer een aspergillose-infectie in de longen begint en zich uitbreidt naar andere delen van uw lichaam, zoals uw huid, hersenen of nieren. Invasieve aspergillose komt alleen voor bij mensen met een ernstig verzwakt immuunsysteem.

De symptomen van invasieve aspergillose kunnen zijn:

• koorts
• hoesten, waaronder bloed ophoesten
• kortademigheid
• pijn op de borst, die erger kan zijn als u diep ademhaalt

Wanneer de infectie zich buiten de longen verspreidt, kunnen de symptomen afhangen van welk deel van het lichaam wordt aangetast, maar kunnen zijn:

• hoofdpijn
• gezwollen ogen
• bloedneus
• gewrichtspijn
• laesies op de huid
• problemen met spraak
• verwarring
• toevallen

Behandeling van een A. fumigatus-infectie

Een infectie met A. fumigatus kan moeilijk te diagnosticeren zijn omdat de symptomen vaak lijken op andere longaandoeningen zoals tuberculose.

Bovendien kan microscopisch onderzoek van sputum- of weefselmonsters geen uitsluitsel geven, omdat Aspergillus-soorten erg lijken op andere schimmelsoorten wanneer ze onder een microscoop worden bekeken.

Diagnostische methoden voor Aspergillus kunnen zijn:

• kweek van een sputummonster om Aspergillus-groei te detecteren
• een thoraxfoto om tekenen van infectie te zoeken, zoals aspergillomen
• een bloedtest om te detecteren of er antilichamen tegen Aspergillus in uw bloedbaan aanwezig zijn
• polymerasekettingreactie (PCR), een moleculaire methode die kan worden gebruikt om Aspergillus-soorten uit een sputum of weefselmonster te detecteren
• tests om een onderdeel van de schimmelcelwand van Aspergillus en andere schimmelsoorten te detecteren (de galactomannan-antigeentest en de bèta-d-glucaan-test)
• huid- of bloedonderzoek om een allergie voor Aspergillus-sporen te bevestigen

Allergische bronchopulmonale aspergillose kan worden behandeld met orale corticosteroïden. Soms neem je corticosteroïden in combinatie met antischimmelmedicijnen zoals itraconazol.

Chronische pulmonale aspergillose die uit knobbeltjes of enkelvoudige aspergillomen bestaat, behoeft mogelijk geen behandeling. Dit geldt met name als u geen symptomen heeft. De knobbeltjes moeten regelmatig worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat ze niet vorderen.

Schimmeldodende medicijnen worden gebruikt voor de behandeling van ernstiger gevallen van chronische pulmonale aspergillose, evenals invasieve aspergillose. Voorbeelden van medicijnen die effectief kunnen zijn, zijn voriconazol, itraconazol en amfotericine B.

Onlangs hebben onderzoekers een toename van de resistentie van A. fumigatus tegen azole antischimmelmedicijnen opgemerkt. Deze omvatten medicijnen zoals voriconazol en intraconazol. In gevallen waarin een infectie resistent is tegen azole-antischimmelmiddelen, moeten andere antischimmelmiddelen zoals amfotericine B worden gebruikt voor behandeling.

Embolisatie of chirurgische verwijdering is ook een optie als aspergillomen complicaties veroorzaken, zoals bloeding in de longen.

Preventie van ziekte

A. fumigatus en andere Aspergillus-soorten zijn overal in het milieu aanwezig. Om deze reden kan het moeilijk zijn om blootstelling te voorkomen. Als u zich echter in een risicogroep bevindt, zijn er enkele stappen die u kunt nemen om infectie minder waarschijnlijk te maken.

Vermijd activiteiten die u eerder in contact kunnen brengen met Aspergillus-soorten

Voorbeelden hiervan zijn tuinieren, tuinwerk of het bezoeken van bouwplaatsen. Als je in deze omgevingen moet zijn, draag dan een lange broek en mouwen. Draag handschoenen als je met aarde of mest omgaat. Een N95-gasmasker kan helpen als u wordt blootgesteld aan zeer stoffige gebieden.

Neem profylactische antischimmelmiddelen

Als u onlangs een procedure zoals een orgaantransplantatie heeft ondergaan, kan uw arts antischimmelmiddelen voorschrijven om infectie te voorkomen.

Testen op Aspergillus-soorten

Als u zich in een risicogroep bevindt, kan periodiek testen op Aspergillus helpen om een infectie in een vroeg stadium te detecteren. Als er een infectie wordt ontdekt, kunnen u en uw arts samenwerken om een behandelplan op te stellen.

De afhaalmaaltijd

Aspergillus fumigatus kan mogelijk ernstige ziekten veroorzaken bij mensen met een verzwakt immuunsysteem of longaandoeningen. Een infectie die wordt veroorzaakt door A. fumigatus en andere Aspergillus-soorten wordt aspergillose genoemd.

De vooruitzichten voor aspergillose zijn afhankelijk van verschillende factoren, waaronder:

• het type infectie
• de locatie van de infectie
• uw algehele immuunsysteem

Snelle detectie en behandeling van aspergillose kan de vooruitzichten helpen verbeteren.

Als u deel uitmaakt van een groep die het risico loopt aspergillose te ontwikkelen, neem dan contact op met uw arts. Ze kunnen u vertellen hoe u kunt voorkomen dat u besmet raakt.